Στην Βεργίνα που απέχει από την Βέροια μόλις 12 χλμ φθάσαμε πολύ γρήγορα καθώς ήδη είχαμε διανύσει τη μισή διαδρομή, με μια παράκαμψη στην Μονή Τιμίου προδρόμου.
Ενώ το πρωί ξεκινήσαμε με καλό καιρό και ήλιο, ήδη άρχισε να χαλάει, τα σύννεφα και οι πρώτες ψιχάλες κάναν την εμφάνιση τους την ώρα που αφήναμε το αυτοκίνητο, στον χώρο του δημόσιου πάρκινγκ, αφού ήδη είχαμε κάνει μια βόλτα με το αυτοκίνητο, στο χωριό της Βεργίνας, ένα όμορφο χωριό της Ελληνικής υπαίθρου, με αρκετά καφέ και παραδοσιακές ταβέρνες αλλά και τοπικά ξενοδοχεία για όσους θέλουν να μείνουν περισσότερο στην περιοχή για τις εξορμήσεις τους και αποφεύγουν την διαμονή στις μεγάλες πόλεις.
Περπατήσαμε με τα πόδια μέχρι τον χώρο του Μουσείου, "ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΤΑΦΩΝ ΤΩΝ ΑΙΓΩΝ" και διαπιστώσαμε ότι φθάσαμε πολύ νωρίς, ήταν Τρίτη και το Μουσείο άνοιγε στις 12 το μεσημέρι. Καθίσαμε απέναντι σε ένα από τα καταστήματα που σερβίρουν καφέ και πίττες, αλλά πουλάνε σουβενίρ και τοπικά προϊόντα στις ειδικές αίθουσες που διαμόρφωσαν για τους τουρίστες.
Με την κουβέντα πέρασε η ώρα και προχωρήσαμε προς τα εκδοτήρια εισιτηρίων, διαπιστώσαμε ότι οι μόνοι Έλληνες που περιμέναμε είμασταν εμείς ενώ υπήρχαν και λίγοι ξένοι. Δεν μέτρησα ούτε 10 άτομα. Κάποια στιγμή μας προσέγγισε ένας νεαρός, που έφτασε μέχρι εδώ με την μηχανή του και μας ρώτησε αν έχουμε να του δώσουμε μια μάσκα γιατί ξέχασε να την πάρει μαζί του και δεν μπορούσε να μπει στους εσωτερικούς χώρους του μουσείου. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να τον εξυπηρετήσουμε, γιατί δεν είχαμε μια δεύτερη μαζί μας. Του είπαμε να ψάξει σε κάποιο φαρμακείο στο χωριό και πραγματικά όταν εμείς βγαίναμε από το μουσείο τον ξαναείδαμε, τότε έμπαινε! Φυσικά στα εκδοτήρια εισιτηρίων πάλι ο κόσμος ήταν ελάχιστος!
Το κόστος εισιτηρίου είναι 12 ευρώ, ενώ μπορείτε εσείς που θα επισκεφτείτε μουσεία και στην Βέροια να εκδώσετε ένα Ενιαίο Εισιτήριο €15 που περιλαμβάνει επισκέψεις σε
Αρχαιολογικό Χώρο και Μουσείο Βασιλικών Τάφων Αιγών, Αρχαιολογικό Μουσείο Βέροιας, Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας.
Το Μουσείο των Βασιλικών Τάφων των Αιγών και ο περιβάλλον χώρος του, είναι χώροι φιλικοί σε ΑΜΕΑ.
Οι ώρες λειτουργίας του Μουσείου είναι
Τρίτη 12:00-20:00
Δευτέρα, Τετάρτη έως Κυριακή 08:00-20:00
τηλέφωνο επικοινωνίας
(+30) 23310 92347 vergina
Οι ώρες εξυπηρέτησης του κοινού είναι 10:00 - 17:00
Μαζί με το εισιτήριο μας δοθήκαν έντυπες οδηγίες που έπρεπε να ακολουθήσουμε
Η Βεργίνα είναι από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας με μνημεία παγκοσμίου φήμης προστατευόμενα από το 1996 από την UNESCO. H Βεργίνα έχει ταυτιστεί με τις αρχαίες Αίγες, την αρχαία πρωτεύουσα του Βασιλείου της Κάτω Μακεδονίας. Οι ανασκαφές στην περιοχή ξεκίνησαν στα μέσα του 19ου αιώνα, από Γάλλους αρχαιολόγους, ενώ συνεχίζονται από το 1930 έως και σήμερα με μικρές διακοπές.
Το όνομα της Βεργίνας έχει ταυτιστεί και με τον Έλληνα αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο ο οποίος άρχισε τις ανασκαφές στην Βεργίνα από την δεκαετία του 1950 και μετά. Το 1977 η αρχαιολογική του σκαπάνη έφερε στο φως τους Βασιλικούς Τάφους της Μεγάλης Τούμπας με ποιο σημαντικό αυτόν του Φιλίππου Β' (359-336 π.χ.). Η μεγάλη Τούμπα είχε ύψος 13 μέτρα και διάμετρο 110 μέτρα.
Αυτή η ανακάλυψη θεωρήθηκε ένα από τα σημαντικά αρχαιολογικά γεγονότα του 20ου αιώνα.
ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Αφού εκδώσετε το εισιτήριο σας, θα μπείτε στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του προαυλίου πριν την είσοδο σας στο Μουσείο. Μια εντυπωσιακή κατασκευή με την μορφή χωμάτινου τύμβου βρίσκεται μπροστά σας και στους υπόγειους χώρους του φιλοξενούνται από το 1997 που κατασκευάστηκε, τα πιο σημαντικά ευρήματα κι οι τοιχογραφίες που βρέθηκαν στους βασιλικούς τάφους που βρίσκονται εντός του.
Στους χώρους του Μουσείου θα έχετε την ευκαιρία να δείτε τους εξής τάφους
Τον τάφο της Περσεφόνης (τάφος Ι)
Δίπλα στον τάφο της Περσεφόνης θα δείτε το τον τάφο ΙV με τους 4 ελεύθερους κίονες (δωρικοί κίονες) και βρέθηκε συλημένος και κατεστραμμένος. Σώθηκε επίσης και ένα μικρό τμήμα του δαπέδου. Πιθανολογείται ότι ανήκε στον βασιλιά Αντίγονο Β΄ Γονατά.
Δίπλα θα δείτε και το "Ηρώον" ένα μικρό ναό αφιερωμένο στον βασιλιά Φίλιππο Β΄.
Τον τάφο του Φιλίππου Β΄(τάφος ΙΙ) ο πιο σημαντικός τάφος των ανασκαφών, όπου υπάρχει και προθάλαμος, προφανώς της συζύγου του, που σύμφωνα με την παράδοση όταν πέθαινε ένας άνδρας με πολλές συζύγους, θάβονταν μαζί και η γυναίκα την οποία θεωρούσε ως την πλέον αγαπημένη του. Σύζυγος του Φίλιππου και μητέρα του Μεγάλου Αλέξανδρου ήταν η Ολυμπιάδα αλλά τελευταία αγαπημένη του σύζυγος ήταν η θρακικής καταγωγής πριγκίπισσα Μήδα που θάφτηκε μαζί του (σύμφωνα με την παράδοση αυτοκτόνησε για τον ακολουθήσει) και εκεί βρέθηκαν τα οστά της αποτέφρωσης της σε μικρότερη λάρνακα. Στον τάφο βρέθηκαν και οι 2 νεκρικές κλίνες.
Ξεχωρίζουν έξω από το ταφικό μνημείο του Φίλιππου Β΄, η Χρυσή Λάρνακα με την τέφρα του Φίλιππου Β΄, γνωστή από το μεγάλο δεκαεξάκτινο αστέρι της μακεδονικής δυναστείας αλλά και το χρυσό διάδημα δηλαδή το χρυσό στεφάνι βελανιδιάς, το οποίο αποτελείται από 313 χρυσά φύλλα, ο σιδερένια πανοπλία που βρέθηκε μέσα στον τάφο και πολλά ακόμη εκθέματα όπλα, αγγεία, αντικείμενα, η ξύλινη με τη χρυσελεφάντινη διακόσμηση, νεκρική κλίνη και πολλά ακόμη αντικείμενα από χρυσό, ασήμι, ελεφαντόδοντο και αλλά υλικά. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το πορφυρό χρυσοΰφαντο ύφασμα για τη φύλαξη των οστών της νεκρής βασίλισσας μέσα στη λάρνακα.
Τον τάφο του Πρίγκηπα (τάφος ΙΙΙ) που πιθανολογείται ότι ανήκε στον έφηβο Αλέξανδρο Δ΄(310πχ) γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Περσίδας Ρωξάνης. Εντύπωση προκαλεί η ασημένια τεφροδόχος υδρία με τα οστά του νεαρού πρίγκιπα που δηλητηριάστηκε από τον Κάσανδρο, σε ηλικία μόλις 13 ετών μαζί με την μητέρα του, στην Αμφίπολη. Το έθιμο απαιτούσε οι Μακεδόνες βασιλείς να θάβονται στις Αιγές. Ενδιαφέρουσα η τοιχογραφία στην ζωφόρο με την αρματοδρομία που βρέθηκε στον προθάλαμο του τάφου.
Οι δυο τελευταίοι τάφοι βρέθηκαν ασύλητοι και έτσι τα περισσότερα εκθέματα του Μουσείου προέρχονται από αυτούς.
Να σημειώσω ότι ο φωτισμός στον χώρο του Μουσείου μπαίνοντας από την είσοδο στο εσωτερικό του τύμβου, είναι χαμηλωμένος, θα έλεγα είναι σκοτεινά ενώ παντού κυριαρχεί το μαύρο, ίσως γιατί έτσι θέλει να σε περάσει σε κάποια άλλη διάσταση. Τα μόνα φωτεινά σημεία είναι οι τάφοι που βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο και τα ευρήματα που είναι τοποθετημένα έξω από τους τάφους και με τον κατάλληλο φωτισμό αναδεικνύεται το κάλλος και οι λεπτομέρειες τους.
Υπέροχες τοιχογραφίες όπως η καλά διατηρημένη Αρπαγή της Περσεφόνης στον τάφο της αλλά και αυτή στην ζωοφόρο, στην είσοδο του τάφου του Φίλιππου που αναπαριστά σκηνές κυνηγιού, όπου ξεχωρίζει ένας ώριμος γενειοφόρος άνδρας, μάλλον πρόκειται για τον Φίλιππο ενώ διακρίνεται και ο Αλέξανδρος, φανερώνουν την τέχνη στην ζωγραφική με τα υπέροχα χρώματα που χρησιμοποιούσαν οι Μακεδόνες καλλιτέχνες της εποχής. Τα χρυσά αντικείμενα αφήνουν τον επισκέπτη με το στόμα ανοιχτό από τις λεπτομέρειες και την προσεγμένη δουλειά των δημιουργών τους αλλά και πόσο καλά διατηρημένα είναι μέχρι και σήμερα.
Η έκθεση είναι αφιερωμένη στον Μανόλη Ανδρόνικο (1919-1992)
Μην χάσετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε την προβολή της ταινίας για να κατανοήσετε την ιστορία αλλά και τις έρευνες, την ιστορία των ανασκαφών που φέραν στην επιφάνεια αυτούς τους ανεκτίμητους θησαυρούς. Στην ξενάγηση ακούγεται η φωνή του Μανώλη Ανδρονίκου, ενώ σε πολλά σημεία του Μουσείου υπάρχουν πινακίδες με τα λόγια του Μ. Ανδρόνικου όπως η τελευταία που μπορείτε να διαβάσετε κατά την έξοδο σας «και η βαριά μαρμάρινη πόρτα του θαλάμου να είχε κλείσει αφήνοντας να πέσει η σφήνα που θα την κλείδωνε για πάντα».
Ίσως είναι ένα από τα πιο ξεχωριστά μουσεία που έχω δει μέχρι τώρα, όχι μόνο από την άποψη αρχαιολογικών ευρημάτων αλλά και κατασκευής.
Θαυμασμός και δέος για όσα πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου!!
Χάθηκα μέσα σ αυτό το μουσείο, μπορεί να έμεινα μέσα τριγυρίζοντας και ένα ολόκληρο 3ωρο μπορεί και παραπάνω, αφού μετά την προβολή της ταινίας έκανα ακόμη μια βόλτα για να θαυμάσω όσα μοναδικά ευρήματα έφερε στο φως η έρευνα και η αρχαιολογική σκαπάνη ετών....
Βγαίνοντας στο προαύλιο χώρο από την έξοδο βρεθήκαμε πάλι στο φως της ημέρας και ήδη ο καιρός είχε φτιάξει, κάναμε μια βόλτα και επιστρέψαμε στο παρκινγκ για να πάρουμε το αυτοκίνητο και να συνεχίσουμε την επίσκεψη μας στο Θέατρο και το Ανάκτορο των Αιγών που βρίσκονται ανατολικά σε μια πλαγιά από την σημερινή Βεργίνα, εκεί δηλαδή που ήταν χτισμένες οι αρχαίες Αιγές.
Αρχαίο θέατρο των Αιγών
Ψάχνοντας τον δρόμο για το αρχαίο θέατρο των Αιγών μπερδευτήκαμε, κάτι σπάνιο για εμάς και πήραμε άλλο δρόμο, έτσι διαπιστώσαμε με τα δικά μας μάτια πόσες πολλές ανασκαφές βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή, βέβαια δεν είναι σ όλα ελεύθερη η πρόσβαση στο κοινό, όμως μπορείς εύκολα να καταλάβεις το μέγεθος και την σημαντικότητα των ανασκαφών. Μέχρι να βρούμε στον σωστό δρόμο βλέπαμε συνεχώς περιφραγμένους χώρους με μνημεία της αρχαιότητας. Τώρα αν πιστεύεται ότι χανόμαστε επειδή δεν έχουμε καλό προσανατολισμό θα σας απογοητεύσω! το κάνουμε επίτηδες για να βλέπουμε περισσότερα!!!
Τελικά φθάσαμε στο θέατρο των Αιγών, το οποίο οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα κοντά στο Ανάκτορο των Αιγών. Το θέατρο έχει διάζωμα χωμάτινο, ενώ λίθινα ήταν μόνον τα εδώλια της πρώτης σειράς και η σκηνή. Η ορχήστρα του έχει διάμετρο 28,40 μ. και στο κέντρο της σώζονται τα λίθινα θεμέλια της θυμέλης, του βωμού του Διονύσου.
Εδώ λέγεται ότι δολοφονήθηκε ο Φίλιππος Β΄, μετά το γλέντι στον γάμο της κόρης του Κλεοπάτρας με το βασιλιά των Μολοσσών, Αλέξανδρο Α΄, όταν έκανε την είσοδό του στο θέατρο χωρίς την φρουρά του, για να δείξει την παντοδυναμία του, από έναν από τους πιο έμπιστους σωματοφύλακές του, τον Παυσανία.
Ανάκτορο του Φιλίππου Β΄ στις Αιγές
Συνεχίζουμε για το Ανάκτορο του Φιλίππου Β΄ στις Αιγές, βρίσκεται σ ένα μεγάλο πλάτωμα έκτασης 12,5 στρεμμάτων πιο ψηλά από το θέατρο, μπορεί να σας προτείνουν να ανεβείτε με τα πόδια από τον ανηφορικό δρόμο που έγινε για να εξυπηρετεί την μεταφορά οχημάτων του έργου μέχρι το ανάκτορο αλλά δεν σας το προτείνω ειδικά αν έχει ζέστη. Ο δρόμος έχει χονδρό αμμοχάλικο και δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα να φθάσετε εύκολα και γρήγορα με το αυτοκίνητο σας μέχρι την είσοδο του εργοταξίου που γίνονται και σήμερα οι ανασκαφές και οι εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης. Φυσικά θα ακολουθήσετε τις πινακίδες προς τις ξύλινες εξέδρες για να το δείτε από ψηλά, για να μην ενοχλήσετε το προσωπικό που εργάζεται, να μην κάνατε κάποια ζημιά στα ευρήματα αλλά και έτσι θα εξασφαλίσετε και την δικιά σας ασφάλεια. Επίσης όπως αναγράφεται στην πινακίδα της Εφορίας αρχαιοτήτων Ημαθίας στον χώρο απαγορεύεται η φωτογράφηση και η βιντεοσκόπηση για λόγους προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων.
Το ανάκτορο των Αιγών το χαρακτηρίζουν και ως «Παρθενώνα της Μακεδονίας», όχι μόνο επειδή είναι 3 φορές μεγαλύτερο από τον Παρθενώνα αλλά μαζί του αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κτήρια της κλασσικής Ελλάδας. χτίστηκε στους πρόποδες των Πιερίων και πιθανολογείται ότι ήταν έργο του αρχιτέκτονα της εποχής, Πύθειο. Οι Αιγές αποτέλεσαν το γεωγραφικό, διοικητικό και πολιτικό κράτος του Μακεδονικού βασιλείου άρα ένα τέτοιο ανάκτορο ήταν απαραίτητο, εδώ ανακηρύχτηκε βασιλέας ο Μέγα Αλέξανδρος και εδώ κατέστρωσε τα σχεδία του για την Ασία. Στο πέρασμα των αιώνων υπέστη πολλές αλλοιώσεις και φυσικές καταστροφές αλλά και οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής πήραν τα υλικά του για να φτιάξουν τις οικίες τους. Παρ όλα αυτά ακόμη και τα ερείπια του δείχνουν την αρχική μεγαλοπρέπεια του ενώ προχωράει η αναστήλωση του. Όλα όμως θέλουν ερεύνα, μελέτη, προσεχτική δουλειά και φυσικά χρήματα για να προχωρήσουν. Παρατηρήσαμε ότι τα συνεργεία δουλεύαν πυρετωδώς και ήδη αποκαλύπτονται οι αίθουσες των συμποσίων και τα υπέροχα ψηφιδωτά τους. ΄Εχει πολύ δουλειά όμως για να αναδειχθεί το υπέροχο διώροφο, σε πολλά σημεία του ανάκτορο, κατασκευασμένο στο μεγαλύτερο μέρος του με πωρόλιθο, τεράστιους κίονες, ζωοφόρους αλλά και πύλες που υπολείμματα τους βρίσκονται σε ιδιαίτερο χώρο του εργοταξίου.
Από ότι θυμάμαι δεν βγάλαμε καινούργιο εισιτήριο για το θέατρο και το ανάκτορο ούτε μας ζήτησε κάποιος να τα δει, αν και στους χώρους υπήρχαν υπάλληλοι, οι συμβασιούχοι, που περισσότερο βρίσκονται εκεί για να επιβλέπουν τον χώρο και όχι για την ενημέρωση του κοινού με ιστορικά στοιχεία.
Στην γύρω περιοχή ενδιαφέρον παρουσιάζουν αλλά δεν ήταν επισκέψιμοι, 2 μακεδονικοί τάφοι ¨ο τάφος της Ευριδίκης¨ που πιθανότατα ανήκει στην μητέρα του Φίλιππου Β΄ και χρονολογείται γύρω στο 340 πχ στο εσωτερικό του βρέθηκαν τοιχογραφίες και ένας μαρμάρινος θρόνος 2 μέτρων ύψους διακοσμημένος με ανάγλυφα και επιχρυσωμένα άνθη και πολλά κτερίσματα και ο ¨τάφος του Ρωμαίου¨ που ανασκάφηκε από τον καθηγητή αρχαιολογία κ. Κων. Ρωμαίο και χρονολογείται στις αρχές του 3ου αιώνα. Εκεί κοντά βρέθηκαν και άλλοι τάφοι λακοειδείς και κιβωτιόσχημοι του 4ου και 5ου αιώνα με πλούσια κτερίσματα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης το ιερό της Εύκλειας(4ος-3ος αιώνας) το ιερό της μητέρας των Θεών (3ος-2ος αιώνας), δημόσια και ιδιωτικά κτήρια (5ος π.χ-1ος Μ.Χ αιώνας) η Ελληνιστική ακρόπολη και το νεκροταφείο των τύμβων (11ος-8ος αιώνας) ενώ οι ανασκαφές συνεχίζονται.
Η μεγάλη μέρα τα δικά του λόγια
«Αν σήµερα αποφασίζω να σχεδιάσω από µνήµης αυτή την ιστορία, είναι γιατί καταλαβαίνω πως αξίζει τον κόπο να αναλογιστώ κι εγώ ο ίδιος τον δρόμο που έκανα και να δώσω στους άλλους τις πληροφορίες που θεωρούν χρήσιμες.
Πήρα το τσαπάκι της ανασκαφής, που έχω µαζί µου από το 1952, έσκυψα στον λάκκο και άρχισα να σκάβω µε πείσµα και αγωνία το χώµα κάτω από το κλειδί της καμάρας. Ολόγυρα ήταν μαζεμένοι οι συνεργάτες μου. Συνέχισα το σκάψιμο και σε λίγο ήμουν βέβαιος. Η πέτρα του δυτικού τοίχου ήταν στη θέση της, απείραχτη, στέρια. Είναι ασύλητος! Είναι κλειστός! Ημουν ευτυχισμένος βαθιά. Είχα λοιπόν βρει τον πρώτο ασύλητο µακεδονικό τάφο. Εκείνη τη στιγμή δεν ενδιαφερόμουν για τίποτε άλλο…
Οπωσδήποτε, συλλογιζόµουν, µέσα στη σαρκοφάγο πρέπει να κρύβεται μια ωραία έκπληξη. Η μόνη δυσκολία που συναντήσαμε ήταν πως την ώρα που ανασηκώναμε το κάλυμμα, είδαμε καθαρά πια το περιεχόμενο και έπρεπε να μπορέσουμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να συνεχίσουμε τη δουλειά μας, μόλο που τα μάτια μας είχαν θαμπωθεί απ’ αυτό που βλέπαμε και η καρδιά μας πήγαινε να σπάσει από συγκίνηση. Μέσα στη σαρκοφάγο υπήρχε μια ολόχρυση λάρνακα.
(Μανόλης Ανδρόνικος, «Το χρονικό της Βεργίνας», έκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1997)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου