Το φθινόπωρο αλλά και η Άνοιξη είναι οι εποχές που με ξεσηκώνουν και με προκαλούν για αποδράσεις και γνωριμία με τα όμορφα μέρη της Ελλάδας μας. Μέρη που θα γνωρίσω τα μνημεία τους, την ιστορία της περιοχής, τις εκκλησίες, θα γνωρίσω και θα ξαναδώ ανθρώπους που μένουν εκεί, θα γευτώ τις τοπικές γεύσεις τους.
Σε περιοχές με εσπεριδοειδή, την ημέρα αυτή γεύονται τα πρώτα πορτοκάλια της νέας παραγωγής. (*Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/ © SanSimera.gr)
Το όρος Ζήρεια θα το βρείτε και σαν όρος Κυλλήνη και τον Χελμό σαν Αροάνια.
Επιστρέφοντας από το ταξίδι μας στο υπέροχο Νεπάλ κάναμε μια στάση στην Αθήνα με σκοπό να συνεχίσουμε την απόδραση μας νότια και να γνωρίσουμε μια πανέμορφη περιοχή της χώρας μας την Ορεινή Κορινθία, στην Πελοπόννησο.
Ήδη είχαμε κανονίσει να μείνουμε στο Κιάτο φιλοξενούμενοι από την φίλη μας Φρόσω, που διαθέτει ενοικιαζόμενα δωμάτια δίπλα στην θάλασσα και να δούμε και την Ρούλα, την Αμερικάνα φίλη μας που έρχεται στην Ελλάδα κάθε καλοκαίρι και φεύγει αργά το Φθινόπωρο. Τα δύο κορίτσια γνωρίσαμε στο ταξίδι μας στο Βιετνάμ πριν μερικά χρόνια και έχουμε κρατήσει επαφές ώστε όταν βρισκόμαστε να έχουμε πολλά να πούμε άλλα και να σχεδιάσουμε καινούργια ταξίδια. Την Ρούλα την είχαμε συναντήσει και στο Μαϊάμι, όπου ζει και μάλιστα μας έκανε μια καταπληκτική ξενάγηση στην περιοχή.
Η Φρόσω έμπειρη στην δουλειά της, πρόσχαρη και χαμογελαστή, αλλά και ο σύζυγός της ο κ. Βλάσης μας φιλοξένησαν με τον καλύτερο τρόπο και τους οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Πρωινό ξύπνημα και πρωινή βόλτα δίπλα στην θάλασσα. Αν και αρχές Νοέμβρη κάποιοι έκαναν ακόμη μπάνιο, θαυμάσαμε την ηρεμία του Κορινθιακού κόλπου και την πεντακάθαρη ατμόσφαιρα που σου επέτρεπε να βλέπεις καθαρά, απέναντι την Στερεά Ελλάδα.
Ξεκινήσαμε με ένα ποτήρι καφέ στο χέρι μας για την εξερεύνηση της περιοχής. Για μένα ήταν η πρώτη φορά που θα επισκεπτόμουν την περιοχή. Μια σύντομη βόλτα στο κέντρο του Κιάτου με το αυτοκίνητο, για να πάρουμε μια γεύση της πόλης που μας φιλοξένησε και πήραμε τον δρόμο που σύντομα θα μας οδηγούσε στα ορεινά της Κορινθίας.
Έτσι αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το όρος Ζήρεια το οποίο γνώριζα από τις ακτύπητες ατάκες του Βλάση Μπονατσου, από τότε που δεν έχανε ευκαιρία να το διαφημίζει στις εκπομπές του. Τελικός προορισμός μας, η Λίμνη Δόξα και το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Το μοναστήρι απέχει από το Κιάτο 75 χλμ.
Η λίμνη βρίσκεται σε ύψος 890 μέτρων, έτσι είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια πανέμορφη διαδρομή ανεβαίνοντας στο βουνό μέσα από καταπράσινα δάση με έλατα άλλα και μια υπέροχη θέα προς την πεδιάδα του Φενεού όπου καλλιεργούνται πατάτες, φασόλια, φακές και άλλα προϊόντα, πολύ καλής ποιότητας όπως μου αποκάλυψαν οι φίλες μου. Διάσημα τα φασόλια της περιοχής από όπου και εφοδιάστηκα με κάμποσα κιλά.
Ανεβαίνοντας στο βουνό περάσαμε από πολλά όμορφα και γραφικά πετρόκτιστα χωριά, Μοσιά, Μεσινό, Γκούρα, Στενό, Φενεός για να φθάσουμε στην λίμνη η οποία περιβάλλεται από τα βουνά της Ζήρειας και του Χελμού.
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΕΝΕΟΥ
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΕΝΕΟΥ
Προτιμήσαμε να ανεβούμε πρώτα στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, γιατί κόντευε μεσημεράκι και δεν θέλαμε να το βρούμε κλειστό και μετά να κάνουμε τις βόλτες μας στην λίμνη. Το μοναστήρι αρχικά βρισκόταν εκεί που σήμερα είναι η λίμνη Δόξα άλλα μετά από μια πλημμύρα στην περιοχή, όπου η στάθμη των νερών ανέβηκε, βυθίστηκε και το μετάφεραν στο σημερινό σημείο. Βέβαια όλα αυτά έγιναν το 1693, πολύ πριν δημιουργηθεί η τεχνητή λίμνη η οποία έχει το φράγμα και σήμερα βοηθάει στην άρδευση των καλλιεργειών της περιοχής. Μέσα στην λίμνη βρίσκεται βυθισμένο το εικονοστάσι της μονής και γίνονται χρόνια τώρα, προσπάθειες από δύτες μήπως το εντοπίσουν.
Το μοναστήρι απ έξω είναι εντυπωσιακό, αφού πρόκειται για ένα πετρόκτιστο τριώροφο κτήριο που μοιάζει όπως και πολλά άλλα μοναστήρια στην Ελλάδα, σαν φρούριο. Το μοναστήρι χτίστηκε το 1693, αλλά ανακαινίσθηκε λόγω της πυρκαγιάς του 1740, και λειτούργησε ξανά το 1754. Είναι ανδρικό μοναστήρι και πολύ γνωστό στην περιοχή, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας λειτούργησε σαν κρυφό σχολειό, το οποίο μπορείτε να επισκεφτείτε ανεβαίνοντας την ξύλινη σκάλα στο πίσω μέρος του νάρθηκα. Πηγές το αναφέρουν και ως την "μονή του Αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου Φονιά εν τη Πελοποννήσω".
Ανάψτε ένα κεράκι και προχωρήστε στον κυρίως ναό για να θαυμάσετε τον μεγάλο ξύλινο πολυέλαιο που κρέμεται, το χρυσό ξύλινο τέμπλο από το 1762, που χρυσώθηκε το 1768 και φέρει εικόνες και παραστάσεις από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, διπλό δωδεκάορτο και το μαρτύριο του Αγίου Γεωργίου, πραγματικά έργο τέχνης. Δείτε και τις τοιχογραφίες που τον κοσμούν από το 1768.
Ανεβείτε από τις εξωτερικές ξύλινες σκάλες, στον επάνω όροφο, για να δείτε εξωτερικά τα κελιά των μοναχών, την εσωτερική αυλή και τα κτίσματα τριγύρω, τον τρούλο του ναού και κατευθυνθείτε στο αρχονταρίκι όπου θα σας κεράσουν γλυκό τριαντάφυλλο και θα δείτε μια μικρή έκθεση με τα χειροποίητα γλυκά και ποτά αλλά και διάφορες κατασκευές προς πώληση, τα έσοδα των οποίων ενισχύουν το μοναστήρι.
Θαυμάστε από τα παράθυρά την καταπληκτική θέα των καταπράσινων βουνών που περιβάλλουν την λίμνη Δόξα.
Την ημέρα που επισκεφτήκαμε το μοναστήρι στις 2 Νοέμβρη, ήταν παραμονή γιορτής, της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου, που γιορτάζεται στις 3 Νοέμβρη κάθε χρόνο και γινόταν προετοιμασίες. Τα πάντα φρεσκοβαμμένα και καθαρά είχαν κρεμαστεί πολύχρωμες σημαίες παντού με θρησκευτικές ρήσεις, ο κυρίως ναός και οι εικόνες είχαν στολιστεί με λουλούδια και μοσχοβολούσε ο τόπος.
Αφού λοιπόν περιηγηθήκαμε στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου πήραμε τον δρόμο για την λίμνη Δόξα.
ΛΙΜΝΗ ΔΟΞΑ
Την διαδρομή μπορείτε να την κάνετε με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο, υπάρχει ασφαλτοστρωμένος δρόμος. Με αφετηρία την λίμνη μπορείτε να επιλέξετε να κάνετε ορειβατικές διαδρομές και να γνωρίσετε τον ορεινό όγκο της περιοχής καλύτερα. Επίσης η διαδρομή είναι ενδιαφέρουσα για τους ποδηλάτες ενώ στην λίμνη γίνονται και αγώνες κωπηλασίας.
Εμείς προτιμήσαμε να κάνουμε την διαδρομή περιμετρικά οδικώς και αφού αφήσαμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ, περπατήσαμε στην νησίδα μέσα στην λίμνη, για να φτάσουμε στο σημείο όπου υπήρχε το βυθισμένο μοναστήρι, το Παλαιομονάστηρο, όπου σήμερα είναι χτισμένος ναός, αφιερωμένος στον ΄Αγιο Φανούριο. Το εκκλησάκι πανηγυρίζει στις 27 Αυγούστου, μέρα ονομαστικής εορτής του Αγίου, καθώς και τη μέρα εορτασμού των Φώτων, όπου γίνεται καθαγιασμός των υδάτων της λίμνης.
ΤΙ ΝΑ ΦΑΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ
Και αν νομίζετε ότι η μέρα μας έκλεισε χωρίς να φάμε κάνετε λάθος!!!! Δεν υπήρχε περίπτωση να φύγουμε από εδώ χωρίς να δοκιμάσουμε τοπικά προϊόντα άλλα και να αγοράσουμε για να τα πάρουμε μαζί μας στο σπίτι.
Η φίλη μας η Φρόσω μας σύστησε τα Τρίκρηνα, μια παραδοσιακή ταβέρνα στο Μεσινό, όπου εκτός από τα καταπληκτικά φαγητά, ο ιδιοκτήτης της, έχει και κρεοπωλείο από όπου μπορείς να αγοράσεις φρέσκα κρέατα που εκτρέφει ο ίδιος στην περιοχή. Σπεσιαλιτέ η μοσχαρίσια μπριζόλα αλλά ότι άλλο παραγγείλεις θα μείνεις ευχαριστημένος, καλή ποιότητα, ικανοποιητικές μερίδες, σούπερ οικογενειακή εξυπηρέτηση και καλές τιμές.
Για τα φασόλια της περιοχής σας μίλησα και πιο πάνω και πρέπει να πάρετε οπωσδήποτε όπως και καρύδια, που είναι επίσης φημισμένα.
Μην ξεχάσετε να πάρετε ένα βάζο γλυκό τριαντάφυλλο, από το μοναστήρι.
Αγοράστε μέλι και βότανα από τα βουνά της περιοχής και παρασκευάσματα για διάφορες παθήσεις από τους πάγκους με τοπικά φυτά και βότανα, έξω από την εκκλησια του Αγίου Φανουρίου.
Φημισμένα είναι και τα τυριά της περιοχής αλλά παρά τις προσπάθειες μας δεν βρήκαμε το τυροκομείο ανοιχτό για να αγοράσουμε. Ίσως σε μια επόμενη εξόρμηση να μας φύγει και αυτό το απωθημένο. Και όπως καταλάβατε είναι μια επιθυμία και μια υπόσχεση για να επισκεφτούμε ξανά αυτήν την περιοχή η οποία μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Ανάψτε ένα κεράκι και προχωρήστε στον κυρίως ναό για να θαυμάσετε τον μεγάλο ξύλινο πολυέλαιο που κρέμεται, το χρυσό ξύλινο τέμπλο από το 1762, που χρυσώθηκε το 1768 και φέρει εικόνες και παραστάσεις από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, διπλό δωδεκάορτο και το μαρτύριο του Αγίου Γεωργίου, πραγματικά έργο τέχνης. Δείτε και τις τοιχογραφίες που τον κοσμούν από το 1768.
Ανεβείτε από τις εξωτερικές ξύλινες σκάλες, στον επάνω όροφο, για να δείτε εξωτερικά τα κελιά των μοναχών, την εσωτερική αυλή και τα κτίσματα τριγύρω, τον τρούλο του ναού και κατευθυνθείτε στο αρχονταρίκι όπου θα σας κεράσουν γλυκό τριαντάφυλλο και θα δείτε μια μικρή έκθεση με τα χειροποίητα γλυκά και ποτά αλλά και διάφορες κατασκευές προς πώληση, τα έσοδα των οποίων ενισχύουν το μοναστήρι.
Θαυμάστε από τα παράθυρά την καταπληκτική θέα των καταπράσινων βουνών που περιβάλλουν την λίμνη Δόξα.
Την ημέρα που επισκεφτήκαμε το μοναστήρι στις 2 Νοέμβρη, ήταν παραμονή γιορτής, της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου, που γιορτάζεται στις 3 Νοέμβρη κάθε χρόνο και γινόταν προετοιμασίες. Τα πάντα φρεσκοβαμμένα και καθαρά είχαν κρεμαστεί πολύχρωμες σημαίες παντού με θρησκευτικές ρήσεις, ο κυρίως ναός και οι εικόνες είχαν στολιστεί με λουλούδια και μοσχοβολούσε ο τόπος.
Αφού λοιπόν περιηγηθήκαμε στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου πήραμε τον δρόμο για την λίμνη Δόξα.
ΛΙΜΝΗ ΔΟΞΑ
Η λίμνη Δόξα είναι μια τεχνητή λίμνη, που σχηματίζεται από το φράγμα Φενεού–Δόξας στα νερά του ποταμού Όλβιου. Η λίμνη κατασκευάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και βρίσκεται σε ύψος 890 μέτρων.
Εδώ προτείνω να κινηθείτε περιμετρικά στην λίμνη, είναι μια διαδρομή περίπου 1500 μέτρα και να ζήσετε την μαγεία της στιγμής αλλά και της φύσης, ειδικά το Φθινόπωρο, τα χρώματα τριγύρω είναι καταπληκτικά και οι αντανακλάσεις των βουνών στην λίμνη ότι καλύτερο για να αποτυπωθεί σαν εικόνα με τα μάτια μας, αλλά χαρά για δημιουργία ακόμη και για έναν ερασιτέχνη φωτογράφο.
Την διαδρομή μπορείτε να την κάνετε με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο, υπάρχει ασφαλτοστρωμένος δρόμος. Με αφετηρία την λίμνη μπορείτε να επιλέξετε να κάνετε ορειβατικές διαδρομές και να γνωρίσετε τον ορεινό όγκο της περιοχής καλύτερα. Επίσης η διαδρομή είναι ενδιαφέρουσα για τους ποδηλάτες ενώ στην λίμνη γίνονται και αγώνες κωπηλασίας.
Εμείς προτιμήσαμε να κάνουμε την διαδρομή περιμετρικά οδικώς και αφού αφήσαμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ, περπατήσαμε στην νησίδα μέσα στην λίμνη, για να φτάσουμε στο σημείο όπου υπήρχε το βυθισμένο μοναστήρι, το Παλαιομονάστηρο, όπου σήμερα είναι χτισμένος ναός, αφιερωμένος στον ΄Αγιο Φανούριο. Το εκκλησάκι πανηγυρίζει στις 27 Αυγούστου, μέρα ονομαστικής εορτής του Αγίου, καθώς και τη μέρα εορτασμού των Φώτων, όπου γίνεται καθαγιασμός των υδάτων της λίμνης.
ΤΙ ΝΑ ΦΑΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ
Και αν νομίζετε ότι η μέρα μας έκλεισε χωρίς να φάμε κάνετε λάθος!!!! Δεν υπήρχε περίπτωση να φύγουμε από εδώ χωρίς να δοκιμάσουμε τοπικά προϊόντα άλλα και να αγοράσουμε για να τα πάρουμε μαζί μας στο σπίτι.
Η φίλη μας η Φρόσω μας σύστησε τα Τρίκρηνα, μια παραδοσιακή ταβέρνα στο Μεσινό, όπου εκτός από τα καταπληκτικά φαγητά, ο ιδιοκτήτης της, έχει και κρεοπωλείο από όπου μπορείς να αγοράσεις φρέσκα κρέατα που εκτρέφει ο ίδιος στην περιοχή. Σπεσιαλιτέ η μοσχαρίσια μπριζόλα αλλά ότι άλλο παραγγείλεις θα μείνεις ευχαριστημένος, καλή ποιότητα, ικανοποιητικές μερίδες, σούπερ οικογενειακή εξυπηρέτηση και καλές τιμές.
Για τα φασόλια της περιοχής σας μίλησα και πιο πάνω και πρέπει να πάρετε οπωσδήποτε όπως και καρύδια, που είναι επίσης φημισμένα.
Μην ξεχάσετε να πάρετε ένα βάζο γλυκό τριαντάφυλλο, από το μοναστήρι.
Αγοράστε μέλι και βότανα από τα βουνά της περιοχής και παρασκευάσματα για διάφορες παθήσεις από τους πάγκους με τοπικά φυτά και βότανα, έξω από την εκκλησια του Αγίου Φανουρίου.
Φημισμένα είναι και τα τυριά της περιοχής αλλά παρά τις προσπάθειες μας δεν βρήκαμε το τυροκομείο ανοιχτό για να αγοράσουμε. Ίσως σε μια επόμενη εξόρμηση να μας φύγει και αυτό το απωθημένο. Και όπως καταλάβατε είναι μια επιθυμία και μια υπόσχεση για να επισκεφτούμε ξανά αυτήν την περιοχή η οποία μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις.
TIPS
*3 Νοεμβρίου είναι η γιορτή της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου.
Η 3η Νοεμβρίου στο λαϊκό εορτολόγιο είναι γνωστή και ως του Αγίου Γεωργίου του Σπορίτη ή του Μεθυστή, επειδή σε πολλές περιοχές της γίνεται ή έναρξη της σποράς ή το άνοιγμα των βαρελιών και η δοκιμή των κρασιών της νέας εσοδείας.
*3 Νοεμβρίου είναι η γιορτή της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου.
Η 3η Νοεμβρίου στο λαϊκό εορτολόγιο είναι γνωστή και ως του Αγίου Γεωργίου του Σπορίτη ή του Μεθυστή, επειδή σε πολλές περιοχές της γίνεται ή έναρξη της σποράς ή το άνοιγμα των βαρελιών και η δοκιμή των κρασιών της νέας εσοδείας.
Σε περιοχές με εσπεριδοειδή, την ημέρα αυτή γεύονται τα πρώτα πορτοκάλια της νέας παραγωγής. (*Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/ © SanSimera.gr)
Το όρος Ζήρεια θα το βρείτε και σαν όρος Κυλλήνη και τον Χελμό σαν Αροάνια.
Ο δρόμος για να ανεβείτε το όρος Ζήρεια μέχρι την λίμνη είναι ανηφορικός με αρκετές στροφές, συντηρημένος αρκετά καλά και με υπέροχη θέα.
Τις ημέρες που βρεθήκαμε στο Κιάτο και συγκεκριμένα την 3-11-2019 ήταν η ημέρα ταφής του σπουδαίου μουσικού, Γιάννη Σπανού όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια του και πέθανε εκεί, στις 31-10-2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου