Ξεκινήσαμε από την Τιφλίδα με το βαν και την παρέα μου, γεμάτοι ενθουσιασμό και ανυπομονησία για όσα θα αντικρίζαμε. Είχαμε ακούσει ιστορίες για τοπία που μοιάζουν να έχουν βγει από κινηματογραφική ταινία. Ο δρόμος περνά μέσα από φαράγγια, καταπράσινες βουνοπλαγιές και στενά περάσματα με απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες, κάτι που κάνει την κάθε στροφή συναρπαστική. Ο δρόμος προς τον βορρά δεν ήταν απλώς μια εκδρομή, αλλά μια υπόσχεση για περιπέτεια.
Το πρόγραμμα μας περιλάμβανε όπως προανάφερα τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα της περιοχής όπως το Φράγμα Τσινβάλι - Zhinvali Dam, το Φρούριο Ανανούρι - Ananuri Fortress, τον ποταμό Αράβγκι-Aragvi River, το μνημείο Γκουνταουρί - Gudauri Panorama Monument και τηνη Αγία τριάδα Holy Trinity Church (Gergeti Trinity Church) κοντά στο χωρίο Στεπάντσμιντα - Stepantsminda.
Η απόσταση από την Τιφλίδα έως το Στεπάντσμιντα (το χωριό στους πρόποδες του Καζμπέκ) είναι περίπου 150 χλμ., και χρειάζονται 3-3,5 ώρες οδήγησης, ανάλογα με τις στάσεις και την κατάσταση του δρόμου. Ο δρόμος ονομάζεται Georgia Military Highway και είναι από μόνος του εμπειρία, στροφές ανάμεσα σε καταπράσινες βουνοπλαγιές, περάσματα με απόκρημνες θέες και το αίσθημα ότι κάθε στροφή σε φέρνει πιο κοντά στην “άγρια” καρδιά του Καυκάσου.
Το ταξίδι μας με το βαν ήταν απολαυστικό, αλλά είχε και τις ιδιοτροπίες του δρόμου, θα σου προτείνω λοιπόν να ξεκινήσεις νωρίς το πρωί την ανάβαση του Καζμπέκ ώστε να έχεις χρόνο μπροστά σου να τα προλάβεις όλα, να κάνεις στάσεις στα μέρη που σου αρέσαν πιο πολύ για να τα δεις και να τα φωτογραφίσεις αλλά και επειδή μερικές φορές μπορεί να κολλήσεις στην κίνηση.
Ο δρόμος Georgia Military Highway είναι ασφαλτοστρωμένος, αλλά έχει στενά περάσματα, πολλές στροφές και πολλές νταλίκες λόγω διασυνοριακής κυκλοφορίας. Εχει απότομες υψομετρικές μεταβολές και καιρικές εναλλαγές. Τον χειμώνα μπορεί να κλείσει λόγω χιονοθύελλας. Το καλοκαίρι προσφέρει δροσιά και πανοραμική θέα.
Άλλες χρήσιμες συμβουλές για το ταξίδι
Το σήμα κινητής τηλεφωνίας είναι περιορισμένο σε πολλά σημεία, καλό είναι να έχετε κατεβάσει offline χάρτες.
Πάρτε μαζί σας νερό, σνακ και ένα μπουφάν, ακόμα και το καλοκαίρι, οι θερμοκρασίες στο βουνό πέφτουν απότομα και οι αλλαγές καιρού είναι συχνές.
Εμένα μου χρειάστηκε ένα μπουφάν γιατί ενώ ξεκινήσαμε με ήλιο από τη Τιφλίδα ανεβαίνοντας το βουνό και η θερμοκρασία έπεσε αλλά και αέρα συναντήσαμε και βροχή.
Μην ξεχάσετε κάμερα ή κινητό με καλή κάμερα, τα σημεία θέας είναι αμέτρητα και θα θέλετε να τα θυμάστε.
Τι είναι όμως ο Georgia Military Highway;
Ο Georgia Military Road ή Military Highway είναι ένας στρατηγικής σημασίας οδικός άξονας που διασχίζει τον Μεγάλο Καύκασο και συνδέει την πρωτεύουσα της Γεωργίας, Τιφλίδα, με τη Ρωσία (Βλαντικαφκάζ) μέσω του ορεινού περάσματος Darial Gorge.
Ο δρόμος κατασκευάστηκε τον 19ο αιώνα από τη Ρωσική Αυτοκρατορία για να ενισχύσει τη στρατιωτική και πολιτική παρουσία στον Καύκασο. Η χάραξή του βασίστηκε εν μέρει σε αρχαία εμπορικά μονοπάτια και ολοκληρώθηκε το 1817–1863.
Εχει μήκος περίπου 212 χλμ. η αρχή της διαδρομής ξεκινάει από την Τιφλίδα για να τελειώσει στα Ρωσικά σύνορα (μέσω του περάσματος Νταριάλ/Darial). Το κύριο πέρασμα του είναι το Jvari Pass (ύψος ~2.395 μ.) και τα πιο σημαντικά σημεία του το Zhinvali Dam, Ananuri Fortress, Gudauri, Jvari Pass, Stepantsminda, Darial Gorge.
Η διαδρομή αξίζει για τις εναλλαγές του τοπίου, επειδή περνάς από εύφορες κοιλάδες και λίμνες μέχρι βραχώδεις γκρεμούς και αλπικά λιβάδια, από πολιτιστικά και ιστορικά σημεία μεγάλης αξίας και τελικά είναι ο πιο γρήγορος και εντυπωσιακός τρόπος να φτάσει κάποιος στο Όρος Καζμπέκ και στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο Stepantsminda.
Κατά μήκος του Georgia Military Highway μπορεί κανείς να διακρίνει ερείπια κάστρων, πολυβολεία, στρατιωτικά φυλάκια και παρατηρητήρια σκαρφαλωμένα στις βουνοπλαγιές, κάποια σχεδόν να "φυτρώνουν" από τους βράχους. Από τον 19ο αιώνα μέχρι και τον 20ό, η διαδρομή αυτή είχε μεγάλη στρατιωτική και γεωστρατηγική σημασία για τις αυτοκρατορίες και τα κράτη που ήλεγχαν την περιοχή (Ρωσική Αυτοκρατορία, Σοβιετική Ένωση, και αργότερα Γεωργία).
Τα Παλιά κάστρα αποτελούσαν Μεσαιωνικές οχυρώσεις, όπως το Ananuri. Χτίστηκε από τοπικούς άρχοντες και πριγκιπάτα κατά τον 13ο–17ο αιώνα με σκοπό τον έλεγχο της διέλευσης στον ποταμό Αραβγκί, προστασία από επιδρομές και φορολόγηση εμπορικών καραβανιών.
Τα σκυρόδετα πολυβολεία τα παρατηρητήρια και τα στρατιωτικά φυλάκια είναι κατάλοιπα της σοβιετικής στρατιωτικής περιόδου (1920–1991). Κατασκευάστηκαν κυρίως κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, όταν η Σοβιετική Ένωση οχύρωνε τα σύνορα με στρατηγικά σημεία, ειδικά κοντά στο πέρασμα Darial Gorge. Λόγω του υψομέτρου και της θέσης, οι θέσεις αυτές είχαν πανοραμικό οπτικό έλεγχο της κοιλάδας και της στρατηγικής διαδρομής προς Ρωσία.
Θα σας δώσω το δικό μας δρομολόγιο με χρονικές αποστάσεις και στάσεις στα σημεία ενδιαφέροντος για να το έχετε σαν βάση στον προγραμματισμό σας, γιατί αφού σε εμάς πήγε καλά γιατί να μην σας βοηθήσει να πάει και στο δικό σας πρόγραμμα τέλεια?
