Και τότε, ενώ εσύ σηκώνεις την μηχανή για να αποθανατίσεις μοναδικές στιγμές, που γυρίζουν την μνήμη σου στα παιδικά σου χρόνια, τότε που ο θείος σου σε έπαιρνε τα καλοκαίρια στο χωριό της γυναίκας του και έκανες και εσύ το ίδιο για να περάσει η ώρα (πόσα χρόνια πέρασαν!!!)  βλέπεις τις γυναίκες να κοιτούν στα μάτια τους άνδρες τους και να κατεβάζουν τις μαντήλες τους χαμηλά και ενώ ρωτάς αν επιτρέπεται, ο μεγαλύτερος σε ηλικία άνδρας της παρέας σου λέει επιτέλους "Ναι φωτογράφισε εμάς, οι γυναίκες δεν θέλουν" και τότε ξεκινάει η κουβέντα, ενώ σε καλεί να αρμαθιάσεις και εσύ, για την εμπειρία. 

Από την κουβέντα μαθαίνουμε ότι τα πράσινα αυτά φύλλα όταν αποξηραθούν και γίνουν χρυσοκίτρινα τα παίρνει ο έμπορος, τα εισοδήματα όμως τώρα είναι πενιχρά ενώ κάποτε η καλλιέργεια καπνού ήταν το κύριο εισόδημα τους, έτσι οι νέοι αναγκάζονται να κατέβουν στις μεγάλες πόλεις για δουλειά ενώ πολλοί φεύγουν στο εξωτερικό, κυρίως στην Γερμανία για να δουλέψουν στα ναυπηγία όπως μας είπε ο νεότερος κύριος που θα έφευγε σε λίγες ημέρες για το Αμβούργο και μας γέμισε και μια τσάντα με κατακόκκινες ντομάτες από τον κήπο του, μας άφησε όμως γρήγορα γιατί τον φώναξε η γυναίκα του να γυρίσει μέσα, να συνεχίσει την δουλειά του...