Με βάση των εξορμήσεων μας το Βουργαρέλι και διαμονή στο καταπληκτικό Rouista Tzoumerka Resort (δείτε περισσότερα εδώ ) καταφέραμε να οργώσουμε στην κυριολεξία, την γύρω περιοχή και να δούμε τα πιο σημαντικά της αξιοθέατα.
Στην περιοχή ο κάθε επισκέπτης έχει την δυνατότητα να απολαύσει πεζοπορία στην φύση, ποδηλασία, rafting, kayak και κολύμπι στα ποτάμια και τις λίμνες, να δει τα αξιοθέατα, να περπατήσει πάνω στα παραδοσιακά πέτρινα αλλά και εναέρια γεφύρια, να ξεδιψάσει πίνοντας γάργαρα, παγωμένα νερά στις πετρόκτιστες βρύσες. Αν πάλι κάποιος θέλει να ξεκουραστεί μπορεί να απολαύσει την θαλπωρή των υπέροχων καταλυμάτων της περιοχής, να δοκιμάσει τοπικά προϊόντα, να πιει ντόπιο τσίπουρο και κρασιά στις ταβέρνες και τα καφενεία και να πιάσει κουβέντα και να μάθει ιστορίες και πληροφορίες για την περιοχή από τους καλόκαρδους και φιλόξενους ντόπιους κατοίκους.
ΠΩΣ ΘΑ ΦΘΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙ
Ξεκινώντας από την Λάρισα μέσω της Εθνικής οδού Λάρισας Τρικάλων Ε92/ΕΟ6 διανύσαμε 80,90 χλμ σε 1 ώρα περίπου και φθάσαμε στην Πύλη Τρικάλων (διαβάστε το άρθρο μας ΕΔΩ).
Ξεκινώντας το ταξίδι μας στην Ήπειρο, επιλέξαμε το Βουργαρέλι στα Νότια Τζουμέρκα, για 2 διανυκτερεύσεις πριν ανέβουμε να εξερευνήσουμε το βόρειο τμήμα των Τζουμέρκων όπου μείναμε 3 βράδια στην Πράμαντα. Έτσι κάποια αξιοθέατα τα είδαμε την πρώτη κιόλας ημέρα αφού βρίσκονταν στο δρόμο μας και τα υπόλοιπα τις επόμενες ημέρες, ενώ συμπεριλάβαμε και μια επίσκεψη στην 'Αρτα, για την οποία θα γράψω σε ιδιαίτερο αρθρο.
ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙ
Στην κέντρο του χωριού θα συναντήσετε ταβέρνες και καφενεία αλλά και την πλακόστρωτη πλατεία του χωριού με τον μεγάλο πλάτανο, τις τοπικές υπηρεσίες και την εκκλησία, αφιερωμένη στον 'Αγιο Γεώργιο, προστάτη του χωριού. Είναι βασιλικού ρυθμού, πετρόκτιστη και χτίστηκε το 1880 από τους έμπειρους μάστορες των Πραμάντων. Η κατασκευή της κόστισε 300.000 γρόσια. Εντυπωσιακό το ξύλινο τέμπλο της, τοποθετήθηκε και φτιάχτηκε το 1918 από τεχνίτες του Μετσόβου. Το καμπαναριό χτίστηκε το 1924 με δωρεά των αδελφιών Γεωργίου που εστειλαν τα χρήματα από την Αμερική όπου ζούσαν, όπως μαρτυρά η πινακίδα.
Προσπαθήστε να μείνετε σε κεντρικούς δρόμους του χωριού και μην μπλέξετε στα στενά ανηφορικά και κατηφορικά σοκάκια του, γιατί χωράνε μόνο ένα αυτοκίνητο με δυσκολία. Οι κάτοικοι είναι ευγενικοί και φιλόξενοι και θα προσπαθήσουν να σας ξεμπλέξουν αλλά και να σας κεράσουν και ένα καφέ με γλυκό στις όμορφες αυλές των σπιτιών τους. Θα σας πω την αμαρτία μου, πάντα ξεμπλέκω εύκολα από τα δύσκολα και μπλέκω με τα εύκολα αφού μ αρέσουν οι κουβέντες με τους ντόπιους και δύσκολα ξεκολλάω. Και σ αυτό το ταξίδι πολλές φορές βγήκαμε εκτός προγράμματος, από αυτό το "χούι" μου, αλλά ειλικρινά δεν το μετανιώνω....η επαφή μ ανθρώπους σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, δίνεις χαρά και περνάς και όμορφα. Είμαι σίγουρη ότι και εσάς πολλες φορές οι ντοπιοι θα σας προσκαλέσουν στα σπίτια τους για κουβέντα, φαγητό και καφέ, η φιλοξενία και η καλοσύνη κυλάει στις φλέβες τους.
Η πινακίδα στην πλατεία των Θεοδώριανων θα σας ενημερώσει για το χωριό και τα έθιμα του. 'Οσοι αγαπάτε την ελληνική παράδοση και τα παραδοσιακά τραγούδια θα έχετε ακούσει σίγουρα το ηπειρώτικο τραγούδι της Κωστηλάτας. Έτσι εδώ, ξαναθυμήθηκα το τραγούδι και έμαθα και την ιστορία.
<<Ψηλά στην Κωστηλάτα, στα κρύα τα νερά,
χορεύουν τα κορίτσια, μαζί με τα παιδιά.
Πο πο πο πο τρομάρα σας να μην το μάθει η μάνα σας,
πο πο πο πο τι γιένεται και στο χωριό δε φαίνεται.
Ψηλά στην Κωστηλάτα, στα κρύα τα νερά,
χορεύουν τα κορίτσια με τ’ απροζώναρα.
Πο πο πο πο τρομάρα σας να μην το μάθει η μάνα σας,
πο πο πο πο τι γιένεται και στο χωριό δε φαίνεται.
Ψηλό μου κυπαρίσσι γέρνει η κορφάδα σου,
και ποιος θα την γλεντήσει την ομορφάδα σου.
Πο πο πο πο τρομάρα σας να μην το μάθει η μάνα σας,
πο πο πο πο τι γιένεται και στο χωριό δε φαίνεται.>>
Εδώ λοιπόν στα Θεοδώριανα κάθε 15Αυγουστο αναβιώνει το έθιμο '' διπλοκάγελο'' που είχε ρίζες από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και οι κάτοικοι χορεύουν τα "καγγέλια" δηλαδή άνδρες χωριστά από τις γυναικες σχηματίζουν κλειστούς κύκλους πιασμένοι με τις παλάμες των χεριών. Ο χορός σχηματίζει δυο σειρές. Μπροστά οι γυναίκες και πίσω οι άντρες και ακούγεται το τραγούδι της Κωστηλάτας που θυμίζει στους νεότερους τον αγώνα ενάντια στους Τσιφληκάδες της περιοχής που αγοράσαν τα λιβάδια της Κωστηλάτας από τους Τούρκους και δεν άφηναν του Θεοδώριανους να βοσκήσουν τα πρόβατα στα λιβάδια της.
Φεύγοντας από τα Θεοδώριανα θα συναντήσετε τους νερόμυλους και τις νεροτριβές και αφού ο καιρός καλά κρατάει ακόμη θα δείτε απλωμένα τα χειμωνιάτικα παπλώματα, τις βελέντζες, τις κουβέρτες και τα χαλιά που πλύθηκαν για να στεγνώσουν και να χρησιμοποιηθούν σύντομα.
ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΣΟΥΔΑ
Λίγο έξω από το χωριό των ΘΕΟΔΩΡΙΑΝΩΝ θα αφήσετε το αυτοκίνητο και με χαλαρό περπάτημα 20 λεπτών μέσα από μονοπάτια που σε κάποια σημεία θέλουν προσοχή λόγω μικρών κατολισθήσεων, σε μια πορεία παράλληλη με τρεχούμενα νερά, θα φθάσετε στους διπλούς καταρράκτες που πέφτουν από ύψος 25 μέτρων εκεί που ο ποταμός Άσπρη Γκούρα, χωρίζει στα δυο σε υψόμετρο 1.070 μέτρων. ( Άσπρη γκούρα σημαίνει άσπρη πέτρα! ).
Οι δίδυμοι καταρράκτες θεωρούνται οι μεγαλύτεροι της Ελλάδας και είναι εντυπωσιακοί. Πλησιάστε τόσο, όσο θεωρείται ότι είσαστε ασφαλείς κα αφεθείτε να σας συνεπάρει η δύναμη του νερού, σαν ένα νέφος δροσιάς που έρχεται από ψηλά .. Αν θέλετε να ξεκουραστείτε υπάρχει ένας διαμορφωμένος χώρος όπου μπορείτε να καθίσετε και να τσιμπήσετε κάτι αν πεινάσατε.
Τα δικά μου μάτια όμως "είδαν" στο δρόμο μια πινακίδα στον δρόμο προς το χωριό που έγραφε προς "ΠΑΝΟΡΑΜΑ" και φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να πάμε μέχρι εκεί με το αυτοκίνητο, για να δούμε την θέα προς το χωριό Θεοδώριανα και τα Αθαμανικά όρη αλλά να τσιμπήσουμε και κάτι τοπικό στην "ταβέρνα Πανόραμα". Η ώρα είχε περάσει και έτσι ο ευγενέστατος ιδιοκτήτης μας είπε ότι το μόνο που απόμεινε από τοπικά φαγητά ήταν το "ΜΠΛΕΤΣ" !!!
-Τι είναι αυτό τον ρώτησα?
-Τοπικό φαγητό, για κολατσιό αλλά και για κύριο γεύμα
-Και τι υλικά έχει? θέλω συνταγή
-Κολοκύθια, γάλα αυγά, τραχανά, καλαμποκίσιο αλεύρι, τυρί, αλάτι και λάδι μου απαντά!!!
-βάζεις και μπέκιν τον ρώτησα? πως φουσκώνει έτσι?
-κορίτσι μου εδώ τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε είναι αγνά και φρέσκα μου απάντησε .......
Τώρα εσείς σκέφτεστε ότι δεν το δοκίμασα???
Λάθος αν το σκεφτήκατε! φυσικά και το τσάκισα και μακάρι να είχα και τώρα ένα κομμάτι με θέα προς τα "Αθαμανικά Ορη" όπως αλλιώς λέγονται τα Τζουμέρκα!
Στην ουσία πρόκειται, αν άκουσα καλά το όνομα ΜΠΛΕΤΣ, ( αν δεν το άκουσα το όνομα καλά οι γνώστες και ντόπιοι διορθώστε παρακαλω με ένα σχόλιο) για την ηπειρώτικη πίτα μπατσαριά με κολοκύθι, μια εύκολη κολοκυθόπιτα χωρίς φύλλα.
'Αλλα αξιοθέατα τριγύρω, στα 3 χλμ από το χωριό θα βρείτε το μοναστήρι του ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ. Ανηφορήστε με το αυτοκίνητο για να φθάσετε ακριβώς μπροστά του και να ανεβείτε την εντυπωσιακή πέτρινη σκάλα του, μέχρι να φθάσετε στην είσοδο του.
Το μοναστήρι θεμελιώθηκε το 1690 και ανιστορήθηκε το 1714, σύμφωνα με επιγραφή που διαβάσαμε στον τοίχο μεταξύ πρόναου και καθολικού, πολύ γνωστό και πλούσιο μοναστήρι αφού είχε στην κατοχή του 3000 πρόβατα και πολλα κτήματα αλλά και ενεργή συμμετοχή στα ιστορικά δρόμενα της περιοχής κατά την διάρκεια των χρόνων. Το 1957 κρίθηκε διατηρητέο μνημείο και σήμερα το βρήκαμε έρημο, είναι όμως ανοιχτά και μπορείτε να το επισκεφτείτε. Στην αυλή, που περιβάλλεται από έναν ψηλό τοίχο, δεσπόζουν το καθολικό μια μονόκλιτη βασιλική με οκταγωνικό τρούλο και υπεροχες τοιχογραφίες του 1714, το διώροφο κτήριο που βρίσκονται τα κελιά και το αρχονταρίκι και το εντυπωσιακό καμπαναριό της μονής!
ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Συνεχίζουμε με το αυτοκίνητο από το Βουλγαρέλι, στον δρόμο που οδηγεί προς Αρτα μέχρι να φτάσουμε στο χωριό Παλαιοχώρι (στα 3 χλμ ) για να επισκεφτούμε την ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ των Τζουμέρκων, ένα σπουδαίο ιστορικό και θρησκευτικό μνημείο της Ηπείρου. Θα την βρείτε εύκολα να στέκει δίπλα στον δρόμο και θα την αναγνωρίσετε από το έντονο κόκκινο χρώμα που της χαρίζουν τα κόκκινα πλνιθιά στο εξωτερικό των τοίχων της. Οι Βυζαντινολόγοι χαρακτηρίζουν τον ναό, «πλινθοπερίκλειστο». Χτίστηκε το 1281, όταν Δεσπότης Άρτας ήταν ο Νικηφόρος Α΄, με χρήματα του πρωτομάστορα Θεόδωρου Τσιμισκή και του αδελφού του Ιωάννη. Μπορεί να την συναντήσετε και με το όνομα Παναγία Βελλά, επειδή για ένα διάστημα υπήρξε μετόχι της μονής Βελλάς Ιωαννίνων ενώ αργότερα έγινε μετόχι του αγίου Γεωργίου που επισκεφθήκαμε στο Βουργαρέλι και παρέμεινε έτσι ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Επίσης την ονομάζουν «Βασιλομονάστηρο», καθώς πιθανολογείται ότι ήταν βασιλικό μοναστήρι, που κάποια στιγμή εγκαταλείφθηκε.
Ενδιαφέρον εσωτερικά του ναού, έχουν οι φθαρμένες τοιχογραφίες, όσες έχουν απομείνει, έργα του 1295-1296, που παρουσιάζουν Αγίους και λαϊκούς όπως τον Θεόδωρο Τσιμισκή με την σύζυγο του Μαρία , τον αδελφό του δεσπότη 'Αρτας, Ιωάννη και την σύζυγό του 'Αννα και άλλους. Εντύπωση προκαλεί και η εικόνα της Παναγίας, ο γαλάζιος ξύλινος σταυρός στο τέμπλο αλλά και τα τοξωτά παράθυρα του ναού που θα τα δείτε μαζί με τον υπόλοιπο διάκοσμο στο εξωτερικό του. Είναι αφιερωμένη στο Γενήσιο της Θεοτόκου και γιορτάζει στις 8 του Σεπτέμβρη.
Η εκκλησια είναι ανοιχτά από νωρίς το πρωί αλλά αν τυχόν την βρείτε κλειδωμένη αναζητήστε στο χωριό τον κ. Νίκο Καραβασίλη, πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου να σας εξυπηρετήσει.
ΠΑΡΑΛΙΑ ΑΧΕΛΩΟΥ ΚΑΙ ΓΕΦΥΡΑ ΓΛΥΣΤΡΑΣ
Εδώ η περιοχή έχει ενδιαφέρον γιατί εκτός από το μπάνιο στο ποτάμι αν είσαστε περίεργοι όπως εμείς με μικρές παρακάμψεις μπορείτε να συναντήσετε και να δείτε επιπλέον σημεία ενδιαφέροντος αλλά και ομορφιές της περιοχής εκτός χάρτη και τουριστικών οδηγών.
Από το Βουργαρέλι γυρνάμε προς τα πίσω την Ε.Ο. 'Αρτας Τρικάλων δηλαδή κατεύθυνση προς Τρίκαλα, περνάμε τα Κάψαλα και συνεχίζουμε προς Τερπνά.
Εδώ σας προτείνω, να κάνετε μια παράκαμψη και να πάρετε τον δρόμο που οδηγεί στο χωριό Τερπνά για να περάσετε από την Αγία Παρασκευή και να βρεθείτε στο κέντρο του χωριού με τα σκιερά πλατάνια και να πιείτε καφέ και γιατί όχι και ένα τσιπουράκι στο καφενείο του χωριού, να πάρετε ανάσες δροσιάς πριν πάρετε το δόμο για την επιστροφή για να ξαναβρείτε την πινακίδα Τερπνά, εκεί θα συνεχίσετε στον χωματόδρομο και πολύ γρήγορα θα φθάσετε στην γέφυρα που από κάτω της, περνάει ο Αχελώος. Δεν θα την προσπελάσετε, δεξιά σας θα δείτε τον Ναό του Αγίου Γεωργίου, ακριβως απεναντι υπάρχει ένα χωμάτινο δρομάκι που σε κατεβάζει στο ποτάμι.
Αν δεν είσαστε με 4Χ4, αφήστε το αυτοκίνητο φορέστε μαγιό πάρτε μια πετσέτα και συνεχίστε με τα πόδια, περπατώντας πάνω στα λευκά βότσαλα και πέτρες κατά μήκος του ποταμού, μέχρι να φθάσετε στην παραλία του Αχελώου. Ο Αχελώος λέγεται και Ασπροπόταμος ή Άσπρος λόγω των λευκών βότσαλων στις όχθες του αλλά και λόγω της λευκής λάσπης που κατεβάζει.
Μην κάνετε το λάθος και βάλετε σαγιονάρες χρειάζονται παπούτσια για πεζοπορία πάνω στις πέτρες. (σαγιονάρα, πετσέτα, αντιηλιακή κρέμα στο back pack) και αν έχετε σκοπό να μείνετε με τις ώρες φροντίστε για νεράκι, καφέ και κανένα σνακ. Είπαμε μπάνιο στον Αχελώο αλλά μην φανταστείτε καμία πλαζ με river bar!!!!
Αυτή είναι η εύκολη διαδρομή για να κάνετε το μπάνιο σας στα πράσινα πεντακάθαρα και δροσερά νερά, στην διάσημη πλέον παραλία του Αχελώου που όταν έχει νερά είναι γεμάτη κόσμο που κολυμπά. Την επισκεφθήκαμε μέσα Σεπτέμβρη και λόγω καλοκαιριού τα νερά δεν ήταν αρκετά, καλύτερη εποχή γενικά για να βρείτε αρκετά νερά σε ποτάμια και καταρράκτες στην Ήπειρο είναι η Άνοιξη ειδικά μετά τον Μάϊο και μετά τις πρώτες βροχές του Φθινοπώρου.
Από εδώ μπορείτε να δείτε και την κρεμαστή πεζογέφυρα της Γλύστρας (hanging bridge Glistra) είναι λίγο δύσκολο να την ανεβείτε από εδώ για αυτό σας έχω ενναλακτική διαδρομή από μονοπάτι, λίγο πιο δύσκολη, όμως θα έχετε την ευκαιρία να την προσεγγίσετε και να περπατήσετε επάνω της.
Αντί να κατεβείτε τον δρόμο που γράφει προς Τερπνά συνεχίζετε από Κουναρέικα προς Γλύστρα (4 χλμ) εκεί έχει χώρο παρκινγκ, εδώ κατεβαίνετε από το μονοπάτι που δείχνει η πινακίδα για να διασχίσετε την κρεμαστή πεζογέφυρα μέχρι την επόμενη όχθη που οδηγεί σε χωριά των Τρικάλων. Η κρεμαστη γέφυρα οδηγούσε στο χωριό Γκολφάρι Τρικάλων και σήμερα είχε αντικατασταθεί με μια σύγχρονη.
Δεν καταλαβαίνω το νόημα γιατί να την διασχίσεις αφού ακριβως απεναντι δεν έχει κάτι ιδιαίτερο να δεις, μάλιστα είναι και κατεστραμμένη σε κάποια σημεία!!!!
Για την εμπειρία? για την περιπέτεια? για να λες ότι την διέσχισες? γιατί έτσι γουστάρω!!!! απαντήστε ότι θέλετε, προσωπικα δεν μπήκα καν στον κόπο να κατέβω για να την περπατήσω έτσι χωρίς λόγο! την θαύμασα από κάτω και από ψηλά και σκέφτηκα πόσο ήρωες ήταν οι κάτοικοι της περιοχής όταν επρεπε να την περάσουν τον χειμώνα με αέρα πάνω από τα αγριεμένα νερά του ποταμού, για να βρεθούν στην απεναντι όχθη, για να βρεθούν στον πολιτισμό, να κάνουν τα ψώνια τους, να πάνε σε γιατρούς, να ταξιδέψουν για να πάνε να δουλέψουν μακριά από τα χωριά τους αφού ήταν οι καλύτεροι μάστορες του κόσμου, να σημειώσουμε ότι οι δρόμοι σε πολλα απομακρυσμένα χωριά της Ηπείρου έγιναν τα τελευταία χρόνια!
Ας σκεφτούν λοιπόν οι υπεύθυνοι πως για ένα "αξιοθέατο" που προκαλεί το ενδιαφέρον, καλά είναι να βάζει τους επισκέπτες σε σκέψεις και όχι σε ανταγωνισμό," εγώ μπορώ να την περάσω", "εσύ δεν μπορείς, φοβάσαι" κ.λπ. αλλά και να μας κάνει να μαθαίνουμε τι γίνονταν μερικές δεκαετίες πριν, έστω με ένα σταντ με φωτογραφίες και πληροφορίες για την χρησιμότητα της γέφυρας από τους ντόπιους. Επίσης μια τακτική συντήρηση των αξιοθέατων νομίζω ότι είναι απαραίτητη για να διατηρήσουμε την πολιτιστική κληρονομιά και παράδοση των τουριστικά αναπτυσσόμενων περιοχών της χώρας μας, παίρνοντας θετικά σχόλια από τους επισκέπτες .
Αυτά λοιπόν! τα είπα και ξεθύμανα για τις νέες μόδες , για κάποια "αξιοθέατα", που γίνονται για να ανεβάσουμε μια φωτογραφία στα social media και για επίδειξη!
Αν συνεχίσετε από το πάρκινγκ, με το αυτοκίνητο θα φθάσετε στο εργοτάξιο φράγματος της ΔΕΗ (υποσταθμός Μεσοχωρίου), δεν επιτρέπεται η είσοδος από κάποιο σημείο και μετά αν και θεωρώ ότι το κομμάτι του φράγματος προς Τρίκαλα είναι πιο εντυπωσιακό και καταλαβαίνεις καλυτέρα το μέγεθος του έργου που μπορεί σε λίγα χρόνια, αν αποπερατωθεί ποτέ, να προφέρει πολλα οφέλη στην περιοχή και την χώρα μας. Ενδιαφέρον προκαλεί η πινακίδα που σας υποδέχεται εκεί....
Από το Βουργαρέλι μέχρι την παραλία του Αχελώου κάναμε περίπου μισή ώρα, στην επιστροφή περάσαμε και το Αθαμάνιο, ένα όμορφο χωριό στις παρυφές των Τζουμέρκων που αποτελείται από πολλούς οικισμούς όπως διαπιστώσαμε αφού δεν τελείωνε...
Αμπέλια, Κορακάδα, Σκαλούλα, Παλαιοχώρι, Τελήσι, και Πλάτανος οι οικισμοί του Αθαμανίου, όπως μας ενημερώσανε οι ντοπιοι που ρωτήσαμε και τόπος καταγωγής του Αλέξη Τσίπρα για όσους δεν το ξέρετε, το χειμώνα έχει λίγους κατοίκους 500-600 αλλά το καλοκαίρι έρχονται όλοι και ανοίγουν τα σπίτια τους. Η περιοχή προφέρεται για πεζοπορία σε μονοπάτια, ορειβασία και αναρρίχηση αφού βρίσκεται κάτω από την κορυφή Καταφίδι ύψους 2.393 μέτρα.
Όπως μας ενημέρωσαν από το ξενοδοχείο που μείναμε, η περιοχή γύρω από το Βουργαρέλι προφέρεται σε πεζοπόρους και σε οικογένειες με μικρά παιδιά να την εξερευνήσουν μέσα από μονοπάτια που ανοίχτηκαν, αλλά είναι εύκολα και αλλά πιο δύσκολα, έτσι όποιος θέλει μπορεί μόνος ή με την βοήθεια οργανωμένων γκρουπ να περπατήσει στο ελατόδασος να ανακαλύψει τα πέτρινα γεφύρια και τις βρύσες αλλά να αισθανθεί και πιο κοντά στην φύση.
ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΤΕ
Στο ξενοδοχείο που μείναμε στο Rouista Tzoumerka Resort ,είχαμε την τύχη το πρώτο βράδυ που φθάσαμε κατάκοποι, να φιλοξενηθούμε στο εστιατόριο του και να δοκιμάσουμε την εκπληκτική κουζίνα του.
Στην περιοχή ο κάθε επισκέπτης έχει την δυνατότητα να απολαύσει πεζοπορία στην φύση, ποδηλασία, rafting, kayak και κολύμπι στα ποτάμια και τις λίμνες, να δει τα αξιοθέατα, να περπατήσει πάνω στα παραδοσιακά πέτρινα αλλά και εναέρια γεφύρια, να ξεδιψάσει πίνοντας γάργαρα, παγωμένα νερά στις πετρόκτιστες βρύσες. Αν πάλι κάποιος θέλει να ξεκουραστεί μπορεί να απολαύσει την θαλπωρή των υπέροχων καταλυμάτων της περιοχής, να δοκιμάσει τοπικά προϊόντα, να πιει ντόπιο τσίπουρο και κρασιά στις ταβέρνες και τα καφενεία και να πιάσει κουβέντα και να μάθει ιστορίες και πληροφορίες για την περιοχή από τους καλόκαρδους και φιλόξενους ντόπιους κατοίκους.
ΠΩΣ ΘΑ ΦΘΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙ
Ξεκινώντας από την Λάρισα μέσω της Εθνικής οδού Λάρισας Τρικάλων Ε92/ΕΟ6 διανύσαμε 80,90 χλμ σε 1 ώρα περίπου και φθάσαμε στην Πύλη Τρικάλων (διαβάστε το άρθρο μας ΕΔΩ).
Στην Πύλη κάναμε πολύωρη στάση για να εξερευνήσουμε τα αξιοθέατα της Πύλης και της Παλαιοκαρυάς Τρικάλων.
Από την Πύλη Τρικάλων ακολουθώντας την Εθνική Οδό ΕΟ30 Τρικάλων 'Αρτας διανύσαμε 77,90 χλμ σε 1 ώρα και 45 λεπτά περίπου μέχρι το Βουργαρέλι, αφού περάσαμε από τα Στουρναρέικα, την Μεσοχώρα και πολλα ακομη χωριά του Νομού Τρικάλων περάσαμε στον Νομό 'Αρτας. 'Ενας δρόμος που περνάει μέσα από βουνά, με πολλές στροφές, όμως μπορείς να απολαύσεις το φυσικό τοπίο και να κάνεις αρκετές στάσεις αν θέλεις. Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος χωρίς χωματόδρομους, όπως φοβηθήκαμε αρχικά βλέποντας τον χάρτη.
Ξεκινώντας το ταξίδι μας στην Ήπειρο, επιλέξαμε το Βουργαρέλι στα Νότια Τζουμέρκα, για 2 διανυκτερεύσεις πριν ανέβουμε να εξερευνήσουμε το βόρειο τμήμα των Τζουμέρκων όπου μείναμε 3 βράδια στην Πράμαντα. Έτσι κάποια αξιοθέατα τα είδαμε την πρώτη κιόλας ημέρα αφού βρίσκονταν στο δρόμο μας και τα υπόλοιπα τις επόμενες ημέρες, ενώ συμπεριλάβαμε και μια επίσκεψη στην 'Αρτα, για την οποία θα γράψω σε ιδιαίτερο αρθρο.
ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙ
Πριν το Βουργαρέλι κάναμε μια παράκαμψη προς Θεοδώριανα και τελικά καταλήξαμε αργά το απόγευμα στο ξενοδοχείο μας.
Τα ΘΕΟΔΩΡΙΑΝΑ, τα οποία απέχουν 14,5 χλμ από το ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙ, βρίσκονται σε μια πλαγιά των ανατολικών Τζουμέρκων, στα σύνορα Θεσσαλίας και Ηπείρου και το χωριό εκτείνεται σε υψόμετρο από από 850 έως 1100 μέτρων. Στο χωριό μένουν περίπου 1000 κάτοικοι και είναι γνωστά ως η “πρωτεύουσα του νερού” λόγω των άφθονων τρεχούμενων νερών της περιοχής.
Στην κέντρο του χωριού θα συναντήσετε ταβέρνες και καφενεία αλλά και την πλακόστρωτη πλατεία του χωριού με τον μεγάλο πλάτανο, τις τοπικές υπηρεσίες και την εκκλησία, αφιερωμένη στον 'Αγιο Γεώργιο, προστάτη του χωριού. Είναι βασιλικού ρυθμού, πετρόκτιστη και χτίστηκε το 1880 από τους έμπειρους μάστορες των Πραμάντων. Η κατασκευή της κόστισε 300.000 γρόσια. Εντυπωσιακό το ξύλινο τέμπλο της, τοποθετήθηκε και φτιάχτηκε το 1918 από τεχνίτες του Μετσόβου. Το καμπαναριό χτίστηκε το 1924 με δωρεά των αδελφιών Γεωργίου που εστειλαν τα χρήματα από την Αμερική όπου ζούσαν, όπως μαρτυρά η πινακίδα.
Η πινακίδα στην πλατεία των Θεοδώριανων θα σας ενημερώσει για το χωριό και τα έθιμα του. 'Οσοι αγαπάτε την ελληνική παράδοση και τα παραδοσιακά τραγούδια θα έχετε ακούσει σίγουρα το ηπειρώτικο τραγούδι της Κωστηλάτας. Έτσι εδώ, ξαναθυμήθηκα το τραγούδι και έμαθα και την ιστορία.
<<Ψηλά στην Κωστηλάτα, στα κρύα τα νερά,
χορεύουν τα κορίτσια, μαζί με τα παιδιά.
Πο πο πο πο τρομάρα σας να μην το μάθει η μάνα σας,
πο πο πο πο τι γιένεται και στο χωριό δε φαίνεται.
Ψηλά στην Κωστηλάτα, στα κρύα τα νερά,
χορεύουν τα κορίτσια με τ’ απροζώναρα.
Πο πο πο πο τρομάρα σας να μην το μάθει η μάνα σας,
πο πο πο πο τι γιένεται και στο χωριό δε φαίνεται.
Ψηλό μου κυπαρίσσι γέρνει η κορφάδα σου,
και ποιος θα την γλεντήσει την ομορφάδα σου.
Πο πο πο πο τρομάρα σας να μην το μάθει η μάνα σας,
πο πο πο πο τι γιένεται και στο χωριό δε φαίνεται.>>
Εδώ λοιπόν στα Θεοδώριανα κάθε 15Αυγουστο αναβιώνει το έθιμο '' διπλοκάγελο'' που είχε ρίζες από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και οι κάτοικοι χορεύουν τα "καγγέλια" δηλαδή άνδρες χωριστά από τις γυναικες σχηματίζουν κλειστούς κύκλους πιασμένοι με τις παλάμες των χεριών. Ο χορός σχηματίζει δυο σειρές. Μπροστά οι γυναίκες και πίσω οι άντρες και ακούγεται το τραγούδι της Κωστηλάτας που θυμίζει στους νεότερους τον αγώνα ενάντια στους Τσιφληκάδες της περιοχής που αγοράσαν τα λιβάδια της Κωστηλάτας από τους Τούρκους και δεν άφηναν του Θεοδώριανους να βοσκήσουν τα πρόβατα στα λιβάδια της.
Φεύγοντας από τα Θεοδώριανα θα συναντήσετε τους νερόμυλους και τις νεροτριβές και αφού ο καιρός καλά κρατάει ακόμη θα δείτε απλωμένα τα χειμωνιάτικα παπλώματα, τις βελέντζες, τις κουβέρτες και τα χαλιά που πλύθηκαν για να στεγνώσουν και να χρησιμοποιηθούν σύντομα.
ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΣΟΥΔΑ
Λίγο έξω από το χωριό των ΘΕΟΔΩΡΙΑΝΩΝ θα αφήσετε το αυτοκίνητο και με χαλαρό περπάτημα 20 λεπτών μέσα από μονοπάτια που σε κάποια σημεία θέλουν προσοχή λόγω μικρών κατολισθήσεων, σε μια πορεία παράλληλη με τρεχούμενα νερά, θα φθάσετε στους διπλούς καταρράκτες που πέφτουν από ύψος 25 μέτρων εκεί που ο ποταμός Άσπρη Γκούρα, χωρίζει στα δυο σε υψόμετρο 1.070 μέτρων. ( Άσπρη γκούρα σημαίνει άσπρη πέτρα! ).
Οι δίδυμοι καταρράκτες θεωρούνται οι μεγαλύτεροι της Ελλάδας και είναι εντυπωσιακοί. Πλησιάστε τόσο, όσο θεωρείται ότι είσαστε ασφαλείς κα αφεθείτε να σας συνεπάρει η δύναμη του νερού, σαν ένα νέφος δροσιάς που έρχεται από ψηλά .. Αν θέλετε να ξεκουραστείτε υπάρχει ένας διαμορφωμένος χώρος όπου μπορείτε να καθίσετε και να τσιμπήσετε κάτι αν πεινάσατε.
Τα δικά μου μάτια όμως "είδαν" στο δρόμο μια πινακίδα στον δρόμο προς το χωριό που έγραφε προς "ΠΑΝΟΡΑΜΑ" και φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να πάμε μέχρι εκεί με το αυτοκίνητο, για να δούμε την θέα προς το χωριό Θεοδώριανα και τα Αθαμανικά όρη αλλά να τσιμπήσουμε και κάτι τοπικό στην "ταβέρνα Πανόραμα". Η ώρα είχε περάσει και έτσι ο ευγενέστατος ιδιοκτήτης μας είπε ότι το μόνο που απόμεινε από τοπικά φαγητά ήταν το "ΜΠΛΕΤΣ" !!!
-Τι είναι αυτό τον ρώτησα?
-Τοπικό φαγητό, για κολατσιό αλλά και για κύριο γεύμα
-Και τι υλικά έχει? θέλω συνταγή
-Κολοκύθια, γάλα αυγά, τραχανά, καλαμποκίσιο αλεύρι, τυρί, αλάτι και λάδι μου απαντά!!!
-βάζεις και μπέκιν τον ρώτησα? πως φουσκώνει έτσι?
-κορίτσι μου εδώ τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε είναι αγνά και φρέσκα μου απάντησε .......
Τώρα εσείς σκέφτεστε ότι δεν το δοκίμασα???
Λάθος αν το σκεφτήκατε! φυσικά και το τσάκισα και μακάρι να είχα και τώρα ένα κομμάτι με θέα προς τα "Αθαμανικά Ορη" όπως αλλιώς λέγονται τα Τζουμέρκα!
Στην ουσία πρόκειται, αν άκουσα καλά το όνομα ΜΠΛΕΤΣ, ( αν δεν το άκουσα το όνομα καλά οι γνώστες και ντόπιοι διορθώστε παρακαλω με ένα σχόλιο) για την ηπειρώτικη πίτα μπατσαριά με κολοκύθι, μια εύκολη κολοκυθόπιτα χωρίς φύλλα.
ΡΕΜΑ ΜΑΡΚΣ
Η πινακίδα από εκεί που θα αφήσετε το αυτοκίνητο, προειδοποιεί τον πεζοπόρο ότι θα περπατήσει 45 λεπτά προκειμένου να φτιάσει στο ρέμα Μαρκς γνωστό και ως ρέμα του Παραδείσου, ένα αξιοθέατο σπάνιας και άγριας ομορφιάς, με λίμνες και με μικρούς καταρράκτες, μια διαδρομή που θα θυμάσαι για πολύ καιρό. Στις λίμνες μπορείτε να κολυμπήσετε για αυτό μην ξεχάσετε το μαγιό και μια πετσέτα. Απαραίτητα τα παπούτσια πεζοπορίας γιατί έχει περπάτημα σε ανηφορικά και κατηφορικά ελατοσκέπαστα μονοπάτια, όπου οι ήχοι από το κελάδισμα των πουλιών αλλά και των τρεχούμενων νερών σε κάνουν να ξεχνιέσαι και να το απολαμβάνεις, παρά τις δυσκολίες του.
Η πινακίδα από εκεί που θα αφήσετε το αυτοκίνητο, προειδοποιεί τον πεζοπόρο ότι θα περπατήσει 45 λεπτά προκειμένου να φτιάσει στο ρέμα Μαρκς γνωστό και ως ρέμα του Παραδείσου, ένα αξιοθέατο σπάνιας και άγριας ομορφιάς, με λίμνες και με μικρούς καταρράκτες, μια διαδρομή που θα θυμάσαι για πολύ καιρό. Στις λίμνες μπορείτε να κολυμπήσετε για αυτό μην ξεχάσετε το μαγιό και μια πετσέτα. Απαραίτητα τα παπούτσια πεζοπορίας γιατί έχει περπάτημα σε ανηφορικά και κατηφορικά ελατοσκέπαστα μονοπάτια, όπου οι ήχοι από το κελάδισμα των πουλιών αλλά και των τρεχούμενων νερών σε κάνουν να ξεχνιέσαι και να το απολαμβάνεις, παρά τις δυσκολίες του.
ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙ
Αφήνοντας τα Θεοδώριανα διαπιστώνουμε ότι η διαδρομή προς το Βουργαρέλι είναι υπέροχη μέσα στα βουνά με εναλλαγές τοπίων και οι πρώτες εντυπώσεις φθάνοντας στο χωριό άριστες. Το Βουργαρέλι θα το βρείτε σε υψόμετρο 800 μέτρων, κατοικήθηκε από το 1600, το 1943 βομβαρδίστηκε και κάηκε από τους Γερμανούς κατακτητές, σαν αντίποινα για τις ομάδες δράσης των ανταρτών στο χωριό και την περιοχή. Όμως ξανακτίστηκε και σήμερα είναι ένα όμορφο χωριό με ιστορία, φυσική ομορφιά, σε μια υπέροχη θέση και του αξιζει χρόνος για διαμονή και περιήγηση.
Πρώτη στάση στο ΚΥΤΤΑΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ, ένας χώρος πολιτισμού και παράδοσης με μια εκπληκτική συλλογή ασπρόμαυρων φωτογραφιών με στιγμιότυπα από την ζωή των κατοίκων στο χωριό, καθώς και φωτογραφίες από εκκλησίες και μοναστήρια της Ηπείρου. Εντύπωση προκαλούν οι παραδοσιακές φορεσιές και τα αντικείμενα που εκτίθενται στον χώρο.
Προσεγμένος χώρος, υπέροχες οι φωτογραφίες του Ηπειρώτη φωτογράφου Κώστα Μπαλάφα που αποθανάτισε την ζωή των κατοίκων της Ηπείρου και των ανταρτών την περίοδο 1941-1944. Ένα μπράβο σε όλους όσους στηρίζουν και βοηθάνε να είναι ανοιχτός αυτός ο χώρος. Δεν είμαι σίγουρη, αν θα το βρείτε ανοιχτά την Κυριακή για αυτό γράφω το τηλέφωνο για να επικοινωνήσετε μαζί τους 697 991 2980
Ακριβώς απεναντι, αφού ανεβείτε αρκετά σκαλιά θα βρείτε την υπερυψωμένη πλατεία του χωριού με τα σκιερά πλατάνια, τα καφενεία και τις ταβέρνες της, το Ηρώο των Πεσόντων και την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ που χτίστηκε το 1951-1952, στην θέση της παλιάς εκκλησίας που έκαψαν οι Γερμανοί το 1943, με σχέδια του Αναστασίου Ορλάνδου και την βοήθεια των κατοίκων της περιοχής.
ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ακριβώς απεναντι, αφού ανεβείτε αρκετά σκαλιά θα βρείτε την υπερυψωμένη πλατεία του χωριού με τα σκιερά πλατάνια, τα καφενεία και τις ταβέρνες της, το Ηρώο των Πεσόντων και την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ που χτίστηκε το 1951-1952, στην θέση της παλιάς εκκλησίας που έκαψαν οι Γερμανοί το 1943, με σχέδια του Αναστασίου Ορλάνδου και την βοήθεια των κατοίκων της περιοχής.
ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
'Αλλα αξιοθέατα τριγύρω, στα 3 χλμ από το χωριό θα βρείτε το μοναστήρι του ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ. Ανηφορήστε με το αυτοκίνητο για να φθάσετε ακριβώς μπροστά του και να ανεβείτε την εντυπωσιακή πέτρινη σκάλα του, μέχρι να φθάσετε στην είσοδο του.
Το μοναστήρι θεμελιώθηκε το 1690 και ανιστορήθηκε το 1714, σύμφωνα με επιγραφή που διαβάσαμε στον τοίχο μεταξύ πρόναου και καθολικού, πολύ γνωστό και πλούσιο μοναστήρι αφού είχε στην κατοχή του 3000 πρόβατα και πολλα κτήματα αλλά και ενεργή συμμετοχή στα ιστορικά δρόμενα της περιοχής κατά την διάρκεια των χρόνων. Το 1957 κρίθηκε διατηρητέο μνημείο και σήμερα το βρήκαμε έρημο, είναι όμως ανοιχτά και μπορείτε να το επισκεφτείτε. Στην αυλή, που περιβάλλεται από έναν ψηλό τοίχο, δεσπόζουν το καθολικό μια μονόκλιτη βασιλική με οκταγωνικό τρούλο και υπεροχες τοιχογραφίες του 1714, το διώροφο κτήριο που βρίσκονται τα κελιά και το αρχονταρίκι και το εντυπωσιακό καμπαναριό της μονής!
ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
 |
Ενδιαφέρον εσωτερικά του ναού, έχουν οι φθαρμένες τοιχογραφίες, όσες έχουν απομείνει, έργα του 1295-1296, που παρουσιάζουν Αγίους και λαϊκούς όπως τον Θεόδωρο Τσιμισκή με την σύζυγο του Μαρία , τον αδελφό του δεσπότη 'Αρτας, Ιωάννη και την σύζυγό του 'Αννα και άλλους. Εντύπωση προκαλεί και η εικόνα της Παναγίας, ο γαλάζιος ξύλινος σταυρός στο τέμπλο αλλά και τα τοξωτά παράθυρα του ναού που θα τα δείτε μαζί με τον υπόλοιπο διάκοσμο στο εξωτερικό του. Είναι αφιερωμένη στο Γενήσιο της Θεοτόκου και γιορτάζει στις 8 του Σεπτέμβρη.
Η εκκλησια είναι ανοιχτά από νωρίς το πρωί αλλά αν τυχόν την βρείτε κλειδωμένη αναζητήστε στο χωριό τον κ. Νίκο Καραβασίλη, πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου να σας εξυπηρετήσει.
ΠΑΡΑΛΙΑ ΑΧΕΛΩΟΥ ΚΑΙ ΓΕΦΥΡΑ ΓΛΥΣΤΡΑΣ
Μια ακόμη διαδρομή ξεκινώντας από το Βουργαρέλι θα μας οδηγήσει σε μισή ώρα, στην Παραλία του Αχελώου, ναι καλά διαβάσατε θα κάνουμε μπάνιο στο ποτάμι!
Εδώ η περιοχή έχει ενδιαφέρον γιατί εκτός από το μπάνιο στο ποτάμι αν είσαστε περίεργοι όπως εμείς με μικρές παρακάμψεις μπορείτε να συναντήσετε και να δείτε επιπλέον σημεία ενδιαφέροντος αλλά και ομορφιές της περιοχής εκτός χάρτη και τουριστικών οδηγών.
Από το Βουργαρέλι γυρνάμε προς τα πίσω την Ε.Ο. 'Αρτας Τρικάλων δηλαδή κατεύθυνση προς Τρίκαλα, περνάμε τα Κάψαλα και συνεχίζουμε προς Τερπνά.
Εδώ σας προτείνω, να κάνετε μια παράκαμψη και να πάρετε τον δρόμο που οδηγεί στο χωριό Τερπνά για να περάσετε από την Αγία Παρασκευή και να βρεθείτε στο κέντρο του χωριού με τα σκιερά πλατάνια και να πιείτε καφέ και γιατί όχι και ένα τσιπουράκι στο καφενείο του χωριού, να πάρετε ανάσες δροσιάς πριν πάρετε το δόμο για την επιστροφή για να ξαναβρείτε την πινακίδα Τερπνά, εκεί θα συνεχίσετε στον χωματόδρομο και πολύ γρήγορα θα φθάσετε στην γέφυρα που από κάτω της, περνάει ο Αχελώος. Δεν θα την προσπελάσετε, δεξιά σας θα δείτε τον Ναό του Αγίου Γεωργίου, ακριβως απεναντι υπάρχει ένα χωμάτινο δρομάκι που σε κατεβάζει στο ποτάμι.
Αν δεν είσαστε με 4Χ4, αφήστε το αυτοκίνητο φορέστε μαγιό πάρτε μια πετσέτα και συνεχίστε με τα πόδια, περπατώντας πάνω στα λευκά βότσαλα και πέτρες κατά μήκος του ποταμού, μέχρι να φθάσετε στην παραλία του Αχελώου. Ο Αχελώος λέγεται και Ασπροπόταμος ή Άσπρος λόγω των λευκών βότσαλων στις όχθες του αλλά και λόγω της λευκής λάσπης που κατεβάζει.
Μην κάνετε το λάθος και βάλετε σαγιονάρες χρειάζονται παπούτσια για πεζοπορία πάνω στις πέτρες. (σαγιονάρα, πετσέτα, αντιηλιακή κρέμα στο back pack) και αν έχετε σκοπό να μείνετε με τις ώρες φροντίστε για νεράκι, καφέ και κανένα σνακ. Είπαμε μπάνιο στον Αχελώο αλλά μην φανταστείτε καμία πλαζ με river bar!!!!
Αυτή είναι η εύκολη διαδρομή για να κάνετε το μπάνιο σας στα πράσινα πεντακάθαρα και δροσερά νερά, στην διάσημη πλέον παραλία του Αχελώου που όταν έχει νερά είναι γεμάτη κόσμο που κολυμπά. Την επισκεφθήκαμε μέσα Σεπτέμβρη και λόγω καλοκαιριού τα νερά δεν ήταν αρκετά, καλύτερη εποχή γενικά για να βρείτε αρκετά νερά σε ποτάμια και καταρράκτες στην Ήπειρο είναι η Άνοιξη ειδικά μετά τον Μάϊο και μετά τις πρώτες βροχές του Φθινοπώρου.
Από εδώ μπορείτε να δείτε και την κρεμαστή πεζογέφυρα της Γλύστρας (hanging bridge Glistra) είναι λίγο δύσκολο να την ανεβείτε από εδώ για αυτό σας έχω ενναλακτική διαδρομή από μονοπάτι, λίγο πιο δύσκολη, όμως θα έχετε την ευκαιρία να την προσεγγίσετε και να περπατήσετε επάνω της.
Αντί να κατεβείτε τον δρόμο που γράφει προς Τερπνά συνεχίζετε από Κουναρέικα προς Γλύστρα (4 χλμ) εκεί έχει χώρο παρκινγκ, εδώ κατεβαίνετε από το μονοπάτι που δείχνει η πινακίδα για να διασχίσετε την κρεμαστή πεζογέφυρα μέχρι την επόμενη όχθη που οδηγεί σε χωριά των Τρικάλων. Η κρεμαστη γέφυρα οδηγούσε στο χωριό Γκολφάρι Τρικάλων και σήμερα είχε αντικατασταθεί με μια σύγχρονη.
Δεν καταλαβαίνω το νόημα γιατί να την διασχίσεις αφού ακριβως απεναντι δεν έχει κάτι ιδιαίτερο να δεις, μάλιστα είναι και κατεστραμμένη σε κάποια σημεία!!!!
Για την εμπειρία? για την περιπέτεια? για να λες ότι την διέσχισες? γιατί έτσι γουστάρω!!!! απαντήστε ότι θέλετε, προσωπικα δεν μπήκα καν στον κόπο να κατέβω για να την περπατήσω έτσι χωρίς λόγο! την θαύμασα από κάτω και από ψηλά και σκέφτηκα πόσο ήρωες ήταν οι κάτοικοι της περιοχής όταν επρεπε να την περάσουν τον χειμώνα με αέρα πάνω από τα αγριεμένα νερά του ποταμού, για να βρεθούν στην απεναντι όχθη, για να βρεθούν στον πολιτισμό, να κάνουν τα ψώνια τους, να πάνε σε γιατρούς, να ταξιδέψουν για να πάνε να δουλέψουν μακριά από τα χωριά τους αφού ήταν οι καλύτεροι μάστορες του κόσμου, να σημειώσουμε ότι οι δρόμοι σε πολλα απομακρυσμένα χωριά της Ηπείρου έγιναν τα τελευταία χρόνια!
Ας σκεφτούν λοιπόν οι υπεύθυνοι πως για ένα "αξιοθέατο" που προκαλεί το ενδιαφέρον, καλά είναι να βάζει τους επισκέπτες σε σκέψεις και όχι σε ανταγωνισμό," εγώ μπορώ να την περάσω", "εσύ δεν μπορείς, φοβάσαι" κ.λπ. αλλά και να μας κάνει να μαθαίνουμε τι γίνονταν μερικές δεκαετίες πριν, έστω με ένα σταντ με φωτογραφίες και πληροφορίες για την χρησιμότητα της γέφυρας από τους ντόπιους. Επίσης μια τακτική συντήρηση των αξιοθέατων νομίζω ότι είναι απαραίτητη για να διατηρήσουμε την πολιτιστική κληρονομιά και παράδοση των τουριστικά αναπτυσσόμενων περιοχών της χώρας μας, παίρνοντας θετικά σχόλια από τους επισκέπτες .
Αυτά λοιπόν! τα είπα και ξεθύμανα για τις νέες μόδες , για κάποια "αξιοθέατα", που γίνονται για να ανεβάσουμε μια φωτογραφία στα social media και για επίδειξη!
Αν συνεχίσετε από το πάρκινγκ, με το αυτοκίνητο θα φθάσετε στο εργοτάξιο φράγματος της ΔΕΗ (υποσταθμός Μεσοχωρίου), δεν επιτρέπεται η είσοδος από κάποιο σημείο και μετά αν και θεωρώ ότι το κομμάτι του φράγματος προς Τρίκαλα είναι πιο εντυπωσιακό και καταλαβαίνεις καλυτέρα το μέγεθος του έργου που μπορεί σε λίγα χρόνια, αν αποπερατωθεί ποτέ, να προφέρει πολλα οφέλη στην περιοχή και την χώρα μας. Ενδιαφέρον προκαλεί η πινακίδα που σας υποδέχεται εκεί....
Από το Βουργαρέλι μέχρι την παραλία του Αχελώου κάναμε περίπου μισή ώρα, στην επιστροφή περάσαμε και το Αθαμάνιο, ένα όμορφο χωριό στις παρυφές των Τζουμέρκων που αποτελείται από πολλούς οικισμούς όπως διαπιστώσαμε αφού δεν τελείωνε...
Αμπέλια, Κορακάδα, Σκαλούλα, Παλαιοχώρι, Τελήσι, και Πλάτανος οι οικισμοί του Αθαμανίου, όπως μας ενημερώσανε οι ντοπιοι που ρωτήσαμε και τόπος καταγωγής του Αλέξη Τσίπρα για όσους δεν το ξέρετε, το χειμώνα έχει λίγους κατοίκους 500-600 αλλά το καλοκαίρι έρχονται όλοι και ανοίγουν τα σπίτια τους. Η περιοχή προφέρεται για πεζοπορία σε μονοπάτια, ορειβασία και αναρρίχηση αφού βρίσκεται κάτω από την κορυφή Καταφίδι ύψους 2.393 μέτρα.
ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΤΕ
Στο ξενοδοχείο που μείναμε στο Rouista Tzoumerka Resort ,είχαμε την τύχη το πρώτο βράδυ που φθάσαμε κατάκοποι, να φιλοξενηθούμε στο εστιατόριο του και να δοκιμάσουμε την εκπληκτική κουζίνα του.
Ο Σεφ DIMITRIS GIAKOS κατάφερε να παντρέψει την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα με μοντέρνες πινελιές και να μαγέψει τον ουρανίσκο μας, σας προτείνω να δοκιμάσετε και εσείς τα πιάτα που μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις Σαλάτα kashkaval, τραχανάς με άγρια μανιτάρια και κρέμα γραβιέρας, αμύγδαλα και λάδι τρούφας, καλοψημένο και ζουμερό φιλέτο κόκορα με χειροποιητα ζυμαρικά και ντόπια ψητή πέστροφα με τσιγαριστά χόρτα.
Ήταν όλα υπέροχα και τα συνοδέψαμε με μια τοπική μπύρα της Ηπείρου "στάλα Ρούσα" για να την δοκιμάσουμε, φτιάχνεται στα Ιωάννινα, είναι λίγο διαφορετική αλλά με υπέροχη γεύση.
Το δεύτερο βράδυ επιλέξαμε την ταβέρνα ΓΕΦΥΡΑ στο χωριό για το φαγητό μας. Καλοψημένα πρόβεια παιδάκια στα κάρβουνα, γαλοτύρι, χωριάτικη σαλάτα και κόκκινο ντόπιο κρασί! Όλα ήταν υπέροχα! Μπράβο στα ευγενικά παιδιά που έχουν το μαγαζί!
Έτσι λοιπόν αφού περιπλανηθήκαμε για 2 ημέρες στην περιοχή, αφήσαμε πίσω μας, το πανέμορφο Βουργαρέλι, την 3η σήμερα του οδοιπορικού μας, με προορισμο την Αρτα (58 χλμ) και στην συνέχεια θα εξερευνήσουμε άλλα όμορφα μέρη των Τζουμέρκων.
Μείνετε μαζί μας, έρχονται νέα άρθρα για τα Τζουμέρκα και πολλά tips
Το δεύτερο βράδυ επιλέξαμε την ταβέρνα ΓΕΦΥΡΑ στο χωριό για το φαγητό μας. Καλοψημένα πρόβεια παιδάκια στα κάρβουνα, γαλοτύρι, χωριάτικη σαλάτα και κόκκινο ντόπιο κρασί! Όλα ήταν υπέροχα! Μπράβο στα ευγενικά παιδιά που έχουν το μαγαζί!
Έτσι λοιπόν αφού περιπλανηθήκαμε για 2 ημέρες στην περιοχή, αφήσαμε πίσω μας, το πανέμορφο Βουργαρέλι, την 3η σήμερα του οδοιπορικού μας, με προορισμο την Αρτα (58 χλμ) και στην συνέχεια θα εξερευνήσουμε άλλα όμορφα μέρη των Τζουμέρκων.
Μείνετε μαζί μας, έρχονται νέα άρθρα για τα Τζουμέρκα και πολλά tips
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου