Στο Χαλέπι φθάσαμε το προηγούμενο βράδυ κατάκοποι αλλά γεμάτοι με ωραίες εντυπώσεις από τα μέρη που επισκεφτήκαμε αλλά και με ανάμεικτα συναισθήματα από τις καταστροφές που είδαμε (δείτε το σχετικό άρθρο μας εδώ ).
Το προηγούμενο βράδυ λοιπόν φθάσαμε στην Χαλέπι, ήδη είχε πέσει και το τελευταίο φως της ημέρας και αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο μας, βγήκαμε μια βόλτα με τα πόδια για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη του Aleppo.
Παρά το σκοτάδι στους δρόμους και τις πλατείες, αφού και εδώ δεν υπάρχει φωτισμός λόγω της ενεργειακής κρίσης, διαπιστώσαμε ότι η πόλη είχε κίνηση με αυτοκίνητα να κυκλοφορούν στους δρόμους αλλά και παρέες που κάναν τις βόλτες τους, κάθονταν στα καφέ και τα ρεστοράν που λειτουργούσαν κανονικά, περίμεναν στην ουρά στις αυτοσχέδιες καντίνες για κάτι πιο πικάντικο, ενώ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοι της πόλης κάθονταν με τις καρέκλες τους έξω από τις πολυκατοικίες και τις επιχειρήσεις τους και περνούσαν την ώρα τους κουβεντιάζοντας και πίνοντας αράκ.
Μόλις έβλεπαν ότι είμαστε ξένοι με χαμόγελο στα χείλη, μας καλωσόριζαν έπιαναν κουβέντα μαζί μας, μας προτείναν που να πάμε για να φάμε κάτι καλό, στην περιοχή. Επιτέλους βρήκαμε τον δρόμο με τα μαγαζιά που θα γέμιζαν το στομάχι μας αφού αυτός ήταν και ο βασικός σκοπός της βραδινής βόλτας μας και με πολύ δυσκολία, επειδή θέλαμε να τα δοκιμάσουμε όλα, επιλέξαμε ένα και παραγγείλαμε ένα τεράστιο shawarma ενώ αφήσαμε ένα μικρό κενό στο στομάχι μας για να δοκιμάσουμε και ένα γλυκάκι -κουνεφέ- πριν επιστρέψουμε κατάκοποι στο δωμάτιο μας για ξεκούραση.
Η προσπάθεια μας να βρούμε μια σόδα, δυστυχώς έπεσε στο κενό και έτσι πέσαμε για ύπνο νωρίς γιατί η επόμενη μέρα κάτι μου έλεγε ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
ΧΑΛΕΠΙ - ALEPPO
Το Χαλέπι είναι η 2η μεγαλύτερη πόλη της Συρίας μετά την πρωτεύουσα Δαμασκό και μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Γης.
Το Χαλέπι αποτέλεσε το σταυροδρόμι πολλών εμπορικών δρόμων από τη 2η χιλιετία π.Χ.
Διοικήθηκε στο πέρασμα των αιώνων από Χετταίους, Ασσύριους, Ακκάδιους, Έλληνες, Ρωμαίους, Ομαγιάδες, Αγιουβίδες, Μαμελούκους και Οθωμανούς και ο κάθε λαός άφησε τη σφραγίδα του στην πόλη. Έτσι η Ακρόπολη του Χαλεπίου, το Μεγάλο Τζαμί του 12ου αιώνα, μεντρεσέδες του 16ου και 17ου αιώνα, κατοικίες, καραβάν σαράι και χαμάμ οδήγησαν την UNESCO να εντάξει την πόλη στον κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής κληρονομιάς για την διάσωση τους.
Το Χαλέπι στο πέρασμα των χρόνων αποτέλεσε ένα δυνατό οικονομικό αλλά και πολιτιστικό κέντρο της Μέσης Ανατολής και το 2006 ανακηρύχθηκε «πρωτεύουσα του ισλαμικού πολιτισμού». Πάντα ήταν ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός χάρη στην ιστορία του, την αρχιτεκτονική, τα μνημεία, τη γαστρονομία του, την αγορά του, αλλά και την καθημερινή ζωή στην πόλη. Δυστυχώς έχει υποστεί σοβαρές ζημιές στον συριακό εμφύλιο, πολλοί κάτοικοι του το εγκατέλειψαν ειδικά όσοι έμεναν στο ανατολικό Χαλέπι που καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ σήμερα όπως διαπιστώσαμε με τα μάτια μας άρχισε να ανοικοδομείται και η ζωή να επιστρέφει σε κανονικούς ρυθμούς.
Διοικήθηκε στο πέρασμα των αιώνων από Χετταίους, Ασσύριους, Ακκάδιους, Έλληνες, Ρωμαίους, Ομαγιάδες, Αγιουβίδες, Μαμελούκους και Οθωμανούς και ο κάθε λαός άφησε τη σφραγίδα του στην πόλη. Έτσι η Ακρόπολη του Χαλεπίου, το Μεγάλο Τζαμί του 12ου αιώνα, μεντρεσέδες του 16ου και 17ου αιώνα, κατοικίες, καραβάν σαράι και χαμάμ οδήγησαν την UNESCO να εντάξει την πόλη στον κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής κληρονομιάς για την διάσωση τους.
Το Χαλέπι στο πέρασμα των χρόνων αποτέλεσε ένα δυνατό οικονομικό αλλά και πολιτιστικό κέντρο της Μέσης Ανατολής και το 2006 ανακηρύχθηκε «πρωτεύουσα του ισλαμικού πολιτισμού». Πάντα ήταν ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός χάρη στην ιστορία του, την αρχιτεκτονική, τα μνημεία, τη γαστρονομία του, την αγορά του, αλλά και την καθημερινή ζωή στην πόλη. Δυστυχώς έχει υποστεί σοβαρές ζημιές στον συριακό εμφύλιο, πολλοί κάτοικοι του το εγκατέλειψαν ειδικά όσοι έμεναν στο ανατολικό Χαλέπι που καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ σήμερα όπως διαπιστώσαμε με τα μάτια μας άρχισε να ανοικοδομείται και η ζωή να επιστρέφει σε κανονικούς ρυθμούς.
Το Χαλέπι βρίσκεται στα βορειοδυτικά της χώρας και η απόσταση της από την Δαμασκό είναι 351 χλμ και θα την κάνετε σε 4,30 περίπου ώρες. Εμείς συνεχίσαμε οδικώς από την Χομς, διανύσαμε μια απόσταση 185 χλμ σε 2,30 περίπου ώρες μαζί με τις στάσεις στα check points για τον σχετικό έλεγχο των στρατιωτών για να ελέγξουν τα άτομα που βρίσκονται στο βαν και αν ακολουθούμε το εγκεκριμένο σχέδιο της εκδρομής μας.
Από το Χαλέπι μέχρι τα σύνορα με την Τουρκία, μέσω της πόλης Αζάζ, η απόσταση είναι περίπου 100 χλμ και η διαδρομή 2,30 ώρες δεν γνωρίζω όμως πόσο εύκολο και ασφαλές είναι να φθάσει εκεί στις ημέρες μας ένας ταξιδιώτης που από μόνος του απαγορεύεται να πάει, αφού η περιοχή δεν υποστηρίζεται από την κυβέρνηση και βόρεια του Χαλεπίου είναι επικίνδυνη εμπόλεμη ζώνη.
Στον δρόμο μας για το Χαλέπι στην περιοχή Saraqib διαπιστώσαμε ότι απείχαμε από την εμπόλεμη περιοχή Ιντλέμπ μόλις 18,5 χλμ μια απόσταση ούτε 20 λεπτά με το αυτοκίνητο. Φυσικά και εκεί δεν νομίζω ότι είναι εφικτό να φθάσει κάποιος μέσω της νόμιμης διαδικασίας. Το Ιντλέμπ είναι υπό την κατοχή Του Μέτωπου της Νίκης, της γνωστής Jabhat al Nusra, παρακλάδι της αλ Κάιντα, ε δεν νομίζω να είναι στα σχέδια κανενός από εσάς που με διαβάζετε, να το επισκεφτεί!
Το Ιντλέμπ ( Idlib District, Ιντλίμπ ) απέχει από το Χαλέπι 60 χλμ, μια ώρα δρόμος.
Γενικά το οδόστρωμα στις περιοχές που ταξιδέψαμε είναι σε καλή κατάσταση και το μόνο μειονέκτημα στην διαδρομή είναι τα κατεστραμμένα κτήρια των οικισμών, από τους βομβαρδισμούς και τις μάχες, κάτι που βλέπεις συνεχώς στις διαδρομές στην Συρία και μαυρίζει η καρδιά σου. Η επιτήρηση από τον κυβερνητικό στρατό είναι συνεχής κάτι που σου δίνει την αίσθηση της επιπλέον ασφάλειας.
ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΣΤΟ ΧΑΛΕΠΙ
Σε αντίθεση από την περιήγηση μου στη παλαιά πόλη της Δαμασκού που ήταν ανέγγιχτη από τον πόλεμο, στο Χαλέπι διαπίστωσα γρήγορα ότι τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Βέβαια αυτό όπως σας έγραψα και σε προηγούμενα άρθρα μου άρχισε να γίνεται κατανοητό με το που βγήκαμε περιφερειακά την προηγούμενη ημέρα από την Δαμασκό και επισκεφθήκαμε την Μααλούλα και τη Χομς αλλά και όσα είδαμε κατά καθ΄ οδόν προς το Χαλέπι, στα χωριά και στους οικισμούς. Η βραδινή βόλτα στην περιοχή που μείναμε στην νέα πόλη, η αλήθεια είναι μας έκρυψε κάποια πράγματα όμως όταν ξεκινήσαμε την πρωινή μας περιήγηση πηγαίνοντας προς την παλαιά πόλη τα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα και αρχίσαμε να βλέπουμε με τα δικά μας μάτια όσα είχαμε διαβάσει και ακούσει τα προηγούμενα χρόνια για τον πόλεμο και τις μεγάλες καταστροφές αυτής της της όμορφης πόλης της Ανατολής. Το Χαλέπι δεν θυμίζει σε τίποτα ή σχεδόν σε τίποτα την πόλη που πολλοί από εσάς έζησαν ή επισκέφτηκαν στο παρελθόν. Τα περισσότερα σημαντικά μνημεία της πόλης ακόμη και αυτά που είχαν ανακηρυχθεί μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς από την Unesco, κατά την διάρκεια του πολέμου καταστράφηκαν από τις μάχες που έλαβαν μέρος εκεί και από τους ανελέητους βομβαρδισμούς.
Νότα αισιοδοξίας στην βόλτα μας στην παλαιά πόλη κατά την επίσκεψη μας η διαπίστωση ότι τα κτήρια στην πόλη άρχισαν να ανακατασκευάζονται, η αγορά shouk AL Μadina έχει ανοίξει ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι της που καταστράφηκε, ανακατασκευάζεται και ετοιμάζεται για να στεγάσει πάλι τους έμπορους αλλά και να υποδεχτεί τους εμπόρους και τουρίστες από όλο τον κόσμο.
Ο κόσμος κινείται κανονικά στους δρόμους, πηγαίνει στις εργασίες του, ψωνίζει στα μαγαζιά που ήδη λειτουργούν, πίνει καφέ και τρώει στα εστιατόρια της πόλης, τα παιδιά παίζουν αμέριμνα στους δρόμους, νεαρές μαμάδες κάνουν βόλτες με τα καροτσάκια ενώ οι μεγαλύτεροι τρέχουν να προλάβουν τις δουλειές τους.
Στην πόλη κινηθήκαμε με ασφάλεια στους μεγάλους δρόμους αλλά και στα σοκάκια της πόλης με την συνοδεία του guide μας, με τα πόδια αλλά και με το αυτοκίνητο, χωρίς να αντιμετωπίσουμε προβλήματα ενώ και εδώ τα check points σου δημιουργούν ένα επί πλέον αίσθημα ασφαλείας. Δυο φορές μάλιστα ο ίδιος στρατιωτικός μας απαγόρευσε τη λήψη φωτογραφιών την πρώτη φορά έξω από φούρνο που περίμεναν οι κάτοικοι να πάρουν ψωμί στα πλαίσια επισιτιστικού προγράμματος αφού η πόλη έχει πολλούς κατοίκους που ζουν στα όρια της φτώχιας και την δεύτερη που προσπαθήσαμε να φωτογραφήσουμε κάποια κατεστραμμένα κτήρια που γίνονταν εργασίες ανοικοδόμησης και φυσικά προείχε η ασφάλεια μας.
Η ζωή στο Χαλέπι, συνεχίζεται κανονικά με όσες πληγές άφησε ο πόλεμος...
Πάμε να δούμε όμως τι μπορεί να δει και να επισκεφτεί ο ταξιδιώτης του 2022 στο Χαλέπι.
Aleppo Castle - Ακρόπολη του Χαλεπίου -Qal΄ at Halab
Θα την βρείτε να στέκεται στο κέντρο της πόλης εντυπωσιακή και αγέρωχη πάνω στο λόφο, σε ύψος 50 μέτρων πάνω από την πόλη, παρά τα δεινά και τις καταστροφές που υπέστη στο πέρασμα των αιώνων και ειδικά του τελευταίου πολέμου. Ένα από τα μεγαλύτερα κάστρα του κόσμου που χρονολογείται από τα μέσα της 3ης χιλιετίας π.Χ.
Αφού ανεβείτε την σκάλα θα βρεθείτε στην τάφρο (30 μέτρα πλάτος και 22 βάθος) και την πανύψηλη κεκλιμένη τοξωτή πέτρινη γέφυρα που κατασκεύασε ο Σουλτάνος Γκάζι. Περνώντας διαδρόμους που αποτελούνται από 6 ορθογώνιες στροφές (θα χρειαστεί να έχετε φακό μαζί σας σε κάποια σημεία είναι θεοσκότεινα και το έδαφος ανώμαλο, ανηφορικό και κατηφορικό, για αυτό προσοχή που πατάτε) και τρεις εισόδους με βαριές σιδερένιες πόρτες, διακοσμημένες με ανάγλυφα σχέδια και χοντρά σιδερένια καρφιά ενώ από πάνω κρέμονταν οι ζεματίστρες για να πέφτει από ψηλά καυτό λάδι και νερό για να αποτρέπουν τον εχθρό να μπει στο κάστρο, θα φθάσετε στο εσωτερικό του. Στην τελευταία πόρτα πριν βγείτε έξω, αναζητήστε το κεφάλια των 2 λέοντων, το ένα έχει χαρούμενη όψη ενώ το άλλο είναι κακόκεφο.
Παρατηρήστε εξωτερικά τους θόλους του χαμάμ του παλατιού, το οποίο χωρίζονταν σε 3 τμήματα. Το πρώτο χρησιμοποιήθηκε για ντύσιμο, γδύσιμο και ξεκούραση. Το δεύτερο ήταν ένα μη θερμαινόμενο αλλά πιο ζεστό δωμάτιο, και αυτό ακολουθήθηκε από ένα ζεστό δωμάτιο και ένα χαμάμ εξοπλισμένο με κόγχες. Ζεστό και κρύο νερό διοχετευόταν στο χαμάμ με πήλινους σωλήνες.
Δείτε το θέατρο που ανήκει στην σύγχρονη εποχή κατασκευάστηκε το 1980 για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων και συναυλιών. Αν είσαστε τυχεροί κλείστε εισιτήρια να παρακολουθήσετε κάποια παράσταση ή συναυλία.
Κατά τη διάρκεια του τελευταίου πολέμου, ο Συριακός Στρατός χρησιμοποίησε την Ακρόπολη ως στρατιωτική βάση από όπου εξαπέλυε επιθέσεις εναντίον των ανταρτών που βρισκόντανε κυρίως στο ανατολικό τμήμα του Χαλεπίου, περιοχή η οποία υπέστη σημαντικές καταστροφές λόγω μαχών και αεροποριών επιχειρήσεων. Το κάστρο υπέστη πολλές καταστροφές, κυρίως στα τείχη και τους πύργους στο βόρειο και ανατολικό τμήμα του, το 2015. Όμως αποκαταστάθηκαν και είναι επισκέψιμο από το 2018.
Η παλιά πόλη του Χαλεπίου προστέθηκε στον κατάλογο της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 1986 σε αναγνώριση του «σπάνιου και αυθεντικού Αραβικού αρχιτεκτονικού στυλ».
ΒΟΛΤΕΣ ΣΤΑ ΣΟΥΚ, ΤΑ CARAVAN SARAY KAI TA XAMAM ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΧΑΛΕΠΙΟΥ
Τα παλιά σουκ στο Χαλέπι χρονολογούνται από τον 15ο και 16ο αιώνα. Παζάρια της Ανατολής που κατακλύζονταν επί αιώνες από ντόπιους για τις καθημερινές τους αγορές, από εμπόρους αφού αποτελούσαν σημαντικό σταθμό του δρόμου του μεταξιού, από ταξιδευτές να μαγεύονται από τα χρώματα και τα αρώματα της Ανατολής. Εδώ χτυπούσε η καρδιά της πόλης για πολλούς αιώνες, εδώ μαγεύτηκαν εκατομμύρια σύγχρονοι ταξιδιώτες του 20ου και 21ου αιώνα, έγραφαν και μιλούσαν με τα καλυτέρα λόγια για τα σουκ του Χαλεπίου, για τα προϊόντα τους και τα ψώνια, τα αυθεντικά χειροτεχνήματα Βεδουίνων και τα χαλιά, τα δαμασκηνά υφάσματα, τα μεταξωτά, τα μαγαζιά με το βάμβακι, τα μαγαζάκια με τα χρυσά κοσμήματα, τα μαγαζιά με τις λιχουδιές της Ανατολής που δοκίμασαν, για τα διάσημα φιστίκια Χαλεπίου, τα μπαχάρια, τα σαπούνια με δαφνέλαιο, για τα αρτοσκευάσματα με βάση το μέλι, τα αμύγδαλα και τα φρούτα και για πολλά ακόμη. Στα σοκάκια του παζαριού Αλ-Μαντίνα, σε μήκος 13 χιλιομέτρων μπορούσες να βρεις και να αγοράσεις τα πάντα στα μικρά μαγαζάκια, χωρισμένα σε μικρότερες αγορές ανάλογα με τα είδη που πουλούσαν. Το ιστορικό και τεράστιο Σουκ αλ-Μαντίνα αποτελούσε την μεγαλύτερη σκεπαστή αγορά του κόσμου, το διαμάντι της ανατολής και έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομίας της UNESCO από το 1986.
Ήδη γνώριζα, είδα την περιοχή και πάνω από το κάστρο, ότι το μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πόλης του Χαλεπίου ήταν από τις περιοχές που επλήγησαν σε μεγάλο βαθμό από τον πόλεμο. Είχα ακούσει για τις σκληρές μάχες, για τις υπόγειες εκρήξεις, τις επιδρομές από τον αέρα, που έγιναν στην περιοχή προκειμένου να πάρει τον έλεγχο ξανά ο κυβερνητικός στρατός εναντίον των ανταρτών που είχαν επικρατήσει στην περιοχή. Φυσικά μεγάλες καταστροφές υπέστη και το Σουκ που κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ορισμένα μαγαζιά τυλίχτηκαν στις φλόγες, μάχες σώμα με σώμα πήραν μέρος στα σοκάκια, η φωτιά εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα λόγω των υλικών που υπήρχαν στα καταστήματα και έτσι δεν άργησε η καταστροφή. Κάποιοι από τους αντάρτες που ήταν ταμπουρωμένοι στην περιοχή προσπάθησαν να αποτρέψουν την πυρκαγιά αλλά ήταν πλέον αργά... Κόποι και όνειρα αιώνων, γίναν στάχτη ίσως στον χειρότερο εμφύλιο πόλεμο, του αιώνα που ζούμε .
Το καλό νέο είναι ότι σήμερα, λειτουργούν ξανά αρκετά μαγαζιά αφού ανακατασκευάστηκαν, τα δαιδαλώδη σοκάκια γέμισαν ξανά με κόσμο και ελάχιστους τουρίστες, τα καταστήματά ξανανοίγουν, γεμίζουν με πραμάτειες, ενώ οι εργασίες ανακατασκευής συνεχίζονται με πυρετώδεις ρυθμούς και το παζάρι αρχίζει πάλι να βρίσκει τους ρυθμούς τους και να παίρνει ζωή. Μια σκεπαστή αγορά με πλακόστρωτα σοκάκια και μικρά καταστήματα που όλα είχαν ξύλινες προσόψεις και έτσι ακριβώς ανακαινίζονται σήμερα, κρατώντας το παραδοσιακό ύφος τους.
Και εδώ οι κάτοικοι ήταν φιλικοί, μας καλωσόρισαν, ήθελαν να μιλήσουν και να μάθουν για εμάς, να μας πουν τις ιστορίες τους αλλά και να φωτογραφηθούν μαζί μας όπως το παλληκάρι με το αναπηρικό αμαξίδιο που μου ζήτησε να τον φωτογραφήσω μπροστά από το κλειστό κατάστημα. Δεν ρώτησα τι και πως γιατί δεν θα άντεχα να ακούσω μια ακόμη ιστορία πόνου από αυτόν τον άδικο πόλεμο.
Στο σουκ θα έχετε την τύχη να ανακαλύψετε πολλά caravan saray που φιλοξενούσαν τους εμπόρους και φυλάσσονταν τα εμπορεύματα, της εποχής του δρόμου του Μεταξιού και χάνια που εμμέναν και ξεκουράζονταν τα ζώα τους, πολλά χαμάμ όπου έμποροι, κάτοικοι της πόλης και περαστικοί μετά την κούραση της ημέρας έρχονταν ξεκούραζαν και καθάριζαν το σώμα τους.
Αναζητήστε το Ηammam AL NUHASSEN (Χαμάμ ελ-Ναχασίν - Hammam al-Nahhasin) κυριολεκτικά σημαίνει το λουτρό των χαλκουργών. Είναι κτισμένο όπως μας πληροφορεί η επιγραφή στην είσοδο του, τον 11ο αιώνα, την περίοδο των Αyyubid και είναι πρόσφατα ανακαινισμένο λόγω της καταστροφής του στον πρόσφατο πόλεμο. Το έργο αποκατάστασης του, ξεκίνησε το 2021 και ήδη είναι έτοιμο να υποδεχθεί κόσμο. Το επισκεφτήκαμε λίγες ημέρες πριν γίνει η επίσημη έναρξη του και καθώς έχω επισκεφτεί και άλλα χαμάμ της Ανατολής μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε!
Είναι ένα από τα πιο παλαιά χαμάμ στο Χαλέπι θα το βρείτε στο Al-Madina Souq, στα νότια του Μεγάλου τζαμιού των Umayyad, κοντά στο Khan al-Nahhasin.
Το Μεγάλο Τζαμί των Umayyad, στην Παλιά Πόλη του Χαλεπίου, χτίστηκε αρχικά στις αρχές του 8ου αιώνα μ.Χ., το σημερινό κτίριο χρονολογείται από τον 11ο έως τον 14ο αιώνα και βρίσκεται σε κατάσταση ανακατασκευής από το 2017. Κατά τη διάρκεια του Συριακού Εμφυλίου, το Τζαμί υπέστη καταστροφές και λεηλασίες. Οι πρώτες ζημιές ξεκίνησαν στις 12 Οκτωβρίου 2012 σε μάχες μεταξύ του κυβερνητικού Συριακού Στρατού και του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Στις 24 Απριλίου 2013, τζιχαντιστές της al-Nusra ή ο Συριακός Στρατός δεν έχει διευκρινιστεί, κατέστρεψαν τον μιναρέ που είχε κτιστεί το 1090. Βρίσκεται επίσης στη λίστα με τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco.
Προς το παρών δεν είναι επισκέψιμο και απαγορεύεται η είσοδος λόγω εργασιών.
Επίσκεψη στο εργοστάσιο σαπωνοποιίας - Jebeili Soap Factory
Το Χαλέπι είναι διάσημο για τα σαπούνια του. Λέγεται ότι το πρώτο σαπούνι στον κόσμο κατασκευάστηκε εδώ πριν 4.000 χρόνια. Μέχρι και σήμερα το Aleppo Soap ή laurel soap (σαπούνι δάφνης) παρασκευάζεται με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο και φυσικά υλικά όπως το ελαιόλαδο, το δαφνέλαιο, μια αλκαλική ουσία και νερό.
Το Jebeili Soap Factory είναι ένα από τα πιο παλαιά εργοστάσια παραγωγής αυτού του παραδοσιακού σαπουνιού που καλύπτει εκτός από την εγχώρια παραγωγή και πολλές εξαγωγές σ όλο τον κόσμο.
Το Jebeili Saap Factory ήταν παλαιά, πριν μετατραπεί σε σαπωνοποιείο, ο στάβλος του Khan al-Qadi. Στην περιήγηση σας, θα μάθετε πολλές πληροφορίες με την βοήθεια ενός από τους ιδιοκτήτες, στους δύο ορόφους του κτηρίου. Το ισόγειο χρησιμοποιείται για την αποθήκευση των πρώτων υλών, τα 33 υπόγεια διαμερίσματα σχεδιάστηκαν για την αποθήκευση των ελαίων και υπάρχει ένας ειδικός χώρος για την προετοιμασία όπου η άλεση των υλικών γίνεται από μυλόπετρα που γυρίζουν ζώα.
Θα οδηγηθείτε στον επάνω όροφο ανεβαίνοντας μια πέτρινη σκάλα, υπάρχει μια εντυπωσιακή αίθουσα που αποτελείται από παράλληλες σειρές τόξων που στηρίζονται σε κίονες και καλύπτονται με αετώματα. Σε αυτό τον όροφο θα σας εξηγήσουν την διαδικασία κατασκευής του σαπουνιού από την αρχή μέχρι το τέλος, μια διαδικασία που γίνεται συγκεκριμένους μήνες του χρόνου και διαρκεί μια περίοδο που κυμαίνεται από έξι έως εννέα μήνες, που είναι ο χρόνος που απαιτείται για να στεγνώσει το σαπούνι προτού συσκευαστεί. Το άρωμα δάφνης διαχέεται στην ατμόσφαιρα ενώ οι στοίβες σε σχήμα πυραμίδας των σαπουνιών με την σφραγίδα του brand σε προκαλούν να τα μυρίσεις από κοντά και να τα φωτογραφήσεις και φυσικά στο τέλος να αγοράσεις μερικά από αυτά για δώρα αλλά και για σένα.
Παλιά συνοικία Jdeydeh -πλατεία Farhat -πλατεία Sahat al Hatab
Όταν βρεθείτε στην παλαιά πόλη οι δρόμοι θα σας οδηγήσουν στην παλιά συνοικία Jdeydeh κ. Πρόκειται για μια συμβολική περιοχή του Χριστιανισμού στο Χαλέπι με πολλά αρχοντικά και 3 σπουδαίους καθεδρικούς ναούς να βρίσκονται εκεί, έναν Ελληνοκαθολικό
(Church of the Dormition of Our Lady-ναός της κοίμησης της Θεοτόκου), έναν Αρμενικό (Forty Martyrs Cathedral-ναός των 40 μαρτύρων) και ένα Μαρωνίτικο (St Elia Church, αφιερωμένος στον Προφήτη Ηλία). Στη διασταύρωσης Salibeh θα βρεθείτε στις εκκλησίες, εμείς βρεθήκαμε στη Μαρωνίτικη εκκλησία του Αγίου Ηλία, χτίστηκε το 1873, αντικαθιστώντας μια παλιά Μαρωνίτικη εκκλησία. Ανακαινίστηκε το 1914 και υπέστη καταστροφές κατά την τελευταία κρίση αλλά ήδη ανακαινίστηκε και λειτουργεί. Μπροστά στην εκκλησία υπάρχει το άγαλμα του Αρχιεπισκόπου και ποιητή Γερμανού Φαρχάτ, ανεγέρθηκε το 1932 για τον εορτασμό της 200ης επετείου από τον θάνατό του και για τις προσπάθειές του να ιδρύσει τη Μαρωνιτική βιβλιοθήκη του Χαλεπίου και ο χωρος που βρίσκεται μπροστά από το ναό είναι η Farhat Square.
Η συνοικία Jdeydeh είναι μια περιοχή με σημαντικό πολιτιστικό και ιστορικό ενδιαφέρον και λέω ήταν, γιατί δυστυχώς η περιοχή είχε την τύχη της παλιάς πόλης του Χαλεπίου, όταν φθάσετε στην πλατεία Sahat al Hatab θα καταλάβετε το μέγεθος της καταστροφής με τα τόσα κατεστραμμένα κτήρια τριγύρω σας.
(Church of the Dormition of Our Lady-ναός της κοίμησης της Θεοτόκου), έναν Αρμενικό (Forty Martyrs Cathedral-ναός των 40 μαρτύρων) και ένα Μαρωνίτικο (St Elia Church, αφιερωμένος στον Προφήτη Ηλία). Στη διασταύρωσης Salibeh θα βρεθείτε στις εκκλησίες, εμείς βρεθήκαμε στη Μαρωνίτικη εκκλησία του Αγίου Ηλία, χτίστηκε το 1873, αντικαθιστώντας μια παλιά Μαρωνίτικη εκκλησία. Ανακαινίστηκε το 1914 και υπέστη καταστροφές κατά την τελευταία κρίση αλλά ήδη ανακαινίστηκε και λειτουργεί. Μπροστά στην εκκλησία υπάρχει το άγαλμα του Αρχιεπισκόπου και ποιητή Γερμανού Φαρχάτ, ανεγέρθηκε το 1932 για τον εορτασμό της 200ης επετείου από τον θάνατό του και για τις προσπάθειές του να ιδρύσει τη Μαρωνιτική βιβλιοθήκη του Χαλεπίου και ο χωρος που βρίσκεται μπροστά από το ναό είναι η Farhat Square.
Η συνοικία Jdeydeh είναι μια περιοχή με σημαντικό πολιτιστικό και ιστορικό ενδιαφέρον και λέω ήταν, γιατί δυστυχώς η περιοχή είχε την τύχη της παλιάς πόλης του Χαλεπίου, όταν φθάσετε στην πλατεία Sahat al Hatab θα καταλάβετε το μέγεθος της καταστροφής με τα τόσα κατεστραμμένα κτήρια τριγύρω σας.
Στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο πλατεία Al-Hatab με τα ερείπια των κτηρίων τριγύρω τις ημέρες που βρεθήκαμε στο Χαλέπι λειτουργούσε μια υπαίθρια έκθεση τέχνης με τίτλο «Μια φορά κι έναν καιρό… Χαλέπι» η οποία προσελκύει πολλούς ντόπιους όλη την ημέρα αλλά και τη νύχτα με διάφορες εκδηλώσεις.
Η έκθεση ‘Once Upon a Time… Aleppo’ η οποία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Δαμασκό, περιλαμβάνει 29 διαφορετικές εγκαταστάσεις, με το περιστέρι, το σύμβολο της ειρήνης, να είναι παρόν σε όλη τη διάρκεια. «Μετά από 11 χρόνια πολέμου, οι κάτοικοι του Χαλεπίου και η ευρύτερη συριακή κοινότητα, πρέπει να δουν και να εκτιμήσουν την ομορφιά, να την αισθανθούν μέσα τους και να αισθανθούν την ικανότητά τους να τη δημιουργούν. Άλλωστε, η τέχνη είναι η δημιουργία της ομορφιάς μέσα στην περιρρέουσα μελαγχολία», δήλωσε ο διοργανωτής της εκδήλωσης Antoine Maqdees.
Κάθε μία από τις εγκαταστάσεις της έκθεσης αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού Σύρου που ήταν 12-15 ετών όταν ξέσπασε ο πόλεμος και έχει σκοπό να μεταφέρει ένα μήνυμα ελπίδας και πόνου ταυτόχρονα. Copied from page https://www.ruptly.tv/en/videos/20221016-020-syria-once-upon-a-time-aleppo-art-exhibition-opens-in-war-torn-al-hatab-square
Saadallah al-Jabiri Square, η πιο κεντρική πλατεία της πόλης, πήρε το όνομά της από τον πρώην πρωθυπουργό και πολιτικό Saadallah al-Jabiri . Εδώ θα βρείτε την πινακίδα I Love Aleppo για να φωτογραφηθείτε καθώς και πολλά αγάλματα αφιερωμένα σε Σύριους. Η πλατεία και η γύρω περιοχή υπέστη σημαντικές καταστροφές κατά την διάρκεια των βομβαρδισμών τον Οκτώβριο του 2012 οι οποίες αποκαταστάθηκαν.
Εμείς μείναμε απέναντι από την πλατεία, στο ξενοδοχείο Aleppo Palace hotel μια καλή επιλογή για τουρίστες και ντόπιους στο Χαλέπι, με υπέροχη θέα στην πλατεία και στην πόλη, κυρίως από την αίθουσα του πρωινού στον ψηλότερο όροφο του κτηρίου.
Το βράδυ μαζεύονται στην πλατεία πολλοί ντόπιοι και ίσως έχετε και εσείς την ευκαιρία να τους ακούσετε να παίζουν μουσική και να τραγουδάνε τραγούδια της πατρίδας τους.
Κοντά στην πλατεία υπάρχουν πολλά καταστήματα εστίασης για να απολαύσετε ένα τοπικό γεύμα, ένα γλυκό ή κάτι στο χέρι.
Όχι πολύ μακριά, σε απόσταση μισού χιλιομέτρου, μπορείτε εύκολα με τα πόδια να φθάσετε στο ιστορικό ξενοδοχείο BARON HOTEL ( διαβάστε περισσότερα για το Baron Hotel εδώ )
10 λεπτά με τα πόδια από το Aleppo Palace hotel και την πλατεία και ούτε 5 λεπτά από το Βaron hotel βρίσκεται το National Museum Aleppo. Το Εθνικό Μουσείο του Χαλεπίου είναι το πιο μεγάλο μουσείο στην πόλη, ιδρύθηκε το 1931. Είναι ένα μουσείο με πολλά αρχαιολογικά εκθέματα κυρίως από το Βόρειο τμήμα της Συρίας. Εκθέματα από την αρχαιότητα, τη προϊστορική εποχή, την εποχή του σιδήρου, του χαλκού, εκθέματα ελληνιστικής τέχνης, ισλαμικής τέχνης, από την μεσαιωνική εποχή, την ρωμαϊκή εποχή, από την Μέση Ανατολή, αγάλματα, ψηφιδωτά, πίνακες και πολλά αντικείμενα βρίσκονται στον χώρο του μουσείου που κατά την διάρκεια του πολέμου εκκενώθηκε και τα εκθέματα του μεταφέρθηκαν σε ασφαλή σημεία, ενώ τα πιο βαριά παρέμειναν στο εσωτερικό του. Το κτήριο επλήγη, τον Ιούλιο του 2016 από πυραύλους και όλμους του αντικυβερνητικού στρατού και υπέστη σημαντικές φθορές στην οροφή του και τη δομή του κτηρίου. Σήμερα λειτουργεί με ένα μέρος των εκθεμάτων του, ενώ βλέπεις κάποιες βάσεις κενές που περιμένουν να φιλοξενήσουν και αυτές εκθέματα. Οι φωτογραφίες απαγορεύονται στο εσωτερικό του μουσείου. Το μουσείο διαθέτει έναν όμορφο κήπο που φιλοξενεί βασαλτικά αγάλματα αρχαίων Χετταίων και Ρωμαϊκών μυθολογικών χαρακτήρων καθώς και πολλά αγάλματα ασσυριακού, αραμαϊκού , βυζαντινού και αραβικού πολιτισμού. Ιδιαίτερη είναι η είσοδος του μουσείου, μια πύλη ναού με μια γυναικεία σφίγγα από την Εποχή του Σιδήρου (9ος αιώνας π.Χ.) Νεο-Χετταϊκός από τον οικισμός Tell Halaf .
10 λεπτά με τα πόδια από το Aleppo Palace hotel και την πλατεία βρίσκεται η πλατεία Al-Faraj, το κεντρικότερο σημείο της πόλης. Στην πλατεία βρίσκεται Ο πύργος του ρολογιού Bab al-Faraj , ένα από τα κύρια ορόσημα του Χαλεπίου. Ο πύργος χτίστηκε το 1898-1899 από τον Γάλλο αρχιτέκτονα της πόλης του Χαλεπίου Charles Chartier. Εδώ υπήρχε μια από τις 9 πύλες των τειχών για την είσοδο στην παλαιά πόλη.
Δεν θα σας προτείνω περισσότερα φαγητά γιατί θα κάνω ειδικό αφιέρωμα στην συριακή κουζίνα και τα γλυκά της.
Στο Χαλέπι μείναμε δυο βράδια και ήταν τόσο όσο για να δούμε μια πόλη που έζησε ένδοξες ημέρες αλλά δυστυχώς γίναμε και μάρτυρες των χειροτέρων συνεπειών του πρόσφατου πολέμου που έπληξε όλη την χώρα και ειδικά αυτή την πόλη, το Χαλέπι. Η διαμονή μας στην πόλη ήταν ασφαλής δεν αισθανθήκαμε ούτε λεπτό κίνδυνο, η παρουσία του στρατού και οι έλεγχοι προσέθεταν μια επιπλέον νότα ασφάλειας όπου κινηθήκαμε στη πόλη, η φωτογραφία του πρωθυπουργού που βλέπαμε συνεχώς μπροστά μας, σε δρόμους, δημόσια κτήρια, μας θυμίζει ότι ο κυβερνητικός στρατός επικρατεί στη περιοχή παρόλο μόλις λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά οι περιοχές βρίσκονται ακόμη σε σύρραξη. Οι κάτοικοι ήταν φιλικοί, χαμογελαστοί, αξιοπρεπείς παρά τα δεινά που πέρασαν και γενικά θα έλεγα ότι και δυο τρεις ημέρες ακόμη να έμενα στο Χαλέπι θα μπορούσα να περιηγηθώ και να γνωρίσω καλύτερα και άλλες περιοχές της και αξιοθέατα.
Διαβάστε επίσης για το οδοιπορικό μας, στη ΣΥΡΙΑ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΕ REAL TIME
INSTAGRAM TripsandDreamsbyMary
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου