TRIPS AND DREAMS by MARY
  • HOME
  • DESTINATIONS
  • _EUROPE
  • _GREECE
  • _ASIA
  • _AFRICA
  • _NORTH AMERICA
  • _SOUTH AMERICA
  • _OCEANIA
  • TRAVEL MAP
  • BUCKET LIST
  • TRAVEL
  • _HOTELS & SPA
  • _RESTAURANTS-CAFE-BARS
  • _FOODS AND DRINKS
  • _ACTIVITIES-SPORTS
  • _ROAD TRIPS
  • _MUSEUMS-MOMUMENT
  • _TRAVEL TIPS
  • _TRAVEL NEWS
  • _TRAVEL EVENTS
  • ΔΙΑΦΟΡΑ
  • _REVIEWS
  • _BOOKS
  • _MUSIC
  • _FILMS-VIDEO
  • _ART
  • _PHOTOGRAPHY
  • _LIFESTYLE
  • _GIVEAWAYS
  • GUESTS
  • _INTERVIEWS
  • _POSTS
  • WORK WITH ME
  • ABOUT & CONTACT
facebook twitter Instagram pinterest linkedin
Η περιοχή της Νάουσας είναι γνωστή για τις αμπελοκαλλιέργειες, τα οινοποιεία και τα εκλεκτά κρασιά της.
Δεν είναι τυχαίο ότι το 1986 ανακηρύχθηκε ως η " Διεθνής πόλη Αμπέλου και Οίνου" από τον OIV, το διεθνές γραφείο Αμπέλου και οίνου.
Οι περιοχές Γιαννακοχώρι και Μακεδονίδος είναι γνώστες σ όλο τον κόσμο για τα οινοποιία τους και την παραγωγή καλού κρασιού.



0
Share

Στο πρόσφατο road trip μου, στην Β.Δ. Μακεδονία ψάχνοντας για παραδοσιακές γεύσεις και τοπικά προϊόντα ανακάλυψα μια οικογενειακη επιχείρηση στον 'Αγιο Παντελεήμονα, του Νομού Φλώρινας που με το σύνθημα στην επωνυμία της ΝΑΟΥΜΙΔΗΣ "all pepper" κατάφερε να παντρέψει τις παραδοσιακές γεύσεις της πιπεριάς Φλωρίνης και να τις εξελίξει σε delicatessen ώστε γρήγορα να γίνουν γνωστές και στο εξωτερικό.



0
Share

Στην Βεργίνα που απέχει από την Βέροια μόλις 12 χλμ φθάσαμε πολύ γρήγορα καθώς ήδη είχαμε διανύσει τη μισή διαδρομή, με μια παράκαμψη στην Μονή Τιμίου προδρόμου.


Ενώ το πρωί ξεκινήσαμε με καλό καιρό και ήλιο, ήδη άρχισε να χαλάει, τα σύννεφα και οι πρώτες ψιχάλες κάναν την εμφάνιση τους την ώρα που αφήναμε το αυτοκίνητο, στον χώρο του δημόσιου πάρκινγκ, αφού ήδη είχαμε κάνει μια βόλτα με το αυτοκίνητο, στο χωριό της Βεργίνας, ένα όμορφο χωριό της Ελληνικής υπαίθρου, με αρκετά καφέ και παραδοσιακές ταβέρνες αλλά και τοπικά ξενοδοχεία για όσους θέλουν να μείνουν περισσότερο στην περιοχή για τις εξορμήσεις τους και αποφεύγουν την διαμονή στις μεγάλες πόλεις.

Περπατήσαμε με τα πόδια μέχρι τον χώρο του Μουσείου, "ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΤΑΦΩΝ ΤΩΝ ΑΙΓΩΝ" και διαπιστώσαμε ότι φθάσαμε πολύ νωρίς, ήταν Τρίτη και το Μουσείο άνοιγε στις 12 το μεσημέρι. Καθίσαμε απέναντι σε ένα από τα καταστήματα που σερβίρουν καφέ και πίττες, αλλά πουλάνε σουβενίρ και τοπικά προϊόντα στις ειδικές αίθουσες που διαμόρφωσαν για τους τουρίστες.
0
Share

Η ημέρα μας βρήκε να ξυπνάμε νωρίς το  πρωί, με ένα καφέ στο χέρι, για να πάρουμε τους δρόμους και τα βουνά. Η ημέρα μας, περιελάβανε την επίσκεψη στη Βέροια (μπορείτε να δείτε τι κάναμε ΕΔΩ) και την περιήγηση μας, στα πιο σημαντικά μοναστήρια της περιοχής που έχουν  αρχαιολογικό, ιστορικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και είναι κτισμένα σε τέτοια σημεία που σου κόβουν την ανάσα από την ομορφιά και το  φυσικό κάλλος της περιοχής. Βουνά και καταπράσινα τοπία, φιδωτοί δρόμοι που σε ανεβάζουν ψηλά στο όρος Βέρμιο ή σε κατεβάζουν πιο χαμηλά εκεί που κυλάνε τα ήρεμα νερά του Αλιάκμονα ποταμού. 


Ιερά Mονή Παναγίας Σουμελά.




Ξεκινώντας λοιπόν από την Βέροια και ακολουθώντας τις πινακίδες, μέσω της διαδρομής Γεωργιανοί - Καστανιά, η Παναγία Σουμελά βρίσκεται σε απόσταση περίπου 20 χιλιομέτρων. Υπολογίστε 20 λεπτά με μισή ώρα για να φθάσετε. Η διαδρομή είναι εύκολη σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο, με υπέροχη πορεία μέσα στο καταπράσινο περιβάλλον του όρους Βέρμιο και δεν θα χορταίνεται να γεμίζετε με εικόνες τα μάτια σας και καθαρό αέρα τα πνευμόνια σας.

Η Ιερά Mονή Παναγίας Σουμελά είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.063 μέτρων στις πλαγιές του Βερμίου κοντά στο χωρίο Καστανιά και σήμερα αποτελεί ένα κτηριακό συγκρότημα που περιλαμβάνει 2 εκκλησίες 10 ξενώνες με 620 κρεβάτια, ένα εστιατόριο, δυο τουριστικά περίπτερα, βρύσες, τηλέφωνα, ηλεκτρικό φως, χώρους στάθμευσης, πλατεία, εκατοντάδες καλλωπιστικά φυτά και καρποφόρα δέντρα.

νέος ναός


Για την ιστορία της θαυματουργής εικόνας και την ίδρυση της Ιεράς Mονής Παναγίας Σουμελά που πάμε να προσκυνήσουμε, θα σας δώσω λίγες πληροφορίες όπως ακριβώς τις άντλησα από την επίσημη σελίδα της Μονής ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ 

«Τα αποσπάσματα είναι από τα κείμενα του μακαριστού προέδρου του Ιδρύματος ¨Παναγία Σουμελά¨  Παναγιώτη Τανιμανίδη».

«Δύο λέξεις που θυμίζουν τη ζωή, τα μαρτύρια και τους αγώνες του Ποντιακού Ελληνισμού»

Η Εικόνα της Παναγίας κατά την παράδοση είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά. Αυτός ήταν ο άνθρωπος ο οποίος αποτύπωσε τη μορφή της Παναγίας πάνω σε ξύλο. Η εικόνα της Σουμελά μετά την κοίμηση του Ευαγγελιστού μεταφέρεται από τον μαθητή του Ανανία στην Αθήνα.

 «Στα τέλη του τετάρτου αιώνα (386 μ.Χ.) πέταξε η «Αθηνιώτισσα» Παναγία για το όρος Μελά του Πόντου». Με εντολή και προτροπή της Παναγίας οι πρώτοι οικίτορες μετά την Παναγία του όρους Μελά του Πόντου είναι οι Βαρνάβας και Σωφρόνιος οι και κτήτορες της Ιεράς Μονής Της. Από το 386 μ.Χ. έως το 1922 μ.Χ. ζει στον ηρωικό και συνάμα μαρτυρικό Πόντο η Παναγία. 

«Απίστευτα γεγονότα συμπορεύονται με τη ζωή της Σουμελιώτισσας. Πίσω από τα γεγονότα αυτά αισθάνεται κανείς την αγωνία και τον αγώνα της Σουμελιώτισσας που πασχίζει πώς να προστατέψει την πίστη και το γένος και να διατηρήσει αναλλοίωτη την Ελληνορθόδοξη ταυτότητά του και άσβεστη την εθνική και ιστορική του μνήμη» 

«Ήρθαν όμως πιο δύσκολες, πιο τραγικές μέρες με τον ξεριζωμό (1922-1924). Τίποτε δεν μπόρεσε να ματαιώσει τον επάρατο ξεριζωμό Με τον ξεριζωμό, η Σουμελιώτισσα τάφηκε, με κοπετούς και θρήνους, από τους τελευταίους μοναχούς Της, στα αγιασμένα χώματά Της.

Δέκα χρόνια θαμμένη Η απεριόριστη αγάπη των ξεριζωμένων και η λαχτάρα τους να ξαναπροσκυνήσουν την εικόνα Της, θέριευε την ελπίδα της απελευθέρωσής Της Η πίστη και η τόλμη έφεραν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα ήρθαν στο φως η Εικόνα, ο πολύτιμος Σταυρός με το Τίμιος Ξύλο και το χειρόγραφο Ευαγγέλιο, που ήταν θαμμένα κοντά στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας» και το 1931 επιστρέφουν στην Ελλάδα στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών.

 «Είκοσι χρόνια μουσειακό αντικείμενο Η Παναγία και πάλι φώτισε ένα νοσταλγό Και η φαεινή εκείνη ιδέα του Φ. Κτενίδη δεν άργησε να γίνει πραγματικότητα η Εικόνα παραδόθηκε στο Σωματείο «Παναγία Σουμελά» και το 1952 ενθρονίστηκε, με κάθε επισημότητα στην καινούργια Της βίγλα, πάνω στο υψίπεδο του Βερμίου. Κανείς δεν ήταν δυνατόν να υποψιαστεί ότι η Παναγία Σουμελά σε λίγα μέσα χρόνια θα γινόταν Πανελλήνιο Προσκύνημα με παγκόσμια φήμη».

παλιός και νέος ναός 


Στις 15 Αυγούστου 1952 λοιπόν σύμφωνα με τις πληροφορίες έγιναν τα θυρανοίξια του μικρού, παλιού, πετρόκτιστου Ναού και εγκαθίσταται η εικόνα της Παναγίας που φυλασσότανε μέχρι τότε στο Βυζαντινό Μουσείο. Ο Πόντιος Φίλων Κτενίδης έγραψε τότε στην Ποντιακή Εστία: «Ατώρα θεμελίωσα, και χτίζω ξάν’ φωλέαν, θα έχω ξάν’ τα σήμαντρά μ’ θα έχω τα καμπάνας». 

παλιός ναός
 
Σύντομα η Ιερά Μονή γίνεται γνωστή και επισκέπτες από όλο τον κόσμο έφταναν μέχρι εδώ για να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα και έτσι για τις ανάγκες του προσκυνήματος  ιδρύθηκε την δεκαετία του ΄70, ακριβώς δίπλα μια νέα μεγαλύτερη εκκλησία η οποία διακοσμήθηκε με τοιχογραφίες, ψηφιδωτά, με μολυβοσκέπαστο θόλο εξωτερικά ενώ προστέθηκαν στον χώρο ξενώνες και άλλα κτίσματα για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες των προσκυνητών. 

νέος ναός

νέος ναός


Τον Αύγουστο του 1993 επιστράφηκαν στην Ιερά Μονή από το Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών όπου φυλασσόταν, ο πολύτιμος σταυρός με τίμιο ξύλο, το χειρόγραφο Ευαγγέλιο του Οσίου Χριστοφόρου. Θα δείτε επίσης κατά την διάρκεια της επίσκεψης και του προσκυνήματος τον ενεπίγραφο χρυσοκέντητο Επιτάφιο της Μονής Σουμελά.



Στην έξοδο της εκκλησίας υπάρχει το αγίασμα και το αγιασμένο λάδι, τα οποία μπορείτε μόνοι σας να αποθηκεύσετε σε μπουκαλάκια τα οποία πρέπει να έχετε μαζί σας ή να τα αγοράσετε από τα μαγαζάκια που βρίσκονται στον προαύλιο χώρο, πριν την είσοδο σας στον ναό.



Εντύπωση μας έκανε η καθαριότητα που επικρατεί σ όλους τους χώρους του ναού και στον περιβάλλον χώρο και καθώς συναντήσαμε κάποιες κυρίες που καθάριζαν σταθήκαμε για να τις ρωτήσουμε κάποιες λεπτομέρειες που θέλαμε να μάθουμε, έχουμε και εμείς τα χούγια μας, τι να κάνουμε, να ρωτάμε τους ντόπιους και να λύνουμε τις απορίες μας, μάθαμε λοιπόν ότι προσέρχονται εθελοντικά στον χώρο και καθαρίζουν, ενώ και άλλοι από την περιοχή βοηθάνε στις εργασίες εσωτερικά και εξωτερικά του ναού. 

Στην κουβέντα μας μάθαμε ότι στον χώρο υπάρχουν, μια  αξιόλογη βιβλιοθήκη και μια μουσειακή συλλογή η οποία βρίσκεται στο κάτω και πίσω μέρος του ναού και είναι επισκέψιμη κατόπιν ραντεβού. 



Έτσι είχαμε την τύχη να ξεναγηθούμε στο χώρο, κατόπιν ειδικής έγκρισης (λόγω covid-19 όλα είναι πιο δύσκολα) από την υπεύθυνη που για καλή μας τύχη βρήκαμε στο γραφείο της και να μάθουμε λεπτομέρειες για το ιερό προσκύνημα και την ιστορία του, την ώρα που πίναμε το καφεδάκι που μας πρόσφερε.  Πληροφορίες μάθαμε και  κατά την επίσκεψη μας στο Μουσείο και πραγματικά μείναμε έκθαμβοι από τα αντικείμενα και τα εκθέματα άμφια, ιερά σκεύη, εικόνες, στολές των Ποντίων κ.α. που έχουν συγκεντρώσει καθώς και και για τις δράσεις του Πανελλήνιου Ιερού Προσκυνήματος Ν.Π.Δ.Δ. ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ.



Θα δείτε επίσης κατά την διάρκεια της επίσκεψης  τον ενεπίγραφο χρυσοκέντητο Επιτάφιο της Μονής Σουμελά που παραχωρήθηκε στην Μονή το 1997 από το Μουσείο Μπενάκη.
(ευχαριστούμε πολύ την κα Πόπη Καραγιώργη, για τον χρόνο της, την προσπάθεια για την έγκριση και την φιλοξενία).


Από μικρό παιδί είχα να επισκεφτώ, την Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά, τότε που με τους γονείς μου, με φίλους και γείτονες  ήρθαμε μέχρι εδώ με εκδρομικό λεωφορείο για να προσκυνήσουμε την Χάρη της Παναγίας Σουμελά, ανήμερα της γιορτής της Παναγίας, στις 15 Αυγούστου. Ακόμη θυμάμαι πόσο κόσμο, πόσα αυτοκίνητα και λεωφορεία είχαμε συναντήσει εδώ, βρήκαμε και πολλούς Πόντιους όπως έλεγε η μάνα μου (όταν γύρισα σπίτι έψαξα και έμαθα την ιστορία τους καθώς δεν είχα ξανακούσει για αυτούς) αλλά και κόσμο από κάθε γωνιά της Ελλάδας που είχαν φθάσει μέχρι εδώ για να την τιμήσουν, να προσκυνήσουν την εικόνα της, να την παρακαλέσουν να τους έχει καλά αλλά και να την γιορτάσουν παρακολουθώντας τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνταν στο χώρο με μουσικές και ποντιακά χορευτικά συγκροτήματα. 



Ακόμη θυμάμαι τον μεγάλο χώρο έξω από τον προαύλιο χώρο της εκκλησία γεμάτο από κόσμο, να μην μπορείς να βρεις μια καρέκλα να καθίσεις, να πεις ένα νερό, ένα αναψυκτικό να τσιμπήσεις κάτι στα εστιατόρια και τα μικρά μαγαζάκια που είχαν στηθεί για τους εορτασμούς. Ευτυχώς τότε κουβαλούσαμε νερά και φαγητό μαζί μας, οι γονείς μας ήταν προνοητικοί και έτσι δεν μας έλειπε τίποτε. 

Όπως διαπίστωσα δεν άλλαξε πολύ αυτός ο χώρος, μόνο που τώρα δεν είχε κόσμο, ούτε πολλά αυτοκίνητα παρκαρισμένα και έτσι απόλαυσα την βόλτα μου στα εστιατόρια, τα μικρά μαγαζιά που εκτός από τα αναμνηστικά, τα εκκλησιαστικά είδη που έχουν όλα τα μοναστήρια προς πώληση και τα σουβενίρ προσφέρουν και ποντιακές λιχουδιές... τα πισία πασπαλισμένα με ζάχαρη, τα πιροσκί, τα πεινιρλί κ.α. και επιτέλους μπορέσαμε άνετα να καθίσουμε στα τραπεζάκια να τα απολαύσουμε.

Μπορώ να πω με σιγουριά ότι πολλά άλλαξαν εδώ σχετικά με το θέμα των κτηριακών εγκαταστάσεων και της πρόσβασης, όλα προς το καλύτερο εκείνο όμως που δεν άλλαξε ήταν το μεγαλείο του φυσικού τοπίου και κυρίως το δέος και η συγκίνηση την ώρα του προσκυνήματος στην θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς.

Η δύναμη του ποντιακού λαού, παρά τα όσα υπέστη, βρήκε το θάρρος και μέσα από την ιστορία του, την θρησκευτική και πολιτιστική κληρονομιά του, μπόρεσε να μείνει ενωμένος, να προοδεύσει και να ευημερήσει, να μεταφέρει μέχρι εδώ ότι τον δένει με το παρελθόν του και έτσι σήμερα να μπορεί κάθε Χριστιανός να φθάσει μέχρι εδώ να προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας που ήρθε από τον Πόντο. Μακάρι να βρεθούν άξιοι συνεχιστές και στις επόμενες γενιές.

Η επίσκεψη μου σ αυτό το μοναστήρι μου γέννησε την επιθυμία για μια επίσκεψη στον Πόντο για να βρεθώ και στην Παναγία Σουμελά, του όρους Μελά που τόσα έχω ακούσει. Μακαρι να αξιωθώ να φθάσω μέχρι εκεί.


Σας προτείνω μια επίσκεψη μέχρι εδώ, θα βρείτε έναν φυσικό παράδεισο και ένα ιερό προσκύνημα που πρέπει να επισκεφτούν όλοι οι Έλληνες.

Ηγούμενος : Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας

Τηλ. Επικοινωνίας : 2331088139, 2331088136

Διεύθυνση : Προσκύνημα Παναγίας Σουμελά, Καστανιά Ημαθίας, Τ.Θ. 125 Τ.Κ. 591 00, Βέροια

Ώρες επισκέψεως κοινού : Καθημερινά  8:00π.μ.–8:00μ.μ.



Στην επιστροφή μας κάναμε μια βόλτα στο χωριό Καστανιά, για να το γνωρίσουμε. Ένα όμορφο χωρικό σε υψόμετρο 1080 μέτρων με πολλά καινούργια και ανακαινισμένα σπίτια, με όμορφες αυλές γεμάτες δένδρα και λουλούδια και κόσμο σ αυτές, κυρίως ηλικιωμένοι με τα εγγόνια  τους, που ανοίγουν τα σπίτια τους για το καλοκαίρι. Και αφού το χούι μας είναι να μιλάμε με τον κόσμο, μια Καλημέρα μας έφερε μέσα στην αυλή ενός σπιτιού να πίνουμε καφέ, να τρώμε γλυκό κεράσι από το "καινούργιο" που έφτιαξε η νοικοκυρά λίγες μέρες πριν, όπως μας ενημέρωσε ο σύζυγος της και να συζητάμε περί ανέμων και υδάτων βρίσκοντας και κοινούς γνωστούς. Όμως  βρεθήκαμε να μαζεύουμε σ αυτή την αυλή και  τίλιο σε μεγάλες σακούλες από τα δένδρα που μόλις είχαν κλαδέψει. Έχουμε και τα τυχερά μας βλέπετε εμείς που τριγυρνάμε για να γνωρίσουμε την Ελλάδα μας!!!εξασφαλίσαμε το καλύτερο ρόφημα του χειμώνα. Τους ευχαριστήσαμε τους ευχηθήκαμε καλό καλοκαίρι για να συνεχίσουμε..



Η Ιερά Mονή Παναγίας Καλλίπετρας

Από την Βέροια θα κάνετε 25 με 30 λεπτά για να φθάσετε στην Ιερά Μονή Καλλίπετρας είναι περίπου 10-12 χλμ μακριά, μέσα από μια υπέροχη διαδρομή στο όρος Βέρμιο, που θα σας κατεβάσει σιγά σιγά  στον ποταμό Αλιάκμονα. 

Η ονομασία της Καλλίπετρα που σημαίνει "καλή πέτρα" προήρθε από τον βραχώδη όγκο ο οποίος βρίσκεται από πάνω της και την σκιάζει. Είναι ανδρικό μοναστήρι με λίγους μοναχούς.
Το μοναστήρι διαθέτει δέκα κελιά για μοναχούς, είκοσι δωμάτια για φιλοξενία κατόπιν συνεννόησης, μεγάλη τραπεζαρία και αρχονταρίκι που κατά την γιορτή της μονής στο Γενέθλιο της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου αλλά και τα Θεοφάνια κατά τον αγιασμό των υδάτων γεμίζουν από κόσμο. Στον ίδιο χώρο, λειτουργεί και μια έκθεση και πωλητήριο για να πάρετε κάποια αναμνηστικά για την ενίσχυση της μονής.


 Βρεθήκαμε εκεί το μεσημέρι που οι περισσότεροι χαλάρωναν από τις κοπιαστικές εργασίες της ημέρας, είδαμε ότι εκτελούνταν εργασίες ανακίνησης στον χώρο, είχαμε όμως την τύχη να πέσουμε επάνω στον γέροντα ο οποίος μας καλοδέχτηκε και μας οδήγησε στον μικρό ναό για να προσκυνήσουμε την θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου Καλλιπετριτίσσης, έργο του 17ου αιώνος μ.Χ., την οποία έχουν τοποθετήσει σε ένα αργυρό κάλυμμα του 1845 μ.Χ. Η εικόνα είναι γεμάτη από τάματα και αφιερώματα.





Επίσης στην μονή υπάρχει θολωτό οστεοφυλάκιο, με τα λείψανα 120 περίπου πατέρων της Μονής, που μπορούν να προσκυνήσουν οι προσκυνητές.
Η πρώτη αναφορά για το μοναστήρι χρονολογείται το 1100 από τότε το μοναστήρι ζει στιγμές άνθησης αλλά και μαρτυρίου. Μαζί με άλλες Μονές της περιοχής, πολλές απ’ αυτές κατεστραμμένες σήμερα, δημιουργούν την Σκήτη της Βέροιας. Η Σκήτη της Βέροιας είχε χαρακτηρισθεί και ως «Μικρόν Άγιον Όρος» και αριθμούσε 50 Μονές και 2500 μοναχούς. Καταστράφηκε πολλές φορες κατά την διάρκεια των αιώνων κάηκε, σφαγιάστηκαν οι μοναχοί της ενώ βοήθησε ενεργά κατά τον Μακεδονικό αγώνα φιλοξενώντας τα Ελληνικά αντάρτικα σώματα στη Μονή και περιθάλποντας τραυματίες, γι΄ αυτό τιμωρήθηκε από τους Ρουμάνους κομιτατζήδες οι οποίοι κατακρεούργησαν τους μοναχούς και τον ηγούμενο (1907). Βοήθησε επίσης οικονομικά με την περιουσία της, μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών στην ίδρυση 5 μεγάλων προσφυγικών οικισμών. Η τελευταία καταστροφή που υπέστη η μονή έγινε το 1941 όταν βοσκός έβαλε φωτιά για να αποφύγει την εκ νέου επάνδρωση της Μονής.



Θα σας πω ότι η ομορφιά του φυσικού τοπίου, το πράσινο, τα ήρεμα νερά του Αλιάκμονα ποταμού που κυλούν δίπλα ακριβώς αλλά και η ηρεμία και η ιερότητα του χώρου σε κάνουν να μην θέλεις να φύγεις από εκεί, πραγματικά το σκέφτηκα πολλές φορές όσο ήμουν στον χώρο και κυρίως στο μπαλκόνι ακούγοντας τις ψαλμωδίες των δυο νεαρών μοναχών που χαλάρωναν, ότι αν επιτρέπονταν θα μπορούσα να μείνω για λίγες ημέρες εκεί.



Στην απέναντι όχθη του Αλιάκμονα ποταμού και ψηλά στο όρος Βέρμιο, διακρίναμε ένα ακόμη μοναστήρι, την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου την οποία αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την επόμενη ημέρα και θα σας δώσω πληροφορίες σε επόμενο άρθρο, σε μια ιδιαίτερη διαδρομή που κάναμε στο νομό Ημαθίας για να γνωρίσουμε και τους σημαντικούς αρχαιολογικούς τόπους, εκτός του ιστού της πόλης,  που υπάρχουν στην περιοχή.

Στην ευρύτερη περιοχή της Βέροιας λειτουργούν εκκλησίες και μοναστήρια, τα πιο σημαντικά είναι τα παρακάτω. Εμείς σ αυτό το ταξίδι καταφέραμε να επισκεφτούμε 3 από τα 6 σημαντικά μοναστήρια της περιοχής βάζοντας τα υπόλοιπα στην λίστα μας  για την επόμενη φορά :
• Η Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά και ο Νεόκτιστος Ναός Αγίου Λουκά Συμφερουπόλεως
• Η Ιερά Mονή Παναγίας Σουμελά
• Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου
• Η Ιερά Mονή Παναγίας Καλλίπετρας
• Η Ιερά Μονή Μουτσιάλης
• Η Ιερά Mονή Προφήτη Ηλία Ασωμάτων

Τα 2 μοναστήρια που προαναφέραμε και την περιήγηση στην Βέροια μπορείτε να τα προλάβετε και σε μια ημέρα αν συμπιέσετε τον χρόνο σας και τρέξετε αρκετά όπως κάναμε και εμείς, το 3 μοναστήρι αφήστε το για την επόμενη ημέρα. 

Επίσης δείτε τα προγράμματα λειτουργίας και τις ώρες επισκέψεων στις μονές που συνήθως το μεσημέρι κλείνουν για να ξεκουραστούν οι μοναχοί για να μην κάνετε τζάμπα δρόμο να φθάσετε μέχρι εκεί και δεν μπορείτε να μπείτε. Καλό είναι να είσαστε ενδεδυμένοι με σεμνά ρούχα για να μην ψάχνετε τελευταία στιγμή τι θα φορέσετε συμπληρωματικά. Είναι κανόνες των μοναστηριών και αφού θέλουμε να τα επισκεφτούμε, τους σεβόμαστε χωρίς πολλά λόγια ότι και αν πιστεύουμε για αυτό το θέμα.

Επίσης σημαντικό είναι, να μπορείτε να ξυπνάτε νωρίς για να έχετε χρόνο μπροστά σας, ειδικά για την επίσκεψη στους αρχαιολογικούς χώρους, πριν πιάσει η ζέστη. 

Οσοι διαβάσατε ολόκληρο το άρθρο θα είδατε ότι αναφέρθηκα σε αποσπάσματα από το βιβλίο του Πόντιου "Παναγιώτη Τανιμανίδη" είμαι σίγουρη ότι θα σας γεννήθηκε η απορία αν έχει σχέση με τον γνωστό Σάκη, θα το αποκαλύψω γιατί το ρώτησα και εγώ, είναι παππούς του. Δεν έχετε παράπονο, όλα σας τα λέω  η μάλλον σας τα γράφω!!!!




0
Share
Το σημερινό μας οδοιπορικό έχει πολύ τρέξιμο για να προλάβουμε να δούμε τα περισσότερα αξιοθέατα, όπως πάντα, βεβαίως βεβαίως. Αποχαιρετάμε την όμορφη Βέροια, τι θα δείτε και τι θα κάνετε στην πόλη, σας τα γράψαμε σε ιδιαίτερο άρθρο, μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ .





Κατευθυνόμαστε προς το Φράγμα Αλιάκμονα σε απόσταση, 8 χλμ. έξω από την πόλη, στο νότιο τμήμα της, μετά το χωριό Αγία Βαρβάρα, ακολουθήστε τις πινακίδες προς Βεργίνα για την διευκόλυνση σας.

Πριν περάσουμε την γέφυρα κάνουμε μια στάση για να δούμε το μέρος και να εξερευνήσουμε την περιοχή. Συνεχίσαμε με το αυτοκίνητο μέχρι εκεί που επιτρέπονταν για να έχουμε μια εικόνα του έργου, που δίνει ζωή στην περιοχή και να θαυμάσουμε την γέφυρα που συνδέει τις 2 όχθες, σε όλο το μήκος της από μακριά.





Μπορείτε να κάνετε μια ωραία κυκλική βόλτα γύρω από την τεχνητή λίμνη του Αλιάκμονα που δημιουργήθηκε λόγω του φράγματος, όμως εμείς λόγω των περιοριστικών μέτρων του covid-19 δεν καταφέραμε να την ολοκληρώσουμε, τέτοια απαγορευτικά συναντήσαμε στα ταξίδια μας και σ άλλες περιοχές της Ελλάδας και δεν κατάλαβα ποτέ γιατί σε μέρη που δεν είναι σε εσωτερικούς χώρους, γιατί απαγορεύεται η πρόσβαση.




Θαυμάσαμε όμως το καταπράσινο τοπίο που κατεβαίνει από τα βουνά, μέχρι τα ήρεμα νερά του ποταμού και συνεχίσαμε προς την γέφυρα για να την περάσουμε και να συνεχίσουμε για την επόμενη στάση μας, μέσα από μια ορεινή διαδρομή 3ων χλμ. με πολλές στροφές και υπέροχη θέα, για να φθάσουμε στην ΙΕΡΑ Μονή Τιμίου Προδρόμου.



ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Μετά την γέφυρα του Αλιάκμονα, στην κεντρική διασταύρωση, στρίψαμε δεξιά και ακολουθήσαμε τον δρόμο που δείχνει η πινακίδα προς "Μονή Τιμίου Προδρόμου" για να βρεθούμε στο Μοναστήρι μετά από 3 χλμ διαδρομής στο βουνό, με την υπέροχη θέα στην γύρω περιοχή.



Αυτό τον δρόμο τον κάναμε 2 φορές ανέβασμα, 2 φορές κατέβασμα γιατί όταν μιλάς κατά την διαδρομή και δεν σταματάς να διαβάσεις τις πινακίδες στον δρόμο, την πατάς. Την προηγούμενη ημέρα το μεσημέρι, είχαμε ένα κενό και αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε. Δυστυχώς όταν φθάσαμε διαπιστώσαμε ότι η μεγάλη ξύλινη πόρτα του ήταν καλά μανταλωμένη, ενώ από πίσω της ήταν ξαπλωμένος ένας τεράστιος σκύλος που μας κοιτούσε βαριεστημένα, σαν να έλεγε 'που τρέχετε μεσημεριάτικα, κοιμάται ο κόσμος".

Τότε είδαμε, ακόμη μια πινακίδα και επιτέλους την διαβάσαμε, που μας ενημέρωνε αναλυτικά για το ωράριο των επισκέψεων, τις καθημερινές από τις 2-5 κλειστά. Η πύλη της μονής ανοίγει στις 7 το πρωί και κλείνει το βράδυ στις 9,30. Σας βάζω την φωτογραφία του ωραρίου για να κάνετε και εσείς το πρόγραμμα σας σωστά όταν το επισκεφτείτε.





Έτσι αφού την πρώτη φορά ατυχήσαμε να εισέλθουμε εντός της Μονής, παρότι χτυπήσαμε και φωνάξαμε μήπως μας ακούσει κάποιος και μας ανοίξει την τεράστια καστρόπορτα, πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής για την Βέροια, κάναμε μια βόλτα στον χώρο τριγύρω, όπου υπάρχει ένας μικρός ζωολογικός χώρος με παγόνια και άλλα ζώα και πτηνά, πολλά δένδρα και φυτά, αλλά θαυμάσαμε και το εξωτερικό του Μοναστηριού το οποίο αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά μοναστήρια της Μακεδονίας και ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα.





Το μοναστήρι αναφέρεται και ως η "Σκήτη της Βεροίας" και βρίσκεται στους πρόποδες των Πιερίων (Πιέρια Ορη). Από εδώ πέρασαν σημαντικές μορφές του μοναχισμού όπου παρέμειναν για ένα μικρό διάστημα ή μόνασαν εδώ. Το Μοναστήρι πυρπολήθηκε το 1822 από τους Τούρκους και το μοναδικό κτίσμα που διασώθηκε, είναι το παρεκκλήσι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα, στον βράχο. Η Μονή ανοικοδομήθηκε μέχρι το 1830.





Πολλά σημεία του εξωτερικού περίβολου, που υψώνεται ψηλά σαν φρούριο διατηρώντας τη μακεδονική αρχιτεκτονική, ήταν γκρεμισμένα και γίνονταν εργασίες αναστήλωσης κατά την επίσκεψη μας , ενώ απαγορεύονταν λόγω επικινδυνότητας τους εδάφους, από κάτω είχε μεγάλο κατήφορο που κατέληγε στο ποτάμι, να προχωρήσουμε πιο πολύ, βγάλαμε στα γρήγορα μερικές φωτογραφίες και επιστέψαμε στο αυτοκίνητο.


Έτσι δεν καταφέραμε να επισκεφτούμε το σπήλαιο που ασκήτεψε ο ΄Αγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω, εσείς που θα την επισκεφτείτε τώρα, μπορεί να είσαστε τυχεροί να φθάσετε μέχρι εκεί, θα το βρείτε στο νότιο τοίχο, θα σας οδηγήσουν οι πινακίδες.

Η Μονή άρχισε να ανακαινίζεται ξανά το 1986 όταν ο ηγούμενος Αρχιμ. Γρηγόριος Σοφός αναλαμβάνει, μαζί με λίγους πιστούς να την ξανακάνει λειτουργική, ενώ εργασίες συντήρησης και επιδιορθώσεις γίνονται μέχρι και τις ημέρες μας.





Ηδη είχαμε αποφασίσει ότι την επομένη το πρωί θα βρισκόμασταν πάλι εδώ για να επισκεφτούμε το εσωτερικό του Μοναστηριού και έτσι κάναμε. Πρωί πρωί χωρίς να προλάβουμε να πιούμε καφέ, φθάσαμε μέχρι εδώ και η Πύλη ήταν ήδη ανοιχτή. Βέβαια δεν υπήρχε ψυχή στον χώρο και έτσι ξεκινήσαμε την περιήγηση μόνοι μας.





Το καθολικό του μοναστηριού είναι μια τρίκλητη βασιλική του 14ου αιώνα, υπέστη πολλές καταστροφές στο πέρασμα των αιώνων και πολλές φορές ανακαινίστηκε. Πολλά ιερά λείψανα Αγίων φυλάσσονται εδώ όπως το λείψανο από την τιμία χείρα του Βαπτιστή Ιωάννου, το οποίο στάλθηκε εδώ από τη Μονή Διονυσίου του Αγίου Ορους πριν αρκετούς αιώνες, τα λείψανα των Αγίων Αναργύρων, Του Αγίου Μοδέστου, Του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου και άλλα πολλά. Στην αριστερή πλευρά του τέμπλου βρίσκεται η Τίμια Κάρα του Αγίου Κλήμης Αχρίδος που μεταφέρθηκε στην Μονή τον 12ο αιώνα και η Μονή τον θεωρεί ως 2ο προστάτη της.




Το κόσμημα της Μονής είναι το παρεκκλήσι της Μεταμόρφωσης που χτίστηκε τον 14ο αιώνα και σώζονται σ αυτό τοιχογραφίες μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας, της σχολής της Πανσελήνου.





Το μοναστήρι είναι ανδρικό και έχει ελάχιστους μοναχούς δεν θυμάμαι καλά 3 ή 5, εκ των οποίων ο ένας είναι πατριώτης. Ηγούμενος είναι ο Αρχιμανδρίτης Πορφύριος Μπατσαράς. Δεν καταφέραμε να δούμε κανέναν τους, ούτε θέλαμε να τους ενοχλήσουμε, γιατί αν και ήταν νωρίς, ήδη είχε προηγηθεί η θεία λειτουργία και αναπαύονταν, όπως μας ενημέρωσε μια κυρία, η οποία ντυμένη σαν μοναχή μας υποδέχτηκε στο αρχονταρίκι της μονής που μπήκαμε από περιέργεια να το δούμε. Μας είπε ότι βρίσκονταν εκεί και βοηθούσε στις δουλειές του Μοναστηριού, μαγείρεμα, πλύσιμο, σιδέρωμα και μας κέρασε ελληνικό καφέ που τόσο είχαμε ανάγκη να πιούμε αλλά και πολλά εδέσματα, που είχανε φέρει οι πρωινοί επισκέπτες που παρακολουθήσαν την λειτουργία.





Όλα μου φάνηκαν μοναδικά εκείνη την ώρα και ειδικά το πρόσφορο που το είχαν βουτήξει σε μαυρόξινο κρασί!!!! ίσως το πιο νόστιμο έδεσμα που μόνο σε μοναστήρι θα μπορούσες να συναντήσεις.





Η θεά από τα παράθυρα ήταν εκπληκτική βλέποντας το καταπράσινο τοπίο των βουνών και τον ποταμό Αλιάκμονα να κυλάει ήρεμα ανάμεσα τους, ενώ οι ήχοι της φύσης έδιναν τέτοια χαλάρωση και ηρεμία που πραγματικά δεν ήθελα να φύγω από εκεί. Η κυρία μας πρότεινε να μείνουμε όσο θέλουμε για να απολαύσουμε και το μεσημεριανό γεύμα, οι μυρωδιές που έρχονταν από την κουζίνα μας κάναν να το σκεφτούμε σοβαρά. Όμως είχαμε δρόμο μπροστά μας και δεν μπορούσαμε να μείνουμε.





Πριν φύγουμε μια επίσκεψη από το πωλητήριο της μονής για να πάρουμε, τα καθιερωμένα θυμιάματα και αναμνηστικά, περισσότερο για την ενίσχυση του μοναστηριού και όχι επειδή δεν έχουμε, έχει γίνει παράδοση πια να γυρίζω με σακούλες από τέτοια σε κάθε ταξίδι μου. Εντύπωση μου έκανε ότι κανένας δεν μας ενόχλησε, ακόμη και το αντίτιμο των αγορών μας το ρίξαμε στο ειδικό κουτί, χωρίς καν να σκεφτούμε να φύγουμε χωρίς να πληρώσουμε.


Το μοναστήρι πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου, την αποτομή της τιμίας κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και την ημέρα των Αγίων Πάντων. Η παράδοση στις 29 Αυγούστου απαιτεί το μαγείρεμα της φασολάδας για τους επισκέπτες. Ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας και Καμπανίας.





Αφήσαμε το Μοναστήρι παίρνοντας μαζί μας τις καλύτερες εντυπώσεις από όσα είδαμε και μάθαμε αλλά και από την φιλοξενία αλλά κυρίως για την θέα από το μπαλκόνι του, που μας αποζημίωσε ακόμη και αν ανεβήκαμε δυο φορές. Αν βρεθείτε στην περιοχή μην το παραλείψετε από τις περιηγήσεις σας.


ΒΕΡΓΙΝΑ

Κατεβαίνοντας από το Μοναστήρι προς στον κεντρικό δρόμο ακολουθούμε την οδική σήμανση και τις πινακίδες για το Μουσείο των βασιλικών Ταφών των Αιγών. Σε περίπου 5 χλμ ακολουθώντας τον επαρχιακό δρόμο Βέροιας-Κυψέλης θα συναντήσουμε την Βεργίνα.




Επειδή θεωρώ ότι η Βεργίνα είναι από μόνη της ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στην Ιστορία και στον πολιτισμό της περιοχής, της χώρας μας και όχι μόνο, θα γραφεί ένα ξεχωριστό άρθρο για το τί κάναμε, τι είδαμε, με πληροφορίες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τα εκθέματα και τις ανακαλύψεις των ανασκαφών.

13&14-ΙΟΥΛΙΟΥ 2020


0
Share
Η Βέροια είναι μια πόλη πλούσια σε ιστορία και πολιτισμό ! Σκοπός και στόχος μας σ αυτό το οδοιπορικό είναι να αναδείξουμε τα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς του πόλης που επισκεφτήκαμε στο πρόσφατο road trip μας στην Μακεδονία. Ο χρόνος μας ήταν περιορισμένος αφού έπρεπε να μείνουμε μόνο ένα βράδυ στην πόλη, άλλα να δούμε και να καταγράψουμε τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της και της γύρω περιοχής, έτσι αρχίσαμε έναν μαραθώνιο για τα προλάβουμε όλα στην πρώτη επίσκεψη μας μετά από πολλά χρόνια στην Βέροια που άλλαξε, μεγάλωσε έγινε μια σύγχρονη πόλη άλλα συνέδεσε το παρελθόν με το παρόν και σίγουρα αφήνει στον επισκέπτη τις καλύτερες εντυπώσεις.




0
Share

Ο πατέρας μου έλεγε πάντα "η τρέλα, παιδί μου πάει και στα βουνά" και δεν είχε άδικο, έτσι και αυτό το πρωί της Κυριακής με όση τρέλα διαθέτουμε, ξυπνήσαμε νωρίς και αποφασίσαμε να πάρουμε τα βουνά. Η σημερινή μας κατεύθυνση, τα Πιέρια Όρη, η φυσική προέκταση του Ολύμπου που εκτείνεται στους νομούς Πιερίας, Ημαθίας και Κοζάνης. 




Τα Πιέρια Όρη είναι γνωστά για την φυσική τους ομορφιά και γιαυτό τον λόγο στην αρχαιότητα οι Πιερίδες μούσες, προστάτιδες των τεχνών και των επιστημών τα επέλεξαν για την κατοικία τους. Στις μέρες μας είναι γνωστά για τα ορειβατικά μονοπάτια τους αλλά και τις πιο εύκολες πεζοπορικές διαδρομες μέσα στην φύση και τα γάργαρα νερά που κατεβαίνουν από ψηλά αλλά και τις οδικές διαδρομες μέσα στο φυσικό περιβάλλον και τα ορεινά τους χωριά.

Στα Πιέρια Όρη υπάρχουν δύο Ορειβατικά Καταφύγια, που βρίσκονται σε υψόμετρο 1000μ. και 1680μ. Το πρώτο βρίσκεται στον οικισμό Άνω Μηλιάς και ανήκει στον Ορειβατικό Σύλλογο Ε.Ο.Σ. Κατερίνης. Από εδώ περνά το Ευρωπαϊκό Ορειβατικό μονοπάτι Ε4 το οποίο διασχίζει τα Πιέρια Όρη και συνεχίζει προς τον Όλυμπο. Το δεύτερο Καταφύγιο βρίσκεται στη θέση «Σαρακατσάνα» και ανήκει στον Ορειβατικό Σύλλογο Σ.Ε.Ο. Κατερίνης. Από το καταφύγιο μπορείτε να συνεχίσετε και να φτάσετε μέχρι την ψηλότερη κορυφή των Πιερίων, το Φλάμπουρο στα 2193 μ.




Εμείς σήμερα θα ακολουθήσουμε μια οδική διαδρομή σε ασφαλτοστρωμένο επαρχιακό δρόμο και σε μερικά σημεία θα μπούμε σε χωματόδρομο για να βρεθούμε μέσα στο βουνό και τον παχύ ίσκιο των δένδρων. Θα συναντήσουμε πυκνά δάση που κρύβουν τον ουρανό από βαλανιδιές, οξιές, πλατάνια, καστανιές αλλά και μαύρη και κόκκινη πεύκη σε μεγαλύτερο υψόμετρο, θα περπατήσουμε δίπλα σε ρέματα με ορμητικά νερά και θα απολαύσουμε την δροσιά και την ηρεμία που σου προσφέρουν οι βόλτες μέσα στην φύση. Θα ακούσουμε τα πουλιά και τα έντομα που ζουν στο βουνό και χαρίζουν υπέροχους και πρωτόγνωρους ήχους στα αυτιά μας και αν είμαστε τυχεροί ίσως δούμε ζαρκάδια, αγριογούρουνα, αγριόγατους, κουνάβια και λαγούς αλλά εύχομαι να μην συναντήσουμε λύκους και αλεπούδες που υπάρχουν σε αφθονία στην περιοχή. Θα δούμε στον πεντακάθαρο ουρανό αετούς, γεράκια, πέρδικες, ορτύκια, μπεκάτσες και άλλα πουλιά και ίσως βρούμε και κυνηγούς για να μας διηγηθούν ιστορίες.


ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΦΩΤΕΙΝΑ-ΦΤΕΡΗ-ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ-ΕΛΑΤΟΧΩΡΙ-ΑΝΩ ΜΗΛΙΑ


Από την Εθνική οδό στρίβουμε πριν την Κατερίνη και μέσω Σβορώνου ακολουθούμε δυτικά την οδό προς Ελασσόνα, αφού περάσουμε τα χωριά με τα καπνοχώραφα και τα καρπούζια, Νεοκαισάρεια και Μοσχοχώρι φτάνουμε στην διασταύρωση για τα Φωτεινά, η φύση αρχίζει να αλλάζει σιγά σιγά και παρακολουθώντας την καλή οδική σήμανση αρχίζουμε και ανεβαίνουμε υψόμετρο για να βρεθούμε μέσα σε πλατάνια και φτέρες ενώ στις άκρες του δρόμου βλέπουμε τοποθετημένα κουτιά για μέλισσες και μελισσοπαραγωγούς να τα φροντίζουν.





Κατευθυνόμαστε για το χωριό Σκοτεινά, σε υψόμετρο 700 μέτρων, μέσα από ένα χωματόδρομο με πυκνά δένδρα που δεν μας αφήνουν να δούμε τον ουρανό ενώ δίπλα μας κυλάνε τρεχούμενα νερά. Αφήνουμε το αυτοκίνητο και αρχίζουμε να περπατάμε κάτω από τα δένδρα και δίπλα στα ορμητικά νερά, προσπερνάμε το ξωκλήσι του αγίου Κοσμά, χωμένο σε μια κουφάλα βράχου και συναντάμε ένα αυτοκίνητο που ο οδηγός του, μας ενημερώνει ότι μπορούμε να συνεχίσουμε με το αυτοκίνητο μέχρι το χωριό Σκοτεινά, παλιά το έλεγαν Μόρνα που σημαίνει σκοτεινός τόπος, όμως οι κάτοικοι του το εγκατέλειψαν το 1965 και πήγαν στα Φωτεινά επειδή αναζητούσουν περισσότερο φως και ζέστη. Βρείτε το παλιό εργοστάσιο ξυλείας που δεν λειτουργεί από το 1967 και έδινε εργασία στους υλοτόμους της περιοχής, αφού η ξυλεία των Πιερίων θεωρείτε από τις καλύτερες, ακομη και ο βασιλίας Οθωνας, έφτιαξε το 1830 τη θαλαμηπόλο του με οξιές από τα Πιέρια όρη. Αλλά και στην αρχαιότητα πολλά καράβια ναυπηγήθηκαν στα παράλια της Κατερίνης από δέντρα που κόπηκαν από τα Πιέρια ορη. Από το εργοστάσιο περπατήστε για να να φτάσετε στο μεσαιωνικό πέτρινο γεφύρι της Μόρνας αλλά και να δείτε και το φράγμα της Μόρνας που κατασκευάστηκε ο 1985 για να καλύψει τις αντιπλημμυρικές άλλα και υδρευτικές ανάγκες των κατοίκων της βόρειας Πιερίας. Το φράγμα τροφοδοτείται από τον ποταμό Αίσωνα ή Μαυρονέρι που πήρε το όνομά του από τα σκούρα, μαύρα πετρώματα του. 




Γυρίζουμε στο αυτοκίνητο και μέσα από ένα δρόμο χαλικοστρωμένο με πέτρες και λάσπες από την βροχή των προηγούμενων ημερών, αν έχετε χαμηλό αυτοκίνητο μην το επιχειρήσετε προτιμήστε το περπάτημα μέχρι το χωριό, ειδικά αν τις προηγούμενες ήμερες έβρεχε και ψάχνουμε να βρούμε τον έναν άνθρωπο για να μας πει που είναι η πλατεία του χωριού. Οι πληροφορίες μου λένε ότι κατά την απογραφή του 2011, καταγράφηκε στο χωριό μόλις 1 άτομο!!!!




Ανεβαίνουμε για εξερεύνηση στην πάνω γειτονιά, κατεβαίνουνε στην κάτω γειτονιά αλλά
μάταιες οι προσπάθειες μας, δεν κυκλοφορεί ψυχή, τα σπίτια δείχνουν σημεία εγκατάλειψης, είναι όμως μια καλή ευκαιρία για φωτογραφίες. Ίσως λόγω της πανδημίας δεν ήρθαν ούτε οι καλοκαιρινοί κάτοικοι και επισκέπτες από μακρυά, για να τα ανοίξουν, μόνο η εκκλησία στέκει αγέρωχη, είναι ανοιχτά, ανάβουμε ένα κεράκι και περνούμε τον ίδιο ανηφορικό δρόμο της επιστροφής, ενώ το αυτοκίνητο κολλάει δυο φορές, ευτυχώς χωρίς ζημιές μέχρι που συναντάμε μια παρέα κυνηγών κάτω από τον παχύ ίσκιο των πλάτανων και δίπλα στα τρεχούμενα νερά να ψήνουν, σταματάμε για μια καλημέρα μέσα από το αυτοκίνητο και κάποιες πληροφορίες για να συνεχίσουμε την διαδρομή και μας προσκαλούν για ένα τσιπουράκι με συνοδεία ψητά μεζεδάκια που μας έσπασαν τις μύτες, ενώ έχουν να μας πουν πολλες ιστορίες για την περιοχή και το χόμπι τους.




Κάτι τέτοιες τυχαίες συναντήσεις είναι ότι πιο ωραίο μπορεί να ζήσει ένας ταξιδιώτης στην ζωή του και τις αποδράσεις του αρκεί να έχει καλή διάθεση και όρια. Το ένα τσίπουρο έφερε το άλλο, η μια κουβέντα την άλλη, τα πρόβεια παϊδάκια έφεραν τις χοιρινές μπριζόλες, τις ντομάτες χωρίς λίπασμα από τον κήπο του ενός και την γνήσια φέτα με τις ελιές από τα χωράφια και τα ζώα του άλλου αλλά και ένα παστό χοιρινό λίπος που έφερε ο μερακλής της παρέας και είναι για γερά στομάχια. Ένα βάζο με λιωμένο σκόρδο συνόδευε τα φαγητά τους, φυσικά δεν τόλμησα να δοκιμάσω. 




Όμως με τις κουβέντες και τα τσίπουρα πέρασε η ώρα, μεσημέριασε, χωρίς να το καταλάβουμε, επρεπε να φύγουμε γιατί είχαμε δρόμο στα Πιέρια Όρη και μάλιστα το πρόγραμμά μας είχε ανατραπεί και επρεπε να το ξαναστήσουμε αφού οι πληροφορίες των κυνηγών μας έλεγαν ότι η διαδρομή που είχαμε χαράξει στο πρόγραμμά μας προς την Φτέρη μόλις 8 χλμ από εδώ και το καταφύγιο, ήταν κλειστή λόγω των ακραίων καιρικών φαινόμενων που έπληξαν την περιοχή τις προηγούμενες μέρες. Το χωριό Φτέρη ήταν το χωριό όπου έμεναν οι κάτοικοι της σημερινής Καρίτσας και το εγκατέλειψαν την εποχή της Τουρκοκρατίας, ωστόσο σήμερα υπάρχουν κάποια εξοχικά σπίτια, όμως φαντάζομαι ότι και αυτό θα ήταν άδειο και εμείς χάσαμε την ευκαιρία να το επισκεφτούμε.

Γρήγορος επανασχεδιασμός και βγαίνοντας από τους δασικούς χωματόδρομους πήραμε τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στο Ελατοχώρι, στόχος μας ήταν να φτασουμε στο χιονοδρομικό κέντρο Ελατοχωρίου μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Ε ναι σας το είπα "η τρελα πάει στα βουνά" και ενώ ο κόσμος πηγαίνει στα χιονοδρομικά τον χειμώνα για σκι, εμείς σαν ανάποδοι άνθρωποι θα επισκεφτούμε το χιονοδρομικό, το καλοκαίρι, φυσικά ήταν άδειο, δεν λειτουργούσε τίποτα, δεν υπήρχε ψυχή αλλά αυτός ήταν και ο σκοπός μας, θέλαμε να αποφύγουμε τα πλήθη, τον συνωστισμό και τον συγχρωτισμό λόγω της πανδημίας, γιαυτό φέτος διαλέξαμε να εξερευνήσουμε την ηπειρωτική Ελλάδα και τα μέρη που δεν προτιμούν οι πολλοί και μάλιστα αρχές Ιούλη που ακόμη δεν άρχισαν οι άδειες του λαού. Πιστέψτε με δεν το μετανιώσαμε καθόλου, απλά το απολαύσαμε!

Συνεχίσαμε λοιπόν για Ελατοχώρι μέσω καλά ασφαλτοστρωμένου δρόμου, και συγκεκριμένα για το χιονοδρομικό κέντρο, το οποίο βρίσκεται σε σε υψόμετρο 1450μ. και αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή χιονοδρομικά κέντρα της Ελλάδας τους χειμερινους μήνες. Έχει 10 πίστες που λόγω της υψομετρικής διαφοράς του βουνού έχουν διαφορετικό βαθμό δυσκολίας ώστε να καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις, έχει επίσης μια πίστα για snowboard και μια για έλκηθρα. Φυσικά ήταν έρημο, δεν λειτουργούσε τίποτε, ούτε καν το σαλέ για να πιούμε έναν καφέ και έτσι αποφασίσαμε να κατεβούμε στο παλιό Ελατοχώρι σε απόσταση μόλις 8 χλμ.

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, το Ελατοχώρι εκτός από το χιονοδρομικό κέντρο, αποτελείται από δυο οικισμούς τον παραδοσιακό και γραφικό οικισμό του Ελατοχωρίου που υπάρχουν πολλα ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια, μπαρ, καταστήματα και τον χειμώνα γίνεται ο κακός χαμός από την κοσμοσυρροή και το νέο χωριό του Ελατοχωρίου πιο χαμηλά, σε υψόμετρο 850 μέτρων, που δημιουργήθηκε όταν ο παλιός οικισμός κάηκε από τους Γερμανούς στις 27-01-1944 και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να μετακομίσουν εδώ. Ένας τυπικός, τακτοποιημένος οικισμός χωρίς τουριστικό ενδιαφέρον.




Το παλιό χωριό όμως αναγεννήθηκε από τις στάχτες του, διατηρώντας τον παραδοσιακό του χαρακτήρα και με την δημιουργία του χιονοδρομικού κέντρου απέκτησε πάλι ζωή και δράση τους χειμερινους μήνες, είναι πολύ όμορφο έστω και άδειο για βόλτες στα πλακόστρωτα σοκάκια του με τα πέτρινα σπίτια και τους ξενώνες. Σημαντικό αξιοθέατο για επίσκεψη η εκκλησία του Αγίου Νικολάου από τον 17ο αιώνα με το υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Σύμφωνα με την παράδοση χτίστηκε, όταν ένα σημαντικό χρηματικό ποσό που θα πλήρωναν οι Τούρκοι ως λύτρα στους κλέφτες για την απελευθέρωση ομήρων, κατέληξε κατά τύχη στα χέρια των Ελλήνων.





Συνεχίζουμε για την Άνω Μηλιά κάνοντας μια σταση σε μια εκκλησία που μας κέντρισε το ενδιαφέρον στην άκρη του δρόμου, την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, στην ουσία πρόκειται για τα ερείπια του Νεκροταφειακού Ναού του Αγίου Αθανασίου όπως διαβάζουμε στην πινακίδα. Τα ερειπια ενός ναού, που αναστηλώθηκε λίγα χρόνια πριν, μπήκαν στην θέση τους οι εικόνες τα μανουάλια αλλά και το ιερό και σκεπάστηκαν με μια κατασκευή για να προστατεύονται, ώστε να μπορεί ο ταξιδιώτης να κατεβεί και να ανάψει ένα κεράκι. Δίπλα υπάρχει μια βρύση όπου μπορεί να πιει κρύο νεράκι.

Σας προτείνω να κάνετε μια στάση πριν συνεχίσετε για τον οικισμό της Άνω Μηλιάς που βρίσκεται σε υψόμετρο 1000 μέτρων. 




Στην είσοδο του χωριού θα σας καλωσορίσει η πετρόκτιστη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής με το υπέροχο καμπαναριό της, μια τρίκλιτη βασιλική εκκλησία, χτίστηκε επί Τουρκοκρατίας, όμως το 1822 οι Τούρκοι την έκαψαν μαζί με το χωριό. Γύρω στο 1854 οι κάτοικοι της Μηλιάς ξανάχτισαν την εκκλησία.

Λέγεται ότι από εδώ πέρασε ο Κοσμάς ο Αιτωλός το 1763 και στην αυλή του ναού δίδαξε τους πιστούς της περιοχής, ενώ έστησε ένα σταυρό πάνω σ ένα πεύκο, ο οποίος υπάρχει ακομη στην ίδια θέση χωρίς το δένδρο να αναπτύσσεται σε αυτό ακριβώς το σημείο.

Μπορείτε να καθίσετε στο προαύλιο της εκκλησίας, να πάρετε πολλες ανάσες δροσιάς και καθαρού αέρα ενώ μπορείτε να γεμίσετε τα μπουκάλια σας με γάργαρο νεράκι από την βρύση που βρίσκεται απεναντι από την εκκλησια.



Στον δρόμο σας λίγο πιο πάνω από την Άνω Μηλιά θα συναντήσετε την πινακίδα για το ορειβατικό καταφύγιο της ορεινής Άνω Μηλιάς, σε υψόμετρο 1.050 μέτρων, κάντε μια σταση δυστυχώς δεν ήταν ανοιχτό αλλά από τα παγκάκια που υπάρχουν στον εξωτερικό χώρο, απολαύσαμε θέα μέχρι το Αιγαίο και τον Θερμαϊκό και όπως μας είπαν κάποιοι στο χωριό όταν έχει καθαρή ατμόσφαιρα βλέπεις μέχρι και τις μονές του Αγίου Όρους.




Από την περιοχή της Άνω Μηλιάς ξεκινάνε πολλές ορειβατικές και πεζοπορικές διαδρομές, ενώ μπορούν να σας δώσουν και πληροφορίες οι άνθρωποι του ΕΟΣ αν τους βρείτε στο καταφύγιο.

Το μονοπάτι Ε4 είναι το πιο σημαντικό και σε περνάει και στον Όλυμπο

Από το καταφύγιο μπορείτε να ανεβείτε στο Φλάμπουρο την πιο ψηλή κορυφή των Πιερίων 2.194μ. Διαδρομή Ανω Μηλιά (Ε4) - Τούφες Καραγιώργη - Αβδέλλα - Φλάμπουρο διαδρομή 5 ώρες περίπου και αν βαριέστε το περπάτημα μπορείτε να φτάσετε με 4Χ4 αυτοκίνητο διανύοντας μια απόσταση 14 χλμ.

Η διαδρομή Ανω Μηλιά - Πέντε Πύργοι διαρκεί 2,5 ώρες

Η διαδρομή Ανω Μηλιά - Μοναχό νερό - Χτένι διαρκει 3 ώρες

Το μονοπάτι της αγάπης είναι πιο εύκολο και φυσιολατρικό και διαρκεί 30 λεπτά

Το μονοπάτι των μουσών με 50 λεπτά περπάτημα

Το μονοπάτι των καπετάνιων με 45 λεπτά περπάτημα 




Εμείς έχοντας μια τρέλα με τα βουνά συνεχίζουμε τις οδικές διαδρομες μέσα στο βουνό μέσα στα δάση από δρυς και οξιές χωρίς να έχουμε προορισμό τώρα πια, όταν ξαφνικά αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε ανέβει μέσα από ένα δασικό χωματόδρομο που γίνεται όλο και πιο δύσκολος, πολύ ψηλά στο βουνό, και το αυτοκίνητο μας δεν βοηθάει να προχωρήσουμε και έτσι αποφασίζουμε να επιστρέψουμε μην τυχόν και μας συμβεί κάτι αφού δεν έχουμε και επικοινωνία με τον κάτω κόσμο, με τα κινητά μας. Κατεβαίνοντας σε μια διχάλα, βλέπω μια πινακίδα που γράφει προς μνημείο αεροπορικού δυστυχήματος, ευτυχώς το μυαλό παίρνει γρήγορα στροφές και θυμάμαι το ουκρανικό αεροπλάνο που συνετρίβη στα Πιέρια, ήταν πρώτο θέμα για ημέρες στα δελτια ειδήσεων και είχε συγκλονίσει την χώρα μας αρκετά χρόνια πριν.

Πάμε λέω αμέσως, ίσως δούμε το κουφάρι του αεροπλάνου, θέλω να το φωτογραφίσω. Και φυσικά ξεκινήσαμε μόνο που με τις κουβέντες χάσαμε την σήμανση, μικρές πινακίδες και κουκκίδες πάνω στα δέντρα και βρεθήκαμε πάλι σε δύσκολα μονοπάτια. Επιστροφή προς τα πίσω πάλι, θα το βρούμε δεν υπάρχει περίπτωση είμαστε κοντά, μόνο μην χάσουμε πάλι την σήμανση και τον δρόμο σκέφτομαι γιατί σε λίγο θα σκοτεινιάσει, εδώ στα βουνά πέφτει το φως πιο γρήγορα λόγω της πυκνής βλάστησης και των ψηλών δένδρων. Δεν θέλω να κοιμηθώ στο δάσος και στο αυτοκίνητο απόψε.... Τελικά το βρίσκουμε!!!

Για την ιστορία στις 17-12-1997 το ουκρανικό αεροσκάφος Γιάκοβλεφ ΥΑΚ-42 συντρίβει στα Πιέρια Όρη, στην θέση Ντίτσιος και υψόμετρο 1200 μέτρα, εκείνο το βράδυ επικρατούσε πυκνή ομίχλη, δεν έβλεπες ούτε στα 3 μέτρα και είχε σφοδρή χιονόπτωση .


"Το ουκρανικό ΥΑΚ-42 ερχόταν για προσγείωση στο Αεροδρόμιο της Μίκρας στη Θεσσαλονίκη, όταν ο πιλότος ζήτησε βοήθεια από το ραντάρ για την τελική προσέγγιση. Όταν τον ενημέρωσαν ότι το αεροδρόμιο δεν διαθέτει ραντάρ προσέγγισης, ο πιλότος απάντησε ότι είναι σε διαδικασία προσέγγισης, έχει βρει το σωστό ίχνος και κατεβαίνει προς τα 3.500 πόδια.

Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, το πλήρωμα του ουκρανικού αεροσκάφους είχε χαθεί και δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τους ελεγκτές λόγω κακής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Κάνοντας κύκλους και προσπαθώντας να ξαναβρούν το αεροδρόμιο, οι δύο χειριστές μετά από 18 λεπτά άσκοπων κύκλων «κάρφωσαν» το αεροσκάφος στα Πιέρια Όρη χωρίς να αντιληφθούν ότι κινδυνεύουν, αφού είχαν χαθεί εντελώς και δεν γνώριζαν το ασφαλές ύψος της περιοχής που βρίσκονταν. Δύο ελεγκτές εναερίου κυκλοφορίας τιμωρήθηκαν από τα δικαστήρια για την παράλειψη να αντιληφθούν εγκαίρως το πρόβλημα και να ζητήσουν τη συνδρομή του ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ κάποιες από τις αποζημιώσεις των συγγενών ακόμα βρίσκονται σε εκκρεμότητα." (άντληση κειμένου από την εφημερίδα το Βήμα)

Στο αεροπλάνο βρισκόταν 34 Ελληνες οι οποίοι εργάζονταν σε τεχνική εταιρεία ελληνικών συμφερόντων στην Οδησσό, και επέστρεφαν στην χώρα μας για να γιορτάσουν με τους συγγενείς τους τις γιορτές των Χριστουγέννων. Δυστυχώς το τραγικό ατύχημα είχε σαν αποτέλεσμα να χαθούν 72 άνθρωποι και το έργο των συνεργείων για ανεύρεση τυχόν επιζώντων να γίνει με μεγάλη δυσκολία λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν. 


Στο σημείο του μνημείου δεν βρήκαμε φυσικά το κουφάρι του αεροπλάνου γιατί κατά την συντριβή του, παρέσυρε πολλα δένδρα κυρίως οξιές και διαμελίστηκε σε πολλα κομμάτια που εκτινάχθηκαν σε πολλα σημεία του βουνού. Κάποια από αυτά που βρέθηκαν, συγκεντρώθηκαν σε κάποιο χώρο λίγο πιο μακριά για να θυμίζουν το τραγικό συμβάν.

Το μνημείο που τελικά βρήκαμε μας συγκίνησε, ξεχάσαμε το κουφάρι και τις φωτογραφίες και μας έκανε να σκεφτούμε πως το κακό μπορεί να γίνει από ένα λάθος πολύ εύκολα και ας μην το κάναμε οι ίδιοι, απλά μπορεί εύκολα να πέσουμε θύματα της κακιάς ώρας. Το μνημείο στηθηκε για να θυμίζει εκεινη την τραγική ήμερα, υπάρχει πινακίδα με τα ονόματα των θανόντων και κάθε χρόνο έρχονται συγγενείς τους και τελούν μνημόσυνο στην μνήμη τους.

Εντύπωση μας προκάλεσαν κάποια μεταλλικά αντικείμενα που λαμπύριζαν στα βράχια, ψάχνοντας στο διαδίκτυο διάβασα ότι λίγες ώρες πριν φτάσουμε εμείς, μια ομάδα της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. έκαναν εικαστική παρέμβαση με θέμα «72κύκλοι» (όσοι και οι νεκροί του δυστυχήματος). Στα βράχια τοποθετήθηκαν 72 μεγάλοι δίσκοι από Inox (σαν καθρέφτες) που σηματοδοτούν την πνευματική υπόσταση των νεκρών και επισημαίνουν την απουσία τους, μέσα από την αντανάκλαση της παρουσίας στον καθρέφτη. διαβάστε το σχετικό αρθρο της εφημερίδας Έθνος.





ΤΙPS

Φορέστε ρούχα άνετα και παπούτσια για περπάτημα, ένα μπατόν για την πεζοπορία στα βουνά, είναι πάντα χρήσιμο.

Φορτίστε μπαταρίες φωτογραφικής μηχανής και κινητών.

Να έχετε μαζί σας απαραίτητα gps θα σας βοηθήσει πολύ αλλά και ένα χάρτη!

Στο back pack να έχετε κάποιο snack, ξηρούς καρπούς, παστέλια, νερό, και καφέ, να έχετε μαζί σας ένα παγούρι για να το γεμίζετε στις πηγές με γάργαρο, παγωμένο νερό και ένα σουγιά ή μαχαιράκι σίγουρα θα σας χρειαστεί για να κόψετε κάποιο φυτό, καρπό ή φρούτο!!!

Μην ξεχάσετε την αντηλιακή σας, χρειάζεται και στο βουνό και ένα καπέλο!

Ένα μακρύ πουκάμισο ή μπλούζα ίσως σας χρειαστεί στην πεζοπορία για να μην τρυπάτε τα χέρια σας από τους θάμνους και τα κλαδιά.

Ένα φορητό φαρμακείο με τα απαραίτητα πάντα είναι χρήσιμο.

Πάντα κουβαλάω μαζί μου μια αλλαξιά ρούχα και ένα δεύτερο ζευγάρι παπούτσια για κάθε περίπτωση. Κάντε το και εσείς ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να συμβεί.

Ρίξτε και το μαγιό σας, στο σακίδιο μην ξεχνάτε ότι τα τελευταία χρόνια ανακαλύψαμε το μπάνιο στις βάθρες και στους καταρράκτες, κρίμα να χάσετε το μπάνιο επειδή δεν σκεφτήκατε να πάρετε μαγιό μαζί σας.

Και μια συμβουλή, πάντα να ενημερώνετε κάποιο συγγενή ή φίλο ότι θα ανεβείτε στα βουνά, ειδικά αν πάτε μόνοι σας και καλύτερα να τους δίνετε την ακριβή διαδρομή που θα ακολουθήσετε, έστω και με το αυτοκίνητο, γιατί μπορεί να σας ψάχνουν και να μην λειτουργεί το κινητό σας και να ανησυχούν ή στην χειρότερη περίπτωση να πάθετε κάτι και να μην μπορείτε να ειδοποιήσετε. Ώρες επάνω στα βουνά, χωμένοι μέσα στα δάση δεν συναντήσαμε ούτε ένα αυτοκίνητο, ούτε έναν άνθρωπο εκτός από τους κυνηγούς, αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά.


ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ! ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑΜΕ  ΛΥΚΟ!

Έτσι λοιπόν γεμάτοι με εικόνες και εντυπώσεις, αποφασίσαμε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής πριν μας βρει το βαθύ σκοτάδι στα βουνά των Πιερίων που μας ενθουσίασαν και έκαναν την μέρα μας πιο όμορφη, τώρα πια γεμάτοι από όσα ζήσαμε θέλαμε να φτασουμε στην βάση μας στον Πλαταμώνα να καταγράψουμε ότι είδαμε για εσάς, αλλά και για να βάλουμε κάτω τους χάρτες μας και να οργανώσουμε την διαδρομή της επόμενης ημέρας......

Περιμένουμε τα σχόλια σας, πείτε μας αν επισκεφτήκατε και εσείς τα Πιέρια Όρη, τι επιπλέον ενδιαφέρον είδατε που εμείς παραλείψαμε ώστε να το προσθέσουμε στην επόμενη απόδραση μας, πείτε μας αν σας πείσαμε να επισκεφτείτε και εσείς την περιοχή αλλά και αν θέλετε να σας γράφουμε κάτι επί πλέον, που θα σας βοηθούσε.

Με την δική σας βοήθεια θα προσπαθούμε και εμείς να γινόμαστε καλύτεροι αλλά να μαθαίνουμε και από εσάς.

Μέχρι την επόμενη διαδρομή, θετική σκέψη και όλα θα περάσουν και θα γίνουν καλύτερα!!!





0
Share
Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα

About Me

Hello!! I'm Mary!

Welcome to my travel blog, TRIPS AND DREAMS. Here you will find my wanderings in Greece and the rest of the world, a lot of photos and informations from my travels as well as many travel and packing tips that will make your journeys more comfortable and beautiful. Together we will travel to every corner of our planet and discover its beauties.

Follow Me

  • facebook
  • twitter
  • instagram
  • Pinterest

Facebook Page

Popular Posts

  • 2 + 1 ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ EDIRNE-ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ
  • ΣΟΥΒΕΝΙΡ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΑ
  • 16 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

Blog Archive

  • ►  2023 (1)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2022 (14)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (2)
    • ►  Αυγούστου (6)
    • ►  Ιουνίου (3)
  • ►  2021 (24)
    • ►  Οκτωβρίου (7)
    • ►  Σεπτεμβρίου (5)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (5)
    • ►  Μαΐου (3)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ▼  2020 (49)
    • ►  Δεκεμβρίου (5)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (2)
    • ►  Σεπτεμβρίου (7)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ▼  Ιουλίου (8)
      • SUMMER STORIES FROM GREECE 2020- ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΟΙΝΟ...
      • ΝΑΟΥΜΙΔΗΣ ALL PEPPER-ΟΙ ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝ...
      • ΒΕΡΓΙΝΑ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΑΦΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ Ε...
      • ΒΕΡΟΙΑ - Η Ιερά Mονή Παναγίας Σουμελά και η Ιερά...
      • ΒΕΡΟΙΑ - ΦΡΑΓΜΑ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ - ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ-...
      • ΒΕΡΟΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΛΟΥΣΙΑ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
      • SUMMER STORIES FROM GREECE 2020 - ΠΙΕΡΙΑ ΟΡΗ ΚΑΙ Λ...
      • ΔΙΟΝ- ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΚΟ- ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ -ΑΡ...
    • ►  Ιουνίου (5)
    • ►  Μαΐου (4)
    • ►  Απριλίου (4)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (3)
    • ►  Ιανουαρίου (6)
  • ►  2019 (24)
    • ►  Δεκεμβρίου (6)
    • ►  Νοεμβρίου (1)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (2)
    • ►  Μαΐου (8)
    • ►  Απριλίου (3)
    • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2018 (22)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουνίου (2)
    • ►  Μαΐου (7)
    • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (2)
  • ►  2017 (47)
    • ►  Δεκεμβρίου (3)
    • ►  Νοεμβρίου (7)
    • ►  Οκτωβρίου (10)
    • ►  Σεπτεμβρίου (2)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Μαΐου (3)
    • ►  Απριλίου (6)
    • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  Φεβρουαρίου (7)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2016 (43)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (2)
    • ►  Οκτωβρίου (3)
    • ►  Σεπτεμβρίου (3)
    • ►  Αυγούστου (16)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαΐου (4)
    • ►  Απριλίου (2)
    • ►  Μαρτίου (5)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2015 (14)
    • ►  Νοεμβρίου (4)
    • ►  Οκτωβρίου (6)
    • ►  Φεβρουαρίου (4)
  • ►  2014 (8)
    • ►  Οκτωβρίου (4)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (2)
  • ►  2013 (12)
    • ►  Δεκεμβρίου (9)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Ιανουαρίου (2)
  • ►  2012 (8)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2011 (1)
    • ►  Ιουνίου (1)
  • ►  2010 (6)
    • ►  Νοεμβρίου (5)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
  • ►  2009 (14)
    • ►  Ιουλίου (14)
  • ►  2008 (2)
    • ►  Απριλίου (2)

Translate

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

This work is copyrighted

Facebook Twitter Instagram Pinterest Bloglovin

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Trending

Copyright © 2019 TRIPS AND DREAMS by MARY

Created with by BeautyTemplates Customized by Despina's Studio..