Το road trip μας, τις πρώτες μέρες του Ιούνη είχε σαν κύριο προορισμό, τα χωριά του Ασπροπόταμου, του Νομού Τρικάλων. Αποφασίσαμε να τα προσεγγίσουμε από το Νότιο τμήμα τους προς το βόρειο, αφού θέλαμε να καταλήξουμε στο Μέτσοβο για να εξερευνήσουμε μετά από εκεί και άλλες ορεινές περιοχές προς την Ήπειρο.
Προσπερνώντας τα Τρίκαλα και την Καλάμπακα, ακολουθήσαμε την διαδρομή που οδηγούσε στην Πύλη Τρικάλων και από εκεί μέσω Ελάτης, Περτουλίου, Νεραϊδοχωρίου, Πύρρας, Δέσσης και Αγίου Νικολάου (διαβάστε το σχετικό μας άρθρο) πήραμε τον δρόμο για να ανηφορίσουμε προς βορρά και να θαυμάσουμε τα φυσικά τοπία, τον ορεινό όγκο της Νότιας Πίνδου με τα πανύψηλα έλατα, τα όμορφα χωριά και τα αξιοθέατα τους, που τα διαρρέει ο ποταμός Ασπροπόταμος, που είναι πιο γνωστός σαν ποταμός Αχελώος, ο δεύτερος σε μήκος ποταμός της Ελλάδας που πηγάζει από την Πίνδο, νοτιοδυτικά του Μετσόβου και μετά από μια μεγάλη πορεία 200 χλμ εκβάλει στο Ιόνιο Πέλαγος.
Το όνομα του το πήρε λόγω της άγριας λευκής αφρισμένης εικόνας που έχει όταν τους ανοιξιάτικους μήνες λιώνουν τα χιόνια και μεταφέρονται τόνοι νερού μαζί με ολόλευκες πέτρες που κουβαλά μαζί του και τις βλέπεις στις όχθες κατά μήκους του ποταμού. Τον ονομάζουν και Ασπρο ενώ στα βλάχικα τον λένε Αράου Άλμπου όπως μας ενημέρωσαν οι κάτοικοι της περιοχής.
Την περιοχή του Ασπροποτάμου μπορείτε επίσης να την προσεγγίσετε πιο εύκολα μέσω Καλαμπάκας. Συνεχίζεται μέσω Εθνικής Οδού Τρικάλων Ιωαννίνων, στρίβετε στην διασταύρωση Μουργκάνι και στην συνέχεια κατεβαίνετε Καστανιά, Αμάραντο και συνεχίζεται για Κρανιά, Δολιανά και τα υπόλοιπα χωριά. Καλό είναι στην Καλαμπάκα να φουλάρετε βενζίνη και πετρέλαιο γιατί δεν θα βρείτε βενζινάδικο στα χωριά.
Η περιοχή του Ασπροποτάμου λόγω της άγριας ομορφιάς της στις πλάγιες που είναι γεμάτες από τα έλατα, τις οξιές, τις βελανιδιές, την μαύρη Πεύκη, καστανιές και πολλά αλλά είδη δένδρων την πλούσια πανίδα και χλωρίδα έχει ενταχθεί στον Εθνικό Κατάλογο του ευρωπαϊκού Δικτύου ΦΥΣΗ 2000-NATURA 2000.
Κατά την διάρκεια των διαδρομών σας θα έχετε την τύχη να δείτε να πετούν ψηλά στον ουρανό χρυσαετοί, γερακίνες, φιδαετοί, ξεφτέρια, βραχοκιρκίνεζες, μπούφοι και κουκουβάγιες ενώ στα καμπαναριά των χωρίων πελαργοί έχουν στήσει τις φωλιές τους. Στους δρόμους θα συναντήσετε πολλές χελώνες, κάντε μια παράκαμψη και προσπελάστε τες, ενώ στα δάση και δίπλα στα στα νερά που θα περπατήσετε, θα συναντήσετε σαύρες, γουστέρες, σαΐτες, νερόφιδα, δεντρογαλιές και οχιές και αλλά ζωάκια στο φυσικό τους περιβάλλον, δεν θα σας πειράξουν αν δεν τα ενοχλήσετε, να προέχετε όμως. Οι κάτοικοι μας είπαν ότι συχνά πυκνά δέχονται επισκέψεις από αρκούδες, λύκους, ζαρκάδια, αγριογούρουνα, αλεπούδες, σκίουρους και άλλα ζώα του δάσους, εμείς το μόνο που είδαμε ήταν αγελάδες ελευθέρας βοσκής καταμεσής του δρόμου και πρόβατα μαζί με τους φύλακες τους τα λυκόσκυλα, που μας πήραν στο κοντό μέχρι να απομακρυνθούμε. Α ξέχασα να σας πω ότι είδαμε και ένα ζαρκάδι το οποίο πήγε να βγει στο δρόμο αλλά μόλις άκουσε τον θόρυβο της μηχανής του αυτοκίνητου, μάλλον ενοχλήθηκε και εξαφανίστηκε.
Οι κάτοικοι της περιοχής ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τα παράγωγά της (τυριά, κρέας, μαλλί κ.α.). Τον περισσότερο χρόνο ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα (Τρίκαλα, Καλαμπάκα, Φάρσαλα, Λάρισα, Αθήνα κ.α.) κάνοντας διάφορες δουλειές για να ενισχύσουν τα εισοδήματά τους και το καλοκαίρι επιστέφουν με τα κοπάδια στα χωριά τους. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι Βλάχοι και στα χωριά θα συναντήσετε αρκετούς να μιλούν την βλάχικη γλώσσα ενώ θα δείτε και αρκετές πινακίδες που αναφέρουν τις ονομασίες εκτός από τα Ελληνικά και στα Βλάχικα.
Τα πιο σημαντικά χωριά έχουν εύκολη πρόσβαση, συνδέονται μεταξύ τους με ένα αρκετά καλό οδικό δίκτυο εκτός από ελάχιστα σημεία που πρέπει να επισκευαστούν επειδή έχει υποστεί καταστροφές το οδόστρωμα, ενώ σε κάποια σημεία έχουν καταστραφεί ολόκληρα κομμάτια από καθιζήσεις και κατολισθήσεις λόγω των πολλών νερών που κατεβαίνουν με ορμή από τα βουνά κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Προσοχή στην πτώση των βράχων και στις αιχμηρές μεγάλες και μεγαλύτερες πέτρες που βρίσκονται στο οδόστρωμα. Μην τρέχετε απλά προσέχετε και απολαύστε το τοπίο. Δεν βρήκαμε κίνηση ούτε καν από ντόπιους στους δρόμους. Ελάχιστα αυτοκίνητα από περιηγητές που είχαν τις ίδιες ανησυχίες με εμάς, κυρίως ξένους.
Τα χωριά του Ασπροπόταμου δεν κατακλύζονται από μεμονωμένους ταξιδιώτες ή τουριστικά γκρουπ, τα επισκέπτονται κυρίως οι ντόπιοι που μένουν στα αστικά κέντρα, κυρίως την άνοιξη και το καλοκαίρι, ανοίγουν τα σπίτια τους και δέχονται φίλους ή γεμίζουν τις ταβέρνες για καλό ντόπιο φαγητό και κρασί και από κάποιες ομάδες κυρίως μηχανόβιων που αναζητούν πιο ψαγμένα μέρη και όμορφα φυσικά τοπία. Η περιοχή προσφέρεται για πεζοπορία, για rafting και καγιάκ, υπάρχει ειδικό κέντρο για εκμάθηση και κατάβαση του ποταμού στην περιοχή τρία Ποτάμια. Επίσης οι λάτρεις του mountain bike θα βρουν την χαρά τους εδώ αφού θα κάνουν διαδρομές μέσα από δασικούς δρόμους και πλάγιες για πιο τους πιο exteme.
Τα Τρίκαλα απέχουν 330 χλμ. από την Αθήνα, 215 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. H Πύλη απέχει από τα Τρίκαλα 18 χλμ και αποτελεί το σημείο εισόδου θα λέγαμε προς τα χωριά του ορεινού όγκου των Τρικάλων, από εκεί σε 34 χλμ. θα φθάσετε στην Ελάτη, σε 48 χλμ στο Περτούλι και στην Καλλιρόη σε 80 χλμ, στο Χαλίκι σε 100 χλμ. Στην ουσία η διαδρομή για να δείτε όλα τα χωριά του Ασπροποτάμου, είναι κυκλική με κάποιες διακλαδώσεις και έτσι σας προτείνω την περιοχή Τρία ποτάμια σαν μια καλή βάση για την εξερεύνηση της.
Η παρέα αυτού του road trip, ξεκίνησε από Αθήνα νωρίς το πρωί έκανε μια στάση στην Λάρισα για να μαζέψουν και εμένα και στην συνέχεια πήραμε τον δρόμο για Τρίκαλα και χρειαστήκαμε συνολικά 2 ημέρες για να γνωρίσουμε καλά την περιοχή και να φθάσουμε βραδάκι στο Μέτσοβο μέσω της επαρχιακής οδού Χαλικίου και Ανήλιου.
Γενικά είμαστε μια παρέα, με χαλαρούς ρυθμούς, χωρίς πρόγραμμα και προετοιμασία, αφήνουμε το ταξίδι να μας αποκαλύψει τις ομορφιές της Ελλάδας μας και έτσι κάνουμε πάντα πολύ περισσότερα από ότι αν είχαμε βάλει κουτάκια με must see τοποθεσίες, βαδίζουμε σε αχαρτογράφητα νερά και συνήθως οι εκπλήξεις είναι πολλές. Ο σκοπός του ταξιδιού μας ήταν καθαρά περιηγητικός και δεν αναλώσαμε ώρες σε μεγάλες πεζοπορικές ή ορειβατικές διαδρομές στα πανέμορφα βουνά γιατί ο καιρός δεν μας το επέτρεψε λόγω δυνατών βροχοπτώσεων αυτές τις ημέρες, στην περιοχή. Αν είσαστε λάτρεις των ορεινών δραστηριοτήτων σίγουρα πρέπει να μείνετε περισσότερες ημέρες στην περιοχή.
ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΥ
Τα σημαντικότερα χωριά της περιοχής που αξίζει να επισκεφτείτε είναι με τη σειρά που τα είδαμε και εμείς, το Γαρδίκι και η Αθαμανία, η Αγία Παρασκευή ( Τζούρτζια), η Μηλιά, η Πολυθέα, η περιοχή Τρία ποτάμια, η Καλλιρόη, η Κρανιά, τα Δολιανά, το Στεφάνι. Επίσης η διαδρομή Κατάφυτο, Ανθούσα, το Χαλίκι που οδηγεί μέχρι το Μέτσοβο.
Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής είναι οι ναοί, τα μοναστήρια, οι πέτρινες βρύσες, τα πέτρινα γιοφύρια, οι πλατείες των χωριών, τα μαντάνια και οι νερόμυλοι και φυσικά τα χωριά κτισμένα στις πλαγιές των βουνών μέσα σε φυσικά τοπία που μαγεύουν τον επισκέπτη. Κάποια τοπικά, λαογραφικά κυρίως μουσεία θα τα βρείτε το πιο πιθανό κλειστά.
Άλλες εκκλησίες που μπορείτε να επισκεφτείτε τριγύρω είναι του Αγ. Γεωργίου του 18ου αι., της Αγ. Μαρίνας του 1902, των Αγ. Αποστόλων και του Προφήτη Ηλία.
Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στο κέντρο του χωρίου πανηγυρίζει 26 Ιουλίου.
Κοντά στο χωριό, αν έχετε όρεξη και χρόνο για περπάτημα (περίπου μιάμιση ώρα) μπορείτε να επισκεφτείτε “Το μαντάνι του Δαίμονα” έναν καταρράκτη ύψους 15 μέτρων που όταν έχει νερό το θέαμα είναι εκπληκτικό.
Περάστε από την περιοχή Τρία ποτάμια όπου ο Αχελώος συναντά τον Κρανιώτικο ποταμό περάστε την γέφυρα Αλεξίου, εδώ θα βρείτε τις εγκαταστάσεις για κανό καγιάκ και άλλα σπορ και συνεχίστε για το χωριό ΠΟΛΥΘΕΑ θα το βρείτε σε υψόμετρο 1150μ., ίσως το συναντήσετε και με το όνομα Δραγοβίστι, που σημαίνει «ωραία θέα» στα βλάχικα.
Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στο κέντρο του χωρίου πανηγυρίζει 26 Ιουλίου.
Κοντά στο χωριό, αν έχετε όρεξη και χρόνο για περπάτημα (περίπου μιάμιση ώρα) μπορείτε να επισκεφτείτε “Το μαντάνι του Δαίμονα” έναν καταρράκτη ύψους 15 μέτρων που όταν έχει νερό το θέαμα είναι εκπληκτικό.
Περάστε από την περιοχή Τρία ποτάμια όπου ο Αχελώος συναντά τον Κρανιώτικο ποταμό περάστε την γέφυρα Αλεξίου, εδώ θα βρείτε τις εγκαταστάσεις για κανό καγιάκ και άλλα σπορ και συνεχίστε για το χωριό ΠΟΛΥΘΕΑ θα το βρείτε σε υψόμετρο 1150μ., ίσως το συναντήσετε και με το όνομα Δραγοβίστι, που σημαίνει «ωραία θέα» στα βλάχικα.
Το χωριό κάηκε το 1943 από τους Γερμανούς και γι' αυτό δεν θα δείτε πολλά παραδοσιακά πετρόκτιστα οικήματα. Παρόλα αυτά βρήκαμε αρκετό κόσμο στα νεόκτιστα σπίτια του, αφού είχαν ανέβει από τις πόλεις για να τα ανοίξουν ενόψει του καλοκαιριού. Κάποιες νοικοκυρές μάλιστα είχαν απλώσει τις μπουγάδες τους με τις βελέντζες στα κάγκελα των σπιτιών, μας έπιασαν κουβέντα και μας κάλεσαν να μας κεράσουν φρέσκο γλυκό του κουταλιού από τα οπωροφόρα δένδρα των κήπων καθώς και τσίπουρο. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στην Παναγία την Φανερωμένη και χρονολογείται στα 1748.
Από τα αξιοθέατα που δεν πρέπει να χάσετε είναι η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, θα φθάσετε εύκολα, αφού παρκάρετε το όχημα σας και μετά από ένα 10λεπτο χαλαρό περπάτημα.
Κτίστηκε το 1830 και έχει ένα εντυπωσιακό πετρόκτιστο καμπαναριό. Γιορτάζει στις 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος) και ο Πολιτιστικός Σύλλογος και οι κάτοικοι του χωριού προσφέρουν στον κόσμο τις «καζανιές» δηλαδή φασολάδα ή κρέας πρόβειο με κριθαράκι, σε εκδηλώσεις που γίνονται στο προαύλιο της εκκλησίας.
Πριν φύγετε μην παραλείψετε να γεμίσετε τα μπουκάλια σας με νερό στην πέτρινη βρύση του 1985 που θα βρείτε στην ανηφορίτσα πριν φθάσετε στο αυτοκίνητο σας.
Στο κέντρο του χωριού η πλατεία, με τα 7 πελώρια πλατάνια, χαρίζουν παχύ ήσκιο στους κατοίκους και τους περαστικούς.
Συνεχίζουμε στο χωριό Καλλιρόη σε υψόμετρο 1.040 μέτρα. Στην πλατεία του χωριού θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε, το ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χτισμένο αρχικά πριν το 1600, δυστυχώς όμως κάηκε το 1943 από τους Γερμανούς και πήρε τη θέση του ένας καινούργιος, όμως διατηρήθηκε το πετρόκτιστο καμπαναριό του.
Αν μεσημέριασε καθίστε κάτω από τον τεράστιο πλάτανο της πλατείας και απολαύστε τα υπέροχα εδέσματα της μοναδικής ταβέρνας που βρήκαμε. Σταθήκαμε τυχεροί γιατί η ιδιοκτήτρια, μόλις είχε βγάλει από το φούρνο μοσχαροκεφαλή σπέσιαλ ενω μας εφτιαξε εκείνη την ώρα τηγανιά χοιρινού, πατάτες τηγανιτές με μπόλικη ρίγανη και χωριάτικη σαλάτα με ντομάτες και αγγούρια από τον μπαχτσέ της. Απαραίτητο συμπλήρωμα το γαλοτύρι ή ένα σαγανάκι από ντόπιο τυρί.
Μπορείτε πριν φύγετε να επισκεφτείτε και την δεύτερη εκκλησία του χωριού, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και αυτή κάηκε και αντικαταστάθηκε το 1970 από μια καινούργια, ενώ τοποθετήθηκαν στο εσωτερικό της το εικονοστάσι και οι φορητές εικόνες που σώθηκαν από την παλαιά εκκλησία.
Συνέχεια του οδοιπορικού μας, το χωριό ΚΡΑΝΙΑ Ασπροποτάμου, La Kornou στα βλάχικα, χτισμένη σε υψόμετρο 1150μ. είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της περιοχής. Ο Κρανιώτικος ποταμός, παραπόταμος του Ασπροπόταμου χωρίζει το χωριό στα δυο. Αξιοθέατο το πέτρινο γεφύρι του Γκίκα.
Το χωριό λοιπόν χωρίζεται σε 2 μαχαλάδες, τον Μαχαλά της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Δημητρίου.
Στο μαχαλά της Αγίας Παρασκευής μπορείτε να επισκεφτείτε τον αναστηλωμένο πια, Ναό της Αγ. Παρασκευής που χτίστηκε αρχικά το 1770. Στον περίβολό του βρίσκεται η προτομή του Αγ. Κοσμά του Αιτωλού, ο οποίος πέρασε από το χωριό. Γιορτάζει στις 26 Ιουλίου και γίνεται παραδοσιακό γλέντι.
Δίπλα λειτουργεί το λαογραφικό μουσείο από το 2001, στεγάζεται στο σχολείο του χωριού. Εχει εκθέματα από τη καθημερινή ζωή των Βλάχων της περιοχής, εκθέματα από τις εργασίες τους κυρίως από την κτηνοτροφία και την υλοτομία και εδώ μπορείτε να δείτε τα διάσημα κρανιώτικα σκουτιά, τα περίτεχνα υφαντά και πολλά αντικείμενα. Μπορείτε να το επισκεφτείτε με ραντεβού ( τηλέφωνο 6984311241).
Στον μαχαλά του Αγίου Δημητρίου θα συναντήσετε τον Ναό του Αγίου Δημητρίου, ανακαινισμένο αφού και οι δύο εκκλησίες αλλά και το χωριό υπέστησαν καταστροφές από τους Γερμανούς στις 23 Οκτώβριου του 1943, σαν αντίποινα για την εκτέλεση 78 Γερμανών στρατιωτών που τους ανακάλυψαν σε ομαδικό τάφο κοντά στο Μοναστήρι της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Τότε το χωρίο πυρπολήθηκε, 766 σπίτια κάηκαν και εκτελέστηκαν 7 υπερήλικες κάτοικοι, που δεν το εγκατάλειψαν.
Με το πρόγραμμα “Πίνδος” ανακατασκευάστηκε ο ΝΕΡΟΜΥΛΟΣ ΚΡΑΝΙΑΣ και παραχωρήθηκε το καλοκαίρι του 2013 από τον Δήμο Καλαμπάκας στον Πολιτιστικό Σύλλογο και σήμερα χρησιμοποιείται ως κέντρο πολιτιστικών δραστηριοτήτων.
Σειρά στην περιήγηση μας έχουν τα ΔΟΛΙΑΝΑ ένα μικρό χωρίο με 30 σπίτια, χτισμένα σε υψόμετρο 1200 μέτρων.
Στα αξιοθέατα της περιοχής και σε απόσταση μόλις 1,5 χλμ από τα Δολιανά θα βρείτε την Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού Δολιανών Κρανιάς, ένα τα πιο
αξιόλογα μεταβυζαντινά μνημεία, του 18ου αιώνα.
Ο Ιερός Ναός Τιμίου Σταυρού υπήρξε το Καθολικό της Μονής την οποία βρίσκουμε ως Ιερά Μονή Αγίας Ζώνης ή Αγίου Νικολάου και σήμερα σώζονται μόνο τα ερείπια της λίγα μόλις μέτρα από τον Ιερό Ναό του Τιμίου Σταυρού. Σήμερα ανήκει ως μετόχι στην Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου, Αγίων Μετεώρων.
Χαρακτηριστικό του ναού που τον κάνουν να ξεχωρίζει είναι οι 12 τρούλοι του, που βρίσκονται στην στέγη από πλάκες σχιστόλιθου και συμβολίζουν τους 12 μαθητές του Ιησού.
Ανακατασκευασμένος και αυτός ο ναός που δεν ξέφυγε από το καταστροφικό έργο των Γερμανών το 1943, όμως χάρη στις προσπάθειες των κατοίκων της περιοχής αναστηλώθηκε και είναι πλέον επισκέψιμος.
Στο εσωτερικό του ναού δεν θα βρείτε τοιχογραφίες με αγίους αλλά μπορείτε να διακρίνεται την λίθινη κατασκευή του. Θεωρώ ότι πιο εντυπωσιακό είναι το εξωτερικό της στέγης με τους 12 τρούλους, κάποιοι είναι καθαρά διακοσμητικοί.
Αναζητήστε τη σκάλα στο πίσω μέρος του ναού, που σας οδηγήσει στο κρυφό σχολείο.
Ο ναός παραμένει ανοικτός για τους επισκέπτες-προσκυνητές καθημερινά από τις 10.00 π.μ. έως τις 18.00 μ.μ. από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο, εκτός Τετάρτης.
Πανηγυρίζει δύο φορές τον χρόνο, την εορτή της Αγίας Ζώνης στις 31 Αυγούστου, οπότε και τελείται ιερή αγρυπνία το βράδυ της 30ης Αυγούστου, και την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου με πανηγυρικό εσπερινό την παραμονή και πανηγυρική θεία Λειτουργία ανήμερα της εορτής.
Συνεχίστε μέχρι το χωριό ΣΤΕΦΑΝΙ, το ψηλότερο χωριό των Τρικάλων, σε υψόμετρο 1480 μέτρων και επισκεφτείτε την τρικλητη βασιλική της Αγίας Παρασκευής με το σκαλιστό τέμπλο, κτισμένη το 1770.
Επιστροφή στα Τρία Ποτάμια και συνεχίζουμε για την διαδρομή Κατάφυτο, Ανθούσα και Χαλίκι. Δίπλα μας κατά την διάρκεια της διαδρομής ρέει ο ποταμός Ασπροπόταμος ενώ στις πλαγιές της Νότιας Πίνδου έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις τα δάση με τους κέδρους.
Ένα πέρασμα από το χωριό ΚΑΤΑΦΥΤΟ σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και επίσκεψη στην τρίκλητη βασιλική του Αγίου Νικολάου με το εντυπωσιακό τέμπλο. Χτίστηκε το 1763.
Συνέχεια έχει το χωριό ΑΝΘΟΥΣΑ, σε υψόμετρο 1.100 μ. γνωστή και ως Λεπενίτσα ή Βλαχολεπενίτσα. Στην πλατεία του χωριού θα βρείτε την εκκλησία των Αγίων Πάντων κτισμένη το 1786. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πετρόκτιστα σπίτια του χωριού με χαρακτηριστικό το αρχοντικό Παπαστεργίου κτισμένο το 1877.
Στην πλατεία γεμίστε τα μπουκάλια με νερό απευθείας από το στόμα του ανθρώπινου πέτρινου κεφαλιού της πέτρινης σκεπαστής βρύσης. Περπατήστε από την πλατεία μια μικρή διαδρομή για να φθάσετε στον Νερόμυλο του χωριού.
Επίσκεψη στο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας, στη συμβολή των παραποτάμων Αχελώου, Χαλικιώτικου και Λεπενιτσιώτικου, χτισμένη το 1799 αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής, σήμερα λειτουργεί μόνο το καθολικό της μονής αφού καταστράφηκε από τους Γερμανούς κατακτητές. Κοντά θα συναντήσετε ένα από τα πιο σημαντικά πέτρινα γιοφύρια της περιοχής, το γεφύρι του Μίχου, χτίστηκε για να επικοινωνούν οι μοναχοί με το χωριό Ανθούσα.
Οι κάτοικοι στο χωρίο είναι ελάχιστοι τους περισσότερους μήνες από ότι μας είπαν οι κάτοικοι, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες μαζεύονται από τα αστικά κέντρα και το χωριό αποκτά ζωή. Από εδώ ξεκινούν πολλοί πεζοπόροι και ορειβάτες για υπέροχες διαδρομές στα βουνά και τις κορυφές τους (Μεγάλη Ρόνα (1.700 μ.), Γκούρα (2.200 μ.) Μπάρος (2.400 μ.), Κάμπο Κρύο (2.300 μ.), Τζουμακέρτι (2.300 μ.).
Ο Μπάρος (2.400 μέτρα) είναι ο αυχένας μεταξύ του Λάκμου και των Τζουμέρκων και η πιο ψηλή οδική διαδρομή που μπορεί να κάνει κάποιος από την Θεσσαλία στην Ήπειρο. Πραγματικά απολαύσαμε την διαδρομή, ένα τμήμα του είναι ο δρόμος που συνδέει την Ανθούσα με το Χαλίκι, σε κάποια σημεία οδηγήσαμε πάνω από τα 1900 μέτρα μέσα σε ένα υπέροχο τοπίο που δεν μπορείς να το περιγράψεις με λόγια αλλά σίγουρα οι εικόνες που αντικρίσαμε θα μείνουν χρόνια χαραγμένες στο μυαλό μας. Από την μια η αγριότητα του τοπίου, τοπία όλο πέτρες, βαθιά φαράγγια, από την άλλη πλαγιές μέσα στο πράσινο, γάργαρα νερά, βουνοκορφές με χιόνια (μόλις 15 ημέρες πριν το εκχιονιστικό μηχάνημα όπως μας είπαν άνοιξε κάποια σημεία του δρόμου) με πλημυρίσανε συναισθήματα που δεν μπορώ να τα εκφράσω, ξέρω μόνο ότι κάτι τέτοιες διαδρομές είναι που με κάνουν να αγαπώ τα βουνά όλο και περισσότερο.
Το Χαλίκι το αντικρίσαμε μετά από μια υπέροχη διαδρομή σε υψόμετρο 1.150 μ. και ήταν το τελευταίο χωριό από τα χωριά του Ασπροπόταμου πριν την έξοδο μας προς την Ήπειρο. Το προσπελάσαμε επειδή η ώρα ήταν περασμένη και έπρεπε μέσω Ανήλιου να φθάσουμε νωρίς το βράδυ στο Μέτσοβο για να φροντίσουμε την διαμονή μας.
Δώσαμε όμως μια υπόσχεση ότι θα το επισκεφτούμε σύντομα για να κάνουμε την διαδρομή που θα μας οδηγήσει στην δρακολίμνη Βερλίγκα με τα υπέροχα λιβάδια της και τον φιδωτό Αχελώο να ξεκινάει από εδώ το ταξίδι των 200 χλμ. του...
Κλείνοντας μπορώ να πω με σιγουριά ότι η πρώτη μου γνωριμία με τα χωριά του Ασπροπόταμου μου άνοιξε την όρεξη και για μια δεύτερη επίσκεψη, ίσως το Φθινόπωρο που σίγουρα η φύση χαρίζει τα καλύτερα χρώματα της στα μάτια του επισκέπτη....
Φανταστικές εικόνες
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε !Υπέροχα μέρη για επίσκεψη!
Διαγραφή