Ταξίδι στην Συρία, γνωρίζοντας την Μaaloula και την Homs

Η τρίτη ημέρα του ταξιδιού μας είχε αρκετά χιλιόμετρα διαδρομής αλλά και ενδιαφέροντα μέρη να επισκεφτούμε. Μετά από ένα καλό πρωινό στο ξενοδοχείο μας στην Δαμασκό ξεκινήσαμε το ταξίδι μας με πρώτη στάση στην Μααλούλα (Ma’lula).


Μααλούλα (Ma’lula)

Η Συρία θεωρείται από τους ειδικούς μια από τις πιο παλιές χώρες του κόσμου. Ουσιαστικά άρχισε να γίνεται πιο γνωστή με τους Αραμαίους, οι οποίοι ήταν νομάδες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του αρχαίου Αράμ, της σημερινής Συρίας και έκαναν πρωτεύουσα την Δαμασκό από το 1000 μέχρι το 700 Π.Χ. που τότε ήταν μια όαση της ερήμου.


Οι Αραμαίοι μιλούσαν την Αραμαική γλώσσα (αραμάγια ή άραμιτ) μια σημιτική γλώσσα που συγγενεύει με την εβραϊκή και την αραβική και έτσι έκαναν πιο εύκολες κυρίως τις εμπορικές συναλλαγές τους με τους γείτονες λαούς, που συναλλάσσονταν.

Πολλές σελίδες της Παλαιάς Διαθήκης αρχικά γράφτηκαν στα αραμαϊκά. Ήταν η μητρική γλώσσα που μιλούσε ο Χριστός όμως σήμερα θεωρείται ότι βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο να εξαφανιστεί. Υπάρχει και αραμαϊκό αλφάβητο το οποίο δεν χρησιμοποιείται πια.

Περίπου 500 χιλιάδες άνθρωποι συνεχίζουν να μιλούν την Αραμαϊκή κυρίως στη δυτική Ασία.


Στην Συρία μπορεί να την ακούσει κάποιος στο χωριό Μααλούλα (Ma’lula) που βρίσκεται 56 χλμ, περίπου 45 λεπτά μακριά από την πόλη της Δαμασκού. Η αρχαία Συριακή πόλη Μaaloula είναι ιερή πόλη για τους χριστιανούς, κάποιοι μιλούν ακόμα την Αραμαική, ενώ συνυπάρχουν αρμονικά ακόμη και σήμερα στο χωριό, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι όπως διαπιστώσαμε στην βόλτα μας. Υπάρχουν ακόμη δυο χωριά στην Συρία το Jubb'adin και το Bakhah όπου οι κάτοικοι μιλούν την Αραμαϊκή.


Εκκλησίες, μοναστήρια και τζάμια απλώνονται στο αμφιθεατρικά χτισμένο χωριό Μaaloula, στο βουνό Al-Qalamoon σε υψόμετρο 1500 μέτρων. Το χωριό είναι όμορφο με μικρά σπίτια, κολλημένα μεταξύ τους αλλά και με ψηλότερες πολυκατοικίες και όλα ή σχεδόν τα περισσότερα βρίσκονται σε φάση ανακατασκευής, μετά τις φοβέρες καταστροφές που υπέστη το χωριό τα χρόνια της κρίσης (πολέμου) τον Σεπτέμβριο του 2013, με μεγαλύτερες ζημιές στα σπίτια των Χριστιανών και τα μοναστήρια, αλλά και πολλές σφαγές και απαγωγές χριστιανών από τους τζιχαντιστές της Αλ Νούσρα. Σήμερα το χωρίο βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Κυβέρνησης που το ανακατάλαβε τον Οκτώβριο του 2014.



Η περιοχή είναι παγκοσμίως γνωστή και αποτελεί πόλο έλξης για τους τουρίστες, θρησκευτικού κυρίως τουρισμού, για τα γνωστά στην περιοχή μοναστήρια όπως το ορθόδοξο μοναστήρι της Αγ. Θέκλας (Convent of Saint Thecla) και τη μονή των Αγίων Σεργίου και Βάκχου (Saint Sarkis Monastic Complex), που είναι από αρχαιότερα του κόσμου.

Convent of Saint Thecla -Μονή Αγίας Θέκλας


Το ορθόδοξο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας (Mar Taqla) στη Μααλούλα ανήκει στο Πατριαρχείο Αντιοχείας και είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια στη Συρία, αφού ιδρύθηκε κατά τον 4ο αιώνα.


Το σύγχρονο μοναστήρι είναι χτίσμα του 18ου αιώνα και φιλοξενεί περί τις 25 μοναχές. 


Η μοναχή που συναντήσαμε εκεί μας μίλησε στα Ελληνικά και για να μας ευχαριστήσει μας έψαλε. Μεγάλη συγκίνηση λόγω της επίσκεψης μας στο μοναστήρι και από τις δύο πλευρές και πολλά χαμόγελα.


Επίσκεψη στον ιερό ναό της μονής και κατόπιν αφού ανεβείτε αρκετά σκαλιά μέσω της εσωτερικής αυλής θα φθάσετε στο σπήλαιο της Αγίας Θέκλας, εδώ βρίσκονται τα λείψανα της, η ηγουμένη θα σας δώσει αγίασμα, θυμίαμα και μύρο ενώ θα δέσει στο χέρι σας μια άσπρη αγιασμένη κλωστή για υγεία και θεία χάρη, κάτι σαν κομποσκοίνι.



Εξω από το ιερό υπάρχει μια πηγή με αγίασμα και ένα μεγάλο δένδρο που μεγαλώνει σαν από θαύμα μέσα στην σπηλιά.


Το μοναστήρι είναι χτισμένο σε επίπεδα μέσα στον βράχο και έτσι από κάποια σημεία θα έχετε την τύχη για ωραίες φωτογραφίες προς το χωριό Μααλούλα.

Το συγκεκριμένο Μοναστήρι λειτούργησε ξανά το 2018 αφού ολοκληρώθηκε η ανακαίνιση και τα έργα συντήρησης κι αποκατάστασης για τις σημαντικές ζημιές που υπέστη κατά την περίοδο από το Σεπτέμβριο του 2013 – Μάρτιο του 2014, όταν η Maalula είχε καταληφθεί από τους ισλαμιστές εξτρεμιστές, τους 
Τζιχαντιστές της Αλ Νούσρα (Al-Nusra Front or Jabhat al-Nusra), κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο έντονες φάσεις της συριακής σύγκρουσης.

Μάλιστα από πληροφορίες μάθαμε ότι οι 13 μοναχές του απήχθησαν, απελευθερωθήκαν μήνες αργότερα αφού έγινε ανταλλαγή με 150 γυναίκες από τρομοκρατική οργάνωση μετά από συνεννοήσεις των κυβερνήσεων του Λιβάνου και του Κατάρ. Κατά δηλώσεις τους, δεν υπέστησαν κάτι σοβαρό αλλά τις σεβάστηκαν και τελικά όλα καλά.

Στο μοναστήρι μπορείτε να φθάσετε εύκολα ή αφήνοντας το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ έξω από την είσοδο του ή να διασχίσετε το φαράγγι που σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση η Αγία Θέκλα, η οποία βασανίστηκε από τους ειδωλολάτρες για να τους ξεφύγει, κατέφυγε στο βουνό. Αυτοί όμως συνέχιζαν να την καταδιώκουν για να την βασανίσουν μέχρι να απαρνηθεί τον Χριστιανισμό. Τότε η Αγία Θέκλα προσευχήθηκε κι εξαφανίστηκε μέσα σε ένα βράχο, που σκίστηκε στα δύο για να την κρύψει.



Δημιουργήθηκε έτσι ένα φαράγγι, μεταξύ τεράστιων βράχων που σε οδηγεί στο μοναστήρι και είναι μια εύκολη και ασφαλής διαδρομή για τους λάτρεις της πεζοπορίας. Μπορείτε από την μια έξοδο του φαραγγιού να περάσετε στον περιφερειακό δρόμο που θα σας οδηγήσει σε μια από τις παλαιότερες μονές του κόσμου, το μοναστήρι του Αγίου Σέργιου και Αγίου Βάκχου.


Saint Sarkis Monastic Complex -
Μοναστηριακό Συγκρότημα Αγίου Σέργιου


Η Μονή των Αγίων Σέργιου και Βάκχου (Convent of Sergius and Bacchus) χτίστηκε κατά τη Βυζαντινή περίοδο του πέμπτου έως του 6ου αιώνα, στη θέση ειδωλολατρικού ναού και είναι ένα από τα παλιότερα μοναστήρια της Συρίας.


Ο ΄Αγιος Σέργιος - Saint Sarkis όπως τον αποκαλούν στα συριακά, ήταν Ρωμαίος στρατιώτης που ασπάσθηκε τον χριστιανισμό, διώχτηκε και πέθανε για αυτό.
Το μοναστήρι έχει πολλά ιερά κειμήλια και ανάμεσα σε αυτά πολύ παλιές εικόνες με σημαντικότερη μια που απεικονίζει τον Μυστικό Δείπνο.



Ζητείστε από την κοπέλα που επιβλέπει τον χώρο να ψάλει στην Αραμαϊκή και πιστέψτε με, η αγγελική της φωνή θα σας κάνει να ανατριχιάσετε.


Στο πίσω μέρος της μονής υπάρχουν τάφοι βυζαντινής περιόδου λαξευμένοι στο βράχο.


Υπάρχει κατάστημα με είδη δώρων και σουβενίρ, όπου θα σας κεράσουν γλυκόπιοτο κρασί, σπεσιαλιτέ της περιοχής αλλά θα σας κάνουν και επίδειξη πως έκλεινε η μεγάλη πόρτα του μοναστηριού με την αμπάρα.


Ευτυχώς είχαμε την τύχη να δούμε το μοναστήρι ανακατασκευασμένο διότι στον πόλεμο υπέστη σοβαρές καταστροφές όπως είδαμε και στο βίντεο στην είσοδο του χώρου.


Πραγματικά η αποκατάσταση των ιστορικών μοναστηριών έγινε πολύ γρήγορα με την βοήθεια της Κυβέρνησης και των πιστών και βρήκαν πάλι τους ρυθμούς τους και το μόνο που στον τουρίστα του 2022 θυμίζει ότι στην περιοχή της Μaaloula διεξήχθησαν άγριες μάχες μεταξύ του κυβερνητικού στρατού και των αντικυβερνητικών, αφού η επικράτηση δυνάμεων στην περιοχή θεωρείτο σημαντικής γεωπολιτικής σημασίας είναι τα ερημωμένα και τα εναπομείναντα κατεστραμμένα σπίτια του χωριού αλλά και οι επιχειρήσεις όπως το ξενοδοχείο Saffeer Hotel Μaalula το οποίο κατελήφθη από τους τζιχαντιστές (
Al-Nusra,συριακό παρακλάδι της Αλ Κάιντα) και λόγω της θέσης του ψηλά στο λόφο, το χρησιμοποίησαν σαν βάση για να χτυπήσουν και να καταλάβουν το χωριό. Η επίσκεψη μας στο κατεστραμμένο ξενοδοχείο μόνο λύπη μας προκάλεσε και δεν θύμιζε καθόλου τις ένδοξες ημέρες που έζησε πριν την κρίση.



Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΑΛΟΥΛΑ - Στις 4 Σεπτεμβρίου, ένα φορτηγό που οδηγούσε Ιορδανός βομβιστής αυτοκτονίας εξερράγη κοντά σε σημείο ελέγχου του Συριακού Στρατού στην είσοδο της Μααλούλα. Η έκρηξη έδωσε το σύνθημα για την επίθεση. Οι τζιχαντιστές ανέλαβαν τον έλεγχο του σημείου ελέγχου, σκοτώνοντας οκτώ στρατιώτες και απενεργοποιώντας δύο τανκς, σύμφωνα με πηγές της αντιπολίτευσης, ενώ η συριακή Πολεμική Αεροπορία οδήγησε τρεις επιδρομές εναντίον του σημείου ελέγχου μετά την κατάληψη του. Κατά τη διάρκεια των μαχών, οι τζιχαντιστές κατέλαβαν το ξενοδοχείο Safir και το χρησιμοποίησαν για να πυροβολήσουν προς την κατεύθυνση της κοινότητας από κάτω. Στο τέλος της ημέρας, οι αντάρτες πήραν τον έλεγχο πολλών τμημάτων αυτής της ιστορικής πόλης. (Πληροφορίες από Wikipedia)

Η τρίτη ημέρα του ταξιδιού μας έγινε πιο ενδιαφέρουσα γιατί βγήκαμε εκτός της Δαμασκού αλλά και πιο στενάχωρη με ανάμεικτα συναισθήματα γιατί άρχισε να γίνεται πιο σαφές στα μάτια μας, τι απώλειες και τι καταστροφές μπορεί να δημιουργήσει ένας πόλεμος σε μια χώρα, ακόμη και αν είναι εμφύλια σύρραξη.

Αφήνοντας την Μaaloula και ταξιδεύοντας προς Ηοms τα μάτια μου αντίκρυσαν για πρώτη φορά την φρίκη και τις καταστροφές, που μπορεί σ αυτές τις περιοχές να τέλειωσε με την επικράτηση των κυβερνητικών δυνάμεων του Μπασάρ αλ Άσαντ, όμως αυτά που βλέπεις μόνο δάκρυα μπορούν να φέρουν στα μάτια σου. Ολόκληρες περιοχές βομβαρδισμένες από αέρα, χτυπημένες από όλμους και πυροβόλα όπλα, μικρά σπίτια αλλά και πολυκατοικίες ολόκληρες ερημωμένες, καμένες και λεηλατημένες σε βάζουν σε σκέψεις θέλεις δεν θέλεις. Εντάξει τον ζήσαμε και αυτό τον πόλεμο όπως και τόσους άλλους ακόμη και live (επιθέσεις στο Βελιγράδι, Ουκρανία κ.α.) από την σιγουριά του καναπέ μας, από τις τηλεοράσεις και τα so me, από τους πρόσφυγες που έφτασαν στην χώρα μας που άλλους φιλοξενήσαμε και άλλους κράξαμε, μας είπαν τις ιστορίες τους, τις δύσκολες ώρες που έζησαν, τους λόγους που την εγκατέλειψαν αλλά είναι πολύ διαφορετικά να βλέπεις από κοντά τι συνέβη εδώ, να προσπαθείς να καταλάβεις ποιο είναι το σωστό και πιο το άδικο αλλά σίγουρα καταλαβαίνεις τις συνέπειες ενός ολέθρου που ούτε στα χειρότερα σου όνειρα δεν θέλεις να ζήσεις. Μόνη ελπίδα μέσα στο καπνισμένο και μουντό τοπίο που απέμεινε από τον πόλεμο, οι άνθρωποι που δειλά δειλά επιστρέφουν στα σπίτια τους και από τις αυλές και τα μπαλόνια τους, μας χαιρετάνε ενώ τα παιδιά που παίζουν στις γειτονιές ανάμεσα στα χαλάσματα, αφήνουν την μπάλα τους και τρέχουν να μας υποδεχτούν, να μας πούνε well come χωρίς να ζητάνε κάτι παραπάνω. Μόνο μια κουβέντα από τους ξένους που δεν τους ξέχασαν και ήρθαν στην χώρα τους.

Έτσι μετά από αρκετά χιλιόμετρα (Μααλουλα-Χομς 121 χλμ) κάναμε περίπου 1μιση ώρα να φθάσουμε αφού περάσαμε από αρκετούς ελέγχους από τους στρατιώτες αν πληρούμε τις προϋποθέσεις να ταξιδεύουμε στην χώρα, στα check points φθάσαμε στην Ηοms.

ΗOMS

H Homs είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας μετά την Δαμασκό και το Aleppo (Χαλέπι) και βρίσκεται 160 χλμ βόρεια της Δαμασκού.


Χαρακτηρίστηκε σαν το λίκνο της επανάστασης λόγω της στρατηγικής της θέσης ανάμεσα στην πρωτεύουσα Δαμασκό και το εμπορικό Χαλέπι, ενώ πολλές συνοικίες της όπου δρούσε ο ελεύθερος συριακός στρατός αποτέλεσαν τα σημεία ανάφλεξης με διαδηλώσεις τη Άνοιξη του 2011, κατά της Κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ, με αιματηρές συμπλοκές μεταξύ του συριακού στρατού και της συριακής αντιπολίτευσης. Βέβαια δεν άργησαν να πάρουν θέση στις αιματηρές στη Χομς, Αλαουιτες και Σουνίτες κάτοικοι που έπαιξαν μεγαλύτερο ρόλο στην αναταραχή της 
Ηοms  από ό,τι στην υπόλοιπη Συρία.


Κατά τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου πολέμου, η συνοικία Μπάμπα Αμρ (Βaba Αmr) και η παλιά πόλη ήταν το επίκεντρο των μαχών μέχρι που το 2012 η κυβέρνηση εξαπέλυσε μεγάλες αεροπορικές επιδρομές και ένοπλες επιθέσεις προκειμένου να αποκλείσουν την περιοχή από κάθε είδους εφοδιασμό και να αποσυρθούν οι αντάρτες από την περιοχή.


Ακολούθησαν πολλές μάχες και στις αρχές Μαΐου 2014, μετά από συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ της Συριακής κυβέρνησης και των αντικυβερνητικών επετράπη στις δυνάμεις των ανταρτών να εκκενώσουν την πόλη, αφήνοντας τη 
Ηοms υπό τον πλήρη κυβερνητικό έλεγχο.




Ακόμη και σήμερα η Ηοms, όπως την αντίκρυσαν τα μάτια μου, ειδικά η ερειπωμένη συνοικία Μπάμπα Αμρ (Βaba Αmr) που βρίσκεται στην άκρη της πόλης είναι η εικόνα της καταστροφής και τα χειρότερα αποτελέσματα ενός εμφυλίου πολέμου. Εχω την εντύπωση ότι κάτοικοι της που έφυγαν για να σωθούν και δεν θα γυρίσουν πίσω σύντομα άλλωστε δεν διέκρινα κάποιο ίχνος ανοικοδόμησης ή εμπορικής δραστηριότητας στην περιοχή που κάποτε έσφιξε από ζωή εκτός από μετρημένους στα δάκτυλα περαστικούς που μας μίλησαν στο δρόμο και ελάχιστους που μας είδαν και βγήκαν στα μπαλκόνια των ερειπωμένων κτηρίων όπου διαμένουν, για να μας χαιρετήσουν.

 Σε αυτά τα ερείπια προσπαθούν να επιστέψουν στην προηγουμένη ζωή τους και στην κανονικότητα αφήνοντας πίσω τις σκιές του πολέμου. Θα τα καταφέρουν άραγε, ποιος ξέρει, ο χρόνος θα δείξει ?

Στην κατεστραμμένη σε μεγάλο βαθμό παλιά πόλη μπορείς να επισκεφτείς το τζαμί της Οθωμανικής εποχής του Khalid ibn al-Walid και τη συριακή ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Ζώνης "Um az-Zinnar", η οποία φημίζεται ότι είναι μια από τις παλαιότερες εκκλησίες του κόσμου, χρονολογείται στα μέσα του 9ου αιώνα, χτίστηκε πάνω στα θεμέλια άλλου χριστιανικού ναού του 1ου αιώνα και ξαναχτίστηκε τον 19ο αιώνα, πάνω σε βυζαντινά θεμέλια. Και τα δύο κτίρια είχαν υποστεί σοβαρές ζημιές στις μάχες αλλά αποκαταστάθηκαν λόγω της σημαντικότητας τους για τους πιστούς.



THE VIRGIN LADY OF THE GIRDLE (OM AL-ZENAR)CATHEDRAL

Ναός της Αγίας Ζώνης «Um az-Zinnar» λέγεται και Ναός της Παναγίας της Αγίας Ζώνης επειδή εδώ φυλάστε σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο υπόγειο του ναού, τμήμα της Τίμιας Ζώνης της Παναγίας. Η Παναγία ύφανε μόνη την ζώνη της από τρίχες καμήλας και αποτελεί το μοναδικό κειμήλιο από τον επίγειο βίο της. Τμήμα της διασώζεται και στην Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου στο 'Αγιο 'Ορος.



Όπως είπαμε θεωρείτε ότι είναι από τις αρχαιότερες εκκλησίες στον κόσμο, από τότε που χτίστηκε το 59 μ.Χ. Η παλιά εκκλησία ήταν ένα μικρό σπήλαιο από ελαφρόπετρα και χωρούσε μόλις τριάντα πιστούς, μετά τη διάδοση του χριστιανισμού χτίστηκε μια άλλη εκκλησία με πέτρες από βασάλτη.


Ο επίτροπος της εκκλησίας θα σας δώσει πληροφορίες για τον ναό και θα δωρίσει θυμίαμα, διαβασμένο λαδάκι και θα σας διαβάσει το ευαγγέλιο στην αραμαική.


Η ζωή συνεχίζεται στην Ηοms, πολλοί Σύριοι επέστρεψαν στα σπίτια τους για να συνεχίσουν την ζωή τους παρά τις πληγές που άφησε ο πόλεμος και απόδειξη ο γάμος που όπως καταλάβαμε από τις ετοιμασίες θα ξεκινούσε σε λίγη ώρα στην εκκλησία που επισκεφθήκαμε, δυστυχώς δεν μπορούσαμε να περιμένουμε για την τελετή γιατί το Χαλέπι μας περίμενε.



Διαβάστε επίσης για το οδοιπορικό μας, στη ΣΥΡΙΑ



TRIPS AND DREAMS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου