Casa Poporulu-«Κάζα Ποπουρούλουι» ή αλλιώς «Σπίτι του Λαού»


Το Βουκουρέστι αναμφισβήτητα είναι από τις πιο όμορφες βαλκανικές πρωτεύουσες. Αποφάσισα να την επισκεφτώ για να την γνωρίσω από κοντά, αφού τόσα είχα ακούσει από τους φίλους που ήδη ταξίδευσαν εκεί και ήταν εντυπωσιασμένοι. Είχα ταξιδεύσει στις υπόλοιπες πρωτεύουσες των Βαλκανίων, που δεν με εντυπωσίασαν και όλο το ανέβαλλα.




Ένα τετραήμερο Αποκριάς, φύγαμε με ένα λεωφορείο που ταξίδευε όλη την ήμερα (816 χλμ), με αρκετές στάσεις στον δρόμο, πολύ κρύο και άσχημο καιρό, βροχή και χιονόνερο, διασχίσαμε την Βουλγαρία, περάσαμε την γέφυρα της φιλίας, πάνω από τον Δούναβη και φτάσαμε μετά από πολλές ώρες στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας, το Βουκουρέστι.

Ήταν αργά το βράδυ και το μόνο που κάναμε ήταν να αφήσουμε τα μπαγκάζια στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, που ευτυχώς όπως διαπιστώσαμε ήταν κεντρικότατο, κάναμε μια σύντομη βόλτα τριγύρω για να προσανατολιστούμε και αφού ανταλλάξαμε συνάλλαγμα στο ανταλλακτήριο, το νόμισμα της Ρουμανίας είναι το λει (leu), για να μην καθυστερήσουμε το πρωί, τσιμπήσαμε κάτι στο εστιατόριο του ξενοδοχείου και πέσαμε ξεροί, για ξεκούραση.

Αύριο το πρόγραμμα θα έχει περιήγηση στα αξιοθέατα της πόλης, ξεκινώντας με το πιο ιδιαίτερο και μεγάλο......το σπίτι του Λαού.


ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ



Με εντολή του κομμουνιστή προέδρου της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου το 1984 άρχισε η ανέγερση του μεγαλυτέρου κτηρίου της Ευρώπης και του δευτέρου σε τετραγωνικά μέτρα κτηρίου στον κόσμο (το πρώτο είναι το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον της Αμερικής). Είναι το τρίτο μεγαλύτερο σε όγκο κτήριο, προηγείται η βάση εκτόξευσης πυραύλων του ακρωτηρίου Καναβεραλ.

Ο πρόεδρος αφού διέταξε την κατεδάφιση με κάθε τρόπο, του ιστορικού κέντρου του Βουκουρεστίου, που περιελάμβανε ιστορικά μνημεία και υπέροχα κτήρια, 12 εκκλησίες, 2 συναγωγές και 7000 κατοικίες, απελευθέρωσε μια έκταση 5 τετραγωνικών χιλιομέτρων προκείμενου να κτιστεί το μεγαθήριο για να στεγάσει τα όνειρα του, την μεγαλομανία αλλά και την ματαιοδοξία, ενός ανθρώπου αλλά και της συζύγου του Έλενας, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά την διάρκεια της προεδρίας του.



Ο Νικολάε ήταν ένας φτωχός τσαγκάρης, στο επάγγελμα, προσχώρησε στο κομμουνιστικό κόμμα σε νεαρή ηλικία και λόγω της εξυπνάδας του αλλά και της δραστηριότητας του , αναρριχήθηκε πολύ γρήγορα και κατάφερε να γίνει πρόεδρος της Ρουμανίας, σε μια δύσκολη για την χώρα , εποχή.

Συνοδοιπόρος του, η σύζυγός του, η Έλενα Πετρέσκου (χαϊδευτικά η Λενιούτα), από το 1939 ήταν στο πλευρό του και στην υλοποίηση των σχεδίων του.

Ενώ στην αρχή ήταν δημοφιλής, αργότερα λόγω υπέρ δανεισμού της χώρας, εφήρμοσε μέτρα που εξαθλίωσαν τον λαό, αφού δεν υπήρχαν τρόφιμα (εφαρμογή δελτίου για την προμήθεια ψωμιού και βασικών ειδών διατροφής), καύσιμα και φάρμακα. Η Έλενα, η οποία από το πουθενά απέκτησε πτυχία και έγινε χημικός και διαιτολόγος, απαγόρευε στον λαό να καταναλώνει τρόφιμα με πολλές θερμίδες ενώ θα έπρεπε να γυμνάζονται, γιατί θα έπρεπε ως λαός να είναι αδύνατοι και όχι παχύσαρκοι, όπως μας είπε η ξεναγός μας η οποία έζησε από κοντά τα έργα και τις ημέρες του ζεύγους. Απαγορεύτηκαν οι αμβλώσεις και η αντισύλληψη και η Ρουμανία γέμισε με ορφανά μικρά παιδιά, ενώ ιδρύθηκαν πολλά ορφανοτροφεία όπου επικρατούσαν άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Ο κόσμος δεν είχε χρήματα, νοσοκομειακή περίθαλψη, φως και αέριο για να ζεσταθεί, έλειπαν τα βασικά για την διαβίωση του, στην ουσία λιμοκτονούσαν και έτσι τον Δεκέμβριο του 1989, ο πεινασμένος και καταπεσμένος λαός και κυρίως η νεολαία ξεσηκώθηκαν και δόθηκε τέλος στο δικτατορικό καθεστώς με την εκτέλεση του ιδίου αλλά και της συζύγου του, αφού πριν περάσαν από δικαστήριο. Ίσως οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε από την τηλεόραση και τις εφημερίδες, τις εικόνες όταν βρέθηκαν τα πτώματα τους, πλάι- πλάι, δίπλα στον διάτρητο από σφαίρες τοίχο, στην αυλή του δικαστηρίου αν θυμάμαι καλά.

Τα πτώματα δεν θύμιζαν καθόλου τον πρόεδρο και την σύζυγό του, αλλά δυο απλούς ανθρώπους που έπεσαν από τα πυρά, όπλων.



Ο ίδιος και η σύζυγος του κατά την διάρκεια της προεδρίας ζούσαν πολυτελή ζωή, σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στην επιφάνεια μετά την εκτέλεση τους, 40 πολυτελή παλάτια στην Ρουμανία ήταν στην ιδιοκτησία τους, δωμάτια με συλλογές από τα εκατοντάδες φορέματα, παπούτσια και γούνες της Έλενας, άπειρα κοστούμια του Νικολάε ,πολλά από αυτά αφόρετα και στολές κυνηγιού, αλλά και πολυτελή αυτοκίνητα ακόμη και γιοτ, ήταν στην κατοχή τους.

Μέσα λοιπόν στην ζάλη του, για επίτευξη των προσωπικών φιλοδοξιών του, ο Τσαουσέσκου ήθελε να στεγάσει σε ένα μεγάλο κτίριο τις εργασίες της κεντρικής επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρουμανίας, το γραφείο όπου θα εργαζόταν ο ίδιος αλλά σκέφτηκε εκεί να στεγάσει τα Υπουργεία και τις Κρατικές υπηρεσίες. Όλα σε ένα!!!

Στις χώρες του ανατολικού μπλοκ, εκείνη την εποχή συνηθίζονταν οι ανεγέρσεις μεγάλων σε όγκο και τσιμεντένιων κτηρίων, όχι όμως τόσο μα τόσο μεγάλων....

Απέναντι ακριβώς έκτισε μεγάλα κτίρια που στεγαζόταν οι ανώτεροι αξιωματούχοι του καθεστώτος, έτσι για να τους έχει κοντά του.







Εμπνεύστηκε το μεγαλειώδες κτήριο, μετά από ένα ταξίδι του στην Β. Κορέα, και δεν έχασε χρόνο, ανέθεσε το έργο, στους καλύτερους αρχιτέκτονες και μηχανικούς, επιστράτευσε εργατικό προσωπικό και επιχειρήσεις, που παρήγαγαν υλικά, αποκλειστικά για την ανέγερση του παλατιού.

Το 1983 άρχισαν οι εργασίες ανέγερσής του .

Δείτε μερικά από τα χαρακτηριστικά του για να καταλάβετε το μέγεθος!!!

Ύψος που φτάνει στα 84 μέτρα, όροφοι παλατιού 14, επιφάνεια 330.000 τετραγωνικά μέτρα, 3.200 δωμάτια, 60 διάδρομοι τεράστιων διάστερων σε μήκος και πλάτος, 60 αίθουσες υποδοχής και στα 20 μέτρα κάτω από την γη ένα τεράστιο αντιπυρηνικό καταφύγιο. Φυσικά το παλάτι διαθέτει ένα τεράστιο πάρκινγκ με θέσεις για 200.000 αυτοκίνητα!!!!!

Είναι κατασκευασμένο από τόννους μαρμάρου, σκάλες και πατώματα καλύπτονται από μάρμαρα και άλλα ακριβά υλικά, 2.800 τεράστιοι πολυέλαιοι με κρύσταλλα κρέμονται από τις οροφές, ενώ στο πάτωμα μιας αίθουσας είναι στρωμένο το μεγαλύτερο χαλί του κόσμου, που κατασκευάστηκε επί τόπου !!!! Χρησιμοποιήθηκαν 900.000 τόνοι ξύλου και 700.000 τόνοι από ατσάλι και χαλκό.







Η κατασκευή του μέχρι σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί, οι εργασίες συνεχίζονται ενώ τα υλικά για την αποπεράτωση του βρίσκονται σε αποθήκες και στους προαύλιους χώρους, αφού είχε προβλέψει για όλα. Το κόστος συντήρησης του παλατιού έγινε μπελάς για τις κυβερνήσεις που ακολούθησαν και πολλές φορές σκέφτηκαν να το κατεδαφίσουν, να το νοικιάσουν ή ακόμα και να το πουλήσουν.

Σήμερα το ονομάζουν Παλάτι της Βουλής, στεγάζει την Βουλή της Ρουμανίας και την Γερουσία, κάποιες κρατικές υπηρεσίες και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

Διαθέτει συνεδριακό κέντρο και φιλοξενεί πολλές εκδηλώσεις.





Ένα τμήμα του είναι επισκέψιμο για το κοινό, αφού περάσεις σχολαστικό έλεγχο, πρέπει να έχεις μαζί σου ταυτότητα ή διαβατήριο για την είσοδο και οπωσδήποτε ένα ξεναγό για να επισκεφτείς τους χώρους του!!!! Η επίσκεψη στο κοινό επιτρέπεται μόνο στο 4% του κτηρίου και σε διαφορετικά επίπεδα κάθε φορά.

Για την ξενάγηση στους χώρους, υπολογίστε περίπου 2-3 ώρες, μαζί με την αναμονή για τον έλεγχο στην είσοδο, να είστε προετοιμασμένοι για πολύ περπάτημα σε διάδρομους και σε 10 αίθουσες με μοναδικό διάκοσμο η κάθε μια και ανεβοκατέβασμα σε τεράστιες σκάλες, προσέξτε την απόσταση των σκαλοπατιών μεταξύ τους, είναι πολύ μικρή σε σχέση με το μέγεθος της σκάλας ....ο ξεναγός θα σας εξηγήσει γιατί, δεν θέλω να σας τα αποκαλύψω όλα....

Όποιοι έχουν πρόβλημα με τις σκάλες, υπάρχουν ανελκυστήρες, χρειάζεται όμως υπομονή γιατί συνήθως έχουν ουρές.

Η είσοδος στοιχίζει 55leu, όταν το επισκέφτηκα έβγαλα φωτογραφίες, κάποιες στιγμές όμως μου έγιναν αυστηρές παρατηρήσεις από τους αρμόδιους υπαλλήλους που επιτηρούν τους χώρους, δεν επιτρέπεται, καλύτερα να πληρώσεις στην είσοδο τα 30 leu .

Ενδιαφέρουσα η αίθουσα Alexandru Ioan Cuza, με το μεγάλο παράθυρο που σε βγάζει σε ένα μπαλκόνι, όπου ακριβώς μπροστά βρίσκεται η λεωφόρος "Νίκη του σοσιαλισμού", ή λεωφόρος Ουνιρέα, ιδίου μεγέθους με τα Ηλύσια πεδία γιατί ας μην ξεχνάμε το Βουκουρέστι ήταν το Παρίσι των Βαλκανίων!!!

Εκεί έβγαινε ο Νικολάε και έκανε τα διαγγέλματα του στον λαό, που στο τέλος όμως δεν άντεξε το βάρος της τυραννίας του και τον γιουχάρισε με όλα τα επακόλουθα.....

Σ αυτό το μπαλκόνι έκανε την εμφάνισή του και ο Μάικλ Τζάκσον κατά την επίσκεψη του στο Βουκουρέστι, σήκωσε τα χέρια του στο συγκεντρωμένο πλήθος και φώναξε <<γεια σου Βουδαπέστη>>, ανθρώπινα τα λάθη, τι να κάνουμε.....

Εσείς θαυμάστε την θέα της πόλης από το μπαλκόνι και μην προσπαθήσετε να εκφωνήσετε κανένα λόγο, απλά χαιρετήστε, όχι ότι θα σας περιμένει κανένας από κάτω ......



Το παλάτι θα το ακούσεις με διάφορα ονόματα Casa Poporulu-«Κάζα Ποπουρούλουι» δηλαδή το «Σπίτι του Λαού»" κατά τον Τσαουσέσκου!!!!φυσικά και δεν ήταν για τον λαό, με την πλατύτερη έννοια γι αυτό οι Ρουμάνοι το αποκαλούν το "Παλάτι του Τσαουσέσκου" λόγω της χλιδής του, πολλοί όμως το αποκαλούν και το ''το σπίτι του τρελού" για ευνόητους λόγους.....



Προσωπική μου άποψη, αξίζει να το επισκεφτείτε, εκτός από τον θαυμασμό και το δέος που προκαλεί ως οικοδόμημα και μάλιστα της νεότερης ιστορίας, θα σας προβληματίσει και θα σας κάνει να σκεφτείτε μέχρι που μπορεί να φτάσει η αδυναμία του ανθρώπου για την υπερβολή και την μεγαλομανία.....και μάλιστα σε εποχή κρίσης!

Όσο για το Βουκουρέστι δεν θυμίζει τις υπόλοιπες Βαλκανικές πρωτεύουσες, έχει αέρα Ευρώπης, έχει αφήσει πίσω του τα κατάλοιπα του παρελθόντος σε μεγάλο βαθμό και προχωράει βλέποντας μπροστά,,,,
θα επανέλθω με νέο post.

TRIPS AND DREAMS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου