Πρωινό ξύπνημα και σήμερα για να ταξιδεύσουμε 90 χιλιόμετρα στα Νότια του Ανόι, προκείμενου να γνωρίσουμε το Tam Coc (Ταμ Κοκ). Το ταξίδι μας θα είναι πάλι αργό λόγω της κίνησης στους δρόμους του Βιετνάμ, καταστάση που συνηθίσαμε όσες μέρες είμαστε εδώ, είναι όμως μια καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε την επαρχία και τον τρόπο ζωής των κατοίκων του. Θα σας εξομολογηθώ ότι μου αρέσει να ταξιδεύω με το λεωφορείο και ξαπλωμένη αναπαυτικά στην θέση μου να βλέπω πίσω από τζάμια του ,εικόνες καθημερινότητας της χώρας που επισκέπτομαι .
Και τι είναι το Ταμ Κοκ θα με ρωτήσετε? Το Ταμ Κοκ είναι μια όμορφη φυσική και παραδοσιακή περιοχή, στο Βόρειο Βιετνάμ και σημαίνει (μετάφραση) η Περιοχή των 3 σπηλαίων, βρίσκεται στην περιφέρεια Ninh Binh, έδρα της θρυλικής δυναστείας των Tran.
Θα δούμε και εδώ μεγάλους ασβεστολιθικούς σχηματισμούς σαν τα νησιά και τους βράχους που είδαμε στο Ha Long Bay, γιαυτό και οι ντόπιοι αποκαλούν την περιοχή "Ha Long της ξηράς" Halong Bay Shore.
Η περιοχή είναι ένας φημισμένος τουριστικός προορισμός, για να επισκεφτεί κάποιος στο Βόρειο Βιετνάμ, χωρίς να έχει χάσει το χρώμα του, όπως και οι περισσότερες περιοχές της χώρας.
Φτάνουμε στο χωριό και στην προβλήτα από όπου θα ξεκινήσουμε την βόλτα μας στο ποτάμι, μην φανταστείτε κάποιες σπουδαίες εγκαταστάσεις. Υπάρχουν 2 προβλήτες μια η δημοτική που είναι πιο εντυπωσιακή και μια η προβλήτα του χωριού, την οποία προτιμήσαμε, θέλοντας να ενισχύσουμε τους κατοίκους. Στην προσπάθειά μου, μετά από ερώτηση να τους φωτογραφίσω μου έλεγαν Ντόλαρ ντόλαρ!!!!! Όχι ευχαριστώ δεν θα πάρω απαντούσα και έφευγα!!!
Εκεί λοιπόν μας περίμεναν οι κάτοικοι για να επιβιβαστούμε στις ξύλινες βάρκες,"σαμπάνς" λέγονται αφού πληρώσαμε τα απαραίτητα κόμιστρα. Σε κάθε βάρκα μπορούν να μπουν ως δυο άτομα και ο βαρκάρης της!
Ποιος βαρκάρης βρε παιδιά ?? βαρκάρισσα θα μας πάει βόλτα και μάλιστα κωπηλατεί με τα πόδια της. Αυτό δεν το έχω ξαναδεί πουθενά!!!!
Με τα πόδια????
Πόσο δύσκολο πρέπει να είναι!!!!!
Μιλάει μόνο βιετναμέζικα και δεν μπορώ να μάθω το όνομά της, μας λέει διάφορα...αλλα τι λέει δεν καταλαβαίνω, μάλλον μας λέει να φορέσουμε τα κάπελα μας για να μην μας κάψει ο ήλιος, αυτή έχει ανοίξει ήδη την ομπρέλα της, έχει καθίσει στην θέση της και κωπηλατεί, μας μαλώνει όταν μετακινούμαστε, κουνώντας απειλητικά το δάκτυλο της, προς εμάς. Η βάρκα κουνιέται δεξιά και αριστερά με την παραμικρή μετατόπιση μας, πρέπει να σας πω ότι κάποιες στιγμές φοβήθηκα γιατί δεν είμαι και η καλύτερη κολυμβήτρια. Για σωσίβια ούτε λόγος, δεν υπήρχαν! Σιγά σιγά βρήκα την ισορροπία και την θέση μου και η βόλτα άρχισε να γίνεται συναρπαστική.
Ηρεμία παντού, τα νερά του ποταμιού Ngo Dong, κυλάνε ήσυχα, στις όχθες βλέπεις τον παραδοσιακό τρόπο ζωής των ανθρώπων και τα ζώα τους, χωράφια με ρύζι παντού, ενώ οι μπανανιές είναι φορτωμένες με τσαμπιά από μικρές πράσινες άγουρες και κίτρινες ώριμες μπανάνες που από το βάρος φτάνουν μέχρι τα νερά του ποταμού, μερικές πάπιες κάνουν την βόλτα τους δίπλα μας σε όμορφους σχηματισμούς και τα νούφαρα αρχίζουν να ανθίζουν στην επιφάνεια του νερού.
Και άλλοι τουρίστες που είχαν την ίδια ιδέα με εμάς περνάνε από δίπλα μας, ανταλλάσσουμε χαμόγελα και χαιρετούρε , αλληλο φωτογραφιζόμαστε λες και θα βρεθούμε κάποια στιγμή και θα ανταλλάξουμε φωτογραφίες .,,,,
Μοναδικές στιγμές που τα ξεχνάς όλα και απολαμβάνεις την στιγμή!!!!
Και τότε ένα χέρι σε χτυπάει στην πλάτη και σου δείχνει ότι πρέπει να σηκωθείς από την θέση σου και να καθίσεις στον πάτο της βάρκας, συνεχίζοντας να δίνει οδηγίες στα Βιετναμέζικα και να σε χτυπάει σε ώμους και πλάτη, χωρίς να καταλαβαίνεις τον λόγο, μέχρι και τα κουπιά πήρα για να βγούμε στην όχθη γιατί νόμιζα ότι βυθιζόμαστε και αφού συνεννοηθείς σου δίνει και ένα φακό !!!!
Αυτά τα χεράκια της αδύνατης και μικρο φτιαγμένης γυναίκας είχαν πολύ δύναμη!!!
Τι να τον κάνω τον φακό κυρά μου ??? και τότε κοιτάω μπροστά μου και επιτέλους καταλαβαίνω ότι φτάσαμε στα σπήλαια !!!!! και εγώ πρέπει να της ρίχνω το φως στο κατάλληλο σημείο για να βλέπει και να μην στοκάρει σε κανένα βράχο!!!!! Χαχα τώρα σωθήκαμε....Εγώ φωτογραφίες θέλω να βγάλω στα σπήλαια, όχι να κρατάω το φαναράκι, ευτυχώς πάντα υπάρχει και το δεύτερο άτομο στην βάρκα να βοηθάει σ αυτά.....
Τα σπήλαια σχηματίστηκαν από τη διάβρωση του ποταμού στα βράχια, δηλαδή οι σπηλιές δεν έχουν έδαφος, αλλά ο ίδιος ο ποταμός περνά μέσα από το εσωτερικό των σπηλαίων και το ύψος τους από την επιφάνεια του νερού είναι τόσο χαμηλό και σε πολλά σημεία ανώμαλο, ώστε πρέπει να σκύβεις για να μην χτυπήσεις το κεφάλι σου στους σταλαγμίτες. Αυτός ήταν και ο λόγος που μας κατέβασε στο χαμηλότερο σημείο της βάρκας.
Αν έχετε πρόβλημα με την μέση σας, τα κιλά σας, είστε κλειστοφοβικοί μην το κάνετε, εντάξει δεν θα μπείτε στα σπήλαια αλλά αν το κάνετε και ταλαιπωρηθείτε μπορεί να χαλάσει και η μέρα σας. Μείνετε έξω από τα σπήλαια και ζητήστε να σας κάνει επί πλέον βόλτα στο ποτάμι. Άλλωστε θα το χαρεί και η βαρκάρισσα γιατί θα βρει την ευκαιρία να βγάλει την πραγματεία σας και να σας κάνει πωλήσεις! Προσέξτε και κάντε καλά παζάρια γιατί οι τιμές είναι λίγο τσουχτερές! Προσωπικά δεν πείθομαι και σπάνια ψωνίζω!
Οι υπόλοιποι που θα περάσετε τα σπήλαια δεν θα χάσετε την ευκαιρία να ψωνίσετε, μετά την έξοδο από αυτά περιμένοντας να συγκεντρωθούν όλες οι βάρκες η βαρκάρισσα θα σας τα δείξει και θα επιμείνει να αγοράσετε κάτι πριν ξεκινήσει η διαδικασία την επιστροφής, μια μια βάρκα προς τα σπήλαια και πίσω πάλι , την ίδια διαδρομή μέχρι την προβλήτα !!!
Σας δίνω πληροφορίες για τα 3 σπήλαια προκειμένου να αποφασίσετε τι θα κάνετε και σημειώνω ότι η επιστροφή γίνεται από τον ίδιο δρόμο. Πάντως δεν το μετάνιωσα που μπήκα, ήταν ιδιαίτερα τα σπήλαια και η όλη διαδικασία για να τα περάσεις.
Μιλάει μόνο βιετναμέζικα και δεν μπορώ να μάθω το όνομά της, μας λέει διάφορα...αλλα τι λέει δεν καταλαβαίνω, μάλλον μας λέει να φορέσουμε τα κάπελα μας για να μην μας κάψει ο ήλιος, αυτή έχει ανοίξει ήδη την ομπρέλα της, έχει καθίσει στην θέση της και κωπηλατεί, μας μαλώνει όταν μετακινούμαστε, κουνώντας απειλητικά το δάκτυλο της, προς εμάς. Η βάρκα κουνιέται δεξιά και αριστερά με την παραμικρή μετατόπιση μας, πρέπει να σας πω ότι κάποιες στιγμές φοβήθηκα γιατί δεν είμαι και η καλύτερη κολυμβήτρια. Για σωσίβια ούτε λόγος, δεν υπήρχαν! Σιγά σιγά βρήκα την ισορροπία και την θέση μου και η βόλτα άρχισε να γίνεται συναρπαστική.
Ηρεμία παντού, τα νερά του ποταμιού Ngo Dong, κυλάνε ήσυχα, στις όχθες βλέπεις τον παραδοσιακό τρόπο ζωής των ανθρώπων και τα ζώα τους, χωράφια με ρύζι παντού, ενώ οι μπανανιές είναι φορτωμένες με τσαμπιά από μικρές πράσινες άγουρες και κίτρινες ώριμες μπανάνες που από το βάρος φτάνουν μέχρι τα νερά του ποταμού, μερικές πάπιες κάνουν την βόλτα τους δίπλα μας σε όμορφους σχηματισμούς και τα νούφαρα αρχίζουν να ανθίζουν στην επιφάνεια του νερού.
Και άλλοι τουρίστες που είχαν την ίδια ιδέα με εμάς περνάνε από δίπλα μας, ανταλλάσσουμε χαμόγελα και χαιρετούρε , αλληλο φωτογραφιζόμαστε λες και θα βρεθούμε κάποια στιγμή και θα ανταλλάξουμε φωτογραφίες .,,,,
Μοναδικές στιγμές που τα ξεχνάς όλα και απολαμβάνεις την στιγμή!!!!
Και τότε ένα χέρι σε χτυπάει στην πλάτη και σου δείχνει ότι πρέπει να σηκωθείς από την θέση σου και να καθίσεις στον πάτο της βάρκας, συνεχίζοντας να δίνει οδηγίες στα Βιετναμέζικα και να σε χτυπάει σε ώμους και πλάτη, χωρίς να καταλαβαίνεις τον λόγο, μέχρι και τα κουπιά πήρα για να βγούμε στην όχθη γιατί νόμιζα ότι βυθιζόμαστε και αφού συνεννοηθείς σου δίνει και ένα φακό !!!!
Αυτά τα χεράκια της αδύνατης και μικρο φτιαγμένης γυναίκας είχαν πολύ δύναμη!!!
Τι να τον κάνω τον φακό κυρά μου ??? και τότε κοιτάω μπροστά μου και επιτέλους καταλαβαίνω ότι φτάσαμε στα σπήλαια !!!!! και εγώ πρέπει να της ρίχνω το φως στο κατάλληλο σημείο για να βλέπει και να μην στοκάρει σε κανένα βράχο!!!!! Χαχα τώρα σωθήκαμε....Εγώ φωτογραφίες θέλω να βγάλω στα σπήλαια, όχι να κρατάω το φαναράκι, ευτυχώς πάντα υπάρχει και το δεύτερο άτομο στην βάρκα να βοηθάει σ αυτά.....
Τα σπήλαια σχηματίστηκαν από τη διάβρωση του ποταμού στα βράχια, δηλαδή οι σπηλιές δεν έχουν έδαφος, αλλά ο ίδιος ο ποταμός περνά μέσα από το εσωτερικό των σπηλαίων και το ύψος τους από την επιφάνεια του νερού είναι τόσο χαμηλό και σε πολλά σημεία ανώμαλο, ώστε πρέπει να σκύβεις για να μην χτυπήσεις το κεφάλι σου στους σταλαγμίτες. Αυτός ήταν και ο λόγος που μας κατέβασε στο χαμηλότερο σημείο της βάρκας.
Αν έχετε πρόβλημα με την μέση σας, τα κιλά σας, είστε κλειστοφοβικοί μην το κάνετε, εντάξει δεν θα μπείτε στα σπήλαια αλλά αν το κάνετε και ταλαιπωρηθείτε μπορεί να χαλάσει και η μέρα σας. Μείνετε έξω από τα σπήλαια και ζητήστε να σας κάνει επί πλέον βόλτα στο ποτάμι. Άλλωστε θα το χαρεί και η βαρκάρισσα γιατί θα βρει την ευκαιρία να βγάλει την πραγματεία σας και να σας κάνει πωλήσεις! Προσέξτε και κάντε καλά παζάρια γιατί οι τιμές είναι λίγο τσουχτερές! Προσωπικά δεν πείθομαι και σπάνια ψωνίζω!
Οι υπόλοιποι που θα περάσετε τα σπήλαια δεν θα χάσετε την ευκαιρία να ψωνίσετε, μετά την έξοδο από αυτά περιμένοντας να συγκεντρωθούν όλες οι βάρκες η βαρκάρισσα θα σας τα δείξει και θα επιμείνει να αγοράσετε κάτι πριν ξεκινήσει η διαδικασία την επιστροφής, μια μια βάρκα προς τα σπήλαια και πίσω πάλι , την ίδια διαδρομή μέχρι την προβλήτα !!!
Σας δίνω πληροφορίες για τα 3 σπήλαια προκειμένου να αποφασίσετε τι θα κάνετε και σημειώνω ότι η επιστροφή γίνεται από τον ίδιο δρόμο. Πάντως δεν το μετάνιωσα που μπήκα, ήταν ιδιαίτερα τα σπήλαια και η όλη διαδικασία για να τα περάσεις.
Hang Cave Σπήλαιο
Το σπήλαιο Hang Ca είναι το πρώτο σπήλαιο και το μεγαλύτερο από τα 3, με 127 μέτρα μήκος και είσοδο πλάτους 20 μέτρων και ύψος 2 μέτρων. Οι στέγες τους θυμίζουν την επιφάνεια ενός ερημικού πλανήτη.
Σπήλαιο Giua
Το δεύτερο σπήλαιο (που ονομάζεται επίσης Hang Hai), μακρινό σπήλαιο Hang Ca Ca 1 χιλιόμετρο. Hang Giua έχει μήκος 70 μέτρων και βρίσκει πλήθος σταλαγμίτες στις στέγες τους.
Σπήλαιο Cuoi
Το τρίτο και τελευταίο σπήλαιο, το σπήλαιο Hang Cuoi (Hang Ba), είναι το μικρότερο από τα 3 με 45 μέτρα μήκος .
Επίσης αν θέλετε πολύ να μπείτε στα σπήλαια, αφού φτάσατε μέχρι εδώ, απαιτήστε να μην κουνηθείτε από την θέση σας στον πάτο της βάρκας αν σας το ζητήσει, γιατί από είδα σε άλλες βάρκες, ψηλότεροι και με περισσότερα κιλά από εμένα, δεν μετακινήθηκαν και έβγαλαν την διαδρομή των σπηλαίων μια χαρά. Η δικιά μας η βαρκάρισσα είχε ένα θέμα!!!γιαυτό αποφάσισα να μην της δώσω πουρμπουάρ! έτσι για την ταλαιπωρία.
Συνηθίζεται στο τέλος της διαδρομής, εκτός από τα ψώνια και το εισιτήριο που έχετε ήδη πληρώσει να αφήνεται κάτι και στην βαρκάρισσα, αν δεν της δώσετε μπορεί να σας κυνηγάει και να μουρμουράει για ώρα!!!!Καταλαβαίνετε τώρα τι έγινε με την δικιά μου!!!!!
Αν δεν σας αρέσουν οι βαρκάδες μπορείτε να νοικιάσετε ένα ποδήλατο και να οδηγήσετε κατά μήκος του ποταμού και να απολαύσετε το τοπίο ή γιατί όχι να περπατήσετε, είδα αρκετούς τουρίστες να το κάνουν κατά την διάρκεια της διαδρομής.
Σίγουρα θα χρειαστεί να έχετε μαζί σας στην βαρκάδα, ένα μπουκάλι νερό, καπέλο, γυαλιά ηλίου και μια αντηλιακή κρέμα, γιατί όση ώρα (περισσότερο από μια ώρα) θα διαρκεί η βόλτα θα είστε εκτεθειμένοι στον ήλιο. Αγοράστε ένα κωνικό βιετναμέζικο γυναικείο καπέλο οι κυρίες και ένα καπέλο πιο οβάλ οι κύριοι, σαν αυτά τα ψάθινα που φοράνε στις αγροτικές δουλείες οι ντόπιοι, δεν κοστίζει περισσότερο από 1 $. Οι Βιετναμέζοι καλύπτουν πάντα το πρόσωπο με καπέλο ή ομπρέλα και με ρούχα το σώμα τους , γιατί δεν θέλουν να μαυρίζουν και θεωρούν το λευκό δέρμα πιο sexy σε αντίθεση με εμάς τους δυτικούς. Σκεφτείτε όμως ότι καλά κάνουν γιατί το προστατεύουν από τις βλαβερές ακτίνες του ηλίου.
Φυσικά μην ξεχάσετε να έχετε μαζί σας κάμερα, βίντεο και μπαταρίες γιατί θα έχετε την ευκαιρία να τραβήξετε πολλές υπέροχες φωτογραφίες και να καταγράψετε μοναδικές στιγμές.
Απολαύστε την διαδρομή και μην αφήσετε τίποτα να σας χαλάσει την μαγεία αυτού του όμορφου τοπίου. Αυτές είναι οι δικές σας στιγμές που τόσο καιρό σχεδιάζετε να απολαύσετε.
Προσωπικά μου άρεσε η βόλτα στο ποτάμι, παρ΄ ότι ταλαιπωρήθηκα αλλά γέλασα και με την ψυχή μου, αποφάσισα να απολαμβάνω όσα περισσότερα μπορώ, αφού η Ζωή μας είναι μικρή και ο κόσμος μας πολύ μεγάλος και θέλω να τα προλάβω όλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου