Hong Kong - Chinese stories 2009 No1

ΣΑΒΒΑΤΟ 11-7-2009

Συνάντηση στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος. Πτήση για HONG KONG με ενδιάμεσο σταθμό στη DOHA με την QATAR AIRLINES.

ΑΘΗΝΑ – DOHA αναχ. 19.30 άφιξη 23.45






ΚΥΡΙΑΚΗ 12-7-2009

DOHA-HONG KONG αναχ. 01.20 άφιξη 14.35

Το αεροπλάνο μετά από ένα κουραστικό αλλά καλό ταξίδι, επιτέλους φθάνει στο αεροδρόμιο του HONG KONG. Πρώτη φορά λειτούργησε το 1998, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό και το σχεδίασε ο σερ Νόρμαν Φόστερ. Το αεροδρόμιο έχει κατασκευαστεί πάνω σε ειδικά επιπεδοποιημένο νησί, το Τσεκ Λάπ Κόκ.
Για την είσοδο μας στο Hong Kong δεν χρειάζεται visa. Εμείς όμως έχουμε και την visa την οποία βγάλαμε να για μπούμε στην Κίνα, όχι στο Ηong kong.

Και το ΟΝΕΙΡΟ ξεκινάει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



Επιβίβαση στο λεωφορείο και μεταφορά για το ξενοδοχείο μας INTERCONTINENTAL –GRAND STANFORD /KOWLOON.
Μπροστά μας βρίσκεται από την μία μεριά, το νησί του HONG KONG που σημαίνει ευωδιαστός όρμος, ευωδιαστό λιμάνι. Το βραχώδες νησί πήρε το όνομα του από τις ράβδους θυμιάματος που κατασκεύαζαν εδώ.
Από την άλλη μεριά βρίσκεται η χερσόνησος KOWLOON που σημαίνει 9 δράκοι, πήρε το όνομα του από τους 9 λόφους που βρίσκονται στην περιοχή.
Κατά τη μεταφορά μας στο ξενοδοχείο βλέπουμε τεράστιες γέφυρες και δρόμους και παντού, μα παντού να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, ουρανοξύστες.
Ίσως η ΝΕW YORK της ανατολής;
Μήπως το ξεπερνάει η SANGHAI;
Ποιος ξέρει; Θα δούμε τις επόμενες ημέρες.

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο, και μετά την σύντομη τακτοποίηση στο δωμάτιο του ξενοδοχείου ξεκινάμε με τα πόδια απογευματινή βόλτα με κατεύθυνση στην προβλήτα της STAR FERRY του KOWLOON. Ο ήλιος αρχίζει να πέφτει και τα πάντα παίρνουν ρόδινο χρώμα. Τα πλοία κάνουν βόλτα στο λιμάνι και να!!!εμφανίζεται το παραδοσιακό κινέζικο ιστιοφόρο με τα κατακόκκινα πανιά σε σχήμα φτερού νυχτερίδας. Λέγεται Puk ling και είναι από τα τελευταία ιστιοφόρα που έχουν απομείνει..



Βόλτα στο δρόμο με τα αστέρια, όπου διάσημοι καλλιτέχνες της χώρας έχουν αφήσει αποτυπώματα με τις παλάμες τους.
Περπατώντας ανάμεσα σε ντόπιους και τουρίστες που κάνουν και αυτοί τη βόλτα τους στην όμορφη παραλία, το σκοτάδι έχει πέσει, τα φώτα στους ουρανοξύστες άναψαν, το θέαμα και τα χρώματα είναι εκπληκτικά, δεν χορταίνεις να κοιτάς, δεν ξέρεις τι να πρωτοδείς, φθάσαμε στο παραλιακό ξενοδοχείο INTERCONTINENTAL, αδελφάκι του δικού μας το οποίο είναι κτισμένο μέσα στη θάλασσα.
Εκπληκτικό!!!!!!!!!

Συνεχίζουμε τη βόλτα μας, αλλά το στομάχι μας αρχίζει να διαμαρτύρεται, θέλει γνωριμία με original κινέζικο φαγητό. Μπαίνουμε σε ένα πολυκατάστημα και επιλέγουμε ένα κινέζικο εστιατόριο με πλήρες κινέζικο μενού (σούπα, σαλάτα, 1ο πιάτο, 2ο πιάτο και πάει λέγοντας, απίστευτη ποικιλία). Δεν καταλαβαίνουμε σε όλα τα πιάτα τι ακριβώς τρώμε, αλλά δοκιμάζουμε. Πραγματικά ωραίο φαγητό, δεν το φάγαμε με ξυλάκια είναι αδύνατον να μάθουμε να τα χρησιμοποιούμε. Δεν πειράζει μέχρι το τέλος του ταξιδιού θα γίνουμε σαΐνια.

Σύμφωνα με μία κινέζικη παροιμία ,θεωρείται ικανός να τρώει με τσοπ στικς ή Κουαϊτσι όποιος πετύχει το τριπλό τεστ.
Να σηκώσει ένα κόκκο ρυζιού από το μπολ ..
Να πιάσει ένα κουνούπι στον αέρα .
Να αναχαιτίσει το εχθρικό βέλος στην πορεία του.

Δύσκολο το βλέπω.

Επισκεπτόμαστε το super market και αγοράζουμε νερό και διάφορα φρούτα και γεμίζουμε μια σακούλα με λίτσι, μου λείπουν στην Ελλάδα, δεν τα βρίσκω συχνά, συνήθως τα Χριστούγεννα που πιάνει καταναλωτική μανία τον κόσμο, άσε που είναι και ακριβά. Βλέπουμε περίεργα φρούτα σε χρώματα, σχήματα και μεγέθη που δεν έχουμε στην Ελλάδα άλλα και πολλά τα έχουμε αλλά πουλιούνται πανάκριβα, εδώ βρεθήκαμε στον παράδεισο των φρούτων τόσο για την ποικιλία αλλά και τις φτηνές τιμές. Αφού συνεννοηθήκαμε στα Έλληνο- Κινέζικα, πληρώνουμε και φεύγουμε.

Μπροστά μας βρήκαμε το φημισμένο ξενοδοχείο PENINSULA

Θα μπούμε λέω στην παρέα.
Σιγά μην μας βάλουν μέσα, μου απαντάνε!
Και όμως μπαίνω μπροστά, χαμογελάω και πορτιέρηδες μας ανοίγουν την πόρτα! μα ποιοι είμαστε!!! 
Βρισκόμαστε στον εκπληκτικό χώρο του ισογείου που ντρέπεσαι να πατήσεις (βλαχάκια από το χωριό) παρά όλα αυτά και με τον "αέρα" του Έλληνα παίρνουμε το καταπληκτικό μαύρο ξύλινο, πλεγμένο σαν κοτσίδα, ασανσέρ που οδηγεί στον 28ο όροφο του ξενοδοχείου και λειτουργεί τα διάσημο εστιατόριο-bar FELIX, με την υπέροχη θέα στο λιμάνι. 
Αν ξανάρθω στο HONG KONG, σίγουρα θα πιώ ένα ποτό εδώ, για φαγητό δεν το κόβω γιατί είναι πανάκριβο.



Συνεχίζουμε την βόλτα στην διάσημη λεωφόρο Νathan road, το χρυσό μίλι όπως αλλιώς λέγεται, με τα πολλά καταστήματα και τα χιλιάδες χρωματιστά λαμπιόνια και πινακίδες, σταματάμε σε καταστήματα ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών, ενώ στο δρόμο θέλουν να μας πουλήσουν κάθε λογής πράγματα, ρολόγια ROLEX, τσάντες GUCCI κλπ, όλα φυσικά μαϊμού, φυσικά αν θέλεις να ψωνίσεις κάνεις και το σχετικό παζάρι.

Από συνεννόηση; Τουρλουμπούκι αλλά διασκεδάζουμε. Η Δώρα ξεκίνησε τα ψώνια, από ένα κατάστημα ηλεκτρονικών, αγόρασε μπαταρία και φακό προστασίας για το ολοκαίνουργιο video που αγόρασε στην Ελλάδα και θα τραβήξει όλo το ταξίδι, για να βλέπουμε και να θυμόμαστε.



Όμως η αϋπνία και η κούραση του ταξιδιού, άρχισε να μας πιάνει και ονειρευόμαστε το κρεβάτι μας. Η ζέστη και υγρασία που επικρατεί στην πόλη μας καταβάλλει περισσότερο, ο ιδρώτας τρέχει σαν νερό και τα ρούχα μας είναι μούσκεμα.

Ώρα για επιστροφή στο ξενοδοχείο μας.
Αύριο ξημερώνει νέα μέρα. Τι μας επιφυλάσσει?

ΔΕΥΤΕΡΑ-13/7/2009
HONG KONG

Το HONG KONG, το λιμάνι των αρωμάτων η *Νέα Υόρκη* της Ανατολής συνεχίζει να είναι μία από τις εντυπωσιακές μητροπόλεις του κόσμο. Ένα καλειδοσκόπιο όπου εναλλάσσονται η Ανατολή με τη Δύση, ο πλούτος με τη φτώχεια, ο ρεαλισμός με την δεισιδαιμονία. Αποτέλεσε αποικία από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι το 1977 που επιστράφηκε στην Κίνα. Στο πλαίσιο [ένα κράτος ,δύο συστήματα] παραμένει ένας συναρπαστικός τουριστικός πόλος σαν μια Τσάινα -Τάουν, η μεγαλύτερη του κόσμου.

Μετά το πρωινό βγαίνουμε από το ξενοδοχείο και βλέπουμε ομάδες Κινέζων στο γειτονικό πάρκο αλλά και στους δρόμους να κάνουν την πρωινή τους γυμναστική thai chi (εξευγενισμένη πολεμική τέχνη).



Το thai chi είναι 3 πράγματα σε ένα. Είναι ένα σύστημα διατήρησης της καλής υγείας, μια μορφή διαλογισμού εν κινήσει και ένα σύστημα πολεμικής τέχνης. Ως σύστημα διατήρησης της υγείας ,είναι γυμναστική χαμηλών τόνων, που ασκεί ολόκληρο το σώμα, με αργές κινήσεις <αυτό-ισομετρικές > ως μορφή διαλογισμού εν κινήσει, προσφέρει νοητικά και πνευματικά οφέλη, παρόμοια με εκείνα της γιόγκα, ως πολεμική τέχνη είναι ένα σύστημα αυτοάμυνας.

Συμμετείχα σε ένα γκρουπ του δρόμου, δεν τα κατάφερα και πολύ καλά, αλλά ήταν ωραία.

Επιβίβαση στο λεωφορείο προκειμένου να περάσουμε από το Κowloon μέσω του υποθαλάσσιου τούνελ στην πρωτεύουσα Βικτώρια. 
Σήμερα θα ανεβούμε ψηλά .

H ανάβαση μας για την κορυφή των λόφων Βικτώρια Πίκ, σε ύψος 552 μέτρα είναι απολαυστική. Είναι μια κυκλική διαδρομή περίπου 3 χλμ. Φθάσαμε στην κορυφή με την πιο εκπληκτική θέα προς το λιμάνι.

Θα μπορούσαμε βέβαια να ανεβούμε με το τραμ, δεν κατάλαβα ακόμη γιατί προτιμήσαμε το λεωφορείο.



Περνάμε μέσα από κατάφυτες και απότομες πλαγιές και βλέπουμε καταπληκτικά κτίσματα , ναούς, όπως αυτόν των Σιχ, βίλες παραδοσιακού κινέζικου στυλ, ουρανοξύστες από γρανίτες, γυαλί και ότι άλλο υλικό βάλει ο ανθρώπινος νους σε όποιο ύψος και σχήμα θέλει .

Σε όλα τα ακίνητα της περιοχής, μένουν πάμπλουτοι Κινέζοι, επιχειρηματίες, πολιτικοί, επώνυμοι, μεγάλα στελέχη ντόπιων και ξένων εταιριών και γενικά η elite.

Οι τιμές των ακινήτων στην περιοχή είναι πολύ ακριβές. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις στην κορυφή, τόσο και οι τιμές ανεβαίνουν.

Τα ταξί του Hong Kong έχουν κόκκινο χρώμα, άσχετο αλλά πέρασε ένα από δίπλα μας το είδα και είπα να σας το γράψω και αυτό .

Βλέπουμε από ψηλά τον Ιππόδρομο της χαμένης Κοιλάδας, ένα καταπράσινο μέρος, υπό την σκιά των τεράστιων ουρανοξυστών, ένα μέρος στο οποίο μαζεύονται κυρίως οι ντόπιοι για να στοιχηματίσουν στα αγαπημένα τους άλογα.
Φθάνουμε στη κορυφή για να απολαύσουμε τη θέα.

Το HONG KONG είναι στα πόδια μας.





Οι φωτογραφικές μηχανές και τα videoς έχουν πάρει φωτιά. Τα μάτια δεν χορταίνουν. Η θέα είναι συναρπαστική. Έχουμε από ψηλά την καλύτερη θέα προς την θάλασσα, το φημισμένο λιμάνι για το οποίο τόσοι πόλεμοι έγιναν, τον πύργο 2ΙFC, ο αεροδυναμικός πύργος του διεθνούς οικονομικού κέντρου 2, που τελείωσε το 2003 έχει ύψος 420 μέτρα και μέχρι σήμερα είναι το ψηλότερο κτίριο της πόλης, έως ότου ολοκληρωθεί το Γιούνον Σκουέρ Φέιζ 7 που θα έχει 120 ορόφους, τους πύργους Λίπο που μοιάζουν σαν έχουν γαντζωμένα κοάλα επάνω τους και ανήκουν στον Αυστραλό κακοποιό Άλαν Μπόντ, το κτήριο της Τράπεζας της Κίνας, σχεδιασμένο από τον Κινεζοαμερικάνο διάσημο αρχιτέκτονα ΙΜ ΠΕΙ. Ο πύργος αποτελείται από πρίσματα, εγκαινιάστηκε το 1990 έχει ύψος 368 μέτρα και 70 ορόφους. Μέχρι το 1992 ήταν το ψηλότερο κτίριο του κόσμου. Χαρακτηριστικό του, οι αιχμηρές σαν μαχαίρια γωνίες .



Συνεχίζουμε κάνοντας μια βόλτα στο καταπράσινο πάρκο .

Σε όποια θέση και να σταθείς η θέα είναι καταπληκτική, θα μου μείνει αξέχαστη και θα λες πάντα "είδα το HONG KONG από ψηλά, όπως το βλέπουν τα πουλιά".
Έχουν δίκαιο οι σκηνοθέτες που γυρίζουν ταινίες στην Κίνα και σχεδόν πάντα έχουν μια σκηνή στην κορυφή ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΠΙΚ, κάτι ξέρουν αυτοί.

Α!! ξέχασα, στο Hagen Daz της κορυφής έφαγα παγωτό χωνάκι ΤΣΑΙ παρακαλώ, οι πρώτες περίεργες γεύσεις του ταξιδιού, μου άρεσε στην ιδέα ότι είναι από πράσινο τσάι άρα με λίγες θερμίδες, σκέφτηκα πονηρά και το έφαγα όλο!!!

Κατεβαίνουνε με το ασανσέρ για το λεωφορείο, προκειμένου να μας μεταφέρει στην ακτή Αμπερτήν, το κάποτε ψαροχώρι, όπου αποφασίσαμε να κάνουμε βόλτα με μία φελούκα (ευρώ 6), παραδοσιακό πλοιάριο που έχει καπετάνισσα μία συμπαθητική Κινέζα κυριούλα. Κάναμε ένα γύρω στα πλωτά σπίτια του Χόνγκ Κόνγκ, τα λιγοστά που έχουν απομείνει, μάλλον για τουριστικούς λόγους και για να θυμίζουν μία άλλη εποχή μια και οι Κινέζοι καταστρέφουν ότι παλιό και κατασκευάζουν συνέχεια καινούργια .

Μανία να φθάσουν τον ουρανό!



Η καπετάνισσα ήταν καλή στην δουλειά της, ήταν ξεναγός και καλή εμπόρισσα και μας κατάφερε να αγοράσουμε από την πραγματεία της μία μπλούζα που έγραφε HONG KONG με 5 ευρώ και καπέλα για τον ήλιο, τα οποία μας χρειάστηκαν όλες τις ημέρες. 
Το πλοιάριο το είχαμε privet εγώ, η Δώρα και ο Γιώργος. Α ξέχασα, ήταν μαζί μας και ο κ. Κυριάκος, παλιός ναυτικός, γύρω στο 80 που ταξιδεύει ξανά σε όλο τον κόσμο και μιλάει όλη την ώρα μόνος του.





Είδαμε πολυτελή και πανάκριβα κότερα δίπλα στις φτωχικά ψαροκάικα και στις γραφικές βάρκες, πολύχρωμα πλωτά εστιατόρια που περιμένουν τους πελάτες τους, δίπλα στα πλωτά σπιτάκια των φτωχών Κινέζων που έχουν μέχρι και γλαστρούλες με λουλούδια, ενώ από πίσω ακριβώς υψώνονται πολυτελείς ουρανοξύστες, με πολυτελή διαμερίσματα και γραφεία πολυεθνικών .

Δεν ξέρω τι να πω για τις αντιθέσεις που είδαμε, νομίζω ότι οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους.
Δεν ξέρω τι είναι αλήθεια και τι ψέματα .
Μάλλον υπάρχει αδικία, δεν ξέρω, μπερδεύτηκα πάλι .
Δεν βγάζω άκρη σ αυτές τις χώρες .

Ωραία η βόλτα στη θάλασσα, εμείς γίναμε μούσκεμα στον ιδρώτα, πάμε ξανά στο λεωφορείο, το οποίο με το κλιματιστικό που έχει, νομίζω ότι είμαι στο Βόρειο Πόλο. Και φυσικά ξέχασα να πω ότι ο οδηγός, οδηγεί κατά τον βρετανικό τρόπο.

Προορισμός μας τώρα, η ακτή Ρέπαλς που βρίσκεται ο πιο παράδοξος βουδιστικός ναός, κιτς όπως τον αποκάλεσε η κα Εύα, κτισμένος πάνω στην άμμο.

Είδαμε διάφορες θεότητες και σύμβολα που λατρεύουν οι Κινέζοι, όπως τη θεά του Ελέους, τη θεά των Ναυτικών, τον Βούδα πάνω στο λωτό, το θεό του πλούτου, το Βούδα τον χαμογελαστό, το Βούδα του μέλλοντος, τις χελώνες που σημαίνουν την μακροζωία, τους δράκους, ιερό σύμβολο των Κινέζων, νομίσματα στρόγγυλα στη μέση που συμβολίζουν τον ουρανό και τετράγωνα στη μέση που συμβολίζουν τη γη.



Πολλά αγάλματα με διάφορα έντονα χρώματα, δίπλα στη θάλασσα που το καθένα όλο και κάτι συμβολίζει. Ένας ναός περίεργος που τα έχει όλα και νομίζω ότι δεν ξαναδούμε όμοιό του. 

Δίπλα στο ναό, υπήρχε ακτή για μπάνιο, ωραία παραλία με άσπρη άμμο. Πάντως δεν είδαμε κοσμοσυρροή, κανένας δεν κολυμπούσε, ελάχιστοι κάθονταν στην ακτή ντυμένοι και καλυμμένοι για τον ήλιο. Μάλλον οι Κινέζοι δουλεύουν και δεν κάνουν τα μπάνια τους το καλοκαίρι όπως συμβαίνει σ εμάς ή οι θάλασσες τους είναι τόσο μολυσμένες που δεν τολμούν να μπουν.

ΖΕΣΤΗ, ΖΕΣΤΗ, ΖΕΣΤΗ!!!!!!

Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο για ένα ντουζάκι και για λίγη ξεκούραση και βουρ πάλι για tour και περπάτημα στη Victoria του Hong Kong. To βράδυ θα περπατήσουμε στο Kowloon.



Ξεκινάμε πάλι για tour με το λεωφορείο (ευρώ 20), στους δρόμους υπάρχουν πολλά πολυτελή αυτοκίνητα, λεωφορεία απλά, διώροφα λεωφορεία και τραμ. Κυκλοφορούν πολλοί Κινέζοι που μεταξύ τους ανακατεύονται οι τουρίστες.



Φθάσαμε στην αγορά με τα καταστήματα που έχουν κάθε λογής αποξηραμένα θαλασσινά, ψάρια, οστρακοειδή, φρούτα, μανιτάρια, ξηρούς καρπούς και ότι άλλο βάλει ο ανθρώπινος νους. Οι τιμές τους για τους Κινέζους είναι ακριβές και εκτός από τους πλούσιους, που είναι πολλοί, οι υπόλοιποι ψωνίζουν μόνο τις γιορτές, τέτοια είδη. Εντύπωση μου έκαναν όλα, άλλα πιο πολύ ο αποξηραμένος καρχαρίας, ο οποίος γίνεται καταπληκτική σούπα (που είναι σπάνια, ακριβή και κάνει καλό στις κυρίες, αφού περιέχει πολύ κολλαγόνο!!) όπως μας ενημέρωσε η ξεναγός.

Βόλτα στην προκυμαία του Hong Kong όπου βρίσκεται το Πορθμείο, υπάρχουν πολλά παγκάκια και ανοιχτός χώρος, όπου μας προσφέρεται όμορφη θέα προς το KAWLOON

Σειρά έχει η επίσκεψη μας στο ναό ΜΑΝ ΜΟ. Το σκοτεινό χρυσοκόκκινο εσωτερικό του ναού που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1840, μόλις που διακρίνεται από τα σύννεφα των θυμιαμάτων και των κεριών, είμαστε σχεδόν μαστουρώμενοι από τις μυρουδιές. Από την κορυφή κρέμονται τεράστια σπειροειδή θυμιάματα (τα οποία αν δεν σου πουν τι είναι, αν τα βλέπεις όπως εγώ για πρώτη φορά, τα περνάς για τέλεια φωτιστικά και θέλεις να αγοράσεις) τα οποία καίγονται και διαρκούν βδομάδες. Από κάτω κρέμονται κόκκινες κορδέλες όπου είναι γραμμένες οι ευχές και τα τάματα.



Είναι ναός αφιερωμένος στο θεό ΜΑΝ (θεός της λογοτεχνίας) και στο θεό ΜΟ (θεό του πολέμου). Τα αφιερώματα των πιστών είναι πολλά κυρίως φρούτα με υπέροχα χρώματα και σχήματα. Πιστούς είδαμε πολλούς, σε όλους τους ναούς που επισκεφθήκαμε να προσεύχονται κρατώντας κεριά στα χέρια και προσφέροντας καρπούς στις θεότητες τους.
Επίσης κρεμούν τάματα, αυτές τις κόκκινες κορδέλες, πάνω στις οποίες γράφουν επιθυμίες και ευχές και τις κρεμούν στους τόπους λατρείας τους.

Συνεχίζουμε τη περιήγησή μας με μία βόλτα στην οδό HOLLYWOOD, στα καταστήματα με τις εξαιρετικές αλλά πανάκριβες αντίκες (κεραμικά, φιλντισένια αντικείμενα, κοσμήματα, έργα τέχνης, Βούδες σε μεγέθη που ξεκινούσαν από ένα κόκκο ρυζιού ως ένα ελέφαντα) Ε καλά υπερβάλλω και λίγο.



Όμορφη περιοχή με ανηφορικά δρομάκια, σκάλες που οδηγούν ψιλά και σκάλες που κατεβαίνουν προς τη θάλασσα, σοκάκια με μικρές υπαίθριες αγορές και μαγαζάκια.

Κατευθυνόμαστε περπατώντας μέσω εναέριας οδού, στον ουρανοξύστη PLAZA με τους 78 ορόφους, ύψους 374 μέτρα και ανεβαίνουμε στο 46 όροφο για μια ακόμη καταπληκτική απογευματινή πανοραμική θέα. Πρόκειται για ψηλότερο κτήριο στο κόσμο από οπλισμένο σκυρόδεμα. Είναι καταπληκτικό.





Οι τεράστιοι δρόμοι φαίνονται ευθείες γραμμές και τα αυτοκίνητα κουκκίδες. Υπέροχη η θέα στο λιμάνι. Θα ήθελα να δουλεύω εδώ και το γραφείο μου να βλέπει όλα αυτά τα θαυμαστά πράγματα. Θα προλάβαινα όμως ή θα ήταν ρουτίνα ;
ΑΝΤΕ μωρέ καλή είναι και η πλατεία που βλέπω από το γραφείο μου, καλοί είναι και αγρότες που περνάνε όλη τη μέρα για να ανέβουν στο μέγαρο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Λάρισας. Μια χαρά είναι και η δουλειά μου, αφού μου επιτρέπει να φτάσω μέχρι την Κίνα για να την γνωρίσω. Άλλα τώρα ξεκίνησε και η κρίση και τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια, αμάν μωρέ τι σκέφτομαι τώρα, όλα θα φτιάξουν, ας απολαύσω το Hong Kong τώρα.

Επίσης πρέπει να πω, ότι μου προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι όλα είναι καθαρά παρά το πλήθος των ανθρώπων που κινούνται όλη μέρα στους δρόμους και στα μέρη που μέχρι τώρα επισκεφτήκαμε. ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ.

Επίσκεψη στην πλατεία, βλέπουμε από κοντά το συνεδριακό και εκθεσιακό κέντρο, που καταλαμβάνει μεγάλη έκταση πάνω από το λιμάνι και το σχέδιο του αναπαριστά ένα πουλί εν ώρα πτήσης. Εδώ έγινε την 1/6/1997 η τελετή παράδοσης του Hong Kong στην Κίνα από τους Βρετανούς. Ακριβώς μπροστά μας βρίσκεται το σύμβολο του Hong Kong, ο ΛΩΤΟΣ. Επίσης βλέπουμε το κτίριο PLAZA που πριν λίγο ανεβήκαμε για να θαυμάσουμε την περιοχή από ψηλά.



Ώρα να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο, γεμάτοι από πλούσιες εικόνες και εντυπώσεις. Πρέπει να ετοιμαστούμε για την βραδινή μας έξοδο, κρουαζιέρα στο κόλπο με πλοίο (Ευρώ 45), δείπνο και διασκέδαση με ζωντανή μουσική.

Εντυπώσεις της κρουαζιέρας. Είναι ωραίο και το βράδυ το HONG KONG. Καλή η βόλτα, όμορφη η θέα δεξιά και αριστερά στους φωτισμένους ουρανοξύστες, μετριότατο το φαγητό, υποφερτή η μουσική, όπου όμορφες Κινεζούλες τραγουδούσαν ευρωπαϊκά σουξέ τύπου μακαρένα κλπ και χαζοχαρούμενοι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι αλλά και Έλληνες τουρίστες, μην πω κάτι παραπάνω τώρα, λικνίζονταν στην πίστα μαζί τους.

Η ώρα πέρασε σχεδόν βαρετά και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.

Δεν είχαμε ύπνο και έτσι καθίσαμε για ένα ποτό όταν ξαφνικά θυμηθήκαμε (μας το θύμισαν δηλαδή, τα κορίτσια, οι 3 χάριτες από τα Γιάννενα (Αμαλία- Λόλα -Σοφία) ότι δεν πήγαμε στην νυχτερινή αγορά στην οδό TEMPLE. Έτσι η Αγία Τριάδα ξεκίνησε, με αρχηγό τον GEORGE για νυχτερινό ποδαρόδρομο.



Με γοργό βήμα ξεκινήσαμε χωρίς χάρτη, χωρίς κινητό και ρωτώντας βρήκαμε το δρόμο, τα μαγαζιά στη μεγάλη λεωφόρο άρχισαν να κλείνουν, ο Γιώργος στενοχωριόταν που δεν μπορούσε να ψωνίσει, εγώ αγκομαχούσα από το το πολύ φαγητό με τις αηδίες του πλοίου, η Δώρα έδινε το σύνθημα και προχωρούσαμε.

Φθάσαμε επιτέλους στην νυχτερινή αγορά, περιπλανηθήκαμε στους πάγκους με τα εμπορεύματα, κάναμε τα απαραίτητα παζάρια, αλλά θυμηθήκαμε ότι δεν έχουμε χρήματα, γιατί  ήδη αλλάξαμε τα δολάρια HONG KONG σε YANN, επειδή αύριο εγκαταλείπουμε το Hong Kong και τα δολάρια HONG KONG δεν περνάνε στην Κίνα, που θα βρεθούμε τις επόμενες μέρες .



Παρατηρήσαμε τους ντόπιους και τους τουρίστες που έτρωγαν στα υπαίθρια εστιατόρια, διάφορα κινέζικα φαγητά (ρύζι, νούντλς, όστρακα και κάποια φαγητά που ούτε καταλάβαμε τι είναι) που τα είχαν σε βιτρίνες ή τα μαγείρευαν εκείνη την ώρα. Δυστυχώς λόγω έλλειψης χρημάτων αλλά με το στομάχι γεμάτο δεν δοκιμάσαμε κάτι.

Πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο, είχαμε ξεφουσκώσει και από το πολύ φαΐ, αλλάξαμε πορεία και αποφασίσαμε να γυρίσουμε παραλιακά.

Υπήρχαν όμορφα bars, ωραίος κόσμος, από όλες τις φυλές του κόσμου που διασκέδαζαν, ακούγοντας δυνατή ζωντανή μουσική ενώ μας προσκαλούσαν να διασκεδάσουμε μαζί τους. Σταθήκαμε για μια μπύρα για να τους ακούσουμε, λικνιστήκαμε κιόλας κάτω από της ήχους της μουσικής, ήταν ωραία.

Ήμασταν όμως μούσκεμα από την υγρασία και πολύ κουρασμένοι για να αντέξουμε το ξενύχτι. Αποφασίσαμε ότι πρέπει να πάμε να ξεκουραστούμε για να αντέξουμε και τις επόμενες ημέρες, γιατί μάλλον το πρόγραμμα μας είναι πολύ φορτωμένο, οι 15 ημέρες που θα μείνουμε στην Κίνα είναι λίγες και εμείς θέλουμε να τα προλάβουμε να δούμε όσο το δυνατόν περισσότερα. Η δε αρχηγός μας δήλωσε ότι πρέπει να είμαστε συνεπής στα ραντεβού και στο πρόγραμμα γενικότερα, γιατί αλλιώς χαθήκαμε.

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας για ξεκούραση

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ

美好而美麗的甜點

Měihǎo ér měilì de tiándiǎn

GOOD NIGHT  and SWEET DREAMS

TRIPS AND DREAMS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου