Την Πύλη θα την συναντήσετε στα 18 χλμ , διαδρομή περίπου μισή ώρα, αφού προσπεράσετε τα Τρίκαλα και αφήσετε τις πεδιάδες του Θεσσαλικού κάμπου θα βρεθείτε στα βουνά της Πίνδου. Από την μια θα δείτε το όρος Κόζιακας και από την άλλη τον ΄Ιταμο, ενώ αναμεσά τους περνάει ο Πορταικός ποταμός.
Το όνομα Πύλη δηλαδή Πόρτα, όπως καταλάβατε το πήρε λόγω της θέσης αφού αποτελεί την πύλη εισόδου στα βουνά, που σχηματίζουν ένα πανέμορφο φαράγγι που μπορείτε να το διασχίσετε με το αυτοκίνητο.
Η Πύλη, είναι μια κωμόπολη 2.500 κατοίκων, γνωστή γιατί γύρω της συγκεντρώνει τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής. Η θέση της, ήταν γνωστή από την βυζαντινή εποχή τότε που ονομάζονταν Μεγάλαι Πύλαι αλλά και επί Τουρκοκρατίας με το όνομα Πόρτα Παζάρ. Λόγω της σημαντικής θέσης της, πολλες σημαντικές μάχες έλαβαν χώρα στην περιοχή από παλιά αλλά και στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, με πιο σημαντική στιγμή στις 08-06-1943, τότε που το χωριό πυρπολήθηκε από τους Ιταλούς.
Εμείς σήμερα θα πάμε μια βόλτα, στα πιο σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής.
ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ
ΝΑΟΣ ΠΟΡΤΑ ΠΑΝΑΓΙΑ
Θα φθάσετε εύκολα από την Πύλη περνώντας την μεγάλη γέφυρα και ακολουθώντας την οδική σήμανση, στον βυζαντινό ναό της Πόρτας Παναγιάς ή «Παναγιά των Μεγάλων Πυλών».
Αφού παρκάρετε το αυτοκίνητο, κοιτάξτε το ρολόι σας, ο ναός ανοίγει στις 10 το πρωί για τους επισκέπτες, αν είσαστε πιο νωρίς εκεί καθίστε για έναν καφέ στο αναψυκτήριο που βρίσκεται απέναντι ακριβώς και περιμένετε να έρθει ο υπεύθυνος να ανοίξει την πόρτα.
Ο ναός είναι μια τρίκλιτη σταυρεπίστεγη βασιλική, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και χτίστηκε το 1283 από τον σεβαστοκράτορα Ιωάννη Άγγελο Κομνηνό Δούκα, νόθο γιο του δεσπότη της Hπείρου Μιχαήλ B’ Δούκα όπως αναφέρεται στις πληροφορίες που συνέλεξα.
Στην διάρκεια των αιώνων έχει υποστεί πολλες ζημιές, κάποιες έχουν αποκατασταθεί, όμως διατηρεί πολλα στοιχεία από την αρχική κατασκευή της όπως το δάπεδο και οι τοιχογραφίες του 18ου αιώνα. Να σημειώσουμε ότι το 1855 ο ναός κάηκε και έπαθε μεγάλη καταστροφή, μπορείτε να δείτε ακομη τους μαυρισμένους τοίχους και τους κίονες.
Ο εξωνάρθηκας που προστέθηκε τον 14ο αιώνα έχει σημαντικές τοιχογραφίες όπως οι παραστάσεις των Ασωμάτων και της Καθόδου στον Άδη.
Το πιο σημαντικό σε αυτό το ναό όπως μας είπε και μας έδειξε ο υπεύθυνος που είχαμε την τύχη να μας ξεναγήσει στον ναό είναι οι 2 μεγάλες μακρόστενες ψηφιδωτές εικόνες του Χριστού και της Παναγίας Βρεφοκρατούσας, που βρίσκονται δεξιά και αριστερά του κεντρικού μαρμαρόγλυπτου τέμπλου του ναού και έχουν την ιδιαιτερότητα ότι είναι τοποθετημένες αντίθετα από ότι συνηθίζεται στις εκκλησίες, με τον Χριστό αριστερά και την Παναγία στα δεξιά.
Το πιο σημαντικό σε αυτό το ναό όπως μας είπε και μας έδειξε ο υπεύθυνος που είχαμε την τύχη να μας ξεναγήσει στον ναό είναι οι 2 μεγάλες μακρόστενες ψηφιδωτές εικόνες του Χριστού και της Παναγίας Βρεφοκρατούσας, που βρίσκονται δεξιά και αριστερά του κεντρικού μαρμαρόγλυπτου τέμπλου του ναού και έχουν την ιδιαιτερότητα ότι είναι τοποθετημένες αντίθετα από ότι συνηθίζεται στις εκκλησίες, με τον Χριστό αριστερά και την Παναγία στα δεξιά.
Ενδιαφέρον έχει και εξωτερικά ο ναός και σας προτείνω μια βόλτα γύρω γύρω πριν εγκαταλείψετε τον χώρο, θα δείτε τα υλικά που είναι κτισμένος, μεγάλα κομμάτια πωρόλιθου από κάτω, μικρότερα επάνω καθώς και κόκκινα πλινθιά.
Σήμερα η εκκλησία, αποτελεί μετόχι της Μονής του Αγίου Βησσαρίωνα, Δοσίκου.
Πριν μπειτε, από την εξωτερική πόρτα στον προαύλιο χώρο, ρίξτε απεναντι μια ματιά στους κίονες δωρικού ρυθμού, απομεινάρια κάποιου αρχαίου ναού που βρίσκονταν εκεί.
ΟΙ ΓΕΦΥΡΕΣ
Λόγω του Πορταικού ποταμού, πολύ νωρίς δημιουργήθηκε η ανάγκη να φτιαχτούν γέφυρες ώστε οι κάτοικοι να μπορούν να επικοινωνούν στις 2 όχθες του ποταμιού.
Είχαμε ακούσει για τις πέτρινες και πιο σημαντικές γέφυρες, λόγω του ρόλου που έπαιξαν μέχρι και πριν μερικές 10ετιες, ενώ κάποιες χρησιμοποιούνται ακομη και από περιέργεια ανακαλύψαμε τις 4 πιο γνωστές και εύκολα προσβάσιμες γέφυρες και διαπιστώσαμε ότι ο ποταμός δεν είχε αρκετό νερό, αφού είμαστε στα μέσα Σεπτέμβρη και δεν έπεσαν ούτε τα πρώτα πρωτοβρόχια μετά από το θερμό και χωρίς βροχές, καλοκαίρι, που να ξέραμε βέβαια, τι θα γινόταν μια βδομάδα μετά, όταν άνοιξαν οι ουρανοί και κατέβασαν τόνους νερού στην Θεσσαλία, λόγω του Ιανού.
ΤΟΞΩΤΗ ΓΕΦΥΡΑ του ΑΓΙΟΥ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ, την έκτισε ο Αγιος Βησσαρίων το 1514 και είναι μια λίθινη μονότοξη γέφυρα, ύψους 30,50 μέτρα, μήκους 67 μέτρων, με πλάτος 2 μέτρα και δεξιά αι αριστερά έχει πετρόκτιστα τοιχία 0,70 μέτρων. Το άνοιγμα του τόξου του αγγίζει τα 28 μέτρα.
Είχαμε ακούσει για τις πέτρινες και πιο σημαντικές γέφυρες, λόγω του ρόλου που έπαιξαν μέχρι και πριν μερικές 10ετιες, ενώ κάποιες χρησιμοποιούνται ακομη και από περιέργεια ανακαλύψαμε τις 4 πιο γνωστές και εύκολα προσβάσιμες γέφυρες και διαπιστώσαμε ότι ο ποταμός δεν είχε αρκετό νερό, αφού είμαστε στα μέσα Σεπτέμβρη και δεν έπεσαν ούτε τα πρώτα πρωτοβρόχια μετά από το θερμό και χωρίς βροχές, καλοκαίρι, που να ξέραμε βέβαια, τι θα γινόταν μια βδομάδα μετά, όταν άνοιξαν οι ουρανοί και κατέβασαν τόνους νερού στην Θεσσαλία, λόγω του Ιανού.
ΤΟΞΩΤΗ ΓΕΦΥΡΑ του ΑΓΙΟΥ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ, την έκτισε ο Αγιος Βησσαρίων το 1514 και είναι μια λίθινη μονότοξη γέφυρα, ύψους 30,50 μέτρα, μήκους 67 μέτρων, με πλάτος 2 μέτρα και δεξιά αι αριστερά έχει πετρόκτιστα τοιχία 0,70 μέτρων. Το άνοιγμα του τόξου του αγγίζει τα 28 μέτρα.
Η παράδοση λέει ότι ο Αγιος δεν είχε χρήματα για να πληρώσει τους μαστόρους και οι εργασίες σταμάτησαν, τότε μια μεγάλη αρκούδα βοήθησε τον αρχιμάστορα να μεταφέρει τα εργαλεία και τα υλικά που ξέμειναν αλλά και να μεταφέρει έναν μεγάλο βράχο που έπεσε, κάτω από τον οποίο βρέθηκε ένας ολόκληρος θησαυρός και φυσικά πληρώθηκαν όλοι και το έργο τελείωσε. Πρώτος που ανέβηκε στην γέφυρα, ήταν ο Αγιος Βησσαρίων, τότε πέταξε το σφυρί του πρωτομάστορα προς το όρος Κόζιακας και αυτό έφτασε μακριά, εκεί που βρέθηκε το σφυρί, ο 'Αγιος έκτισε το Μοναστήρι των Μεγάλων πυλών ή Δοσίκου το οποίο θα επισκεφτούμε αργότερα ή μήπως όχι???.
Θα σας προτείνω 2 διαδρομές για να προσεγγίσετε την τοξωτή γέφυρα και φυσικά σας προτείνω να την περπατήσετε από την μια όχθη στην άλλη.
Η πρώτη διαδρομή που ακολουθήσαμε και εμείς, επειδή θέλαμε να περπατήσουμε, ξεκινάει από την Μονή της "Πόρτα Παναγιάς". Απέναντι από το Μοναστήρι θα βρείτε το αναψυκτήριο "Το χάνι του Σουφλιά" καθήστε να δοκιμάσετε μια τοπική βυσσινάδα ΚΛΙΑΦΑ ή έναν καφέ. Εκεί που τελειώνει το μαγαζί θα βρείτε ένα ανηφορικό πλακόστρωτο δρομάκι, στο τέρμα του, θα βρείτε ένα κλειστό ξενοδοχείο και έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο, αν πάρετε τον δρόμο όλο ευθεία θα περπατήσετε περίπου 15 λεπτά μέσα στην φύση σε πλακόστρωτο μονοπάτι, γνωστό και σαν "βλαχόστρατα", για να φθάσετε στην γέφυρα. Κατά την γνώμη μου αξιζει τον κόπο να το κάνετε!
Η 2η και πιο εύκολη λύση είναι αυτή με το αυτοκίνητο, αφού περάσετε το χωριό Πύλη, οδηγείστε ένα 1 χλμ, μέσα στο φαράγγι και κάντε μια σταση εκεί που θα σας οδηγήσει η πινακίδα και θα βρεθείτε εύκολα στην γέφυρα. Εδώ θα βρείτε ένα αναψυκτήριο για να καθίσετε κάτω από τα γέρικα σκιερά πλατάνια, με θέα την γέφυρα για τις καλύτερες φωτογραφίες. Εδώ θα βρείτε πολλούς πλανόδιους πωλητές να πωλούν ντόπια προϊόντα.
Η γέφυρα του αγίου Βησσαρίωνα ήταν η μοναδική μέχρι το 1936 και συνέδεε τον Θεσσαλικό κάμπο με την περιοχή του Ασπροποτάμου.
Εμείς κάναμε και τις δυο διαδρομές γιατί συνεχίσαμε προς 'Αρτα.
ΓΕΦΥΡΑ ΚΟΝΔΥΛΗ
Η γέφυρα κατασκευάστηκε από μπετόν, μεταξύ 1934-1936 για να συνδέσει την συγκοινωνία των Τρικάλων με τα ορεινά χωριά του Νομού. Βρίσκεται 1 χλμ πιο μακριά από την Τοξωτή γέφυρα του Αγίου Βησσαρίωνα. Εχει μήκος 45,30 μ., πλάτος 6 μ. και ύψος 22 μ. Στις 9 Ιουνίου 1943 την ανατίναξαν οι αντάρτες στο αριστερό της βάθρο, σε μια προσπάθεια τους να εμποδίσουν τους Γερμανούς να περάσουν από εκεί. Οι ζημιές αποκαταστάθηκαν και σήμερα αποτελεί πέρασμα για τα χωριά της Πίνδου και την Αρτα.
ΓΕΦΥΡΑ ΓΚΙΚΑ Κατασκευάστηκε το 1960-61 από οπλισμένο σκυρόδεμα και εξυπηρετεί μέχρι σήμερα πολλά χωριά προς τον Κόζιακα. Έχει μήκος 170 μ.
Η γέφυρα κατασκευάστηκε από μπετόν, μεταξύ 1934-1936 για να συνδέσει την συγκοινωνία των Τρικάλων με τα ορεινά χωριά του Νομού. Βρίσκεται 1 χλμ πιο μακριά από την Τοξωτή γέφυρα του Αγίου Βησσαρίωνα. Εχει μήκος 45,30 μ., πλάτος 6 μ. και ύψος 22 μ. Στις 9 Ιουνίου 1943 την ανατίναξαν οι αντάρτες στο αριστερό της βάθρο, σε μια προσπάθεια τους να εμποδίσουν τους Γερμανούς να περάσουν από εκεί. Οι ζημιές αποκαταστάθηκαν και σήμερα αποτελεί πέρασμα για τα χωριά της Πίνδου και την Αρτα.
ΓΕΦΥΡΑ ΓΚΙΚΑ Κατασκευάστηκε το 1960-61 από οπλισμένο σκυρόδεμα και εξυπηρετεί μέχρι σήμερα πολλά χωριά προς τον Κόζιακα. Έχει μήκος 170 μ.
Να την περπατήσετε και θα έχετε ωραία θέα προς τα βουνά ενώ αν το ποτάμι δεν έχει νερά μπορείτε να παρατηρήσετε τους μελισσουργούς που περιποιούνται τις πολύχρωμες κυψέλες που βρίσκονται στις όχθες του ποταμού.
Monastery St. Vissarionos (Dusan)
Το μοναστήρι απέχει μόνο 5χλμ από την Πύλη, παίρνουμε τον επαρχιακό δρόμο Πύλης-Προδρόμου και ανεβαίνοντας στο όρος Κόζιακας, φτάνουμε στο χωριό Αγιος Βησσαρίων, πρώην Δούσικο και σε υψόμετρο 770 μέτρων, συναντάμε το Μοναστήρι.
Αφιερωμένο στον Αγιο Βησσαρίωνα, ο οποίος γεννήθηκε στην Πόρτα Παναγιά Τρικάλων (1490-1540), ανατράφηκε και γαλουχήθηκε με θρησκευτικά ιδεώδη από την οικογένεια του, έγινε μοναχός σε νεαρή ηλικία, το 1517 εκλέχθηκε επίσκοπος Ελάσσονας και το 1521 ανέλαβε την διοίκηση της επισκοπής Σταγών και εκλέχτηκε μητροπολίτης Λαρίσης το 1527 (1527-1540).
Θυμάστε ότι τον ανέφερα όταν σας μίλησα για την ιστορία της κατασκευής της τοξωτής γέφυρας, εδώ λοιπόν που βρέθηκε το σφυρί του πρωτομάστορα που πεταξε ο Αγιος , έκτισε το 1530, το καθολικό του μοναστηριού αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού. Στο έργο του, τον βοήθησε ο αδελφός του Ιγνάτιος, επίσκοπος Καπούας και Φαναρίου, ενώ ο ανεψιός του Νεόφυτος Β΄ Λαρίσης, ξαναέκτισε την μονή κάνοντας σημαντικές κτηριακές επεκτάσεις (1550-1552/57) και έτσι σήμερα βλέπουμε ένα μεγαλοπρεπέστερο και επιβλητικό μοναστήρι που θυμίζει φρούριο.
Ο Αγιος Βησσαρίων βοήθησε πολύ τον τόπο του, βοηθώντας οικονομικά, την κατασκευή πολλών έργων και κάνοντας αγαθοεργίες στους φτωχούς και κατατρεγμένους από τους Τούρκους, κατοίκους της περιοχής.
Σας έγραψα πιο πάνω " θα επισκεφτούμε αργότερα ή μήπως όχι το μοναστήρι??? " και φυσικά είχα τον λόγο μου, που θα σας τον αποκαλύψω τώρα.
Ενώ φθάσαμε στον περίγυρο του μοναστηριού και μέχρι την είσοδο του, δεν μπορέσαμε να περάσουμε στο εσωτερικό, αφού με εντολή του Αγίου είναι άβατο για τις γυναίκες.
Δεν το ήξερα από πριν, το έμαθα εκεί από τα συνέργεια που δούλευαν στους εξωτερικούς χώρους του Μοναστηριού κάνοντας προετοιμασίες επειδή στις 15 Σεπτεμβρίου θα πανηγύριζε το μοναστήρι για την ονομαστική εορτή του Αγίου Βησσαρίωνα που μάλιστα συμπίπτει με την ημέρα θανάτου του ( 15-09-1540). Αγιοποιήθηκε και ανακηρύχθηκε πολιούχος των Τρικάλων, της Καλαμπάκας και της Πύλης.
Κάποιος κύριος που ήταν εκεί, καλή του ώρα και είχε επισκεφτεί πολλες φορές το μοναστήρι μου ανέφερε ότι εντυπωσιακό είναι το καθολικό της Μονής που ξανακτίστηκε από τον Νεόφυτο Β΄ Λαρίσης, επειδή το αρχικό έπεσε από ισχυρό σεισμό. Η κατασκευή του είναι τέτοια, μου είπε που δημιουργεί δέος στον προσκυνητή, λόγω του ύψους του, της αρχιτεκτονικής του συμμετρίας και των τοιχογραφιών του 1557 με παραστάσεις της κρητικής σχολής, έργα του αγιογράφου Τζώρτζη από την Κωνσταντινούπολη, που διατηρούνται σε άριστη κατάσταση. Επίσης εντυπωσιακό είναι και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1767, που φιλοτεχνήθηκε από εμπείρους ξυλόγλυπτες από το Λινοτόπι της Β. Ηπείρου. Δυστυχώς δεν το είδα με τα δικά μου μάτια, το φαντάστηκα από την περιγραφή αλλά και από την καρτ ποστάλ που μου έδωσε ο ηγούμενος της Μονής, αφού είχαμε την τύχη να μας φέρουν την Κάρα του Αγίου Βησσαρίωνα , στην είσοδο της Μονής για να την προσκυνήσουμε, μετά από παράκληση μας.
Στον προαύλιο χώρο κτίστηκε ( την 3/7/2000 θεμελιώθηκε ) ναός αφιερωμένος στον Αγιο Βησσαρίωνα ώστε να μπορούν να ανάβουν ένα κεράκι και να προσεύχονται και οι γυναίκες που φθάνουν μέχρι εδώ.
Το μοναστήρι γιορτάζει στις 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος) και η εκκλησία στις 15 Σεπτεμβρίου (Αγίου Βησσαρίωνα).
ΤΟΞΩΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΠΑΛΑΙΟΚΑΡΥΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ
Συνεχίσαμε το οδοιπορικό μας για να απολαύσουμε την ομορφιά της φύσης μέσα στο φαράγγι που σχηματίζουν τα βουνά ενώ δίπλα μας ακολουθούσε ο Πορταικός ποταμός, αφήνοντας και την τελευταία γέφυρα, με κατεύθυνση προς 'Αρτα λίγα χλμ μετά, στρίψαμε στον επαρχιακό δρόμο Παλαοκαρυάς - Ροποτού που θα μας οδηγήσει στην τοξωτή γέφυρα της Παλαιοκαρυάς και τους καταρράκτες της. Η απόσταση από την Πύλη είναι 11,9 χλμ, θα κάνετε 20-25 λεπτά για να φθάσετε.
Οι πληροφορίες μου έλεγαν ότι θα βρεθώ σε ένα υπερθέαμα, ένα μονότοξο γεφύρι μήκους 26 μέτρων με άνοιγμα του τόξου 19 μέτρα και ύψος από την κοίτη του ποταμού 10 μέτρα, ενώ πίσω του πέφτει εντυπωσιακός ένας καταρράκτης ύψους 12 μέτρων, που συνεχίζει σ’ έναν μικρότερο ύψους 2 μέτρων!!! πω πω σκεφτόμουν σε όλη την διαδρομή το τέλειο θέαμα για τα μάτια να δουν ένα τέτοιο θέαμα, για τα αυτιά, αφού τα νερά θα πέφτουν με ορμή από ψηλά και θα μας χαρίζουν υπέροχους ήχους, αχ τέλειες φωτογραφίες και βίντεο θα βγάλω!!!! όμως φθάνοντας μια απογοήτευση σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου! νερά και καταρράκτες δεν υπήρχαν, αχ άτιμο καλοκαίρι σκέφτηκα, όμως το γεφύρι έστεκε εκεί επιβλητικό και πραγματικά οι άσχημες σκέψεις έφυγαν αμέσως από το μυαλό μου, έβγαλα τα παπούτσια μου και μπήκα στα παγωμένα νερά που κάλυπταν μέχρι τον αστράγαλο μου και απόλαυσα το θέαμα κάτω από την γέφυρα έστω και χωρίς καταρράκτη.
Το πέτρινο γεφύρι της Παλιοκαρυάς, κτίστηκε στις αρχές του 16ου αιώνα (1516). Κατασκευάστηκε σε ένα βραχώδες στένωμα της κοίτης του ποταμού, γεφυρώνοντας έτσι τον Παλαιοκαρυώτη ή ρέμα της Γκρόπας απ΄ όπου πηγάζει.
Το πίσω τμήμα, με τους καταρράκτες κατασκευάστηκε πολύ αργότερα το 1975, από ενισχυμένο σκυρόδερμα στα πλαίσια δημιουργίας του φράγματος του Πορταϊκού στην Κάτω Παλαιοκαρυά, που είχε σαν σκοπό να φέρνει πιο ήπια, τα ορμητικά νερά και να τα διοχετεύει στην άρδευση του κάμπου. Δίπλα στο γεφύρι γίνονται και σήμερα έργα ανάπλασης με στόχο την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
Όπως και να δείτε το γεφύρι με νερά να τρέχουν και να σχηματίζουν κουρτίνα από πίσω του ή χωρίς αυτά, ένα είναι σίγουρο, το τοπίο θα σας μαγέψει και αξιζει τον κόπο να το επισκεφτείτε κάθε εποχή του χρόνου, είναι πραγματικά ένα μνημείο της φύσης.
Προσωπικά, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα ξαναέρθω μέχρι εδώ να το δω με νερά να τρέχουν από ψηλά αλλά να περπατήσω και στο μονοπάτι που θα με οδηγήσει στο επάνω μέρος του γεφυριού, εκεί που γίνονταν η συγκοινωνία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 60 και εξυπηρετούσε την σύνδεση της Θεσσαλίας με την Ήπειρο.
Επίσης υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα επισκεφτώ ξανά την Άνω Παλαιοκαρυά Τρικάλων!!! για να δω τον κ. Στέφανο ηλικίας 95 ετών, να μιλήσω πάλι μαζί του και να τον φωτογραφήσω, γιατί το ξέχασα η ξεχασμένη με τις κουβέντες, έναν γραφικό καφέ-παντοπώλη που διατηρεί το μοναδικό ίσως καφενείο, ταβέρνα αλλά και μπακάλικο του χωριού. Το χωριό Παλαιοκαρυά χωρίζεται σε Άνω, Μέση και Κάτω Παλαιοκαρυά.
Στην περιοχή μπορείτε να κάνετε μια σταση στην Ταβέρνα Δριστέλα για να τσιμπήσετε ψητά κρέατα ή ντόπια πέστροφα και να αγοράσετε τοπικά προϊόντα αλλά και να επισκεφτείτε τον νερόμυλο με τις δριστέλες που πλένουν τις βελέντζες, τα κιλίμια, τις μάλλινες κουβέρτες, οι ντόπιοι.
Επιστροφή όμως προς τον κεντρικό δρόμο που συνδέει τα Τρίκαλα με την Αρτα. Αυτή η διαδρομή δεν σχεδιάστηκε στο πρόγραμμα μας με στάσεις σε επί πλέον αξιοθέατα και χωριά, θα την κάνουμε κάποια άλλη στιγμή συνδυάζοντας επισκέψεις στα χωριά του Ασπροποτάμου, ήταν όμως γεμάτη εκπλήξεις και αρκετές στάσεις.
Επιστροφή όμως προς τον κεντρικό δρόμο που συνδέει τα Τρίκαλα με την Αρτα. Αυτή η διαδρομή δεν σχεδιάστηκε στο πρόγραμμα μας με στάσεις σε επί πλέον αξιοθέατα και χωριά, θα την κάνουμε κάποια άλλη στιγμή συνδυάζοντας επισκέψεις στα χωριά του Ασπροποτάμου, ήταν όμως γεμάτη εκπλήξεις και αρκετές στάσεις.
Εκτός από το φυσικό τοπίο το οποίο μας εξέπληξε ευχάριστα στην διαδρομή, εντύπωση μας έκαναν σε διάφορα σημεία του δρόμου κάποια συνθήματα που βλέπαμε γραμμένα.
Σε κάποιο σημείο αρχίσαν να γίνονται πιο συχνές οι αναφορές "ΟΧΙ στο φράγμα" και καταλάβαμε τι συμβαίνει όταν φθάσαμε λίγο πριν την γέφυρα που οδηγεί προς Αρματωλικό, Μεσοχώρα και Αρτα. Από την γέφυρα και τις εξέδρες που υπάρχουν εκεί, είδαμε στο βάθος της χαράδρας την μικρή τεχνητή λίμνη και το τεράστιο φράγμα από πάνω της και φυσικά τον ποταμό Αχελώο. Τότε καταλάβαμε ότι βρεθήκαμε στο φράγμα της Μεσοχώρας που τόσα έχουμε ακούσει, χρόνια τώρα.
Το φράγμα της Μεσοχώρας και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Γλίστρας (επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω μιας σήραγγας) είναι μια μεγάλη επένδυσή της ΔΕΗ που στοίχισε περίπου 500 εκατ. ευρώ, έτοιμη για λειτουργεία από το 2001 για την παραγωγή 500.000 κιλοβατώρων ηλεκτρικής ενέργειας. Το αποπερατωμένο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο το οποίο μέχρι σήμερα δεν λειτούργησε ούτε μια μέρα, συνδέεται καλώς ή κακώς με την εκτροπή του Αχελώου που σκοπό έχει να λύσει το αρδευτικό πρόβλημα του Θεσσαλικού κάμπου. Έτσι αφού στην Ελλάδα βρισκόμαστε!!! οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις που ενδιαφέρονται για τις επιπτώσεις στο κλίμα, στην οικολογία και τις καλλιέργειες της περιοχής, κάτοικοι των χωριών, που θα απαλλοτριωθούν λόγω της λίμνης που θα δημιουργεί και θα βυθιστούν χωριά, αλλά οι κάτοικοι θα αποζημιωθούν ανάλογα, η ΔΕΗ, το κράτος, άσχετοι και σχετικοί με συμφέροντα και χωρίς, έχουν εμπλακεί σε χρονοβόρες δικαστικές διαμάχες και έχουν περάσει 20 χρόνια χωρίς κανένα έσοδο για την ΔΕΗ, χωρίς καμία ανάπτυξη και πρόοδο για την περιοχή. Δεν είμαι ειδική ούτε έχω τις απαραίτητες γνώσεις, μπορώ όμως να καταλάβω ότι και τα δυο έργα μόνο ανάπτυξη και ευμάρεια μπορούν να δώσουν στην περιοχή, δίνοντας θέσεις εργασίας, νερά για άρδευση στον θεσσαλικό κάμπο που τόσο τα έχει ανάγκη, αφού ο Πηνειός έχει ελάχιστο νερό πια, η ΔΕΗ θα έχει έσοδα, το κράτος επίσης και φαντάζομαι ότι και το φυσικό περιβάλλον δεν θα καταστραφεί αφού θα δημιουργηθεί μια λίμνη που θα φέρει τουριστική ανάπτυξη στην περιοχή, θα ανοίξουν ξενοδοχεία, ξενώνες, ταβέρνες, καταστήματα, επιχειρήσεις τουριστικού ενδιαφέροντος για δραστηριότητες στην λίμνη και τα βουνά, θα γίνουν δρόμοι και μονοπάτια θα έρθει κόσμος και θα αφήσει χρήματα, θα πάρει η περιοχή ζωή, θα ξυπνήσει.
Είμαι πολύ αισιόδοξη? ίσως!! για αυτό θα αφήσω τους ειδικούς και αρμόδιους, να αποφασίσουν για το καλύτερο !!!! αυτοί ξέρουν....
Για την ιστορία αφού αναφέραμε το χωριό Μεσοχώρα (πρώην Βυτσίστα) θα σας πω ότι ψάχνοντας βρήκα ότι βρίσκεται πάνω από στις όχθες του Αχελώου ποταμού σε υψόμετρο 800 μέτρων, στο δρόμο Τρικάλων-Άρτας, στο χώρο της υπό κατασκευήν τεχνητής λίμνης για την εκτροπή του Αχελώου. Από εδώ συνεχίζεται για Αρματωλικό, όπως είδαμε και στην πινακίδα.
Εμείς συνεχίσαμε τον δρόμο προς 'Αρτα, θα διανυκτερεύσουμε στο Βουργαρέλι και έχουμε πολλά να δούμε ακόμη ..
Εσείς αν θέλετε μπορείτε να επιτρέψετε στην Πύλη ή τα Τρίκαλα για διανυκτέρευση, αφού και ο τίτλος του άρθρου μας είναι ένα ΣΚ στην Πύλη και να εξερευνήσετε και την πόλη των Τρικάλων που παρουσιάζει ενδιαφέρον. Πληροφορίες για τα Τρίκαλα μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Μην μου χαθείτε, γιατί το οδοιπορικό μας συνεχίζεται... και έρχονται πολύ όμορφα μέρη της Ελλάδας και της Ηπείρου, να τα γνωρίσουμε παρέα.
όσον αφορα την διαμονη στα τρικαλα υπαρχει ενα πολυ καλο site με εκπληκτικα διαμερισματα που ειναι εδω : https://trikalapalaceapartments.gr/ αλλα και πολλα ακομη ξενοδοχεια για να διαμεινει καποιος..
ΑπάντησηΔιαγραφή