Αφετηρία: Τιφλίδα (08:00)
⬇
1η στάση: Φράγμα Τσινβάλι (09:15 - 09:30)
📍 60 χλμ. στάση για φωτογραφίες στην τεχνητή λίμνη και πανοραμική θέα. Βόλτα και αγορές σουβενίρ στα τοπικά μαγαζάκια.
⬇
2η στάση: Φρούριο Ανανούρι (09:45 - 10:30)
📍 +10 χλμ. περιήγηση στο φρούριο, στην εκκλησία, ανάβαση στον πύργο. Εδώ ίσως χρειαστείτε λίγο περισσότερο χρόνο γιατί κάποια σημεία έχουν ενδιαφέρον και αν έχει πολύ κόσμο ίσως περιμένετε λίγο παραπάνω ακόμη και για μια καλή φωτογραφία.
⬇
3η στάση: Μνημείο Φιλίας Γκουνταούρι (12:00 - 12:30)
📍 +60 χλμ. πανοραμική στάση, φωτογραφίες με θέα στον Καύκασο. Εδώ θα προτείνω μια στάση για να τσιμπήσετε κάτι στο χέρι από τα μαγαζάκια που υπάρχουν καθώς θα ανηφορίζετε με τα πόδια προς το μνημείο.
⬇
4η στάση: Στεπάντσμιντα / Gergeti Trinity Church (13:30 - 16:00)
📍 +40 χλμ. ανάβαση με 4x4 ή πεζοπορία, παραμονή στην εκκλησία, ξεκούραση και ωραίες φωτογραφικές λήψεις.
⬇
Επιστροφή στην Τιφλίδα (16:30 - 19:30)
Συνολικά: 320 χλμ. διαδρομή, 8-11 ώρες με στάσεις.
Τι να δείτε καθ’ οδόν
Zhinvali Dam (Φράγμα Τσινβάλι)
Η πρώτη μας στάση ήταν στο σημείο, πάνω από το φράγμα Τσινβάλι, όπου υπάρχει ένα πανοραμικό viewpoint με καταπληκτική θέα προς τη γαλαζοπράσινη λίμνη. Το μέρος έχει πάγκους με τοπικά προϊόντα και σουβενίρ, η πρώτη γεύση του τι σημαίνει “Καύκασος”. Από εκεί δεν φαίνεται ακόμα το φρούριο Ανανούρι, όμως το θα συναντήσατε λίγο πιο κάτω στη διαδρομή, χτισμένο επιβλητικά πάνω στις όχθες της λίμνης.
Το φράγμα κατασκευάστηκε στα τέλη δεκαετίας του 1970 και ολοκληρώθηκε το 1985, επί σοβιετικής περιόδου. Είναι ένα υδροηλεκτρικό φράγμα και μια τεχνητή λίμνη αποθήκευσης νερού. Το ύψος του φράγματος είναι 102 μέτρα το μήκος 435 μέτρα, η χωρητικότητα της λίμνης, 520 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού και δημιουργήθηκε για Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευση της Τιφλίδας και για την ρύθμιση της ροής του ποταμού Αράβγκι.
Η τεχνητή λίμνη με το εντυπωσιακό γαλαζοπράσινο χρώμα, που καθρεφτίζει τους γύρω λόφους είναι ιδανική στάση για ωραίες φωτογραφίες για αυτό μην την παραλείψετε.
Ananuri Fortress (Φρούριο Ανανούρι)
Κατηφορίσαμε με το βαν προς την όχθη της λίμνης, και εκεί, σχεδόν από το πουθενά, ξεπρόβαλε μπροστά μας το κάστρο Ανανούρι, μια πέτρινη οχύρωση που έμοιαζε να έχει μείνει ανέγγιχτη από τον χρόνο. Οι πύργοι του, σιωπηλοί φρουροί του δρόμου, μαρτυρούσαν την εποχή που η περιοχή προσπαθούσε να προστατευτεί από τις συχνές επιδρομές. Μπήκαμε μέσα από την παλιά πύλη και νιώσαμε για λίγο ταξιδιώτες άλλης εποχής, περπατώντας στις σκιές των τειχών και χαζεύοντας τη θέα από τους πύργους προς τη λίμνη.
Ένα must stop, όχι μόνο για την ιστορική του σημασία, αλλά και για την ατμόσφαιρα που δημιουργεί, μια ατμόσφαιρα βγαλμένη από παραμύθι.
Το φρούριο Ανανούρι λοιπόν είναι ένα συγκρότημα οχυρώσεων και εκκλησιών, χτισμένο τον 17ο αιώνα, που δεσπόζει στις όχθες της τεχνητής λίμνης του Τσινβάλι. Ήταν η έδρα των ηγεμόνων της περιοχής Αργκβέτι και λειτουργούσε ως στρατηγικό φυλάκιο στον δρόμο που ένωνε την Τιφλίδα με τον βορρά, προστατεύοντας τη Γεωργία από εισβολές.
Η αρχιτεκτονική του είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα γεωργιανού μεσαιωνικού κάστρου, με διπλά τείχη, πύργους, και δύο εκκλησίες στο εσωτερικό, η πιο εντυπωσιακή είναι αυτή της Παναγίας (Church of the Assumption) με περίτεχνα ανάγλυφα στην πρόσοψη.
Μπορείς να ανέβεις στους πύργους για πανοραμική θέα στη λίμνη, ενώ το εσωτερικό είναι επισκέψιμο και δωρεάν.
Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία για φωτογραφίες ειδικά νωρίς το πρωί ή προς το απόγευμα, που το φως του ήλιου το κάνει πιο εντυπωσιακό.
,
Το πρόγραμμα μας περιλάμβανε όπως προανάφερα τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα της περιοχής όπως το Φράγμα Τσινβάλι - Zhinvali Dam, το Φρούριο Ανανούρι - Ananuri Fortress, τον ποταμό Αράβγκι-Aragvi River, το μνημείο Γκουνταουρί - Gudauri Panorama Monument και τηνη Αγία τριάδα Holy Trinity Church (Gergeti Trinity Church) κοντά στο χωρίο Στεπάντσμιντα - Stepantsminda.
Η απόσταση από την Τιφλίδα έως το Στεπάντσμιντα (το χωριό στους πρόποδες του Καζμπέκ) είναι περίπου 150 χλμ., και χρειάζονται 3-3,5 ώρες οδήγησης, ανάλογα με τις στάσεις και την κατάσταση του δρόμου. Ο δρόμος ονομάζεται Georgia Military Highway και είναι από μόνος του εμπειρία, στροφές ανάμεσα σε καταπράσινες βουνοπλαγιές, περάσματα με απόκρημνες θέες και το αίσθημα ότι κάθε στροφή σε φέρνει πιο κοντά στην “άγρια” καρδιά του Καυκάσου.
Το ταξίδι μας με το βαν ήταν απολαυστικό, αλλά είχε και τις ιδιοτροπίες του δρόμου, θα σου προτείνω λοιπόν να ξεκινήσεις νωρίς το πρωί την ανάβαση του Καζμπέκ ώστε να έχεις χρόνο μπροστά σου να τα προλάβεις όλα, να κάνεις στάσεις στα μέρη που σου αρέσαν πιο πολύ για να τα δεις και να τα φωτογραφίσεις αλλά και επειδή μερικές φορές μπορεί να κολλήσεις στην κίνηση.
Ο δρόμος Georgia Military Highway είναι ασφαλτοστρωμένος, αλλά έχει στενά περάσματα, πολλές στροφές και πολλές νταλίκες λόγω διασυνοριακής κυκλοφορίας. Εχει απότομες υψομετρικές μεταβολές και καιρικές εναλλαγές. Τον χειμώνα μπορεί να κλείσει λόγω χιονοθύελλας. Το καλοκαίρι προσφέρει δροσιά και πανοραμική θέα.
Άλλες χρήσιμες συμβουλές για το ταξίδι
Το σήμα κινητής τηλεφωνίας είναι περιορισμένο σε πολλά σημεία, καλό είναι να έχετε κατεβάσει offline χάρτες.
Πάρτε μαζί σας νερό, σνακ και ένα μπουφάν, ακόμα και το καλοκαίρι, οι θερμοκρασίες στο βουνό πέφτουν απότομα και οι αλλαγές καιρού είναι συχνές.
Εμένα μου χρειάστηκε ένα μπουφάν γιατί ενώ ξεκινήσαμε με ήλιο από τη Τιφλίδα ανεβαίνοντας το βουνό και η θερμοκρασία έπεσε αλλά και αέρα συναντήσαμε και βροχή.
Μην ξεχάσετε κάμερα ή κινητό με καλή κάμερα, τα σημεία θέας είναι αμέτρητα και θα θέλετε να τα θυμάστε.
Τι είναι όμως ο Georgia Military Highway;
Ο Georgia Military Road ή Military Highway είναι ένας στρατηγικής σημασίας οδικός άξονας που διασχίζει τον Μεγάλο Καύκασο και συνδέει την πρωτεύουσα της Γεωργίας, Τιφλίδα, με τη Ρωσία (Βλαντικαφκάζ) μέσω του ορεινού περάσματος Darial Gorge.
Ο δρόμος κατασκευάστηκε τον 19ο αιώνα από τη Ρωσική Αυτοκρατορία για να ενισχύσει τη στρατιωτική και πολιτική παρουσία στον Καύκασο. Η χάραξή του βασίστηκε εν μέρει σε αρχαία εμπορικά μονοπάτια και ολοκληρώθηκε το 1817–1863.
Εχει μήκος περίπου 212 χλμ. η αρχή της διαδρομής ξεκινάει από την Τιφλίδα για να τελειώσει στα Ρωσικά σύνορα (μέσω του περάσματος Νταριάλ/Darial). Το κύριο πέρασμα του είναι το Jvari Pass (ύψος ~2.395 μ.) και τα πιο σημαντικά σημεία του το Zhinvali Dam, Ananuri Fortress, Gudauri, Jvari Pass, Stepantsminda, Darial Gorge.
Η διαδρομή αξίζει για τις εναλλαγές του τοπίου, επειδή περνάς από εύφορες κοιλάδες και λίμνες μέχρι βραχώδεις γκρεμούς και αλπικά λιβάδια, από πολιτιστικά και ιστορικά σημεία μεγάλης αξίας και τελικά είναι ο πιο γρήγορος και εντυπωσιακός τρόπος να φτάσει κάποιος στο Όρος Καζμπέκ και στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο Stepantsminda.
Κατά μήκος του Georgia Military Highway μπορεί κανείς να διακρίνει ερείπια κάστρων, πολυβολεία, στρατιωτικά φυλάκια και παρατηρητήρια σκαρφαλωμένα στις βουνοπλαγιές, κάποια σχεδόν να "φυτρώνουν" από τους βράχους. Από τον 19ο αιώνα μέχρι και τον 20ό, η διαδρομή αυτή είχε μεγάλη στρατιωτική και γεωστρατηγική σημασία για τις αυτοκρατορίες και τα κράτη που ήλεγχαν την περιοχή (Ρωσική Αυτοκρατορία, Σοβιετική Ένωση, και αργότερα Γεωργία).
Τα Παλιά κάστρα αποτελούσαν Μεσαιωνικές οχυρώσεις, όπως το Ananuri. Χτίστηκε από τοπικούς άρχοντες και πριγκιπάτα κατά τον 13ο–17ο αιώνα με σκοπό τον έλεγχο της διέλευσης στον ποταμό Αραβγκί, προστασία από επιδρομές και φορολόγηση εμπορικών καραβανιών.
Τα σκυρόδετα πολυβολεία τα παρατηρητήρια και τα στρατιωτικά φυλάκια είναι κατάλοιπα της σοβιετικής στρατιωτικής περιόδου (1920–1991). Κατασκευάστηκαν κυρίως κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, όταν η Σοβιετική Ένωση οχύρωνε τα σύνορα με στρατηγικά σημεία, ειδικά κοντά στο πέρασμα Darial Gorge. Λόγω του υψομέτρου και της θέσης, οι θέσεις αυτές είχαν πανοραμικό οπτικό έλεγχο της κοιλάδας και της στρατηγικής διαδρομής προς Ρωσία.
Θα σας δώσω το δικό μας δρομολόγιο με χρονικές αποστάσεις και στάσεις στα σημεία ενδιαφέροντος για να το έχετε σαν βάση στον προγραμματισμό σας, γιατί αφού σε εμάς πήγε καλά γιατί να μην σας βοηθήσει να πάει και στο δικό σας πρόγραμμα τέλεια?
Αφετηρία: Τιφλίδα (08:00)
⬇
1η στάση: Φράγμα Τσινβάλι (09:15 - 09:30)
📍 60 χλμ. στάση για φωτογραφίες στην τεχνητή λίμνη και πανοραμική θέα. Βόλτα και αγορές σουβενίρ στα τοπικά μαγαζάκια.
⬇
2η στάση: Φρούριο Ανανούρι (09:45 - 10:30)
📍 +10 χλμ. περιήγηση στο φρούριο, στην εκκλησία, ανάβαση στον πύργο. Εδώ ίσως χρειαστείτε λίγο περισσότερο χρόνο γιατί κάποια σημεία έχουν ενδιαφέρον και αν έχει πολύ κόσμο ίσως περιμένετε λίγο παραπάνω ακόμη και για μια καλή φωτογραφία.
⬇
3η στάση: Μνημείο Φιλίας Γκουνταούρι (12:00 - 12:30)
📍 +60 χλμ. πανοραμική στάση, φωτογραφίες με θέα στον Καύκασο. Εδώ θα προτείνω μια στάση για να τσιμπήσετε κάτι στο χέρι από τα μαγαζάκια που υπάρχουν καθώς θα ανηφορίζετε με τα πόδια προς το μνημείο.
⬇
4η στάση: Στεπάντσμιντα / Gergeti Trinity Church (13:30 - 16:00)
📍 +40 χλμ. ανάβαση με 4x4 ή πεζοπορία, παραμονή στην εκκλησία, ξεκούραση και ωραίες φωτογραφικές λήψεις.
⬇
Επιστροφή στην Τιφλίδα (16:30 - 19:30)
Συνολικά: 320 χλμ. διαδρομή, 8-11 ώρες με στάσεις.
Τι να δείτε καθ’ οδόν
Zhinvali Dam (Φράγμα Τσινβάλι)
Η πρώτη μας στάση ήταν στο σημείο, πάνω από το φράγμα Τσινβάλι, όπου υπάρχει ένα πανοραμικό viewpoint με καταπληκτική θέα προς τη γαλαζοπράσινη λίμνη. Το μέρος έχει πάγκους με τοπικά προϊόντα και σουβενίρ, η πρώτη γεύση του τι σημαίνει “Καύκασος”. Από εκεί δεν φαίνεται ακόμα το φρούριο Ανανούρι, όμως το θα συναντήσατε λίγο πιο κάτω στη διαδρομή, χτισμένο επιβλητικά πάνω στις όχθες της λίμνης.
Το φράγμα κατασκευάστηκε στα τέλη δεκαετίας του 1970 και ολοκληρώθηκε το 1985, επί σοβιετικής περιόδου. Είναι ένα υδροηλεκτρικό φράγμα και μια τεχνητή λίμνη αποθήκευσης νερού. Το ύψος του φράγματος είναι 102 μέτρα το μήκος 435 μέτρα, η χωρητικότητα της λίμνης, 520 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού και δημιουργήθηκε για Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευση της Τιφλίδας και για την ρύθμιση της ροής του ποταμού Αράβγκι.
Η τεχνητή λίμνη με το εντυπωσιακό γαλαζοπράσινο χρώμα, που καθρεφτίζει τους γύρω λόφους είναι ιδανική στάση για ωραίες φωτογραφίες για αυτό μην την παραλείψετε.
Ananuri Fortress (Φρούριο Ανανούρι)
Κατηφορίσαμε με το βαν προς την όχθη της λίμνης, και εκεί, σχεδόν από το πουθενά, ξεπρόβαλε μπροστά μας το κάστρο Ανανούρι, μια πέτρινη οχύρωση που έμοιαζε να έχει μείνει ανέγγιχτη από τον χρόνο. Οι πύργοι του, σιωπηλοί φρουροί του δρόμου, μαρτυρούσαν την εποχή που η περιοχή προσπαθούσε να προστατευτεί από τις συχνές επιδρομές. Μπήκαμε μέσα από την παλιά πύλη και νιώσαμε για λίγο ταξιδιώτες άλλης εποχής, περπατώντας στις σκιές των τειχών και χαζεύοντας τη θέα από τους πύργους προς τη λίμνη.
Ένα must stop, όχι μόνο για την ιστορική του σημασία, αλλά και για την ατμόσφαιρα που δημιουργεί, μια ατμόσφαιρα βγαλμένη από παραμύθι.
Το φρούριο Ανανούρι λοιπόν είναι ένα συγκρότημα οχυρώσεων και εκκλησιών, χτισμένο τον 17ο αιώνα, που δεσπόζει στις όχθες της τεχνητής λίμνης του Τσινβάλι. Ήταν η έδρα των ηγεμόνων της περιοχής Αργκβέτι και λειτουργούσε ως στρατηγικό φυλάκιο στον δρόμο που ένωνε την Τιφλίδα με τον βορρά, προστατεύοντας τη Γεωργία από εισβολές.
Η αρχιτεκτονική του είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα γεωργιανού μεσαιωνικού κάστρου, με διπλά τείχη, πύργους, και δύο εκκλησίες στο εσωτερικό, η πιο εντυπωσιακή είναι αυτή της Παναγίας (Church of the Assumption) με περίτεχνα ανάγλυφα στην πρόσοψη.
Μπορείς να ανέβεις στους πύργους για πανοραμική θέα στη λίμνη, ενώ το εσωτερικό είναι επισκέψιμο και δωρεάν.
Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία για φωτογραφίες ειδικά νωρίς το πρωί ή προς το απόγευμα, που το φως του ήλιου το κάνει πιο εντυπωσιακό.
,
Aragvi River (Ποταμός Αράβγκι)
Ο ποταμός Αράβγκι δεν είναι απλώς ένα φυσικό τοπίο, είναι σαν να κουβαλά τη μνήμη της περιοχής. Καθώς ταξιδεύαμε παράλληλα με την κοίτη του, ένιωθες ότι ο δρόμος και το ποτάμι χορεύουν μαζί, στροφή τη στροφή. Ταξίδευε μαζί μας και πότε χανόταν βαθιά ανάμεσα σε χαράδρες, πότε ξεπρόβαλλε λάμποντας στον ήλιο, σαν να σου θύμιζε ότι κάπου εκεί γεννήθηκε η ίδια η καρδιά του Καυκάσου.
Στην πορεία του «δίνει ζωή» σε χωριά, μικρούς οικισμούς, καλλιέργειες και υδροηλεκτρικά φράγματα.
Η κοιλάδα του Αράβγκι (Aragvi Gorge) είναι από τις πιο γραφικές της χώρας, γεμάτη με ιστορικά κάστρα, μονοπάτια, παραδοσιακά χωριά και άγρια φύση.
Ο ποταμός είχε στρατηγική σημασία στον έλεγχο του δρόμου προς τον Καύκασο, γι’ αυτό βλέπεις πολλά κάστρα και προμαχώνες στις όχθες του, όπως το Ananuri.
Από την αρχαιότητα ήταν σύνορο μεταξύ περιοχών και επαρχιών. Οι τοπικοί πρίγκιπες ήλεγχαν τη ροή του νερού και τη γέφυρα προς τον βορρά
Καθώς συνεχίζαμε τη διαδρομή προς τον βορρά, έχοντας δίπλα μας τον ποταμό Αράβγκι κάναμε μια μικρή στάση στο χωριό Πασανάουρι για να δούμε ένα από τα πιο παράξενα φυσικά φαινόμενα του Καυκάσου εκεί, ο Μαύρος και ο Λευκός Αράβγκι σμίγουν.
Δύο ποτάμια με διαφορετικά χρώματα κυλούν δίπλα-δίπλα, χωρίς να αναμειγνύονται αμέσως. Ο Μαύρος Αράβγκι (Black Aragvi) έχει πιο σκούρα, γκρι-λασπώδη νερά ενώ Ο Λευκός Αράβγκι (White Aragvi) έχει πιο καθαρό, διαυγές νερό.
Ο θρύλος λέει πως δύο ποταμοί, σαν δύο ερωτευμένοι νέοι, ενώνονται αλλά ποτέ δεν γίνονται ένα γιατί η φύση τους είναι αντίθετη, σαν να μην μπορούν να “αναμειχθούν” παρά τον έρωτά τους. Έτσι εξηγούν οι ντόπιοι το φαινόμενο των δύο χρωμάτων που κυλούν πλάι-πλάι.
Η θέα προς το φαράγγι και την κοιλάδα είναι απλώς συγκλονιστική, ειδικά με λίγο φως απόγευμα ή νωρίς το πρωί.
Η περιοχή γύρω από την εκκλησία είναι ιδανική για φωτογράφιση, πικ-νικ ή απλώς για να σταθείς και να «πάρεις ανάσα».
Αν και γίνονταν εργασίες συντήρησης κατά την επίσκεψη μας νομίζω ότι τίποτα δεν δεν αφαιρούσε από τη μαγεία του τοπίου και την αίσθηση μεγαλείου που σου δημιουργεί ο συνδυασμός της εκκλησίας με το φόντο του Καζμπέκ. Οι σκαλωσιές και τα συνεργεία ήταν εκεί, αλλά σχεδόν «χάνονταν» μπροστά στην επιβλητικότητα της φύσης. Ίσα-ίσα, έδιναν κι ένα στοιχείο ζωντάνιας, σαν να σου έλεγαν πως αυτό το μέρος δεν είναι απλώς ένα απομεινάρι του παρελθόντος, αλλά ένας ζωντανός, σεβαστός τόπος που συνεχίζει να αναπνέει και να λειτουργεί.
Η Αγία Τριάδα δεν είναι απλώς αξιοθέατο, είναι μια συνάντηση με κάτι μεγαλύτερο, με κάτι που σε ξεπερνά. Είναι ο τόπος όπου η απλότητα της πέτρας συναντά τη θεϊκή σιωπή του βουνού. Και αυτό, όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα το κουβαλάω μέσα μου σαν εικόνα, σαν αίσθηση, σαν μια μικρή προσωπική αποκάλυψη.
Gudauri Panorama Monument (Μνημείο Φιλίας στο Γκουνταουρί)
Λίγο πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής για Τιφλίδα, κάναμε στάση σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της διαδρομής, το Μνημείο Φιλίας στο Γκουνταουρί (Friendship Monument). Χτισμένο το 1983 για να τιμήσει τα 200 χρόνια της συμμαχίας Ρωσίας και Γεωργίας, το μνημείο αυτό έχει μορφή μισού κύκλου, με περίτεχνα ψηφιδωτά που απεικονίζουν ιστορικές σκηνές των δύο χωρών.
Αλλά όσο ενδιαφέρουσα και να είναι η κατασκευή, τίποτα, μα τίποτα δεν συγκρίνεται με το τοπίο που απλώνεται μπροστά σου. Από το χείλος του μνημείου η ματιά ταξιδεύει σε απότομες χαράδρες, πράσινες βουνοπλαγιές και χιόνια που ξεκινούν από μακριά και φτάνουν ως τα πόδια σου. Το σημείο είναι εξαιρετικά δημοφιλές για φωτογραφίες και drone shots, και όχι άδικα νιώθεις ότι στέκεσαι στο «μπαλκόνι του Καυκάσου».
Κι ενώ κοιτούσα αυτή την απεραντοσύνη, δεν σου κρύβω πως… πείνασα. Και έτσι έκανα αυτό που κάνουν οι ταξιδιώτες: σταμάτησα σε ένα από τα μικρά μαγαζάκια στο πάρκινγκ και πήρα πρώτα μια πατατόπιτα και μετά ένα σαουάρμα (shawarma). Ίσως ήταν η πείνα, ίσως ήταν ο καθαρός αέρας των βουνών αλλά το shawarma ήταν απλά τέλειο. Ζεστό, χορταστικό, με πικάντικο κοτόπουλο, λαχανικά και σάλτσες που ταίριαζαν ιδανικά. Μια απλή απόλαυση, αλλά μέσα σ’ εκείνο το σκηνικό έμοιαζε… σχεδόν ιεροτελεστία.
Από το μνημείο κοιτάξαμε για τελευταία φορά το τοπίο που μας είχε χαρίσει αυτή η μέρα. Η καρδιά του Καυκάσου δεν ήταν απλώς μια γεωγραφική τοποθεσία, ήταν ένα συναίσθημα, ένα μείγμα από θαυμασμό, ηρεμία και ελευθερία. Γεμίσαμε τις κάμερες με εικόνες, αλλά το πιο σημαντικό το είχαμε ήδη αποθηκεύσει μέσα μας, την εμπειρία.
Αν ετοιμάζεσαι για την ίδια ημερήσια εκδρομή, σου δίνω μερικά πράγματα ακόμη που θα ήθελα να μου είχαν πει και εμένα πριν πάω. Όχι από τουριστικό οδηγό, αλλά από κάποιον που το έζησε και θυμάται πού ένιωσε ζέστη, πού κρύωσε, πού πείνασε και πού σταμάτησε απλώς για να μείνει σιωπηλός μπροστά στη θέα.
Ποια εποχή είναι καλύτερη
Η διαδρομή είναι ιδανική από Μάιο έως Οκτώβριο. Το χειμώνα, τα χιόνια μπορεί να κλείσουν τα περάσματα (ειδικά προς Gergeti), ενώ η ομίχλη μπορεί να σου στερήσει θέες που αξίζουν κάθε λεπτό του ταξιδιού. Το καλοκαίρι, αν και με πιο ήπιο καιρό, το βουνό μπορεί να έχει ξαφνική δροσιά. Μην ξεχάσεις ένα μπουφάν ή φούτερ, ευτυχώς πάντα κουβαλάω κάτι στο backpack μου.
Τι να έχεις μαζί σου
Νερό και snacks. Ειδικά αν είσαι από εκείνους που θέλουν να απολαύσουν κάθε στάση χωρίς να βιάζονται για φαγητό.
Αντιανεμικό ή φούτερ, άνετα παπούτσια, θα κάνεις περπάτημα σε ανηφόρες, χωματόδρομο ή πλακόστρωτο (Gergeti, Ananuri), αντηλιακό και γυαλιά ηλίου, ιδιαίτερα χρήσιμα στα μεγάλα υψόμετρα και στα ανοιχτά σημεία, μικρό backpack για να έχεις όλα τα παραπάνω εύκολα προσβάσιμα.
Μπαταρία κινητού ή powerbank γιατί οι φωτογραφίες δεν σταματούν πουθενά.
Πόσο χρόνο να υπολογίσεις
Ξεκινήσαμε πρωί και επιστρέψαμε το βράδυ. Με στάσεις, φωτογραφίες, καφέ, φαγητό και απλώς… κοίταγμα, θες τουλάχιστον 10-11 ώρες. Αν μπορείς, ξεκίνα πολύ νωρίς, ιδανικά γύρω στις 8:00.
Πόσες μέρες να αφιερώσει ένας ταξιδιώτης στον Καύκασο;
Αν και η ημερήσια εκδρομή από την Τιφλίδα προς το Όρος Καζμπέκ και πίσω είναι από τις πιο δημοφιλείς επιλογές, ιδανικά προτείνω τουλάχιστον 2-3 ημέρες για να εξερευνήσει κανείς καλύτερα την περιοχή του Καυκάσου. Έτσι, ο ταξιδιώτης έχει χρόνο να απολαύσει τη διαδρομή χωρίς βιασύνη, να διανυκτερεύσει στο Στεπάντσμιντα ή στα γύρω χωριά και να κάνει και κάποιες υπαίθριες δραστηριότητες.
Τι άλλο να δεις ή να κάνεις στην περιοχή:
Πεζοπορία μέχρι τον παγετώνα Gergeti ή και πιο ψηλά προς το καταφύγιο Bethlemi (αν είστε έμπειροι ορειβάτες).
Βόλτες με 4x4 ή εκδρομές με οδηγό σε απομονωμένα χωριά της περιοχής.
Αλεξίπτωτο πλαγιάς (paragliding) στο Gudauri για τους πιο τολμηρούς.
Διαμονή σε ξενώνες με θέα στο Καζμπέκ, με παραδοσιακό φαγητό και ζεστή φιλοξενία.
Επίσκεψη στο Truso Valley με τα αλλόκοσμα χρώματα των μεταλλικών πηγών.
Ανάβαση στο Dariali Gorge κοντά στα σύνορα με Ρωσία, ένα από τα πιο επιβλητικά σημεία του φαραγγιού.
Αν έχετε περιορισμένο χρόνο, η ημερήσια εκδρομή είναι must. Αν έχετε περισσότερες μέρες, τότε ο Καύκασος προσφέρει μια εμπειρία βαθύτερη, φυσική, πολιτισμική, και ανθρώπινη.
Θα σας προτείνω να κλείσετε την ημερήσια εκδρομή σας στο Get your guide
Καθώς το βαν μας κυλούσε ξανά προς την Τιφλίδα, κουρασμένη αλλά γεμάτη εικόνες, σκεφτόμουν πόσο απρόσμενα μπορεί να σε αγγίξει ένα μέρος. Η Γεωργία δεν μας πρόσφερε μόνο εντυπωσιακά τοπία και βουνά με μεγαλοπρέπεια, αλλά και μια ηρεμία βαθιά, σχεδόν αρχέγονη, που δύσκολα εξηγείται με λόγια.
Ο ποταμός Αράβγκι δεν είναι απλώς ένα φυσικό τοπίο, είναι σαν να κουβαλά τη μνήμη της περιοχής. Καθώς ταξιδεύαμε παράλληλα με την κοίτη του, ένιωθες ότι ο δρόμος και το ποτάμι χορεύουν μαζί, στροφή τη στροφή. Ταξίδευε μαζί μας και πότε χανόταν βαθιά ανάμεσα σε χαράδρες, πότε ξεπρόβαλλε λάμποντας στον ήλιο, σαν να σου θύμιζε ότι κάπου εκεί γεννήθηκε η ίδια η καρδιά του Καυκάσου.
Ο Αράβγκι πηγάζει από τις πλαγιές του Μεγάλου Καυκάσου και διασχίζει στενές χαράδρες, αλπικές κοιλάδες και πυκνά δάση, πριν ενωθεί με τον ποταμό Μτκβάρι (Kura) κοντά στην Τιφλίδα.
Στην πορεία του «δίνει ζωή» σε χωριά, μικρούς οικισμούς, καλλιέργειες και υδροηλεκτρικά φράγματα.
Η κοιλάδα του Αράβγκι (Aragvi Gorge) είναι από τις πιο γραφικές της χώρας, γεμάτη με ιστορικά κάστρα, μονοπάτια, παραδοσιακά χωριά και άγρια φύση.
Ο ποταμός είχε στρατηγική σημασία στον έλεγχο του δρόμου προς τον Καύκασο, γι’ αυτό βλέπεις πολλά κάστρα και προμαχώνες στις όχθες του, όπως το Ananuri.
Από την αρχαιότητα ήταν σύνορο μεταξύ περιοχών και επαρχιών. Οι τοπικοί πρίγκιπες ήλεγχαν τη ροή του νερού και τη γέφυρα προς τον βορρά
Καθώς συνεχίζαμε τη διαδρομή προς τον βορρά, έχοντας δίπλα μας τον ποταμό Αράβγκι κάναμε μια μικρή στάση στο χωριό Πασανάουρι για να δούμε ένα από τα πιο παράξενα φυσικά φαινόμενα του Καυκάσου εκεί, ο Μαύρος και ο Λευκός Αράβγκι σμίγουν.
Δύο ποτάμια με διαφορετικά χρώματα κυλούν δίπλα-δίπλα, χωρίς να αναμειγνύονται αμέσως. Ο Μαύρος Αράβγκι (Black Aragvi) έχει πιο σκούρα, γκρι-λασπώδη νερά ενώ Ο Λευκός Αράβγκι (White Aragvi) έχει πιο καθαρό, διαυγές νερό.
Ο θρύλος λέει πως δύο ποταμοί, σαν δύο ερωτευμένοι νέοι, ενώνονται αλλά ποτέ δεν γίνονται ένα γιατί η φύση τους είναι αντίθετη, σαν να μην μπορούν να “αναμειχθούν” παρά τον έρωτά τους. Έτσι εξηγούν οι ντόπιοι το φαινόμενο των δύο χρωμάτων που κυλούν πλάι-πλάι.
Υπάρχει και μια εκδοχή όπου ο ένας ποταμός εκπροσωπεί έναν πολεμιστή, και ο άλλος μια γυναίκα που τον αγαπά, και συναντιούνται για λίγο προτού χαθούν ξανά μαζί στον μεγάλο ρου του Καυκάσου.
Όταν ενώνονται, μπορείς να δεις καθαρά τη διαφορά χρώματος ανάμεσά τους για αρκετά μέτρα, πριν τα νερά αναμειχθούν πλήρως. Αυτό γίνεται κοντά στο χωριό Πασανάουρι (Pasanauri) , ένα μικρό σημείο στη διαδρομή, αλλά πολύ ιδιαίτερο.
Ένα εντυπωσιακό φυσικό φαινόμενο που όντως συμβαίνει στον ποταμό Αράβγκι (Aragvi) και συνοδεύεται από την γνωστή γεωργιανή παράδοση που σας ανέφερα.
Holy Trinity Church – Gergeti Trinity Church (Αγία Τριάδα – Γκέργκετι)
Μετά τη στάση στα ποτάμια, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς την καρδιά του βουνού. Το βαν άφησε το χωριό Stepantsminda πίσω, και μπροστά μας άρχισε να ξεπροβάλλει, σχεδόν σαν ζωγραφιά, η εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Καθόταν πάνω σε μια γυμνή κορυφή, μικρή, πέτρινη, σε απόλυτη σιωπή, με φόντο τον μυθικό Καζμπέκ. Δεν ακουγόταν τίποτα, μόνο ο αέρας και τα βήματά μας στο μονοπάτι. Η θέα, καθηλωτική. Εκεί νιώθεις πόσο μικρός είσαι μπροστά στα βουνά, και πόσο όμορφη μπορεί να γίνει η σιωπή.
Είναι ένα από τα σύμβολα της Γεωργίας και ίσως η πιο φωτογραφημένη εκκλησία στον Καύκασο, είναι η Gergeti Trinity Church, η εκκλησία της Αγίας Τριάδας που χτίστηκε τον 14ο αιώνα, σε ύψος περίπου 2.170 μέτρων, στον λόφο πάνω από το χωριό Στεπάντσμιντα (Stepantsminda). Πίσω της δεσπόζει το Όρος Καζμπέκ (5.047 μ.), που σε καθαρές μέρες φαίνεται ολόκληρο, με χιόνι στην κορυφή ακόμη και το καλοκαίρι. Αποτελούσε σημαντικό προσκύνημα για αιώνες, αλλά και καταφύγιο για θησαυρούς: σε εποχές πολέμου, έφερναν εκεί ιερές εικόνες και κειμήλια από την Τιφλίδα για να τα προστατεύσουν.
Αν δεν έχεις δικό σου κατάλληλο μέσο θα φθάσεις στην εκκλησία από το χωριό Stepantsminda, η εκκλησία απέχει περίπου 1 ώρα πεζοπορίας (μέτριας δυσκολίας) ή 20 λεπτά με τζιπ (υπάρχουν τοπικά 4x4 ταξί). Ο δρόμος είναι χωματόδρομος σε λίγα σημεία και απότομος, αλλά προσβάσιμος το καλοκαίρι. Μην πας με χαμηλό ΙΧ!
Όταν ενώνονται, μπορείς να δεις καθαρά τη διαφορά χρώματος ανάμεσά τους για αρκετά μέτρα, πριν τα νερά αναμειχθούν πλήρως. Αυτό γίνεται κοντά στο χωριό Πασανάουρι (Pasanauri) , ένα μικρό σημείο στη διαδρομή, αλλά πολύ ιδιαίτερο.
Ένα εντυπωσιακό φυσικό φαινόμενο που όντως συμβαίνει στον ποταμό Αράβγκι (Aragvi) και συνοδεύεται από την γνωστή γεωργιανή παράδοση που σας ανέφερα.
Holy Trinity Church – Gergeti Trinity Church (Αγία Τριάδα – Γκέργκετι)
Μετά τη στάση στα ποτάμια, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς την καρδιά του βουνού. Το βαν άφησε το χωριό Stepantsminda πίσω, και μπροστά μας άρχισε να ξεπροβάλλει, σχεδόν σαν ζωγραφιά, η εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Καθόταν πάνω σε μια γυμνή κορυφή, μικρή, πέτρινη, σε απόλυτη σιωπή, με φόντο τον μυθικό Καζμπέκ. Δεν ακουγόταν τίποτα, μόνο ο αέρας και τα βήματά μας στο μονοπάτι. Η θέα, καθηλωτική. Εκεί νιώθεις πόσο μικρός είσαι μπροστά στα βουνά, και πόσο όμορφη μπορεί να γίνει η σιωπή.
Είναι ένα από τα σύμβολα της Γεωργίας και ίσως η πιο φωτογραφημένη εκκλησία στον Καύκασο, είναι η Gergeti Trinity Church, η εκκλησία της Αγίας Τριάδας που χτίστηκε τον 14ο αιώνα, σε ύψος περίπου 2.170 μέτρων, στον λόφο πάνω από το χωριό Στεπάντσμιντα (Stepantsminda). Πίσω της δεσπόζει το Όρος Καζμπέκ (5.047 μ.), που σε καθαρές μέρες φαίνεται ολόκληρο, με χιόνι στην κορυφή ακόμη και το καλοκαίρι. Αποτελούσε σημαντικό προσκύνημα για αιώνες, αλλά και καταφύγιο για θησαυρούς: σε εποχές πολέμου, έφερναν εκεί ιερές εικόνες και κειμήλια από την Τιφλίδα για να τα προστατεύσουν.
Αν δεν έχεις δικό σου κατάλληλο μέσο θα φθάσεις στην εκκλησία από το χωριό Stepantsminda, η εκκλησία απέχει περίπου 1 ώρα πεζοπορίας (μέτριας δυσκολίας) ή 20 λεπτά με τζιπ (υπάρχουν τοπικά 4x4 ταξί). Ο δρόμος είναι χωματόδρομος σε λίγα σημεία και απότομος, αλλά προσβάσιμος το καλοκαίρι. Μην πας με χαμηλό ΙΧ!
Αξίζει να την επισκεφτείς γιατί είναι από τις πιο εντυπωσιακές εκκλησίες της Γεωργίας, είναι πέτρινη εκκλησία του 14ου αιώνα, χτισμένη πάνω σε γυμνή κορυφή, με τον Καζμπέκ να υψώνεται πίσω της.
Η θέα προς το φαράγγι και την κοιλάδα είναι απλώς συγκλονιστική, ειδικά με λίγο φως απόγευμα ή νωρίς το πρωί.
Η περιοχή γύρω από την εκκλησία είναι ιδανική για φωτογράφιση, πικ-νικ ή απλώς για να σταθείς και να «πάρεις ανάσα».
Αν και γίνονταν εργασίες συντήρησης κατά την επίσκεψη μας νομίζω ότι τίποτα δεν δεν αφαιρούσε από τη μαγεία του τοπίου και την αίσθηση μεγαλείου που σου δημιουργεί ο συνδυασμός της εκκλησίας με το φόντο του Καζμπέκ. Οι σκαλωσιές και τα συνεργεία ήταν εκεί, αλλά σχεδόν «χάνονταν» μπροστά στην επιβλητικότητα της φύσης. Ίσα-ίσα, έδιναν κι ένα στοιχείο ζωντάνιας, σαν να σου έλεγαν πως αυτό το μέρος δεν είναι απλώς ένα απομεινάρι του παρελθόντος, αλλά ένας ζωντανός, σεβαστός τόπος που συνεχίζει να αναπνέει και να λειτουργεί.
Η Αγία Τριάδα δεν είναι απλώς αξιοθέατο, είναι μια συνάντηση με κάτι μεγαλύτερο, με κάτι που σε ξεπερνά. Είναι ο τόπος όπου η απλότητα της πέτρας συναντά τη θεϊκή σιωπή του βουνού. Και αυτό, όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα το κουβαλάω μέσα μου σαν εικόνα, σαν αίσθηση, σαν μια μικρή προσωπική αποκάλυψη.
Gudauri Panorama Monument (Μνημείο Φιλίας στο Γκουνταουρί)
Λίγο πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής για Τιφλίδα, κάναμε στάση σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της διαδρομής, το Μνημείο Φιλίας στο Γκουνταουρί (Friendship Monument). Χτισμένο το 1983 για να τιμήσει τα 200 χρόνια της συμμαχίας Ρωσίας και Γεωργίας, το μνημείο αυτό έχει μορφή μισού κύκλου, με περίτεχνα ψηφιδωτά που απεικονίζουν ιστορικές σκηνές των δύο χωρών.
Αλλά όσο ενδιαφέρουσα και να είναι η κατασκευή, τίποτα, μα τίποτα δεν συγκρίνεται με το τοπίο που απλώνεται μπροστά σου. Από το χείλος του μνημείου η ματιά ταξιδεύει σε απότομες χαράδρες, πράσινες βουνοπλαγιές και χιόνια που ξεκινούν από μακριά και φτάνουν ως τα πόδια σου. Το σημείο είναι εξαιρετικά δημοφιλές για φωτογραφίες και drone shots, και όχι άδικα νιώθεις ότι στέκεσαι στο «μπαλκόνι του Καυκάσου».
Κι ενώ κοιτούσα αυτή την απεραντοσύνη, δεν σου κρύβω πως… πείνασα. Και έτσι έκανα αυτό που κάνουν οι ταξιδιώτες: σταμάτησα σε ένα από τα μικρά μαγαζάκια στο πάρκινγκ και πήρα πρώτα μια πατατόπιτα και μετά ένα σαουάρμα (shawarma). Ίσως ήταν η πείνα, ίσως ήταν ο καθαρός αέρας των βουνών αλλά το shawarma ήταν απλά τέλειο. Ζεστό, χορταστικό, με πικάντικο κοτόπουλο, λαχανικά και σάλτσες που ταίριαζαν ιδανικά. Μια απλή απόλαυση, αλλά μέσα σ’ εκείνο το σκηνικό έμοιαζε… σχεδόν ιεροτελεστία.
Από το μνημείο κοιτάξαμε για τελευταία φορά το τοπίο που μας είχε χαρίσει αυτή η μέρα. Η καρδιά του Καυκάσου δεν ήταν απλώς μια γεωγραφική τοποθεσία, ήταν ένα συναίσθημα, ένα μείγμα από θαυμασμό, ηρεμία και ελευθερία. Γεμίσαμε τις κάμερες με εικόνες, αλλά το πιο σημαντικό το είχαμε ήδη αποθηκεύσει μέσα μας, την εμπειρία.
Αν ετοιμάζεσαι για την ίδια ημερήσια εκδρομή, σου δίνω μερικά πράγματα ακόμη που θα ήθελα να μου είχαν πει και εμένα πριν πάω. Όχι από τουριστικό οδηγό, αλλά από κάποιον που το έζησε και θυμάται πού ένιωσε ζέστη, πού κρύωσε, πού πείνασε και πού σταμάτησε απλώς για να μείνει σιωπηλός μπροστά στη θέα.
Ποια εποχή είναι καλύτερη
Η διαδρομή είναι ιδανική από Μάιο έως Οκτώβριο. Το χειμώνα, τα χιόνια μπορεί να κλείσουν τα περάσματα (ειδικά προς Gergeti), ενώ η ομίχλη μπορεί να σου στερήσει θέες που αξίζουν κάθε λεπτό του ταξιδιού. Το καλοκαίρι, αν και με πιο ήπιο καιρό, το βουνό μπορεί να έχει ξαφνική δροσιά. Μην ξεχάσεις ένα μπουφάν ή φούτερ, ευτυχώς πάντα κουβαλάω κάτι στο backpack μου.
Πώς να πας
Με βαν ή 4x4 είναι το πιο άνετο. Αν οδηγείς μόνος, ετοιμάσου για τον Georgia Military Highway, είναι ασφαλτοστρωμένος αλλά στενός, με στροφές και συχνά φορτηγά. Μη βιαστείς. Ο δρόμος είναι κομμάτι του ταξιδιού, όχι απλώς μέσο. Και πίστεψέ με, θα θες να σταματήσεις αυθόρμητα πολλές φορές για φωτογραφίες.
Υπάρχουν αρκετά σημεία που δεν έχεις σήμα στο κινητό σου. Αν πας με το δικό σου όχημα, κατέβασε offline χάρτες. Αν δεν σε αγχώνει, είναι και ωραίο να χαθείς λίγο στη σιωπή των βουνών.
Με βαν ή 4x4 είναι το πιο άνετο. Αν οδηγείς μόνος, ετοιμάσου για τον Georgia Military Highway, είναι ασφαλτοστρωμένος αλλά στενός, με στροφές και συχνά φορτηγά. Μη βιαστείς. Ο δρόμος είναι κομμάτι του ταξιδιού, όχι απλώς μέσο. Και πίστεψέ με, θα θες να σταματήσεις αυθόρμητα πολλές φορές για φωτογραφίες.
Υπάρχουν αρκετά σημεία που δεν έχεις σήμα στο κινητό σου. Αν πας με το δικό σου όχημα, κατέβασε offline χάρτες. Αν δεν σε αγχώνει, είναι και ωραίο να χαθείς λίγο στη σιωπή των βουνών.
Τι να έχεις μαζί σου
Νερό και snacks. Ειδικά αν είσαι από εκείνους που θέλουν να απολαύσουν κάθε στάση χωρίς να βιάζονται για φαγητό.
Αντιανεμικό ή φούτερ, άνετα παπούτσια, θα κάνεις περπάτημα σε ανηφόρες, χωματόδρομο ή πλακόστρωτο (Gergeti, Ananuri), αντηλιακό και γυαλιά ηλίου, ιδιαίτερα χρήσιμα στα μεγάλα υψόμετρα και στα ανοιχτά σημεία, μικρό backpack για να έχεις όλα τα παραπάνω εύκολα προσβάσιμα.
Μπαταρία κινητού ή powerbank γιατί οι φωτογραφίες δεν σταματούν πουθενά.
Πόσο χρόνο να υπολογίσεις
Ξεκινήσαμε πρωί και επιστρέψαμε το βράδυ. Με στάσεις, φωτογραφίες, καφέ, φαγητό και απλώς… κοίταγμα, θες τουλάχιστον 10-11 ώρες. Αν μπορείς, ξεκίνα πολύ νωρίς, ιδανικά γύρω στις 8:00.
Πόσες μέρες να αφιερώσει ένας ταξιδιώτης στον Καύκασο;
Αν και η ημερήσια εκδρομή από την Τιφλίδα προς το Όρος Καζμπέκ και πίσω είναι από τις πιο δημοφιλείς επιλογές, ιδανικά προτείνω τουλάχιστον 2-3 ημέρες για να εξερευνήσει κανείς καλύτερα την περιοχή του Καυκάσου. Έτσι, ο ταξιδιώτης έχει χρόνο να απολαύσει τη διαδρομή χωρίς βιασύνη, να διανυκτερεύσει στο Στεπάντσμιντα ή στα γύρω χωριά και να κάνει και κάποιες υπαίθριες δραστηριότητες.
Τι άλλο να δεις ή να κάνεις στην περιοχή:
Πεζοπορία μέχρι τον παγετώνα Gergeti ή και πιο ψηλά προς το καταφύγιο Bethlemi (αν είστε έμπειροι ορειβάτες).
Βόλτες με 4x4 ή εκδρομές με οδηγό σε απομονωμένα χωριά της περιοχής.
Αλεξίπτωτο πλαγιάς (paragliding) στο Gudauri για τους πιο τολμηρούς.
Διαμονή σε ξενώνες με θέα στο Καζμπέκ, με παραδοσιακό φαγητό και ζεστή φιλοξενία.
Επίσκεψη στο Truso Valley με τα αλλόκοσμα χρώματα των μεταλλικών πηγών.
Ανάβαση στο Dariali Gorge κοντά στα σύνορα με Ρωσία, ένα από τα πιο επιβλητικά σημεία του φαραγγιού.
Αν έχετε περιορισμένο χρόνο, η ημερήσια εκδρομή είναι must. Αν έχετε περισσότερες μέρες, τότε ο Καύκασος προσφέρει μια εμπειρία βαθύτερη, φυσική, πολιτισμική, και ανθρώπινη.
Θα σας προτείνω να κλείσετε την ημερήσια εκδρομή σας στο Get your guide
Καθώς το βαν μας κυλούσε ξανά προς την Τιφλίδα, κουρασμένη αλλά γεμάτη εικόνες, σκεφτόμουν πόσο απρόσμενα μπορεί να σε αγγίξει ένα μέρος. Η Γεωργία δεν μας πρόσφερε μόνο εντυπωσιακά τοπία και βουνά με μεγαλοπρέπεια, αλλά και μια ηρεμία βαθιά, σχεδόν αρχέγονη, που δύσκολα εξηγείται με λόγια.
Το Όρος Καζμπέκ δεν ήταν απλώς προορισμός, ήταν μια εμπειρία που έμεινε μέσα μου. Από τα σμαραγδένια νερά του ποταμού Αράβγκι μέχρι τα πέτρινα σκαλοπάτια της Αγίας Τριάδας, και από τα απλά φαγητά του δρόμου μέχρι τη σιγή των βουνοκορφών, όλα συνέθεσαν ένα ταξίδι που θα θυμάμαι όχι μόνο για το πού πήγα, αλλά για το πώς ένιωσα.
Αν σκέφτεσαι να πας... ναι να πας. Όχι μόνο για να δεις, αλλά για να νιώσεις. Κι άσε το βουνό να σου μιλήσει με τον δικό του τρόπο.
Κλείνοντας αυτή τη διαδρομή, ένα πράγμα μπορώ να πω με βεβαιότητα, αυτή η ημέρα χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Η ομορφιά του Καυκάσου δεν περιγράφεται, μόνο βιώνεται. Αν βρεθείτε στη Γεωργία, μη μείνετε μόνο στην Τιφλίδα, όσο γοητευτική κι αν είναι. Βγείτε στα βουνά της, ακολουθήστε τις στροφές που οδηγούν στην άγρια φύση, και αφήστε τον εαυτό σας να χαθεί και να μαγευτεί. Είναι μια εμπειρία που δεν μοιάζει με καμία άλλη και αξίζει κάθε χιλιόμετρο.
Αν σκέφτεσαι να πας... ναι να πας. Όχι μόνο για να δεις, αλλά για να νιώσεις. Κι άσε το βουνό να σου μιλήσει με τον δικό του τρόπο.
Κλείνοντας αυτή τη διαδρομή, ένα πράγμα μπορώ να πω με βεβαιότητα, αυτή η ημέρα χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Η ομορφιά του Καυκάσου δεν περιγράφεται, μόνο βιώνεται. Αν βρεθείτε στη Γεωργία, μη μείνετε μόνο στην Τιφλίδα, όσο γοητευτική κι αν είναι. Βγείτε στα βουνά της, ακολουθήστε τις στροφές που οδηγούν στην άγρια φύση, και αφήστε τον εαυτό σας να χαθεί και να μαγευτεί. Είναι μια εμπειρία που δεν μοιάζει με καμία άλλη και αξίζει κάθε χιλιόμετρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου